യേശുവിന്റെ പീഡാനുഭവം എല്ലാ ആത്മാക്കളുടെയും പാപങ്ങൾക്കുള്ളതാണോ അതോ അവന്റെ യഥാർത്ഥ ഭക്തർ ക്കു മാത്രമാണോ?

[Translated by devotees of Swami]

[മിസ്സ്‌. ത്രൈലോക്യ ചോദിച്ചു:- സ്വാമിയേ, യേശു പീഡകൾ അനുഭവിച്ചത് തന്റെ യഥാർത്ഥ ഭക്തരുടെ പാപങ്ങൾക്കുവേണ്ടിയാണെന്നും എല്ലാ ആത്മാക്കളുടെയും പാപങ്ങൾക്കല്ലെന്നും അങ്ങ് പറഞ്ഞു. സൃഷ്ടിയിൽ നിലനിൽക്കുന്ന എല്ലാ ആത്മാക്കളുടെയും പാപങ്ങൾ യേശു അനുഭവിച്ചതായി ക്രിസ്ത്യാനികൾ പറയുന്നു. അങ്ങ് പറയുന്നതിനേക്കാൾ ക്രിസ്ത്യാനികൾ പറയുന്നത് യേശുവിന്റെ വിശാലമായ ദയയെ സൂചിപ്പിക്കുന്നുവെന്ന് അങ്ങേയ്ക്കു തോന്നുന്നില്ലേ?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- അത്തരമൊരു സാഹചര്യത്തിൽ, നീതിയും അനീതിയും തമ്മിൽ വ്യത്യാസമില്ല, കാരണം ആരും ശിക്ഷിക്കപ്പെടാത്തതിനാൽ നീതി ചെയ്യുന്നവരും അനീതി ചെയ്യുന്നവരും തുല്യരാകുന്നു. അങ്ങനെയെങ്കിൽ, ദൈവം സൃഷ്ടിച്ച ദ്രാവക അഗ്നിയും (liquid fire) നരകവും (hell) ഉപയോഗശൂന്യമാകും. ഒരു ആത്മാവിന്റെയും നവീകരണത്തിന്റെ (reformation) ആവശ്യമില്ല. ഇത് പാപങ്ങൾ ചെയ്യാൻ ആത്മാക്കളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു. അർഹരായ ഭക്തരുടെ ശിക്ഷകൾ മാത്രമേ ദൈവം അനുഭവിക്കുന്നുള്ളൂ, അതിനാൽ അർഹരായ ഭക്തർ അവരുടെ മുൻകാല പാപങ്ങളുടെ ദണ്ഡനങ്ങളിൽ അസ്വസ്ഥരാകാതെ ദൈവത്തിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കാൻ കഴിയും. ഈ രീതിയിൽ, അർഹരായ ഭക്തരുടെ ശിക്ഷകൾ അനുഭവിക്കുന്നതിൽ ഈശ്വരന്റെ ത്യാഗം നിർവ്വഹിക്കുന്ന പ്രധാന ലക്ഷ്യമുണ്ട്.

നിങ്ങൾ അർഹതയില്ലാത്ത ഭക്തരുടെ കാര്യം എടുക്കുകയാണെങ്കിൽ, അവരുടെ പാപങ്ങളിൽ തുടരാൻ അവരെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു, കാരണം അവർ ദൈവമായ യേശുവിനെ സ്വീകരിച്ച് അവരുടെ പാപങ്ങൾ ഏറ്റുപറഞ്ഞാൽ അവരുടെ പാപങ്ങൾക്കായി ദൈവം പീഡ അനുഭവിക്കും. ഇതിനർത്ഥം നിങ്ങൾക്ക് പകൽ സമയത്ത് ഏത് പാപവും ചെയ്യാനും വൈകുന്നേരം ദൈവമുമ്പാകെ ഏറ്റുപറയാനും (confess) രാത്രിയിൽ നിങ്ങൾക്ക് ഏത് പാപവും ചെയ്യാനും അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ ദൈവമുമ്പാകെ ഏറ്റുപറയാനും കഴിയും എന്നാണ്. മരണസമയത്ത് കുമ്പസാരം നടത്തിയാൽ ഒരാളുടെ ജീവിതത്തിൽ ചെയ്ത എല്ലാ പാപങ്ങളും ദഹിപ്പിക്കപ്പെടുമെന്ന് ഒരാൾ ചിന്തിക്കും. ഈ നെഗറ്റീവ് ഫലങ്ങളെല്ലാം ആരംഭിക്കുന്നത് മനുഷ്യരാശി വളരെ ബുദ്ധിമാനായതിനാലാണ്.

നവീകരണ പ്രക്രിയയിൽ, ആദ്യം, അവൻ/അവൾ ചെയ്യുന്ന ഒരു പ്രത്യേക പ്രവൃത്തി പാപമാണെന്ന് തിരിച്ചറിയണം (വിശകലന വിജ്ഞാനത്തിന്റെ ആദ്യ ഘട്ടം, first stage of analytical knowledge). വളരെ വേദനയോടും പശ്ചാത്താപത്തോടും കൂടിയുള്ള ഏറ്റുപറച്ചിൽ (confession) ആണ് രണ്ടാമത്തെ ഘട്ടം (വൈകാരിക ഭക്തിയുടെ രണ്ടാമത്തെ ഘട്ടം, second state of emotional devotion). മൂന്നാമത്തെ ഘട്ടം ഭാവിയിൽ പാപം ആവർത്തിക്കാതിരിക്കുന്നതാണ് (പ്രായോഗിക ഭക്തിയുടെ മൂന്നാമത്തെ ഘട്ടം, third state of practical devotion). മൂന്നാമത്തെ ഘട്ടം വളരെ വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ്, ഈ ഘട്ടം മാത്രം ശാശ്വതമായ നവീകരണത്തിന്റെ ഫലം നൽകുന്നു. ഒരുവൻ മരണക്കിടക്കയിൽ കിടന്ന് പശ്ചാത്തപിച്ചാൽ, പാപമോ പുണ്യമോ ചെയ്യാൻ കഴിവില്ലാത്ത ആ വ്യക്തിക്ക് വാർദ്ധക്യത്തിൽ ഭാവിയെവിടെ? അത്തരമൊരു വ്യക്തി ഈ ആശയത്തെ ചൂഷണം ചെയ്യുന്നു. പകൽ പാപങ്ങൾ വൈകുന്നേരവും രാത്രി പാപങ്ങൾ പിറ്റേന്ന് രാവിലെയും റദ്ദാക്കപ്പെടുമെന്ന് അവൻ/അവൾ കരുതുന്നതിനാൽ പൂർണ്ണമായ വഞ്ചനയാണ് മറ്റൊരു കേസ്. ഈ സാഹചര്യത്തിൽ, പാപങ്ങൾ ആവർത്തിക്കാതിരിക്കാനുള്ള അവസാന ഘട്ടം എവിടെയാണ്?

മേൽപ്പറഞ്ഞ ആശയം ഇനിപ്പറയുന്ന ശരിയായ രീതിയിൽ ഉപയോഗിക്കാം:- നിങ്ങൾ ഇന്നുവരെ ചെയ്ത പാപങ്ങൾ യേശു അനുഭവിച്ചതാണ്. ഭാവിയിൽ നിങ്ങൾ പാപം ആവർത്തിക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ, നിങ്ങൾ എന്നേക്കും രക്ഷിക്കപ്പെടും. നിങ്ങൾ പാപങ്ങൾ ആവർത്തിക്കുകയാണെങ്കിൽ, നിങ്ങൾ ദ്രാവക തീയിൽ എറിയപ്പെടും. ക്രിസ്തുമതം കുമ്പസാരത്തിന്റെ ഘട്ടത്തിൽ അവസാനിക്കരുത്, മറിച്ച്, പാപം ആവർത്തിക്കാതിരിക്കാനുള്ള (non-repetition of sin) ഘട്ടം വരെ നീളണം. അല്ലാത്തപക്ഷം, കുമ്പസാരം തന്നെ പാപങ്ങൾ അവസാനിപ്പിക്കുകയാണെങ്കിൽ, ഭക്തർ നവീകരണ പ്രക്രിയയെ ചൂഷണം ചെയ്യും (devotees will exploit the procedure of reformation). ഈ രീതിയിൽ, നവീകരണത്തിന്റെ മുകളിൽ പറഞ്ഞ നടപടിക്രമം പൂർണ്ണമായും ദൃശ്യമാകും. അങ്ങനെയെങ്കിൽ മാത്രം, സ്വതസിദ്ധമായ (നൈസര്‍ഗ്ഗികമായ) പശ്ചാത്താപത്തിന്റെയും പാപങ്ങൾ ആവർത്തിക്കാതിരിക്കുന്നതിന്റെയും പടികൾക്കൊപ്പം ജ്ഞാനത്തിലൂടെയുള്ള സാക്ഷാത്കാരത്തിന്റെ അഗ്നിക്ക് എല്ലാ മുൻകാല പാപങ്ങളെയും ദഹിപ്പിക്കാൻ കഴിയും (ഭാവി പാപങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ചോദ്യമില്ല, കാരണം ആവർത്തിക്കാതിരിക്കുന്നതു ഭാവി പാപങ്ങളുടെ അഭാവം മാത്രമാണ്). ഇത് ഗീതയിൽ പറയുന്നു (ജ്ഞാനാഗ്നിഃ സര്വ കര്മാണി, ഭസ്മസാത് കുരുതേ’ര്ജുന, Jñānāgniḥ sarva karmāṇi, bhasmasāt kurute'rjuna).