Posted on: 17 Oct 2022
[Translated by devotees]
[മിസ്. ത്രൈലോക്യ ചോദിച്ചു:- പാദനമസ്കാരം സ്വാമി, ദൈവത്തിന് (സ്വാമി) രണ്ട് തരത്തിലുള്ള സേവനങ്ങളുണ്ട് (കർമ്മ സംന്യാസം, Karma Samnyasa). ഒന്നാമതായി, ആത്മീയ ജ്ഞാനം ലോകത്തിൽ പ്രചരിപ്പിക്കുക എന്ന അങ്ങയുടെ ദൗത്യത്തിൽ പങ്കുചേരുക എന്നതാണ്. രണ്ടാമത്തേത്, അങ്ങേയ്ക്കു വ്യക്തിപരമായ സേവനം ചെയ്യുക എന്നതാണ്. അങ്ങേയ്ക്കു വ്യക്തിപരമായ സേവനം ചെയ്യാൻ കുറച്ച് ഭക്തർക്ക് മാത്രമേ അവസരം ലഭിക്കുന്നുള്ളൂ, ബാക്കിയുള്ളവർക്ക് അങ്ങയുടെ ദൗത്യത്തിൽ പങ്കെടുക്കാൻ അവസരമുണ്ട്. സ്വാമിയെ പ്രീതിപ്പെടുത്തുന്നതിൽ ഇരുവരും തുല്യരാണെന്ന് ഞാൻ അനുമാനിച്ചു, പക്ഷേ സ്വാമിയുടെ ദൗത്യത്തിൽ (Swami’s mission) പങ്കെടുക്കുന്നതിനേക്കാൾ വ്യക്തിപരമായ സേവനമാണ് താൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നതെന്ന് ഫാണി സർ (Phani Sir) എന്റെ അനുമാനത്തിന് വിരുദ്ധമായി പറഞ്ഞു. ദയവായി വ്യക്തമാക്കുക.]
സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു: മിസ്റ്റർ ഫണി (Mr. Phani) പറഞ്ഞത് ശരിയാണ്, കാരണം അദ്ദേഹം എന്റെ നിരന്തരമായ സഹവാസത്തിലായിരുന്നു (he was in My constant association), എന്റെ ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിന്റെ ആശയങ്ങളെക്കുറിച്ച് നന്നായി അറിയാം. ദൈവത്തിന്റെ വ്യക്തിപരമായ പ്രവൃത്തി 100% ദൈവവുമായി മാത്രം ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്നതാണ് ഇതിന് കാരണം. നിങ്ങൾ ദൈവത്തിന്റെ ദൗത്യം കാണുകയാണെങ്കിൽ (If you see the mission of God), അത് 50% ആത്മാക്കളുടെ ക്ഷേമവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, 50% ദൈവവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, കാരണം ദൗത്യത്തിൽ (the mission) ദൈവം പ്രസാദിക്കുന്നു. തികഞ്ഞ ഭക്തന്റെ (perfect devotee) 100% ഏകാഗ്രത ദൈവത്തിൽ മാത്രമായിരിക്കുമെന്ന് ഗീത പറയുന്നു, അതിനെ ഏകാഗ്ര ഭക്തി എന്ന് വിളിക്കുന്നു (ഏക ഭക്തിഃ വിശ്യതേ – ഗീത, Eka bhaktiḥ viśiṣyate – Gita). ദൌത്യം നിർവഹിക്കാൻ ദൈവം കല്പിക്കുകയും നിങ്ങൾ അത് നിർവഹിക്കുകയും ചെയ്താൽ അത് ദൈവത്തിൻറെ വ്യക്തിപരമായ ജോലി ചെയ്യുന്നതിന് തുല്യമാണ്. ദൗത്യത്തിന്റെ ജോലി (work of the mission) ചെയ്യാൻ ദൈവം നിങ്ങളോട് കൽപിച്ചിട്ടില്ലെങ്കിൽ, എന്നിട്ടും നിങ്ങൾ അത് ചെയ്യുകയാണെങ്കിൽ (still if you do it), ദൈവത്തിലുള്ള നിങ്ങളുടെ ഏകാഗ്രത 100% അല്ല (your concentration on God is not 100%). ദൈവത്തിലുള്ള നിങ്ങളുടെ വിശ്വാസം പൂർണമല്ല.
ദൈവം അങ്ങേയറ്റം സ്വാർത്ഥനായിരിക്കാമെന്നും എപ്പോഴും തന്റെ വ്യക്തിപരമായ ജോലികൾ മാത്രം ചെയ്യാൻ എന്നോട് ആവശ്യപ്പെടുന്നുണ്ടെന്നും ലോകത്തിന്റെ ക്ഷേമത്തെക്കുറിച്ച് അവൻ ആകുലപ്പെടുന്നില്ലെന്നും നിങ്ങൾക്ക് ദൈവത്തിൽ സംശയമുണ്ട്. ഏക ഭക്തിയുടെ (Eka Bhakti) ഉത്തമ ഉദാഹരണമാണ് ഹനുമാൻ എന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. രാമൻ ഹനുമാന്റെ ഭക്തി പരീക്ഷിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചു (വാസ്തവത്തിൽ, ഹനുമാന്റെ തികഞ്ഞ ഭക്തി മറ്റുള്ളവർക്ക് കാണിക്കാൻ രാമൻ ആഗ്രഹിച്ചു). രാവണൻ രാമനുമായി യുദ്ധം ചെയ്തു, ആദ്യ ദിവസം രാമന്റെ കയ്യിൽ രാവണൻ പരാജയപ്പെട്ടു. "നാളെ നീ എന്റെ സീതയെ കൊണ്ടുവന്നാൽ ഞാൻ ഈ യുദ്ധം ഉപേക്ഷിച്ച് എന്റെ നാട്ടിലേക്ക് മടങ്ങും" എന്ന് രാമൻ പറഞ്ഞു. ഹനുമാൻ ഉൾപ്പെടെ എല്ലാവരും കേട്ടുകൊണ്ടിരിക്കെ ആണ് രാമൻ ഇത് പറഞ്ഞത്. ലോകക്ഷേമം ശ്രദ്ധിക്കാതെ സ്വാർത്ഥനായിരിക്കുമോ എന്ന് ഹനുമാൻ രാമനെ സംശയിച്ചാൽ (കാരണം രാവണൻ യുദ്ധത്തിൽ കൊല്ലപ്പെട്ടാൽ മാത്രമേ ലോകക്ഷേമം നടക്കൂ) ഹനുമാൻ ഇങ്ങനെ രാമനോട് മറുപടി പറയേണ്ടതായിരുന്നു, “നീ സീതയെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോയി തിരിച്ചു പോ. രാവണനെ വധിക്കുന്നത് കണ്ട് ഞാൻ ഈ യുദ്ധത്തിൽ നിന്നോട് പങ്കുചേർന്നത് നിങ്ങളുടെ വ്യക്തിപരമായ ജോലിക്ക് വേണ്ടി മാത്രമല്ല, ലോകക്ഷേമത്തിനും വേണ്ടിയാണ്. ഞാൻ രാവണനോട് യുദ്ധം ചെയ്ത് അവനെ കൊല്ലും”. പക്ഷേ, ഹനുമാൻ ഇതൊന്നും പറയാതെ അന്ധമായി രാമനെ അനുഗമിച്ചു.
നിങ്ങളുടെ ചോദ്യത്തിൽ, ചിലർക്ക് അവസരം ലഭിക്കുകയും ചിലർക്ക് അവസരം ലഭിക്കാതിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഈശ്വരസേവനത്തിന്റെ (കർമ്മ സംന്യാസ, Karma Samnyasa) ത്യാഗത്തെ കുറിച്ച് മാത്രമാണ് നിങ്ങൾ പരാമർശിച്ചത്. ഉദാഹരണത്തിന്, രാമനെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയുള്ള കുരങ്ങന്മാർക്ക് (the monkeys surrounding Rama) കടലിൽ പാലം പണിയാൻ അവസരം ലഭിച്ചു, വനത്തിൽ രാമനെക്കുറിച്ച് തപസ്സു ചെയ്യുന്ന മുനികൾക്ക് അത്തരമൊരു അവസരം ലഭിച്ചില്ല. രാമനോട് അടുത്തിരിക്കുന്ന ഒരു ഭക്തന് അവന്റെ പാദങ്ങൾ അമർത്തി ആരാധിക്കുവാൻ അവസരം ലഭിച്ചേക്കാം. അവനിൽ നിന്ന് അകലെയുള്ള ഭക്തർക്ക് അത്തരമൊരു അവസരം ഉണ്ടാകില്ല. നിങ്ങൾ കർമ്മ സംന്യാസത്തിൽ മാത്രമായി പരിമിതപ്പെടുത്തിയതിനാൽ, നിങ്ങളുടെ ചോദ്യം സാധുവാണ് (valid). എന്നാൽ കർമ്മ യോഗയിൽ കർമ്മ സംന്യാസവും കർമ്മ ഫലത്യാഗവും അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു (Karma yoga consists of both karma samnyasa and karma phalatyaga). കർമ്മ ഫലത്യാഗം കർമ്മ സംന്യാസത്തേക്കാൾ വലുതാണെന്നും ഗീതയിൽ പറയുന്നുണ്ട്. കർമ്മ സംന്യാസത്തിൽ ഊർജ്ജ ത്യാഗവും (sacrifice of energy) കർമ്മ ഫലത്യാഗത്തിൽ പദാർത്ഥത്തിന്റെ ത്യാഗവും (sacrifice of matter) ഉൾപ്പെടുന്നു.
E=MC2 അനുസരിച്ച്, ധാരാളം ഊർജ്ജം വളരെ ചെറിയ ദ്രവ്യത്തിന് തുല്യമാണ്. കർമ്മ ഫലത്യാഗമാണ് അത്യുന്നതമെന്നും അതിനു ശേഷം ആത്മാവിന്റെ പക്ഷത്ത് യാതൊരു ശ്രമവും ഉണ്ടാകാത്തതിനാൽ പൂർണ്ണവിരാമം (ത്യാഗത് ശാന്തിരനന്തരം, tyāgāt śāntiranantaram) ഉണ്ടാകുമെന്നും ഗീത പറയുന്നു. ജോലിയുടെ ഫലത്തിന്റെ ത്യാഗം ചെയ്യുന്നതിന് (sacrifice of fruit of work), അകലെയോ അടുത്തിരിക്കുന്നവരോ ആയ ആർക്കും ഒരു തരത്തിലുള്ള അസൗകര്യവും ഉണ്ടാകേണ്ടതില്ല. കർമ്മഫലത്തിന്റെ ത്യാഗം ചെയ്യാൻ ഭക്തന് പൂർണമായി കഴിയുന്നില്ലെങ്കിൽ, ഇവിടെ ബലിയർപ്പിക്കുന്ന ഫലത്തിന്റെ അളവല്ല, മറിച്ച് ത്യാഗത്തിന്റെ യഥാർത്ഥ മൂല്യം കൊണ്ടുവരുന്ന മൊത്തത്തിലുള്ള അതിന്റെ ശതമാനമാണ്.
ഒരു ഭിക്ഷക്കാരൻ ഒരു നാണയം ദാനം ചെയ്യുന്നത് 100% ത്യാഗവും ധനികൻ ആയിരം നാണയങ്ങൾ ദാനം ചെയ്യുന്നത് 0.1% ത്യാഗവും മാത്രമാണ്. ഈ വീക്ഷണത്തിൽ ദൈവം ധനികരുടെ കൈകളിലേക്ക് പോയി എന്ന് കരുതേണ്ടതില്ല. എന്തായാലും, 100% ദൈവത്തിലുള്ള ഏകാഗ്രതയാണ് (100% concentration on God) ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ആത്മീയ പരിശ്രമം. അഹങ്കാരവും അസൂയയും ഈ ലൈനിൽ ചില വഴിത്തിരിവുകൾ (diversion, വ്യതിചലനം) സൃഷ്ടിക്കുന്നു, ഭക്തനെ പരീക്ഷിക്കാൻ ദൈവം ചില നിഷേധാത്മക ഗുണങ്ങളോടെ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു. ദൈവത്തിന്റെ പോസിറ്റീവ് ഗുണങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ദൈവത്തോടുള്ള ആകർഷണമാണ് യഥാർത്ഥ സ്നേഹമെങ്കിൽ, ചില നിഷേധാത്മക ഗുണങ്ങൾ (negative qualities) ഉണ്ടായിട്ടും ദൈവത്തോടുള്ള അതേ ആകർഷണമാണ് യഥാർത്ഥ സ്നേഹത്തിന്റെ പാരമ്യത.