കൃഷ്ണനെ കാണാൻ കഴിയാതെ ചന്ദ്രലേഖ ജീവിതം അവസാനിപ്പിച്ചപ്പോൾ സതി തന്റെ ജീവിതം അവസാനിപ്പിക്കാൻ ബോധപൂർവ്വം തീരുമാനിച്ചുവെന്ന് നമുക്ക് പറയാമോ?

[Translated by devotees of Swami]

[ശ്രീമതി. പ്രിയങ്ക ചോദിച്ചു: പാദനമസ്കാരം സ്വാമി, സതീദേവിയെയും ചന്ദ്രലേഖയെയും കുറിച്ച് വിശദീകരിച്ചതിന് നന്ദി. തീവ്രമായ വികാരങ്ങൾക്ക് വഴങ്ങാതെ സമാധാനപരമായ വിശകലനം നടത്തി ഇരുവരും വികാരങ്ങൾ നിയന്ത്രിക്കേണ്ടതായിരുന്നുവെന്ന് അങ്ങ് പറഞ്ഞു. സ്വാമി, താഴെ പറയുന്ന ചിന്തകൾ ശരിയല്ലെങ്കിൽ എന്നോട് ക്ഷമിക്കൂ. അങ്ങേയറ്റത്തെ വികാരങ്ങളെ നിയന്ത്രിക്കുന്നതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് താഴെ പറയുന്ന മറ്റൊരു സംശയം വ്യക്തമാക്കാമോ?

സതീദേവി ബോധപൂർവ്വം തന്റെ വികാരങ്ങളാൽ തളർന്ന് ജീവിതം അവസാനിപ്പിക്കാൻ തിരഞ്ഞെടുത്തുവെന്ന് കണക്കാക്കാമോ, ചന്ദ്രലേഖയുടെ ജീവിതം സ്വയം അവസാനിച്ചു (അവളുടെ ബോധപൂർവമായ തീരുമാനമില്ലാതെ) അത് കൃഷ്ണനെ കാണാൻ കഴിയാഞ്ഞതിൽ അതിയായ ദുഃഖം തോന്നിയതിന് ശേഷം മാത്രമാണോ? സതീദേവി ബോധപൂർവമായ ഒരു തിരഞ്ഞെടുപ്പ് നടത്തിയതിനാൽ, ശിവന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി വീണ്ടും അവനോടൊപ്പം ആയിരിക്കാൻ മാത്രമേ അവൾ തിരഞ്ഞെടുക്കൂ എന്ന് നമുക്ക് പറയാൻ കഴിയുമോ? അതേസമയം, ചന്ദ്രലേഖയ്ക്ക് തീവ്രമായ വികാരത്തിൽ നിന്ന് സ്വാഭാവികമായ രീതിയിൽ അവളുടെ ജീവൻ നഷ്ടപ്പെട്ടു. അപ്പോൾ ഭഗവാൻ കൃഷ്ണനെ വീണ്ടും കണ്ടുമുട്ടാനുള്ള ഈ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് അവൾക്കില്ലായിരുന്നുവെന്ന് നമുക്ക് പറയാൻ കഴിയുമോ? ചന്ദ്രലേഖയെ അവളുടെ വീട്ടുകാർ എതിർത്തപ്പോൾ, കൃഷ്ണനെ കാണാൻ കഴിയാത്തതിൽ അവൾക്ക് അതിയായ വേദനയും കൃഷ്ണനെക്കുറിച്ച് ഓർത്ത് അതിയായ സന്തോഷവും തോന്നി. സങ്കടവും സന്തോഷവും അതിരുകടന്നതായിരുന്നു, ഇത് അവളുടെ ജീവിതത്തിലെ പാപപരവും പുണ്യവുമായ കർമ്മങ്ങളുടെ ഫലം യഥാക്രമം ഇല്ലാതാക്കാൻ അവളെ പ്രേരിപ്പിച്ചു. തൽഫലമായി, അവളുടെ ജീവിതം അവസാനിച്ചു. തന്റെ ജീവിതം സ്വാഭാവികമായ രീതിയിൽ അവസാനിപ്പിക്കാൻ തക്ക തീവ്രമായ വികാരങ്ങൾ ചന്ദ്രലേഖയെ കീഴടക്കിയപ്പോൾ, വികാരത്തെ നിയന്ത്രിക്കാനുള്ള സമാധാനപരമായ വിശകലനം നടത്താൻ മനസ്സിന് എങ്ങനെ പ്രായോഗികമായി പ്രവർത്തിക്കാനാകും? ഈ സാഹചര്യത്തിൽ അവൾക്ക് എങ്ങനെ പരിശ്രമിക്കാനാകും? പൊതുവായി ഒരു സാധാരണ തലത്തിലുള്ള വികാരം നിയന്ത്രിക്കാൻ സാധിച്ചേക്കാം, എന്നാൽ ഒരു ആത്മാവിന് തീവ്രമായ ഒരു വികാരം നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയുമോ? ആത്മാക്കൾക്ക് കഴിയുന്നില്ലെങ്കിൽ, അങ്ങേയറ്റത്തെ വികാരങ്ങൾ തടയുക മാത്രമാണോ മാർഗം? സ്വാമി, ഒരു വികാരം തീവ്രമായ ഒന്നായി മാറുമ്പോൾ ഒരാൾക്ക് എങ്ങനെ മനസ്സിലാക്കാനും അതിനെ നിയന്ത്രിക്കാനും കഴിയും? അങ്ങയുടെ ദിവ്യ താമര പാദങ്ങളിൽ, പ്രിയങ്ക]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ദൈവത്തിന്റെ വിവിധ രൂപങ്ങളുടെ കഥകൾ പുരാണങ്ങൾ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന ദ്വിതീയ വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ  (secondary scriptures) മാത്രമേ എഴുതിയിട്ടുള്ളൂ, ഈ കഥകളുടെ പ്രധാന ലക്ഷ്യം മനുഷ്യ രാശിയെ പാഠങ്ങൾ പഠിപ്പിക്കുക മാത്രമാണ്. ദൈവത്തിന്റെ വിവിധ രൂപങ്ങൾ ഈ കഥകളിലെ ഈ വേഷങ്ങളിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നു, കാരണം ഇത് ദൈവത്തിന്റെ കഥയാകുമ്പോൾ നമ്മൾ കൂടുതൽ ശ്രദ്ധിക്കും. ദൈവത്തിന്റെ എല്ലാ പുരുഷ രൂപങ്ങളും ദത്ത ഭഗവാന്റെ വേഷങ്ങളാണ്, എല്ലാ സ്ത്രീ ദൈവിക രൂപങ്ങളും ദത്ത ഭഗവാന്റെ അവിഭാജ്യ ശക്തിയായ അനഘാ ദേവിയുടെ വേഷങ്ങളാണ്. ഇതിലൂടെ, പ്രവൃത്തിയിലും നിവൃത്തിയിലും നമ്മെ പാഠങ്ങൾ പഠിപ്പിക്കുന്ന സംഭവങ്ങളിൽ നമ്മുടെ ശ്രദ്ധ ശക്തമായി പറ്റിനിൽക്കും.

സതിയുടെയും ചന്ദ്രലേഖയുടെയും ഭക്തിയെ ഞങ്ങൾ അഭിനന്ദിക്കുന്നു, കാരണം അവർ തങ്ങളുടെ ജീവൻ പോലും ദൈവത്തേക്കാൾ വിലപ്പെട്ടതല്ലെന്ന് കരുതി. നിവൃത്തിയുടെ പാതയിൽ ഈ ആംഗിൾ നമ്മെ സഹായിക്കുന്നു. പക്ഷേ, പ്രവൃത്തിയുടെ കോണിൽ, വികാരത്തെക്കാൾ വിലയേറിയതാണ് ജ്ഞാനം. ചിലപ്പോൾ, പെട്ടെന്നുള്ള നിഗമനങ്ങൾ കാരണം വികാരം എല്ലാം നശിപ്പിക്കുന്നു. പ്രവൃത്തിയെ അനുകരിക്കുന്നവർക്കു, പ്രവൃത്തിയുടെ പാഠങ്ങൾ പ്രധാനമായിരിക്കണം, അതേസമയം നിവൃത്തിയെ അനുകരിക്കുന്നവർക്കു നിവൃത്തിയുടെ പാഠങ്ങൾ പ്രധാനമാണ്. ദൈവത്തിന്റെ ദൈവിക നാടകങ്ങളിൽ, ആത്മീയവും ലൗകികവുമായ കോണുകൾ ഒരേസമയം നിലനിൽക്കുന്നതിനാൽ, ബന്ധപ്പെട്ട കോണിനെ ബന്ധപ്പെട്ട ലൈനിനു പിന്തുടരാനാകും. സതി തന്റെ ഭർത്താവിനൊപ്പം താമസിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ, കാമദേവനെ ശിവൻ ദഹിപ്പിക്കില്ലായിരുന്നു. അപഗ്രഥന ജ്ഞാനം കൊണ്ട് ചന്ദ്രലേഖ തന്റെ വികാരത്തെ നിയന്ത്രിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ, ഗോപികമാരെ കൂടുതൽ സന്തോഷിപ്പിക്കാൻ ബൃന്ദാവനത്തിലെ നൃത്തം കുറച്ച് വർഷങ്ങൾ കൂടി തുടരാമായിരുന്നു. ചന്ദ്രലേഖയുടെ മരണത്തെത്തുടർന്ന് കൃഷ്ണൻ രണ്ടാം വർഷം തന്നെ ബൃന്ദാവനത്തിൽ നൃത്തം നിർത്തി. സതിക്ക് ഊർജ്ജസ്വലമായ ഒരു അവതാരമുണ്ട്, അവൾ വീണ്ടും ഭഗവാൻ ശിവനെ കണ്ടുമുട്ടി, പാർവതി എന്ന പുതിയ നാമത്തിൽ. കൃഷ്ണന്റെ ഓരോ പിൻ ജന്മത്തിലും ചന്ദ്രലേഖ കൃഷ്ണനെ കണ്ടുമുട്ടി. ദത്തയെയും അനഘയെയും എങ്ങനെ വേർതിരിക്കും? മനുഷ്യരാശിയുടെ ക്ഷേമത്തിനായി സിനിമകളിൽ അഭിനയിക്കുന്ന നായകനും നായികയും ആത്മാക്കൾക്ക് അത്ഭുതകരമായ പാഠങ്ങൾ പ്രസംഗിക്കുന്നതുപോലെയാണ് ഇരുവരും.