രക്ഷ എന്നാൽ പുനർജന്മത്തിന്റെ അഭാവമാണോ?

[Translated by devotees]

[മിസ്. ത്രൈലോക്യ ചോദിച്ചു: മോക്ഷമെന്നാൽ (salvation) പുനർജന്മം ഉണ്ടാകാതിരിക്കുന്നതു ആന്നെന്നു പലപ്പോഴും ആളുകൾ പറയാറുണ്ട്, ആത്മാവ് ഈ ലോകത്ത് ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ അവർ ലൗകിക മോഹങ്ങളെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കില്ല. ഈ വിഷയത്തിൽ അങ്ങയുടെ അഭിപ്രായം എന്താണ് സ്വാമി?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു: മനുഷ്യശരീരം മരിക്കുകയും ആത്മാവ് ഊർജ്ജസ്വലമായ ഒരു ശരീരത്തിൽ (energetic body) ഉയർന്ന ഊർജ്ജസ്വലമായ ലോകത്തിൽ (upper energetic world) എത്തുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ മാത്രമേ ഏതൊരു മനുഷ്യനും മുകളിലെ ലോകങ്ങളിൽ ദൈവത്തെ അഭിമുഖീകരിക്കുന്നുള്ളൂ എന്നാണ് ഈ ആളുകൾ കരുതുന്നത്. ഭൂമിയിൽ ദൈവത്തെ കാണാൻ കഴിയില്ലെന്ന് അവർ കരുതുന്നു, അതിനാൽ ഭൂമിയിൽ ഉയർന്ന ഊർജ്ജസ്വലമായ അവതാരങ്ങളുടെ പ്രതിമകളും ഫോട്ടോകളും (the statues and photos of upper energetic incarnations)  മാത്രമേ ആരാധിക്കപ്പെടുന്നുള്ളൂ.  ഈ ഭൂമിയിൽ ലൗകിക മോഹങ്ങൾ (worldly fascinations) ഉപേക്ഷിക്കേണ്ട ആവശ്യമില്ലാത്തതിനാൽ, ആത്മാവ് ഈ ഭൂമിയിൽ ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ (ജീവൻമുക്തി, Jeevanmukti) ലൗകിക മോഹങ്ങൾ ഉപേക്ഷിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച് അവർ സംസാരിക്കുന്നില്ല. ആത്മാവ് ഈ ലൗകിക ബന്ധനങ്ങളെല്ലാം (worldly bonds) മരണത്തിൽ ഉപേക്ഷിക്കുമ്പോൾ, ലൗകിക മോഹങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള മോക്ഷം സ്വാഭാവികമായി ലഭിക്കുമെന്ന് അവർ കരുതുന്നു (വിദേഹമുക്തി, Videhamukti). ഇതെല്ലാം സമ്പൂർണ്ണ സത്യത്തിന്റെ  ഭാഗിക കഥ മാത്രമാണ്, മൂർച്ചയുള്ള വിശകലനം (sharp analysis) നടത്തിയാൽ അത് ശരിയല്ലെന്ന് അറിയാൻ കഴിയും. മുക്തി അഥവാ മോക്ഷം എന്നാൽ ഈശ്വര പ്രീതിക്കായി ലൗകിക മോഹങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള മോചനമാണ്. സമകാലിക മനുഷ്യാവതാരമായി (contemporary human incarnation) ദൈവം ഈ ഭൂമിയിൽ ലഭ്യമാണ്.

അതിനാൽ, ദൈവത്തിന്റെ മനുഷ്യരൂപത്തെ പരാമർശിച്ചുകൊണ്ട്, ലൗകിക മോഹങ്ങളെ ഇവിടെ ഇപ്പോൾത്തന്നെ പരാജയപ്പെടുത്തണം. ഇവിടെ ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ മോക്ഷം നേടിയില്ലെങ്കിൽ (ജീവൻമുക്തി, Jeevanmukti), മരണാനന്തര മോക്ഷം (വിദേഹമുക്തി, Videhamukti) നേടാനാവില്ല. ഇവിടെ ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ  ആത്മാവിന്റെ അവസ്ഥയുടെ തുടർച്ച മാത്രമാണ് മരണം. മരണത്തിനു ശേഷവും ആത്മാവ് ലൗകിക മോഹങ്ങളിൽ നിന്ന്  മോചിതനാകുന്നില്ല, അതിനാൽ മരണശേഷം മോക്ഷം ഉണ്ടാകില്ല. മറ്റൊരു പ്രധാന കാര്യം, പൊതുവായിട്ടുള്ള മനുഷ്യ മാധ്യമങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള വികർഷണം (repulsion between common human media) കാരണം മനുഷ്യശരീരത്തിൽ ഉള്ള ആത്മാവ് ഇവിടെ മനുഷ്യാവതാരത്തെ അവഗണിക്കുന്നു എന്നതാണ്. മരണശേഷം, ആത്മാവ് ഉയർന്ന ലോകത്തേക്ക് (upper world) പോകാൻ ഊർജ്ജസ്വലമായ ഒരു ശരീരത്തിൽ (energetic body) പ്രവേശിക്കുന്നു, അവിടെ പൊതുവായിട്ടുള്ള ഊർജ്ജസ്വലമായ മാധ്യമങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള അതേ വികർഷണം കാരണം ഊർജ്ജസ്വലമായ  ശരീരത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്ന ഈ ആത്മാവ് ദൈവത്തിന്റെ ഊർജ്ജസ്വലമായ അവതാരത്തെ (energetic incarnation of God) അവഗണിക്കുന്നു. ഇതിലൂടെ, ആത്മാവ് ഭൂമിയിലെ മനുഷ്യാവതാരം നഷ്ടപ്പെടുത്തി കാണാതെ പോയാൽ, പൊതുവായിട്ടുള്ള മാധ്യമങ്ങൾ (മനുഷ്യൻ/ഊർജ്ജസ്വലത, human/energetic) തമ്മിലുള്ള വികർഷണത്തിന്റെ  അതേ കാരണത്താൽ ഉയർന്ന ലോകത്തിലെ ഊർജ്ജസ്വലമായ അവതാരവും നഷ്ടപ്പെടുന്നു എന്നതാണ് ഫലം. രക്ഷയെ ഒരിക്കലും പുനർജന്മത്തിൽ നിന്നുള്ള രക്ഷപ്പെടലായി കണക്കാക്കരുത്, കാരണം അത് ഏറ്റവും വലിയ വിഡ്ഢിത്തമായ ആശയമാണ്. ദൈവം പോലും ഈ ഭൂമിയിൽ ഇടയ്ക്കിടെ മനുഷ്യ രൂപത്തിൽ ജനിക്കുന്നു, പുനർജന്മത്തിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാൻ സർവ്വശക്തനായ ദൈവത്തേക്കാൾ വലുതാണ് ഈ ചെറിയ ആത്മാവെന്ന് നിങ്ങൾ കരുതുന്നുണ്ടോ? മോചിതരായ ആത്മാക്കൾ (liberated souls) പോലും മനുഷ്യാവതാരത്തെ അനുഗമിക്കുകയും മനുഷ്യ പുനർജന്മമെടുക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.