Posted on: 11 Jan 2024
[Translated by devotees of Swami]
[ശ്രീമതി. ഛന്ദ ചന്ദ്ര ചോദിച്ചു:- ഒരാൾ പ്രവൃത്തിയിൽ വിജയിക്കാത്തപക്ഷം നിവൃത്തിയിൽ പ്രവേശിക്കില്ലെന്ന് അങ്ങ് പറഞ്ഞു. ഞാൻ ഉദ്ദേശിച്ചത്, രാധ തൻ്റെ ഭർത്താവായ അയനഘോഷനുമായുള്ള നീതിയിൽ പരാജയപ്പെട്ടതിനാൽ, കൃഷ്ണൻ അവളെ നിവൃത്തിയിൽ പ്രവേശിപ്പിക്കരുത് എന്നാണ്.]
സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- നിങ്ങൾ രാധയുടെ കാര്യമെടുത്താൽ, അത് കൃഷ്ണനോടുള്ള ക്ലൈമാക്സ് ഭ്രാന്തമായ പ്രണയമാണ്, അത് സമുദ്രത്തിലെ വെള്ളമല്ലാതെ മറ്റൊന്നും കണ്ടെത്താനാകാത്തവിധം സൃഷ്ടിയെ മുഴുവൻ മുക്കിയ അനന്തമായ സമുദ്രമാണ്. മാനസികരോഗാശുപത്രിയിൽ പ്രവേശിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു ഭ്രാന്തനുമായി നിങ്ങൾ നീതിയെയും അനീതിയെയും കുറിച്ച് യുക്തിസഹമായി സംസാരിക്കുമോ? രാധയുടെ ഭ്രാന്തമായ ഭക്തിയുടെ കാര്യത്തിൽ, നിങ്ങൾ അവളുടെ മനസ്സിൽ ഒരേയൊരു വസ്തുവിനെ കണ്ടെത്തുന്നു, അത് ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ മാത്രം. രാധയുടെ മാനസിക ചിത്രത്തെ (മെന്റൽ പിക്ചർ) ശങ്കരൻ്റെ (അദ്വൈത തത്ത്വചിന്ത) സൃഷ്ടിക്ക് മുമ്പുള്ള ഏകത്വവുമായി (മോനിസം) താരതമ്യപ്പെടുത്താം, അതിൽ ബ്രഹ്മൻ എന്ന ഒരു കേവല യാഥാർത്ഥ്യം മാത്രമേ നിലനിൽക്കുന്നുള്ളൂ. അതുകൊണ്ട് തന്നെ, ഭ്രാന്തിൻ്റെ ഈ പാരമ്യത്തിൽ, അയനഘോഷയുടെ അസ്തിത്വത്തിന് പോലും സ്ഥാനമില്ല, അതിനാൽ അവൾ അയനഘോഷനോട് വിശ്വസ്തയായിരുന്നോ അല്ലയോ എന്ന് നിങ്ങൾക്ക് പരീക്ഷിക്കാൻ കഴിയില്ല. ഭ്രാന്തൻ രാധ പ്രവൃത്തിയിൽ വിജയിച്ചോ ഇല്ലയോ എന്ന് പരിശോധിക്കാൻ നിങ്ങൾക്ക് അവസരമില്ല. രാധ സാധാരണ നിലയിലായിരുന്നെങ്കിൽ, അയനഘോഷനോടുള്ള അവളുടെ വിശ്വസ്തതയെക്കുറിച്ച് നിങ്ങൾക്ക് അവളോട് ചോദിക്കാം, അതിൻ്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ അവൾ കൃഷ്ണനോട് വിശ്വസ്തയാകണോ വേണ്ടയോ എന്ന് നിങ്ങൾക്ക് തീരുമാനിക്കാം. ഈ കോണിൽ കൃഷ്ണനു അവളെ പരീക്ഷിക്കാം, പ്രവൃത്തിയിൽ അവൾ അയനഘോഷയോട് വിശ്വസ്തയാണെന്ന് തെളിഞ്ഞാൽ, നിവൃത്തിയിൽ രാധ ദൈവത്തോട് വിശ്വസ്തയാകുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കാം. അതിനാൽ, 'പ്രവൃത്തിയിലെ വിജയത്തിന് മാത്രമേ നിവൃത്തിയിലേക്ക് പ്രവേശനം നൽകൂ' എന്ന എൻ്റെ പ്രസ്താവന സാധാരണ നിലയിലുള്ള ഒരു സാധാരണ ഭക്തന് ബാധകമാണ്. ഭഗവാൻ കൃഷ്ണനല്ലാതെ മറ്റൊന്നിനെയും മറ്റാരെയും കണ്ടെത്താത്ത ഒരു ഭ്രാന്തൻ ഭക്തന് ഈ പ്രസ്താവന ബാധകമല്ല. മറ്റുള്ളവരുടെ വാക്കുകൾ ഒട്ടും കേൾക്കാത്ത അതേ ഭ്രാന്തായിരുന്നു ഗോപികമാരുടെയും അവസ്ഥ. ഉദ്ധവൻ വന്ന് ഗോപിക തന്നെ ദൈവമാണെന്ന് പ്രസ്താവിക്കുന്ന അദ്വൈതദർശനം ഗോപികമാരോട് പ്രബോധിപ്പിച്ചപ്പോൾ ഗോപികമാർ അവനോട് പറഞ്ഞു: "ഞങ്ങൾ മുകളിൽ നിന്ന് താഴെ വരെ കൃഷ്ണനാൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു, നിങ്ങൾ സംസാരിച്ച ഒരു വാക്ക് പോലും ഞങ്ങളിൽ പ്രവേശിക്കാവുന്ന തരത്തിൽ ഞങ്ങളുടെ ശരീരത്തിൽ ഒരിറ്റു ഒഴിഞ്ഞ സ്ഥലമില്ല." ഭ്രാന്തൻ ഒന്നും കേൾക്കാത്തപ്പോൾ, ഭൂതകാല പ്രവൃത്തിയെക്കുറിച്ച് അവനെ / അവളെ എങ്ങനെ പരീക്ഷിക്കും? അർപ്പിതരായ ഭക്തരായ ഗോപികമാരുടെ എല്ലാ ശ്രദ്ധയും കൃഷ്ണൻ എന്ന ഒരൊറ്റ ഇനത്തിലേക്ക് ചൂണ്ടിക്കാണിക്കപ്പെടുന്നു, ഇത് ഗീതയിലെ (ഏകഭക്തിർ വിശിഷ്യതേ) ഏറ്റവും സവിശേഷമായ സംഭവമാണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു.