സത്ത്വമോ തമസ്സോ കാരണമല്ലേ ആളുകൾ ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിലേക്ക് തിരിയുന്നത്?

[Translated by devotees of Swami]

[ശ്രീമതി. ഛന്ദ ചന്ദ്ര ചോദിച്ചു:- പാദനമസ്കാരം സ്വാമി, സത്ത്വത്തെയും ബുദ്ധിയെയും കുറിച്ചുള്ള മിസ്സ്‌ ത്രൈലോക്യയുടെ ചോദ്യത്തിന് മറുപടിയായി അങ്ങ് പറഞ്ഞു, “ ലൗകിക വ്യാപാരത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന ഒരു കൂട്ടം ആളുകളുണ്ട്, അവർ പ്രബലമായ രാജസ്സും കുറഞ്ഞ തമസ്സും കൊണ്ട് സത്ത്വത്തിൻ്റെ അംശമുള്ളവരാണ്. തമസ്സ് കുറവായതിനാൽ, അവർ ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൽ കൂടുതൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നില്ല, ഇത് അവരുടെ തമസ്സ് മൂലമുണ്ടാകുന്ന അജ്ഞത മൂലമാണ് . വെറും സത്ത്വത്തിൻ്റെ അംശം കൊണ്ടല്ല, തമസ്സിൽ നിന്ന് നിശ്ചയദാർഢ്യം വരുന്നതുകൊണ്ട് തമസ്സിൻ്റെ കുറവുകൊണ്ടല്ല അവർ ആത്മീയമായ ജ്ഞാനത്തിലേയ്ക്ക് തിരിയുന്നത് എന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു. ദയവായി എന്നെ തിരുത്തുക.]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ഇവിടെ രജസ്സ് 60%, തമസ്സ് 35%, സത്ത്വം 5%. സത്ത്വം ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിനുവേണ്ടിയുള്ളതിനാൽ ഈ ആത്മാവ് ഏറ്റവും കുറഞ്ഞ സത്ത്വം കൊണ്ട് ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിലേയ്ക്ക് ചായുന്നില്ല എന്ന് നിങ്ങൾ പറയുന്നത് ശരിയാണ്. ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൽ 5% താത്പര്യം വന്നാലും, 35% തമസ്സ് മൂലമുണ്ടാകുന്ന അറിവില്ലായ്മ കാരണം ആ 5% താത്പര്യവും കേടാകുന്നു. അജ്ഞത എന്നാൽ ഒരു ആശയത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവില്ലായ്മയാണ്, അതായത് സത്ത്വം എല്ലായ്പ്പോഴും വലിയ ആത്മീയ പുരോഗതി നൽകുന്നു. സത്ത്വവുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ തമസ്സ് വളരെ ഉയർന്ന ശതമാനമായതിനാൽ, അത്തരം അജ്ഞത ആത്മാവിനെ ആത്മീയ വശത്തേക്ക് ചവിട്ടുന്നതിൽ നിന്ന് പിന്നോട്ട് വലിക്കുന്നു. തീർച്ചയായും, തമസ്സ് നിശ്ചയദാർഢ്യം നൽകുന്നു, ഈ സാഹചര്യത്തിൽ, തമസ്സ് നൽകുന്ന ദൃഢനിശ്ചയം, ലൗകിക കാര്യങ്ങളിലേക്ക് മാത്രം ആത്മാവ് തിരിയുക എന്നതാണ്. ആത്മാവ് ആത്മീയ വശത്തേക്ക് പോകില്ല എന്നതാണ് മറ്റൊരു തരം ദൃഢനിശ്ചയം. ഈ രീതിയിൽ, ദൃഢനിശ്ചയം ലോകത്തിൻ്റെ വശത്തേക്ക് ഉളവാക്കപ്പെടുന്നു, കാരണം ഏറ്റവും ഉയർന്ന ഘടകമായ രജസ്സ് ആത്മാവിനെ പ്രധാനമായും ധനത്തോടുള്ള അത്യാഗ്രഹത്തിലേക്ക് (രാജസോ ലോഭ ഏവ കാ - ഗീത) വഴിതിരിച്ചുവിടുന്നു.

അതിനാൽ, മുകളിൽ സൂചിപ്പിച്ച  മിശ്രണത്തോട് കൂടിയ ആത്മാവിലെ മുഴുവൻ പ്രക്രിയയും ഇതാണ്:- രജസ്സ് ആത്മാവിനെ ലൗകിക ഭൗതികതയിലേക്കും അത്യാഗ്രഹത്തിലേക്കും തിരിച്ചുവിടുന്നു. രജസ്സ് ആത്മാവിനെ കഠിനാധ്വാനത്തിലേയ്ക്കും തിരിച്ചുവിടുന്നു (രാജഃ കർമ്മണി ഭാരത - ഗീത). അധ്വാനമാണ് ആരാധന, സമ്പത്ത് ദൈവമാണ് എന്ന് പറഞ്ഞ് സമ്പത്ത് സമ്പാദിക്കുന്നതിന് വേണ്ടി കഠിനാധ്വാനം ചെയ്യും. അതേ രജസ്സ് അത്യാഗ്രഹം വളർത്തുന്നു, ആത്മാവ് ഒരിക്കലും ദാനധർമ്മം പോലും ചെയ്യില്ല. അടുത്ത പ്രബലമായ ഘടകം തമസ്സ് ആണ്, അത് രജസ്സിൻ്റെ ലൈനിൽ തുടരാൻ ആത്മാവിൻ്റെ ദൃഢനിശ്ചയം സൃഷ്ടിക്കുന്നു. രജസ്സിൻ്റെയും തമസ്സിൻ്റെയും പ്രബലമായ സ്വാധീനം നിമിത്തം സത്ത്വം പൂർണ്ണമായും നിഷ്ഫലമായിത്തീരുന്നു. അത്തരത്തിലുള്ള ഒരു ആത്മാവിന് രാജസ്സും തമസ്സും പ്രബലമായ ഗുണങ്ങളുണ്ടെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു, സത്ത്വത്തിൻ്റെ അംശം ഏതാണ്ട് ശൂന്യമായി കണക്കാക്കാം. ഈ ആത്മാവ് ദൈവത്തെ ആരാധിച്ചേക്കാം, എന്നാൽ അത്തരം ആരാധന അതിൻ്റെ ലൗകിക ഭൗതികതയുടെ പ്രയോജനത്തിനായി മാത്രമാണ്, മാത്രമല്ല അതിൻ്റെ ഭക്തി ഒരിക്കലും ദൈവത്തിൽ നിന്ന് നേടാനുള്ള ഭൗതിക നേട്ടങ്ങൾക്കായി ആഗ്രഹിക്കാത്തതല്ല.