ഗാഢനിദ്രയെക്കുറിച്ചുള്ള ജ്ഞാനം (സുഷുപ്തി)

[Translated by devotees of Swami]

(ഇത് Q7 ഉൾപ്പെടുന്ന ഒരു പുതുക്കിയ ലേഖനമാണ്)

ഒക്ടോബർ 15, 2023

1. ഗാഢനിദ്രയിൽ ആത്മാവ് എല്ലാറ്റിനെയും അറിയാതെ അനുഭവിക്കുന്ന അനുഭവം അത് സന്തോഷത്തോടെ സുഖമായി ഉറങ്ങിയെന്നാണോ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്?

[പ്രൊഫ. ജെ.എസ്.ആർ. പ്രസാദ് ചോദിച്ചു:- യൂട്യൂബിൽ, സ്വാമി സർവപ്രിയാനന്ദ ഗാഢനിദ്രയെക്കുറിച്ച് (സുഷുപ്തി) താഴെ പറയുന്ന രീതിയിൽ സംസാരിക്കുന്ന ഒരു വീഡിയോ ഞാൻ കണ്ടു:- “ഗാഢനിദ്രയിൽ മനസ്സ് അടഞ്ഞുകിടക്കുന്നു, അതേസമയം അബോധം (consciousness) നിലനിൽക്കുന്നു. ഗാഢനിദ്രയ്ക്കുശേഷം സന്തോഷത്തോടെ സുഖമായി ഉറങ്ങിയെന്ന് ആൾ പറയുന്നു. ഈ പ്രസ്താവന പറയുന്നതിന് മുമ്പ് അദ്ദേഹം ഒരു യുക്തിയും പറയുന്നില്ല. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞത് യുക്തിപരമായ അനുമാനമല്ല (inference), ധാരണയിലൂടെ (perception) നേരിട്ടുള്ള അനുഭവമാണ്. മാത്രമല്ല, പുകയുള്ളിടത്തെല്ലാം തീ ഉണ്ടെന്ന് നമ്മൾ പറയുന്നതുപോലെ വ്യാപ്തി (സാമാന്യവൽക്കരണം) ഇവിടെ സാധ്യമല്ല. അതിനാൽ, ഗാഢനിദ്രയിൽ അബോധം അല്ലെങ്കിൽ ആത്മാവ് എല്ലാറ്റിന്റെയും അജ്ഞത അനുഭവിക്കുന്നു, അവൻ സന്തോഷത്തോടെ സുഖമായി ഉറങ്ങി എന്ന തരത്തിലുള്ള നേരിട്ടുള്ള അനുഭവം ഉച്ചരിക്കപ്പെടുന്നു. അതിനാൽ, ഗാഢനിദ്രയിൽ ആത്മാവ് പ്രജ്ഞ എന്ന അജ്ഞാനത്തിന്റെ അനുഭവസ്ഥനായി നിലനിൽക്കുന്നു.

സ്വാമി, ദയവായി മുകളിൽ പറഞ്ഞ വാദത്തിന് ഒരു കൌണ്ടർ (എതിരായ) തരൂ. മറ്റൊരു വീഡിയോയിൽ ഗാഢനിദ്രയിൽ അബോധം ഉണ്ടെന്ന് ഒരു സന്യാസി പറയുന്നു. ഈ ആശയത്തെ സംബന്ധിച്ചെന്ത്?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ഗാഢനിദ്രയ്ക്ക് ശേഷം താൻ സുഖമായി ഉറങ്ങിയെന്ന ആ വ്യക്തിയുടെ പ്രസ്താവന, ലോജിക്കൽ വിശകലനം കൂടാതെ നേരിട്ട് വരുന്നതിനാൽ ഗാഢനിദ്രയിലെ ഗാഢനിദ്രയുടെ നേരിട്ടുള്ള അനുഭവത്തെയാണ്  സൂചിപ്പിക്കുന്നതെന്ന് താങ്കൾ പറഞ്ഞു. ഈ പോയിന്റ് ഒട്ടും ശരിയല്ല. അനുമാനത്തിന്റെ സാധാരണയായ ഒരു ഉദാഹരണം ഞാൻ എടുക്കട്ടെ, അതായത്:- പുക എപ്പോഴും തീയ്‌ക്കൊപ്പം ഉണ്ടെന്ന് നിങ്ങൾ അടുക്കളയിൽ കണ്ടു, നിങ്ങൾ വ്യാപ്തി (Vyaapti, സാമാന്യവൽക്കരണം, generalization) നടത്തി, അതായത് പുക ഉള്ളിടത്തെല്ലാം തീ ഉണ്ടായിരിക്കണം എന്ന്. ഈ വ്യാപ്തിയെ അടിസ്ഥാനമാക്കി, ഒരു കുന്നിൻ മുകളിൽ നിന്ന് പുക ഉയരുന്നത് നിങ്ങൾ കണ്ടു, കുന്നിൻ മുകളിൽ തീ (കാണാത്തത്) ഉണ്ടെന്ന് നിങ്ങൾ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. മലമുകളിലെ തീ കണ്ടിട്ട് അതിന്റെ അസ്തിത്വം നേരിട്ട് അനുഭവിച്ചതു പോലെയാണ് നിങ്ങൾ മലമുകളിലെ തീയുടെ അസ്തിത്വത്തെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നതെന്ന് നിങ്ങളുടെ പ്രസ്താവന കാണിക്കുന്നു. ഈ സാഹചര്യത്തിൽ, അനുമാനത്തിന്റെ യുക്തിസഹമായ വിശകലനം നിങ്ങൾ ഒരിക്കലും പ്രകടിപ്പിച്ചിട്ടില്ല, അതായത്:- i) ഞാൻ അടുക്കളയിൽ കണ്ടതുപോലെ തീയും പുകയും ഒന്നിച്ച് നിലകൊള്ളുന്നു. ii) കുന്നിൻ മുകളിൽ നിന്ന് പുക വരുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. iii) അതിനാൽ, ഞാൻ കണ്ട പുകയെ അടിസ്ഥാനമാക്കി, കുന്നിൻ മുകളിൽ തീ ഉണ്ടെന്ന് ഞാൻ അനുമാനിക്കുന്നു. മുൻകാലങ്ങളിൽ ആവർത്തിച്ച അത്തരം നിരവധി സന്ദർഭങ്ങൾ കാരണം ഈ വിശകലനങ്ങളെല്ലാം ഉള്ളിൽ തന്നെ ദഹിച്ചതുകൊണ്ടാണ് ആ വ്യക്തി ഈ വിശകലനങ്ങളെല്ലാം പറയാത്തത്. അതുപോലെ, ഗാഢനിദ്രയ്ക്ക് ശേഷം ഉണർന്ന വ്യക്തിക്ക് നിരവധി ദിവസങ്ങളിൽ വ്യാപ്തി അനുഭവപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്, കാരണം ഗാഢനിദ്രയിൽ നല്ല ഉറക്കം കാരണം എല്ലാ ദിവസവും ആ വ്യക്തി ഗാഢനിദ്രയ്ക്ക് ശേഷമുള്ള സന്തോഷം നിരീക്ഷിക്കുന്നു. നല്ല ഗാഢനിദ്രയിൽ നിന്ന് ഉണർന്നതിനുശേഷം എല്ലായ്പ്പോഴും സന്തോഷവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്ന വ്യാപ്തി സങ്കൽപ്പത്തെ അദ്ദേഹം സ്ഥിരീകരിക്കുകയും ദഹിക്കുകയും (digested) ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ദീർഘനാളത്തെ ദഹിപ്പിച്ച വിശകലനത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ, ഗാഢനിദ്രയ്ക്ക് ശേഷം സന്തോഷം അനുഭവിച്ച വ്യക്തി താൻ നന്നായി ഉറങ്ങിയെന്ന് പറയുന്നു. ഒരു കുന്നിൽ നിന്ന് പുക കണ്ടതിന് ശേഷമുള്ള വ്യക്തിയെപ്പോലെ ഈ യുക്തിസഹമായ വിശകലനങ്ങളെല്ലാം വ്യക്തി ഉച്ചരിക്കേണ്ടതില്ല. കണ്ട പുക മൂലം കുന്നിൽ തീ പടർന്നതായി അനുമാനിക്കുന്നയാൾ മലമുകളിലെ തീ നേരിട്ട് അനുഭവിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞാൽ, ഗാഢനിദ്രയിൽ സുഖമായി ഉറങ്ങിയ വ്യക്തിയും ഗാഢനിദ്രയിൽ നേരിട്ട് സന്തോഷം അനുഭവിച്ചതായി പറയാം. ഈ രണ്ട് ഉദാഹരണങ്ങളിലും, കുന്നിലെ തീയെക്കുറിച്ചോ ഗാഢനിദ്രയിലെ സന്തോഷത്തെക്കുറിച്ചോ നേരിട്ടുള്ള ധാരണ-അനുഭവമില്ല (perception-experience). അത്തരം പ്രസ്താവനകൾ നേരിട്ടുള്ള അനുഭവം പോലെ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നതിന്റെ അടിസ്ഥാനം അനുമാനം (inference) മാത്രമാണ്. എല്ലാത്തിനുമുപരി, അനുമാനം ധാരണ പോലെയുള്ള അധികാരമായി അംഗീകരിക്കപ്പെടുന്നു. ഓരോ യുക്തി പണ്ഡിതനും അറിവിന്റെ ആറ് അധികാരങ്ങളിൽ രണ്ട് സാധുവായ അധികാരങ്ങളായി ധാരണയും അനുമാനവും അംഗീകരിക്കുന്നു.

"ഞാൻ ഗാഢനിദ്രയിൽ നന്നായി ഉറങ്ങി" എന്നത് ക്രിയയുടെ ഭൂതകാലത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. "ഞാൻ ഗാഢനിദ്രയിൽ നന്നായി ഉറങ്ങുന്നു" എന്നത് ക്രിയയുടെ വർത്തമാനകാലത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. മേൽപ്പറഞ്ഞ പ്രസ്താവന ഇനിപ്പറയുന്ന കേസുമായി തുല്യമാണെങ്കിൽ രണ്ട് ക്രിയകളും ധാരണയുടെ കേസായിരിക്കും:- "ഞാൻ നന്നായി കഴിക്കുന്നു", "ഞാൻ നന്നായി കഴിച്ചു." ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോൾ, ഊണ് കഴിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച് ഒരാൾ ബോധവാന്മാരാണ്, നന്നായി കഴിച്ചുവെന്ന് പറഞ്ഞ് ഭക്ഷണം കഴിച്ചതിന് ശേഷം അനുഭവിക്കുന്ന സന്തോഷവും അതേ വ്യക്തിക്ക് അറിയാം. രണ്ടാമത്തെ കാര്യത്തിൽ, ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്ന സമയത്തും കഴിച്ചതിനുശേഷവും ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള അവബോധം ഉണ്ട്, അതിനാൽ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്ന സമയത്ത് നേരിട്ട് ഭക്ഷണം കഴിച്ചതിന്റെ നേരിട്ടുള്ള അനുഭവവും ഭക്ഷണം കഴിച്ചതിനുശേഷം സന്തോഷത്തിന്റെ നേരിട്ടുള്ള അനുഭവവും ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന് നമുക്ക് പറയാൻ കഴിയും. പക്ഷേ, ആദ്യത്തെ കേസ് വ്യത്യസ്തമാണ്, കാരണം ഗാഢനിദ്രയുടെ സമയത്ത്, വർത്തമാനകാല ക്രിയ അനുഭവിച്ചില്ല, അതായത് ഗാഢനിദ്രയിൽ ആത്മാവ് സുഖമായി ഉറങ്ങുന്നുവെന്ന് കരുതി സുഖം അനുഭവിച്ചില്ല. ഈ അനുഭവം ഈ ലോകത്തിലെ എല്ലാ വ്യക്തികളിലും നിലനിൽക്കുന്നു, അതിനാൽ, ഏറ്റവും ശക്തമായ അധികാരം ആയിരിക്കണം, കാരണം അനുഭവം ഏറ്റവും ശക്തമാണ്. ഒരു വ്യക്തിയുടെ കണ്ണിന് വൈകല്യമുള്ള അനുഭവം നമുക്ക് അവഗണിക്കാം, എന്നാൽ ഈ ലോകത്തിലെ എല്ലാവരുടെയും അനുഭവം അങ്ങനെയല്ല.

അവബോധം ഇല്ലെങ്കിൽ, അനുഭവം ഉണ്ടാകില്ല. ഗാഢനിദ്രയിൽ സന്തോഷത്തിന്റെ അനുഭവം ഇല്ലാതായതിനാൽ, ഗാഢനിദ്രയിൽ അവബോധം ഇല്ലായിരുന്നു എന്നാണ് ഇതിനർത്ഥം. ആത്മാവ് അജ്ഞത അനുഭവിച്ചു എന്ന് നിങ്ങൾ പറയുന്നു. പക്ഷേ, ഗാഢനിദ്രയിൽ ആത്മാവ് ഒരിക്കലും ചിന്തിച്ചിരുന്നില്ല താൻ ഒന്നും അറിയുന്നില്ലെന്ന്. പൂർണ്ണമായ അജ്ഞതയിൽ ആത്മാവ് നിലനിൽക്കുമ്പോൾ താൻ ഒന്നും അറിയുന്നില്ലെന്ന് ഉണർന്നിരിക്കുന്ന ആത്മാവിന് മാത്രമേ ചിന്തിക്കാൻ കഴിയൂ. അതിനാൽ, നിങ്ങൾക്ക് അവബോധത്തെയോ ബോധത്തെയോ (awareness or consciousness) അനുഭവത്തിൽ നിന്ന് വേർതിരിക്കാൻ കഴിയില്ല. അവബോധത്തിന് അല്ലെങ്കിൽ ബോധത്തിന് രണ്ട് ഗുണങ്ങളുണ്ട്:- i) ധ്യാനാവസ്ഥയിലെന്നപോലെ സ്വയം അറിയുക, ii) ഉണർവിന്റെയും സ്വപ്നത്തിന്റെയും അവസ്ഥകളിലെന്നപോലെ മറ്റ് വസ്തുക്കളെ അറിയുക. ഗാഢനിദ്രയിൽ ആദ്യത്തെ ഗുണമോ രണ്ടാമത്തെ ഗുണമോ നിലവിലില്ല. ആഴത്തിലുള്ള ഉറക്കം ധ്യാനമോ ഉണർന്നിരിക്കുന്ന അവസ്ഥയോ സ്വപ്നാവസ്ഥയോ അല്ല, കാരണം അവബോധം സ്വയം തിരിച്ചറിയുകയോ (identify) സ്വയം അല്ലാത്ത മറ്റെന്തിങ്കിലുമായി തിരിച്ചറിയുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല.

ഗാഢനിദ്രയിൽ ബോധം നിലനിൽക്കുമ്പോൾ മനസ്സ് അടഞ്ഞിരിക്കുകയാണെന്ന് നിങ്ങൾ പറയുന്നു. ബോധം / അവബോധം എന്നത് പൊതു നാഡീ ഊർജ്ജമാണ് (ന്യൂറോണുകൾ), അത് തന്നെ തന്നെയും മറ്റ് വസ്തുക്കളെയും കുറിച്ച് ബോധവാന്മാരാണ്. നാല് ആന്തരിക ഉപകരണങ്ങളുണ്ട്, അവ അവബോധം തന്നെയാണ്,  പ്രവർത്തനപരമായ വ്യത്യാസത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി നാല് ഫാക്കൽറ്റികളായി തിരിച്ചിരിക്കുന്നു. ഈ നാല് ഫാക്കൽറ്റികൾ അന്തഃകരണങ്ങളാണ്, അതായത് i) അടിസ്ഥാന അഹംഭാവം (അഹംകാരം), ഇത് ഞാൻ അല്ലെങ്കിൽ സ്വയം എന്നതിന്റെ അടിസ്ഥാന ആശയം, ii) ഗ്രഹിച്ച വിവരങ്ങൾ സൂക്ഷിക്കുന്ന ഓർമ്മ (ചിത്തം, Chittam), iii) മനസ്സ് (Manas) ഒരു ചിന്തയുടെ ആശയക്കുഴപ്പം ഉണ്ടാക്കുന്നു. കൂടാതെ iv) ഒരു തീരുമാനത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്ന ലോജിക്കൽ വിശകലനം നടത്തുന്ന ബുദ്ധി (buddhi). അവബോധം ഒരു സ്വർണ്ണക്കട്ടി പോലെയാണ്, നാല് അന്തഃകരണങ്ങൾ വ്യത്യസ്ത സ്വർണ്ണാഭരണങ്ങൾ പോലെയാണ്. ഏതൊരു ചിന്തയും അവബോധത്തിന്റെ ഒരു രീതി (mode) മാത്രമാണ്. ഗാഢനിദ്രയിൽ നാല് അന്തഃകരണങ്ങളും അടഞ്ഞുകിടക്കുന്നതും അവബോധം ഇല്ലാതാകുന്നതുമാണ് കാരണം. ഫാൻ, ലൈറ്റ് ബൾബ്, ടിവി, ഹീറ്റർ എന്നിവ വീട്ടിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നില്ല, ഇതിനർത്ഥം കറന്റ് നിലവിലില്ല എന്നാണ്. അതിനാൽ, ആഴത്തിലുള്ള ഉറക്കത്തിൽ, വിശ്രമത്തിനായി മസ്തിഷ്ക-നാഡീവ്യൂഹം അടച്ചുപൂട്ടുന്നതിനാൽ അവബോധം അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു. ഗ്രൈൻഡിങ് മെഷീൻ ഷട്ട്ഡൗൺ ആണെങ്കിൽ കറന്റ് ഉണ്ടെങ്കിലും ഗ്രൈൻഡിങ് ജോലികൾ ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല. അതുപോലെ, ഭക്ഷണത്തിന്റെ ദഹനത്തിൽ നിന്ന് ഉത്പാദിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം (കറന്റ്) ശരീരത്തിൽ നിലവിലുണ്ടെങ്കിലും, മസ്തിഷ്ക-നാഡീവ്യൂഹം (ഗ്രൈൻഡിംഗ് മെഷീൻ) പ്രവർത്തിക്കാത്തതിനാൽ, നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തെ അവബോധമാക്കി മാറ്റുന്നത് (കറന്റ് അരക്കൽ ജോലിയായി മാറ്റുന്നത്) നടക്കില്ല. ഗ്രൈൻഡിംഗ് വർക്കുകളും കട്ടിംഗ് വർക്കുകളും യഥാക്രമം വൈദ്യുതോർജ്ജത്തിന്റെ പ്രത്യേക പ്രവർത്തന രൂപങ്ങളാണ്, മൈറ്റോകോൺ‌ഡ്രിയ കോശങ്ങളിലെ (mitochondria cells) ഭക്ഷണത്തിന്റെ ഓക്‌സിഡേഷൻ വഴി ഉണ്ടാകുന്ന നിഷ്‌ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിന്റെ ഒരു പ്രത്യേക പ്രവർത്തന രൂപമാണ് അവബോധം.

സ്വാമി സർവപ്രിയാനന്ദ ന്യായീകരിക്കപ്പെടുന്നു, കാരണം അദ്ദേഹം ശങ്കരന്റെ അദ്വൈത തത്വശാസ്ത്രത്തിന്റെ അനുയായിയാണ്, അതിൽ ഓരോ സാധാരണ ആത്മാവും ഇതിനകം തന്നെ ദൈവമാണെന്ന് പറയുന്നു. അതിനാൽ, ഗാഢനിദ്രയിൽപ്പോലും ദൈവം അസ്തിത്വം പുലർത്തണം, കാരണം ദൈവം ശാശ്വതനാണ്. ഈ ലക്ഷ്യത്തെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നതിനായി, ഓരോ അദ്വൈത തത്ത്വചിന്തകനും പറയുന്നത്, ഒരു സാധാരണ ആത്മാവിന്റെ ഗാഢനിദ്രയിൽ പോലും ആത്മാവോ ബോധമോ ഉണ്ടെന്നാണ്. മറ്റേതെങ്കിലും പോയിന്റിനെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നതിന്, നിലവിലെ പോയിന്റിന്റെ അസാധ്യത നിങ്ങൾ മറക്കരുത്. ഓരോ ആത്മാവും ഈശ്വരനാണെന്ന് പിന്തുണയ്ക്കാൻ, നിങ്ങൾ ആത്മാവിന്റെ നിത്യത (eternality ) സ്ഥാപിക്കേണ്ടതുണ്ട്. ഈ പോയിന്റിനെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നതിന്, ആഴത്തിലുള്ള ഉറക്കത്തിലും (deep sleep)

 ആത്മാവ് അല്ലെങ്കിൽ അവബോധം ഉണ്ടെന്ന് നിങ്ങൾ പറയണം. അതിനായി നിങ്ങൾ മനസ്സിനെ ആത്മാവിൽ നിന്ന് വേർപെടുത്തുകയാണ്. തീർച്ചയായും, ലൈറ്റ് ബൾബും പൊതു വൈദ്യുതിയും പോലെ മനസ്സും ആത്മാവും വ്യത്യസ്തമാണെന്ന് ഞങ്ങൾ സമ്മതിക്കുന്നു. പക്ഷേ, വൈദ്യുതി ഉണ്ടെങ്കിൽ, അവബോധം ഉണ്ടെങ്കിൽ മനസ്സും നിലനിൽക്കുന്നതുപോലെ ബൾബും നിലനിൽക്കുന്നു. വൈദ്യുതി നിലവിലുണ്ടെങ്കിലും ബൾബ് നിലനിൽക്കേണ്ടതില്ലെന്ന് നിങ്ങൾ വാദിക്കരുത്, കാരണം ഞങ്ങൾക്ക് ബൾബ് ഓഫ് ചെയ്യാം. അത് ശരിയാണ്, പക്ഷേ, ഗാഢനിദ്രയിൽ നിങ്ങൾ സ്വിച്ച് ഓഫ് ചെയ്യാതെ തന്നെ ലൈറ്റ് ബൾബ് (മനസ്സ്) ഓഫ് ആകും. ഗാഢനിദ്രയിൽ, നിങ്ങളുടെ പ്രയത്നത്തിന്റെ ഒരു തുമ്പും ഇല്ലാതെ പോലും, മനസ്സ് തളർന്നുപോകുന്നു, ഇതിനർത്ഥം അവബോധം മാറ്റിവയ്ക്കുമ്പോൾ മാത്രമേ ഇത്തരമൊരു കാര്യം സംഭവിക്കൂ എന്നാണ്. മാത്രമല്ല, മനസ്സിനൊപ്പം, മറ്റ് മൂന്ന് അന്തഃകരണങ്ങളും (ഫാൻ, ടിവി, ഹീറ്റർ) നിങ്ങളുടെ പ്രയത്നത്തിന്റെ യാതൊരു സൂചനയും കൂടാതെ മാറ്റിവയ്ക്കുന്നു. ഇതിനർത്ഥം, അവബോധം (വൈദ്യുതി) സ്വയം അപ്രത്യക്ഷമായി, നിങ്ങൾ പരിശ്രമിച്ചാലും, മസ്തിഷ്ക-നാഡീവ്യവസ്ഥയുടെ പൂർണ്ണ വിശ്രമം കാരണം അവബോധം ഉണ്ടാകാത്തതിനാൽ അന്തഃകരണങ്ങൾ പ്രവർത്തിക്കില്ല. ട്രാൻസ്ഫോർമർ തകരാറിലായതിനാൽ നിങ്ങളുടെ വീട്ടിലേക്ക് കറന്റ് വരുന്നില്ല, അതിനാൽ നിങ്ങളുടെ വീട്ടിലെ എല്ലാ ഇലക്ട്രിക് ഉപകരണങ്ങളും പ്രവർത്തിക്കുന്നില്ല.

അദ്വൈത ദർശനത്തിൽ ശങ്കരൻ തെറ്റാണെന്നു ഞാൻ പറയുന്നില്ല. ഓരോ ആത്മാവും ദൈവമല്ലെന്ന് അവനറിയാം, അവൻ ഇത് തന്റെ അടുത്ത ശിഷ്യന്മാർക്ക് കാണിച്ചുകൊടുത്തു. ശങ്കരന്റെ ആത്മാവ് പോലെ ഓരോ ആത്മാവും ഈശ്വരനാണെന്ന അദ്വൈത സങ്കല്പത്തെ പിന്തുടർന്ന് ശങ്കരൻ വീഞ്ഞ് കുടിക്കുകയും ഓരോ ശിഷ്യനും അത് കുടിക്കുകയും ചെയ്തു. അടുത്ത ദിവസം, ശങ്കരൻ ഉരുക്കിയ ഈയം കുടിച്ചു, ഓരോ ആത്മാവും തന്റെ ആത്മാവിനെപ്പോലെ ദൈവമാണെങ്കിൽ അത് കുടിക്കാൻ ശിഷ്യന്മാരോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു. ശിഷ്യന്മാർ പരാജയപ്പെട്ട് ശങ്കരന്റെ കാൽക്കൽ വീണു. അപ്പോൾ, ശങ്കരൻ പറഞ്ഞു, അവൻ മാത്രമാണ് ദൈവം (ശിവഃ കേവലോ'ഹം, Śivaḥ kevalo'ham). നിരീശ്വരവാദികളെ ദൈവവിശ്വാസികളാക്കി മാറ്റാൻ മറ്റ് മാർഗങ്ങളില്ലാത്തതിനാൽ എല്ലാ ആത്മാവും ദൈവമാണെന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. ഇന്ത്യ നിരീശ്വരവാദികളാൽ (പൂർവമീമാംസകരും ബുദ്ധമതക്കാരും) നിറഞ്ഞിരുന്നതിനാൽ, ശിവന് ശങ്കരനായി അവതരിക്കേണ്ടി വന്നു. നിരീശ്വരവാദിയെ പഠിപ്പിക്കാൻ അവൻ ദൈവമാണെന്ന് പറയുകയല്ലാതെ മറ്റൊരു മാർഗവുമില്ല, കാരണം താനല്ലാതെ മറ്റാരെങ്കിലും ദൈവമാകുമെന്ന് നിരീശ്വരവാദി ഒരിക്കലും വിശ്വസിക്കില്ല. ഒരു നിരീശ്വരവാദിയോട് ഈ ഒരു പ്രസ്താവനയല്ലാതെ മറ്റൊന്നും പറയാൻ കഴിയില്ല, അതിനാൽ ശങ്കരന് ഇങ്ങനെ പറയേണ്ടിവന്നു. നിരീശ്വരവാദി ദൈവം ഉണ്ടെന്ന് പറയാൻ ശങ്കരൻ ഇതേ പ്രസ്താവന തുടർന്ന് ഉപയോഗിച്ചു. താഴെപ്പറയുന്ന മൂന്ന് ഘട്ടങ്ങൾ അദ്ദേഹം പിന്തുടർന്നു:- i) നിങ്ങൾ ദൈവമാണ്, ii) നിങ്ങൾ ഉണ്ട്, iii) അതിനാൽ, ദൈവം ഉണ്ട്. പിന്നീട്, നിരീശ്വരവാദി ദൈവമാണെങ്കിൽ ആത്മാവിൽ കാണപ്പെടാത്ത അത്ഭുതശക്തികളെക്കുറിച്ച് ചോദിച്ചു. വളരെ നീണ്ട അജ്ഞതയുടെ (മല(mala), ദീർഘകാല വിക്ഷേപത്തിന്റെ പ്രഭാവം) പ്രായോഗിക ഫലമാണ് ഇതിന് കാരണമെന്ന് ശങ്കരൻ പറഞ്ഞു. അതിനാൽ, പ്രായോഗികമായ അജ്ഞതയിൽ നിന്ന് മനസ്സിനെ ശുദ്ധീകരിക്കാൻ ദൈവത്തെ ആരാധിക്കാൻ ശങ്കരൻ നിരീശ്വരവാദിയെ ഉപദേശിച്ചു. നിരീശ്വരവാദിയെ ഈശ്വരവാദിയാകുക മാത്രമല്ല ദൈവഭക്തനാക്കുകയും ചെയ്തു. ദൈവമാകാനുള്ള അതിമോഹത്താൽ, ദൈവത്തെ എന്തിന് ആരാധിക്കണമെന്ന് നിരീശ്വരവാദിക്ക് ചിന്തിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ശങ്കരൻ പ്രേരിപ്പിച്ച അഭിലാഷത്തിന്റെ പ്രഭാവം അത്ര വളരെ ശക്തമായിരുന്നു! രാമാനുജവും മാധ്വവും യഥാക്രമം സൈദ്ധാന്തിക ഭക്തിയും പ്രായോഗിക ഭക്തിയും  ഊന്നിപ്പറയുകയും ദൈവത്തിന്റെ ഷെഡ്യൂൾ അനുസരിച്ച് അവരുടെ പരിപാടികൾ നടത്തുകയും ചെയ്തു. അതിനാൽ, ശങ്കരന്റെ പശ്ചാത്തലത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവില്ലായ്മ കാരണം അദ്വൈത അനുയായികൾ ശങ്കരനെ തെറ്റിദ്ധരിച്ചു.

യൂട്യൂബിൽ മറ്റൊരു സന്യാസി യോഗനിദ്രയെക്കുറിച്ച് ഒരേസമയം ബോധം നിലനിർത്തുന്ന ഗാഢനിദ്ര എന്നാണ് പരാമർശിച്ചത്. ഈ ആശയത്തോട് ഞങ്ങൾക്ക് എതിർപ്പില്ല, കാരണം അത്തരം യോഗനിദ്രയെ ഒരു സാധാരണ ആത്മാവിൽ കണ്ടെത്താൻ കഴിയില്ല, അതിനാൽ, ഓരോ സാധാരണ ആത്മാവും ദൈവമാണെന്ന് പിന്തുണയ്ക്കാൻ ഞങ്ങൾക്ക് ഇത് ഉപയോഗിക്കാൻ കഴിയില്ല. ഈശ്വരന്റെയോ ദൈവകൃപ പ്രാപിച്ച യോഗി എന്ന പ്രത്യേക ആത്മാവിന്റെയോ കാര്യത്തിൽ മാത്രമേ യോഗനിദ്ര കാണപ്പെടുന്നുള്ളൂ. സാധാരണ ആത്മാക്കളുടെ കാര്യത്തിൽ, ഗാഢനിദ്രയെ യോഗനിദ്ര എന്നല്ല സുഷുപ്തി എന്നാണ് വിളിക്കുന്നത്.

18 ഒക്‌ടോബർ 2023

2) അവബോധം ശാശ്വതമാണെന്നും അത് ദിനംപ്രതി ജനിക്കുകയും മരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുവെന്നും ഗീത പറയുന്നു. ഇതൊരു വൈരുദ്ധ്യമല്ലേ?

[പ്രൊഫ. ജെ സ് ആർ പ്രസാദ് ചോദിച്ചു:- സ്വാമി, ആത്മാവ് അല്ലെങ്കിൽ അവബോധം ഗീതയിൽ (അജോ നിത്യാ…, Ajo nityah…).) ശാശ്വതമാണെന്ന് പറയുന്നു. അതേ സമയം, ആത്മാവ് ദിവസവും ജനിക്കുകയും മരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു (അഥ ചൈനം… Atha chainam). ഇതൊരു വൈരുദ്ധ്യമല്ലേ?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- നിങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ ഒരു കമ്പ്യൂട്ടർ ഉണ്ടെന്ന് കരുതുക. കഴിഞ്ഞ നിരവധി ജന്മങ്ങളിൽ നിന്ന് നേടിയ ഏറ്റവും ശക്തമായ ചിന്തകൾ (സംസ്കാരങ്ങൾ, samskaaraas) ഹാർഡ് ഡിസ്ക് ഡ്രൈവിലെ വിവരങ്ങൾ പോലെയാണ്, ഈ ഡ്രൈവ് എല്ലാ ശക്തമായ ചിന്തകളും സംഭരിച്ചിരിക്കുന്ന തലച്ചോറിന്റെ ചിപ്പ് ആണ്. ഈ വിവരങ്ങൾ സ്ക്രീനിൽ പ്രദർശിപ്പിക്കുന്ന വൈദ്യുതി പോലെയാണ് അവബോധം. ഗാഢനിദ്രയിൽ, ഹാർഡ് ഡിസ്ക് ഡ്രൈവ് മനുഷ്യന്റെ മസ്തിഷ്കത്തിൽ ശാരീരികമായി നിലനിൽക്കുന്നു, അവബോധം ഇല്ലാത്തതിനാൽ, അത് സ്ക്രീനിൽ ദൃശ്യമാകില്ല, അതിനെ മനസ്സ് എന്ന് വിളിക്കുന്നു. എല്ലാ ദിവസവും, കമ്പ്യൂട്ടർ ബാറ്ററി ചാർജ് തീരുമ്പോൾ കമ്പ്യൂട്ടർ മരിക്കുന്നു. വൈദ്യുതി ഉപയോഗിച്ച് കമ്പ്യൂട്ടർ ചാർജ് ചെയ്യുമ്പോൾ കമ്പ്യൂട്ടർ വീണ്ടും ജനിക്കുന്നു. ഓരോ ദിവസവും ഇത്തരത്തിലുള്ള ജനനമരണങ്ങൾ കാരണം, കമ്പ്യൂട്ടറിനെ അപലപിക്കണം എന്നാണോ നിങ്ങൾ പറയുന്നത്? അതുപോലെ, ഗാഢനിദ്രയിൽ മരണവും ഗാഢനിദ്രയ്ക്ക് ശേഷമുള്ള ജനനവും കാരണം ആത്മാവ് ശാശ്വതമല്ലെന്ന് പറയേണ്ടതില്ല. ആത്മാവ് ശാശ്വതമല്ലെങ്കിൽ, മരണസമയത്ത് ആത്മാവ് സ്ഥൂലശരീരത്തിൽ നിന്ന് പുറത്തുവന്ന് ഒരു പുതിയ സൂക്ഷ്മമായ ഊർജ്ജസ്വലമായ ശരീരത്തിൽ ഉൾച്ചേർന്ന് ഉപരിലോകങ്ങളിലേക്ക് എങ്ങനെ പോകും? നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ വീട് വിട്ട് മറ്റൊരു നഗരത്തിലേക്ക് ട്രെയിനിൽ പോകുമ്പോൾ, നിങ്ങൾ ഡ്രൈവിൽ നിന്ന് നിങ്ങളുടെ സ്മാർട്ട്  ഫോണിലേക്ക് വിവരങ്ങൾ എടുക്കുന്നു. അതുപോലെ, ആത്മാവ് മുകളിലെ ലോകത്തേക്ക് പോകുമ്പോൾ, സ്ഥൂല ശരീരത്തിന്റെ മസ്തിഷ്ക മെമ്മറി പോലെയുള്ള ഡ്രൈവിൽ നിന്ന് എല്ലാ വിവരങ്ങളുടെ ഡാറ്റയും എടുക്കുന്നു, ട്രെയിൻ യാത്രയിൽ നിങ്ങളെ അനുഗമിക്കുന്ന സൂക്ഷ്മ ശരീരമാണ് സ്മാർട്ട് ഫോൺ (വായൂർ ഗന്ധനിവാസായത്…- ഗീത, Vāyur gandhānivāśayāt…- Gita ). സംസ്‌കാരങ്ങളുടെയോ ശക്തമായ ചിന്തകളുടെയോ കൂട്ടമായ വിവരങ്ങളുടെ (ഇൻഫർമേഷൻ) ഡാറ്റ നിഷ്‌ക്രിയാവസ്ഥയിലുള്ള വ്യക്തിഗത ആത്മാവാണ്, അത് അവബോധവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുമ്പോൾ, വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് അതിന്റെ യഥാർത്ഥ അവസ്ഥയിലാണ്. ഈ പ്രക്രിയയിൽ, ഫോണോ കമ്പ്യൂട്ടറോ ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്താൽ, ഡ്രൈവ് അപലപിക്കപ്പെടുമെന്നും ശാശ്വതമല്ലെന്നും നിങ്ങൾക്ക് പറയാനാവില്ല.

ഗീതയിൽ, ഗാഢനിദ്രയിൽ അവബോധം അപ്രത്യക്ഷമാകുമ്പോൾ വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് അനുദിനം മരിക്കുന്നുവെന്നും ഗാഢനിദ്രയ്ക്ക് ശേഷം, അവബോധം സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുകയും വ്യക്തിഗത ആത്മാവുമായി ബന്ധപ്പെടുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് ജനിക്കുന്നുവെന്നും പറയുന്നു. മസ്തിഷ്കത്തിന്റെ ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പ് (കമ്പ്യൂട്ടറിന്റെ ഡ്രൈവ് പോലെ) പോലെ നിഷ്ക്രിയ അവസ്ഥയിൽ വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് നിലനിൽക്കുന്നു, അവബോധത്തിന്റെ അഭാവത്തിൽ, വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് താൽക്കാലികമായി മരിച്ചുവെന്ന് നമുക്ക് പറയാം. ഇതിനർത്ഥം വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് അവബോധവുമായി താൽക്കാലികമായി വേർപിരിഞ്ഞു (dissociated) എന്നാൽ ഇതുമൂലം തലച്ചോറിന്റെ ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പ് അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നില്ല. നിങ്ങൾക്ക് അവബോധത്തെ വ്യക്തിഗത ആത്മാവെന്നും ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പിനെ വ്യക്തിഗത ആത്മാവെന്നും വിളിക്കാൻ കഴിയില്ല. അവബോധമില്ലാത്ത വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് മരിച്ചിരിക്കുന്നു, പക്ഷേ, അത്തരം മരണം ശാശ്വതമല്ല. അത്തരമൊരു സാഹചര്യം വ്യക്തിഗത ആത്മാവിന്റെ അനശ്വരതയെ തടസ്സപ്പെടുത്തുന്നില്ല. വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് ശാശ്വതമായി അവബോധം ഉപേക്ഷിക്കുകയാണെങ്കിൽ, നിങ്ങൾക്ക് വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് സ്ഥിരമായി മരിച്ചതായി പറയാം. അവബോധം അനുദിനം ജനിക്കുകയും മരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അത് മരിക്കുമ്പോഴെല്ലാം, വിവരങ്ങൾ തലച്ചോറിലെ നിഷ്ക്രിയ ചിപ്പിൽ സൂക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു, അതിനാൽ അവബോധം അപ്രത്യക്ഷമായാലുടൻ വിവരങ്ങളുടെ ഡാറ്റ അപ്രത്യക്ഷമാകില്ല. തലച്ചോറിലെ നിഷ്ക്രിയ ചിപ്പിൽ ഡാറ്റ സംരക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു, അതിനാൽ അവബോധം ജനിക്കുമ്പോഴെല്ലാം ചിപ്പ് അവബോധവുമായി സമ്പർക്കം പുലർത്തുന്നു, ഇപ്പോൾ അവബോധം നിർദ്ദിഷ്ട ആത്മാവിന്റെ വിവരങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, അതിനെ വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് എന്ന് വിളിക്കുന്നു. കൃത്യമായി പറഞ്ഞാൽ, പ്രവർത്തനക്ഷമമായ മസ്തിഷ്ക-നാഡീവ്യവസ്ഥയിൽ അവബോധമായി രൂപാന്തരപ്പെടുന്ന ഭക്ഷണത്തിന്റെ ദഹനത്തിൽ നിന്ന് ഉത്പാദിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തെ ആത്മാവ് എന്ന് വിളിക്കണം. സംഭരിച്ച വിവരങ്ങളുമായി ബന്ധമില്ലാതെ ശുദ്ധമായ രൂപത്തിൽ സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്ന അവബോധത്തെ ധ്യാനത്തിൽ അനുഭവിച്ചറിയുന്ന ശുദ്ധമായ വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് എന്ന് വിളിക്കാം. ഈ ശുദ്ധമായ അവബോധം വിവരങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുമ്പോൾ, അതിന്റെ ഫലത്തെ വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് അല്ലെങ്കിൽ അശുദ്ധമായ ലോകാത്മാവ് എന്ന് വിളിക്കുന്നു.

പ്രധാന കാര്യം, ഗീതയിൽ, ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ വ്യക്തിഗത ആത്മാവിന്റെ ബദൽ (alternative) സിദ്ധാന്തത്തെ അപലപിച്ചിട്ടില്ല, അത് യാഥാർത്ഥ്യത്തിന്റെ ഒരു ബദൽ വീക്ഷണമായി കണക്കാക്കി, “വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് ദിവസവും ജനിക്കുകയും മരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതായി നിങ്ങൾ കണക്കാക്കിയാലും, നിങ്ങൾ ആത്മാവിനെക്കുറിച്ച് വിഷമിക്കേണ്ട, കാരണം അതിന്റെ ശാശ്വതമായ അനശ്വരതയ്ക്ക് കേടുപാടുകൾ സംഭവിച്ചിട്ടില്ല”. അതിനാൽ, ഈ ബദൽ സിദ്ധാന്തം ആത്മാവിന്റെ അനശ്വരതയുടെ സിദ്ധാന്തത്തോടൊപ്പം ഒരേസമയം നിലനിൽക്കുന്നു. സ്ഥൂലശരീരം മരിച്ചാലും, ആത്മാവ് മരിക്കുന്നില്ല, അതിനാൽ, ആത്മാവ് ശാശ്വതമാണ്, കാരണം അത് എപ്പോഴും വിവരങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. താൽകാലിക മരണം എന്നാൽ ഗാഢനിദ്രയിൽ അവബോധം പൂർണ്ണമായും അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു എന്നാണ്, അതിനാൽ വ്യക്തിഗത ആത്മാവിന് (അത് ഗാഢനിദ്രയിൽ നിലവിലില്ല) ഗാഢനിദ്രയിൽ ഒന്നും ഗ്രഹിക്കാൻ കഴിയില്ല. അവബോധത്തിന്റെ അഭാവത്തിൽ ഒരു വിവരവും ഗ്രഹിക്കുക അസാധ്യമാണ്. ഗാഢനിദ്രയുടെ അവസാനത്തിനു ശേഷം മാത്രം, വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് ജനിക്കുന്നു (കാരണം ജനിച്ച അവബോധം സംഭരിച്ച വിവരങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു) കൂടാതെ ഏത് വിവരവും ഗ്രഹിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നു. മസ്തിഷ്‌ക-നാഡീവ്യൂഹത്തിന്റെ നീണ്ട വിശ്രമ കാലയളവിൽ ഉണ്ടായ സന്തോഷം അത്തരം ഒരു വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് ഗ്രഹിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നു. ഈ അനുഭവിച്ച സന്തോഷം കാരണം, വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് ദീർഘമായ വിശ്രമം അനുമാനിക്കുന്നു, അതിനെ നല്ല ഗാഢനിദ്ര എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ഇത് എല്ലാ ദിവസവും നടക്കുന്ന പ്രക്രിയയായതിനാൽ, അവൻ/അവൾ സുഖമായി ഉറങ്ങിയെന്ന് ആ വ്യക്തി പറയുന്ന അനുമാനത്തിന്റെ യുക്തിസഹമായ ചർച്ചയുടെ ഫലം ബുദ്ധി (intelligence) സ്വയമേവ നൽകുന്നു. ഗാഢനിദ്രയിൽ അയാൾക്ക്/അവൾക്ക് ഒന്നും അറിയില്ലെന്നും ഉറക്കത്തിൽ ഒന്നും രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ലാത്തതിനാൽ അവബോധമില്ലായ്മയാണെന്നും ആ വ്യക്തി പറയുന്നു. അനുമാനത്തിന്റെ ദീർഘകാല ആവർത്തിച്ചുള്ള വിശകലനം കാരണം ഈ പോയിന്റുകളെല്ലാം സ്വയമേവ വരുന്നു. അയാൾക്ക്/അവൾക്ക് ഒന്നിനെക്കുറിച്ചും അറിവില്ലെന്നാണ് ആ വ്യക്തി പറയുന്നത്, ഉറങ്ങിയ യഥാർത്ഥ വ്യക്തിയുടെ വായിൽ നിന്നാണ് ഈ പ്രസ്താവന വരുന്നത് എന്നതിനാൽ ഈ പ്രസ്താവന സാധുവായി കണക്കാക്കണം. ഗാഢനിദ്രയിൽ ഉടനീളം ഒന്നും അറിയാത്ത ഈ അജ്ഞത അവൻ/അവൾ അനുഭവിച്ചതായി ആ വ്യക്തി പറയുന്നില്ല. ഇത് അനുമാനത്തെക്കുറിച്ചുള്ള സ്വതസിദ്ധമായ പരിജ്ഞാനം മാത്രമാണ്, അത് നേരിട്ടുള്ള ധാരണയായി (perception ) തെറ്റിദ്ധരിക്കരുത്. ഒരു പുതിയ അർത്ഥത്തിൽ ഗാഢനിദ്രയിൽ നിങ്ങൾക്ക് വ്യക്തിഗത ആത്മാവിനെ ‘പ്രജ്ഞ’ എന്ന് വിളിക്കാം, അതായത് വ്യക്തി ആത്മാവ് പൂർണ്ണമായും നിഷ്ക്രിയമാണ് (പ്ര = പൂർണ്ണമായും, അജ്ന = അവബോധത്തിന്റെ ഒരു തുമ്പും കൂടാതെ നിഷ്ക്രിയം).

ഒക്ടോബർ 21, 2023

 3) മരണശേഷം ആത്മാവിനൊപ്പം ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പ് പുറത്തുവിടുന്നത് എങ്ങനെയാണ്?

[ശ്രീ ലക്ഷ്മണൻ ചോദിച്ചു:- പാദനമസ്കാരം സ്വാമി, ഗാഢനിദ്രയെക്കുറിച്ചുള്ള ശ്രീ ജെ എസ് ആർ പ്രസാദിന്റെ സമീപകാല ചോദ്യത്തിനുള്ള മറുപടി പരിശോധിച്ച ശേഷം, എനിക്ക് ഇനിപ്പറയുന്ന സംശയങ്ങൾ ഉണ്ട്, അത് അങ്ങ് വ്യക്തമാക്കണം.

ഒരു മനുഷ്യൻ മരിക്കുമ്പോൾ, അവബോധവും മരിച്ചു, അതിനാൽ ആത്മാവ് ശരീരത്തിൽ നിന്ന് പുറത്തുപോകുമ്പോൾ, ആത്മാവിനൊപ്പം ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പ് എങ്ങനെ പുറത്തു വരും? ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പ് ആത്മാവിന്റെ ഭാഗമല്ലെന്ന് ഞാൻ അനുമാനിക്കുന്നു.]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ഇൻഫർമേഷൻ ഡിസ്ക് കമ്പ്യൂട്ടറിൽ സാന്നിദ്ധ്യമുള്ള ഒരു മെറ്റീരിയൽ ആയ ഭാഗം പോലെ തലച്ചോറിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന പദാർത്ഥമാണ് ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പ്. കമ്പ്യൂട്ടറിലെ വൈദ്യുതോർജ്ജവും മനുഷ്യനിലെ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജവും ഒന്നുതന്നെയാണ്, കാരണം രണ്ടും നിഷ്ക്രിയമാണ്. കമ്പ്യൂട്ടറിൽ കറന്റ് ഒഴുകുമ്പോൾ, ഡിസ്കിലുള്ള വിവരങ്ങൾ സ്ക്രീനിൽ പ്രദർശിപ്പിക്കും. അതുപോലെ, നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം മസ്തിഷ്ക നാഡീവ്യവസ്ഥയിൽ അവബോധമായി മാറുകയും തലച്ചോറിലെ ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പുമായി സമ്പർക്കം പുലർത്തുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, വിവരങ്ങൾ തലച്ചോറിൽ പ്രദർശിപ്പിക്കും. അതിനാൽ, ഗാഢനിദ്രയിൽ അവബോധം ഇല്ലാതാകുമ്പോൾ, ബ്രെയിൻ ചിപ്പിലുള്ള വിവരങ്ങൾ തലച്ചോറിലേക്ക് ദൃശ്യമാകില്ല. ഉണരുമ്പോൾ, അവബോധം സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നു, അത് തലച്ചോറിലേക്ക് വിവരങ്ങൾ പ്രദർശിപ്പിക്കുന്നു. മസ്തിഷ്ക നാഡീവ്യൂഹം അടച്ചുപൂട്ടിയതിനാൽ പൂർണമായ വിശ്രമം മൂലം അവബോധത്തിന്റെ താൽക്കാലിക മരണം മാത്രമാണ് ആഴത്തിലുള്ള ഉറക്കം. യഥാർത്ഥ മരണത്തിൽ, ദൈവത്തിന്റെ ദൈവിക നിയമമനുസരിച്ച് അവബോധം മരിച്ചിട്ടില്ല. മരണസമയം ഗാഢനിദ്രയല്ല.

മരണം സ്ഥിരമായ ഗാഢനിദ്രയാണെന്ന് അറിവില്ലാത്തവർ മാത്രമേ പറയൂ, അത് ഒട്ടും ശരിയല്ല. അവബോധം സൂക്ഷ്മമായ ഊർജ്ജസ്വലമായ ശരീരത്തിൽ പ്രവേശിക്കുകയും മസ്തിഷ്ക ചിപ്പിൽ നിന്ന് എടുത്ത വിവരങ്ങൾക്കൊപ്പം സ്ഥൂലശരീരത്തിൽ നിന്ന് പുറത്തുപോകുകയും ചെയ്യുന്നു. അവബോധം സ്ഥൂലശരീരത്തിൽ നിന്ന് പുറത്തുപോകുന്നതിനാൽ, സ്ഥൂലശരീരം മരിച്ചുവെന്ന് നാം പറയുന്നു. അതിനാൽ, മരണസമയത്ത് ഗാഢനിദ്രയല്ല, കാരണം അവബോധം വ്യക്തിഗത ആത്മാവായി നിലനിൽക്കുന്നു. മരണസമയത്ത്, ഭൗതിക ശരീരത്തിന് ചലനങ്ങൾ ഉണ്ടാകണമെന്നില്ല (സംസാരം പോലെ), പക്ഷേ, അവബോധം ഉള്ളിൽ നിലനിൽക്കുന്നു. സംസാരം മനസ്സിലും മനസ്സ് നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിലും ലയിക്കുന്നു എന്ന് വേദം പറയുന്നു (വാൻമനസി, മനസേജസി, തേജസ്സതി..., Vāṅmanasi, Manastejasi, Tejassati…). ഇതിനർത്ഥം വ്യക്തി സംസാരശേഷിയില്ലാത്തവനായിത്തീരുകയും സ്ഥൂലശരീരത്തിൽ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തോടൊപ്പം അവബോധം അവശേഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇപ്പോൾ, അവബോധം (വ്യക്തിഗത ആത്മാവ്) നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിൽ ലയിക്കുന്നു. ഇക്കാരണത്താൽ, വ്യക്തിഗത ആത്മാവെന്ന നിലയിൽ അവബോധം സ്ഥൂലശരീരം വിട്ടുപോയി എന്ന് നാം അറിയണം. അപ്പോൾ, കുറച്ച് നിമിഷത്തേക്ക്, ശരീരത്തിൽ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം നിലനിൽക്കുന്നു. അപ്പോൾ, നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജവും പുറത്തുവരുന്നു. ഇപ്പോൾ, മരണ പ്രക്രിയ പൂർത്തിയായി. പക്ഷേ, അവബോധം സ്ഥൂലശരീരത്തിൽ നിന്ന് പുറത്തുപോകുമ്പോൾ (കോമ അവസ്ഥ അവസാനിക്കുന്നു), സ്ഥൂലശരീരത്തിന്റെ തലച്ചോറിലെ ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പിൽ നിന്ന് എടുത്ത വിവരങ്ങളുടെ ഒരു പകർപ്പിനൊപ്പം വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് സ്ഥൂലശരീരം വിട്ടുപോകുന്നു.

സ്ഥൂലശരീരത്തിൽ നിന്ന് നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം പുറത്തുപോകുമ്പോൾ, സ്ഥൂലശരീരം വളരെ തണുത്തതായിത്തീരുന്നു. മരണശേഷം മാത്രം (മരണമെന്നാൽ വ്യക്തിയുടെ ആത്മാവ് സ്ഥൂലശരീരം ഉപേക്ഷിക്കുകയും നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം സ്ഥൂലശരീരത്തിൽ നിന്ന് പുറത്തുപോകുകയും ചെയ്യുന്ന മരണത്തിന് മുമ്പുള്ള വളരെ അടുത്ത അവസ്ഥ എന്നാണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത്), വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് അല്ലെങ്കിൽ അവബോധം പുറത്തുപോകുമ്പോൾ മുതൽ സ്ഥൂലശരീരത്തിൽ അവബോധം ഇല്ലാതാകുന്നു. സ്ഥൂലശരീരത്തിൽ നിന്ന് പുറത്തുപോകുമ്പോൾ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം (പ്രവർത്തിക്കുന്ന ഗതികോർജ്ജം, functioning kinetic energy) 'സത്ത്' എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന നിഷ്ക്രിയ കോസ്മിക് ഊർജ്ജത്തിൽ ലയിക്കുന്നു. സത്ത് എന്നാൽ ആദ്യ ആപേക്ഷിക കാരണത്തിന്റെ മൂല യാഥാർത്ഥ്യത്തെ അർത്ഥമാക്കുന്നു (അത്, സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം എന്ന് വിളിക്കുന്ന ആത്യന്തിക കാരണത്തിന്റെ ആദ്യ ഉൽപ്പന്നമാണ്) അത് നിഷ്ക്രിയ പ്രപഞ്ച ഊർജ്ജത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു, അതിൽ നിന്ന് തുടർന്നുള്ള എല്ലാ സൃഷ്ടികളും അതിന്റെ ഉൽപ്പന്നമായി ഉയർന്നു. ദൈവത്തിന്റെ സമ്പൂർണ്ണ യാഥാർത്ഥ്യം യഥാർത്ഥത്തിൽ 'സത്ത്' ആണ്, എന്നാൽ മുഴുവൻ സൃഷ്ടിയുടെയും മൂലകാരണമായ ആദ്യത്തെ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം 'സത്ത്' എന്നും പരാമർശിക്കപ്പെടുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, തീയോട് വളരെ അടുത്ത് ചുവന്ന-ചൂടുള്ള ഇരുമ്പ് ദണ്ഡിനെ അഗ്നി എന്ന് വിളിക്കാം. ഇവിടെ, സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവം ആത്യന്തിക കാരണവും നിഷ്ക്രിയ കോസ്മിക് എനർജി സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവത്തിന്റെ ആദ്യ സൃഷ്ടിയുമാണ്, അത് സൃഷ്ടിയുടെ വിവിധ ഇനങ്ങളായി പരിഷ്കരിക്കപ്പെടുകയും ഈ സൃഷ്ടിയുടെ മൂല ആപേക്ഷിക കാരണം എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. അവസാന ലയനത്തിൽ (dissolution), ഈ പ്രാപഞ്ചിക ഊർജ്ജവും സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തിലേക്ക് ലയിക്കുന്നു. ലയനം എന്നാൽ ലോകത്തിന്റെ അസ്തിത്വത്തിന്റെ പൂർണ്ണമായ നാശമല്ല, കാരണം അതിന്റെ അർത്ഥം സൂക്ഷ്മമായ അവസ്ഥയിലുള്ള അസ്തിത്വം മാത്രമാണ്.

മേൽപ്പറഞ്ഞ പ്രക്രിയ സാധാരണ ജീവികളുടെ മരണ പ്രക്രിയയെ പരാമർശിക്കുന്നതാണ്. ശിശുപാലന്റെ വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് ഭഗവാൻ കൃഷ്ണന്റെ ശരീരത്തിൽ ലയിച്ചു. ഇവിടെയും, വ്യക്തിഗത ആത്മാവിനെ അനുഗമിക്കുന്ന ശിശുപാലന്റെ സ്ഥൂലശരീരത്തിലെ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം, കൃഷ്ണ ഭഗവാന്റെ സ്ഥൂലശരീരത്തിന്റെ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജവുമായി ലയിച്ചു. ഈ സാഹചര്യത്തിലും, മുകളിൽ പറഞ്ഞ നടപടിക്രമം പിന്തുടരുന്നു.

മൃതശരീരം ദഹിപ്പിക്കുമ്പോൾ തലച്ചോറിലെ ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പും കത്തുന്നു. മൃതദേഹം കുഴിച്ചിട്ടാൽ, ഭൂമിയിലെ ദ്രവിച്ച സ്ഥൂലശരീരത്തോടൊപ്പം ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പും നശിക്കും. ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പ് നശിച്ചാലും, വിവരങ്ങൾ നശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നില്ല, കാരണം അത് പകർത്തപ്പെടുകയും ഓരോ ജന്മത്തിലും വ്യക്തിഗത ആത്മാവുമായി നിരന്തരം ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. വാസ്തവത്തിൽ, ഈ വിവരങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട അവബോധത്തെ വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് എന്ന് വിളിക്കുന്നു. അല്ലാത്തപക്ഷം, ഒരു കമ്പ്യൂട്ടറിന്റെ മെമ്മറി ഡ്രൈവിൽ അച്ചടിച്ചിരിക്കുന്ന(പ്രിന്റ്) കറന്റും വിവരങ്ങളും വെവ്വേറെ ഇനങ്ങളായിരിക്കുന്നതുപോലെ അവബോധം വിവരങ്ങളിൽ (ഇൻഫർമേഷൻ) നിന്ന് വ്യത്യസ്തമാണ്. ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പിൽ അച്ചടിച്ച പൾസ് സിഗ്നലുകളെ സ്ഫോട്ടാസ് എന്ന് വിളിക്കുന്നു, ഇത് 'സ്ഫോട്ട സിദ്ധാന്ത' (‘Sphota Siddhaanta’) എന്ന പ്രശസ്തമായ ആശയമാണ്.

4) സ്വന്തം മൃതശരീരത്തെക്കുറിച്ചും ബന്ധുക്കൾ കരയുന്നതിനെക്കുറിച്ചും ആത്മാവ് എങ്ങനെ അറിയുന്നു?

[ആത്മാവ് നിഷ്ക്രിയമായിരിക്കുമ്പോൾ, സ്വന്തം മൃതദേഹത്തെക്കുറിച്ചും ബന്ധുക്കളുടെ കരച്ചിലും എങ്ങനെയാണ് അത് അറിയുന്നത്? ജി ലക്ഷ്മൺ, ഞാൻ അങ്ങയുടെ താമര പാദങ്ങളിൽ വസിക്കുന്നു.

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ഭക്ഷണത്തിന്റെ ഓക്‌സിഡേഷൻ വഴി ഉണ്ടാകുന്ന നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം മാത്രമാണ് ആത്മാവ്. മസ്തിഷ്ക-നാഡീവ്യൂഹത്തിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുമ്പോൾ ഈ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം അവബോധം അല്ലെങ്കിൽ വ്യക്തിഗത ആത്മാവായി പരിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെടുന്നു. ആത്മാവ് സ്വർണ്ണത്തിന്റെ ബ്ലോക്കാണ്, അതേസമയം വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് ഒരു പ്രത്യേക സ്വർണ്ണ ആഭരണമാണ്. വ്യക്തിഗത ആത്മാവിനെ ആത്മാവായി അയഞ്ഞ രീതിയിൽ വിളിക്കപ്പെടുന്നു. അതിനാൽ, വ്യക്തിഗത ആത്മാവിന് അല്ലെങ്കിൽ അവബോധത്തിന്, ശക്തമായ ചിന്തകളുടെ വിവരങ്ങളെക്കുറിച്ച് നന്നായി അറിയാം, അതിനെ സംസ്ക്കാരങ്ങൾ (samskaaraas) എന്ന് വിളിക്കുന്നു. രാധാകൃഷ്ണൻ എന്ന വ്യക്തിയെ കൃഷ്ണൻ എന്നു വിളിക്കാം. അതുപോലെ, വ്യക്തിഗത ആത്മാവിനെ ആത്മാവ് എന്നും വിളിക്കുന്നു. ഈ വിശകലനം മനസ്സിലുണ്ടെങ്കിൽ ആത്മാവ് നിഷ്ക്രിയമാണെന്ന (inert) സംശയം വരില്ല. ‘വ്യക്തിഗത ആത്മാവ്’ എന്ന വാക്കിൽ, ആത്മാവ് അല്ലെങ്കിൽ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം സ്വർണ്ണ ആഭരണത്തിലെ സ്വർണ്ണം പോലെ നിലനിൽക്കുന്നു.

ഒക്ടോബർ 22, 2023

5) പുനർജന്മ പ്രക്രിയ വിശദീകരിക്കാമോ?

[മിസ്സ്. ത്രൈലോക്യ ചോദിച്ചു:- അവസാനമായി, മസ്തിഷ്കത്തിന്റെയോ അവബോധത്തിന്റെയോ ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പ് നാം വ്യക്തിഗത ആത്മാവോ ജീവയോ (Jiva) ആയി എടുക്കണോ? പുനർജന്മ പ്രക്രിയ വിശദീകരിക്കാമോ?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ഈ രണ്ടിൽ ആരെയും നമുക്ക് പൂർണ്ണമായ അർത്ഥത്തിൽ ജീവയോ വ്യക്തിഗത ആത്മാവോ ആയി എടുക്കാൻ കഴിയില്ല. ഗാഢനിദ്രയിൽ, തലച്ചോറിലെ ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പിൽ വിവരങ്ങൾ നിലനിൽക്കുന്നു. ഇതിലൂടെ, ഗാഢനിദ്രയിൽ വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് ഉണ്ടെന്ന് പറയാനാവില്ല, കാരണം അത് അവബോധവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതല്ല. ഗാഢനിദ്രയിൽ നിന്ന് ഉണരുമ്പോൾ, അവബോധം വീണ്ടും പ്രത്യക്ഷപ്പെടുകയും ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇപ്പോൾ മാത്രമാണ്, പൂർണ്ണമായ അർത്ഥത്തിൽ വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് നിലനിൽക്കുന്നത്. അതിനാൽ, ശക്തമായ ചിന്തകളുടെ വിവരങ്ങളുമായി ഇടകലർന്ന അവബോധമായാണ് വ്യക്തിഗത ആത്മാവിനെ നിർവചിച്ചിരിക്കുന്നത്. ധ്യാനത്തിൽ, അവബോധം ശുദ്ധമായ അവബോധമായി മാറുന്നു, കാരണം എല്ലാ ചിന്തകളും അവബോധത്തിൽ നിന്ന് ഒഴിവാക്കപ്പെടുന്നു, കാരണം ശുദ്ധമായ അവബോധം ഇപ്പോൾ ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിട്ടില്ല. ധ്യാനത്തിലെ അത്തരം ശുദ്ധമായ അവബോധം വ്യക്തിഗത ആത്മാവായി പറയാൻ കഴിയില്ല. വിവരത്തിനും അവബോധത്തിനും ഇടയിൽ, വ്യക്തിഗത ആത്മാവിന്റെ സ്വഭാവത്തിന്റെ വീക്ഷണത്തിൽ വിവരങ്ങൾ വളരെ പ്രധാനമാണ്. അവബോധം എന്നത് നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിന്റെ ഒരു പ്രത്യേക രൂപമാണ്, അത് എപ്പോഴും ശുദ്ധമാണ്. അത്തരം അവബോധം ആത്മാവിനോട് (നിർജ്ജീവ ഊർജ്ജം) വളരെ സാമ്യമുള്ളതാണ്, കാരണം നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം വിവരങ്ങളെക്കുറിച്ച് ബോധവാന്മാരല്ല. ആത്മാവ് നിഷ്ക്രിയമാണ് (ഊർജ്ജം) അതേസമയം ശുദ്ധമായ അവബോധം (ഇത് നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിന്റെ ഒരു പ്രത്യേക പ്രവർത്തന രൂപമാണ്) സ്വയം ബോധവാനാണ്. അവബോധം ലോകത്തിൽ നിന്നുള്ള വിവരങ്ങൾ ഗ്രഹിക്കുകയും കുറച്ച് സമയത്തേക്ക് വിവരങ്ങൾ നിലനിർത്തുകയും ചെയ്യുന്നു, ഈ അവസ്ഥ കമ്പ്യൂട്ടറിലെ വിവരങ്ങളുടെ താൽക്കാലിക സംഭരണവുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്താവുന്നതാണ്. ഗ്രഹിച്ച (മനസ്സിലാക്കിയ) വിവരങ്ങൾ തലച്ചോറിലെ ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പിൽ പ്രിന്റ് ചെയ്യപ്പെടുന്നു, ഇത് കമ്പ്യൂട്ടറിന്റെ ഹാർഡ് ഡ്രൈവുമായി താരതമ്യം ചെയ്യാം.

ഇപ്പോൾ, വിവരങ്ങൾ താൽക്കാലികമായി നിലനിർത്തുന്ന അവബോധത്തെ ‘ചിത്തം’ എന്നും തലച്ചോറിലെ ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പിനെ വിവരങ്ങൾ സംഭരിക്കുന്ന ‘ചിത്തം’ എന്നും വിളിക്കുന്നു. വിവരങ്ങൾ അച്ചടിച്ചതിനുശേഷം (പ്രിന്റ്), ആ വിവരങ്ങൾ അവബോധം മറക്കുന്നു; പുതിയ വിവരങ്ങൾ ഗ്രഹിക്കുന്നതുമായി അത് മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് നിർദ്ദിഷ്ട ഇൻഫർമേഷൻ ഓർമ്മിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുമ്പോഴെല്ലാം, അവബോധം ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പിലെ അത്തരം നിർദ്ദിഷ്ട സിഗ്നലുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, അതിനാൽ ആവശ്യമായ വിവരങ്ങൾ വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് ഓർമ്മിക്കുന്നു. മരണശേഷം ശരീരത്തോടൊപ്പം ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പ് നശിക്കുന്നു. മരണസമയത്ത്, അവബോധം ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പിൽ നിന്ന് വിവരങ്ങളുടെ ഒരു പകർപ്പ് (കോപ്പി) എടുക്കുകയും സൂക്ഷ്മശരീരത്തിൽ പ്രവേശിച്ച ശേഷം സ്ഥൂലശരീരം ഉപേക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ വിവരങ്ങളിൽ മുൻ ജന്മങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ശക്തമായ ചിന്തകൾ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു, ഇവയെ സംഭവങ്ങളുടെ വിശദാംശങ്ങളില്ലാതെ ഗുണങ്ങൾ (qualities) എന്ന് വിളിക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് ഉയർന്ന ലോകങ്ങളിൽ ഉള്ളിടത്തോളം കാലം മുൻ ജന്മങ്ങളിലെ ചില പ്രധാന സംഭവങ്ങളുടെ വിശദാംശങ്ങൾ വ്യക്തിഗത ആത്മാവിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. സാവധാനം, മുൻ ജന്മങ്ങളിലെ സംഭവങ്ങളുടെ വിശദാംശങ്ങളും അപ്രത്യക്ഷമാവുകയും ഗുണങ്ങളായി മാത്രം നിലനിൽക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, അങ്ങനെ അടുത്ത ജന്മത്തിൽ, ഗുണങ്ങൾ മാത്രം വ്യക്തിഗത ആത്മാവിനെ അനുഗമിക്കും. ചില വ്യക്തികളിൽ, മുൻ ജന്മങ്ങളിലെ സംഭവങ്ങളുടെ വിശദാംശങ്ങൾ മായ്‌ക്കപ്പെടുന്നില്ല, അതിനാൽ, അത്തരം ആത്മാക്കൾ ഈ ജന്മത്തിലും അവരുടെ മുൻ ജന്മത്തെ ഓർക്കുന്നു. ആത്മാവിന്റെ പുനർജന്മ സങ്കൽപ്പം പഠിപ്പിക്കുന്നതിനായി ദൈവം ക്രമീകരിച്ച പ്രായോഗിക തെളിവാണിത്.

 

ഒക്ടോബർ 23, 2023

6) ജെ. കൃഷ്ണമൂർത്തിയുടെയും താങ്കളുടെയും തത്ത്വചിന്തകൾക്കിടയിൽ എന്തെങ്കിലും പൊതുവായ ആശയമുണ്ടോ?

[മിസ്സ്. ത്രൈലോക്യ ചോദിച്ചു:- ജെ. കൃഷ്ണമൂർത്തി എന്നൊരു തത്ത്വചിന്തകനുണ്ടായിരുന്നു. താങ്കളും കൃഷ്ണ മൂർത്തിയാണ്. അങ്ങയുടെ തത്ത്വചിന്തകളിൽ നിങ്ങൾ രണ്ടുപേരും തമ്മിൽ പൊതുവായ എന്തെങ്കിലും കാര്യമുണ്ടോ?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- തന്റെ ഒരു പ്രസംഗത്തിൽ, സത്യം അനുഭവിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് അദ്ദേഹം സൂചിപ്പിച്ചു. ആത്യന്തികമായ മാധ്യമം സ്വീകരിക്കാത്ത -സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവം (സത്യം അല്ലെങ്കിൽ സത്ത്) നമ്മുടെ അനുഭവത്തിന് അതീതമാണെന്നും അതിനർത്ഥം അവന്റെ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത സ്വഭാവം നമുക്ക് അനുഭവിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്നും അത് സങ്കൽപ്പിക്കാൻ പോലും കഴിയില്ലെന്നും ഞാൻ പറഞ്ഞു. ഈ സാഹചര്യത്തിൽ, ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ പൊതുവായ യോജിപ്പുണ്ട്. പക്ഷേ, നിങ്ങൾ ഈ പോയിന്റ് കൂടുതൽ നീട്ടിയാലും ഒരു വ്യത്യാസമുണ്ട്. ഗ്രഹണത്തിലൂടെ അനുഭവിച്ചില്ലെങ്കിലും സത്യത്തിന്റെ അസ്തിത്വം അനുമാനിക്കാമെന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞിട്ടില്ല. ആത്യന്തികമായ സത്യത്തിന്റെ (സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം) അസ്തിത്വം അദ്ഭുതങ്ങൾ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത സംഭവങ്ങളിലൂടെ അനുമാനിക്കാമെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു. അനുഭവിക്കാത്തതും നിലനിൽക്കുമെന്നതിനാൽ അവൻ സത്യത്തിന്റെ അസ്തിത്വത്തെയും അർത്ഥമാക്കുന്നുവെന്ന് നിങ്ങൾ പറയുകയാണെങ്കിൽ, ഈ വിഷയത്തിൽ നിങ്ങളുടെ വാദം വളരെ ദുർബലമാണ്. ഗ്രഹിച്ച അത്ഭുതങ്ങൾ അവയുടെ ഉറവിടം (സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം) വ്യക്തമായി സ്ഥാപിക്കുന്നതിനാൽ ഈ പോയിന്റിൽ ശക്തമായ പൂർണ്ണമായ അനുമാനം (inference) നിലനിൽക്കുന്നുവെന്നാണ് എന്റെ വാദം. എന്റെ വാദത്തിനും വേദത്തിന്റെ അധികാരമുണ്ട് (അസ്തിത്യേവോപലബ്ധവ്യഃ, Astītyevopalabdhavyaḥ).

ഒക്ടോബർ 27, 2023

7) അങ്ങയുടെ ഇനിപ്പറയുന്ന പ്രസ്താവനയിൽ അങ്ങ് പരാമർശിക്കുന്ന അവബോധം ഏതാണ്?

[ശ്രീ ലക്ഷ്മണൻ ചോദിച്ചു:- പാദനമസ്കാരം സ്വാമി, “മരണാനന്തരം ആത്മാവിനൊപ്പം ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പ് എങ്ങനെ പുറത്തുവരുന്നു?” എന്ന എന്റെ ചോദ്യത്തിനുള്ള അങ്ങയുടെ മറുപടിയിൽ

"അവബോധം സൂക്ഷ്മമായ ഊർജ്ജസ്വലമായ ശരീരത്തിൽ പ്രവേശിക്കുകയും മസ്തിഷ്ക ചിപ്പിൽ നിന്ന് എടുത്ത വിവരങ്ങൾക്കൊപ്പം സ്ഥൂലശരീരം ഉപേക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു" എന്ന് അങ്ങ് സൂചിപ്പിച്ചു. ദയവായി എന്റെ ഇനിപ്പറയുന്ന സംശയം വ്യക്തമാക്കുക: അങ്ങ് പരാമർശിക്കുന്ന ഈ അവബോധം ഏതാണ്, ഇത് എങ്ങനെ നിർമ്മിക്കപ്പെടുന്നു? ജി ലക്ഷ്മണ, ഞാൻ അങ്ങയുടെ താമര പാദങ്ങളിൽ വസിക്കുന്നു.

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- പ്രവർത്തനക്ഷമമായ മസ്തിഷ്ക-നാഡീവ്യൂഹത്തിൽ പ്രവേശിക്കുമ്പോൾ, നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിൽ നിന്നാണ് അവബോധം എല്ലായ്പ്പോഴും ഉണ്ടാകുന്നത്. ഭക്ഷണത്തിന്റെ ഓക്‌സിഡേഷൻ വഴി ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിന്റെ ഒരു പ്രത്യേക പ്രവർത്തന രൂപം മാത്രമാണ് അവബോധം. ദൈവത്തിന്റെ ദൈവിക ഭരണത്തിന്റെ നിയമമനുസരിച്ച്, അവബോധം മരണസമയത്ത് നിലനിൽക്കുന്നു. മരണശേഷം മാത്രമേ അത് അപ്രത്യക്ഷമാകൂ. അവബോധം മാത്രം വ്യക്തിഗത ആത്മാവല്ല. അതുപോലെ, ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പ് മാത്രം വ്യക്തിഗത ആത്മാവല്ല. മസ്തിഷ്കത്തിലെ ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പിൽ നിന്ന് എടുത്ത വിവരങ്ങളുമായി കലർന്ന അവബോധമാണ് വ്യക്തിഗത ആത്മാവ്. ഈ വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് സൂക്ഷ്മശരീരത്തിൽ (ഊർജ്ജസ്വലമായ ശരീരം) പ്രവേശിച്ച് മുകളിലെ ലോകങ്ങളിലേക്ക് പോകുന്നു. ഈ മുഴുവൻ സൃഷ്ടിയും നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം (കോസ്മിക് എനർജി) കൊണ്ടാണ് നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത് എന്നതിനാൽ, സ്ഥൂലശരീരം വിട്ടശേഷം വ്യക്തിഗത ആത്മാവിന്റെ അവബോധം ഉയർന്ന ലോകങ്ങളിലേക്ക് പോകും, പ്രത്യേക അവബോധം ഈശ്വരനാൽ സൃഷ്ടിക്കപ്പെടേണ്ടതില്ല. അവബോധം ഊർജ്ജത്തിന്റെ ഒരു രൂപമാണ്, അതിന് മരണമില്ല. ഗാഢനിദ്രയിൽ (deep sleep), മസ്തിഷ്ക-നാഡീവ്യൂഹം പൂർണ്ണ വിശ്രമം എടുക്കുന്നതിനാൽ അവബോധം സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നില്ല. ഗാഢനിദ്രയിൽ, വിവരങ്ങൾ തലച്ചോറിലെ ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പിൽ സൂക്ഷിക്കുന്നു. വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് ഗാഢനിദ്രയിലാണെന്ന് ഇതിനർത്ഥമില്ല. ശുദ്ധമായ അവബോധമോ (pure awareness) ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പോ വ്യക്തിഗത ആത്മാവല്ല. വിവരങ്ങൾ എല്ലായ്പ്പോഴും ചിപ്പ് നിലനിർത്തുന്നതിനാൽ, വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് പരോക്ഷമായി അനശ്വരമായി മാറുന്നു. ഗാഢനിദ്രയിൽ അവബോധം ഇല്ലെന്ന് മാത്രമാണ് ഞങ്ങൾ പറയുന്നത്, വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് ഇല്ലെന്ന് ഞങ്ങൾ പറയുന്നില്ല. വ്യക്തിഗത ആത്മാവിന്റെ (അവബോധം) ഒരു ഭാഗം ഗാഢനിദ്രയിൽ ഇല്ല. വ്യക്തിഗത ആത്മാവിന്റെ മറ്റൊരു ഭാഗം (ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പിൽ സംഭരിച്ചിരിക്കുന്ന വിവരങ്ങൾ) വ്യക്തി ആത്മാവിനെ ശാശ്വതമാക്കുന്നു. അവബോധമോ, ഇൻഫർമേഷൻ ചിപ്പോ, വിവരങ്ങൾ തന്നെയോ, വ്യക്തിഗത ആത്മാവോ ദൈവമല്ല. അദ്വൈത തത്ത്വചിന്തകൻ വെള്ളത്തിനായി പാറ പൊട്ടിക്കുന്നു!

യഥാർത്ഥത്തിൽ, വേദം പറയുന്നത് ഭക്ഷണത്തിൽ നിന്നാണ് അവബോധം ഉണ്ടാകുന്നത് (അന്നത് പുരുഷഃ, Annāt puruṣaḥ) എന്ന്. വാസ്തവത്തിൽ, ദഹിച്ചതും ഓക്സിഡൈസ് ചെയ്തതുമായ ഭക്ഷണത്തിൽ നിന്നാണ് നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നത്. ഈ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം അവബോധം സൃഷ്ടിക്കുന്നതിനായി മസ്തിഷ്ക-നാഡീവ്യവസ്ഥയിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്നു, ഇത് നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിന്റെ ഒരു പ്രത്യേക രൂപമാണ്. പ്രകാശ ഊർജം ഫോട്ടോണുകളുടെ രൂപത്തിൽ വ്യാപിക്കുന്നതുപോലെ, അവബോധം ന്യൂറോണുകളുടെ രൂപത്തിൽ വ്യാപിക്കുന്നു. അതിനാൽ, അവബോധത്തിന്റെ ഉൽപാദനത്തിന്, നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജവും ഭൗതിക നാഡീവ്യവസ്ഥയും അത്യാവശ്യമാണ്. അവബോധം ദൈവമാണെന്ന് നിങ്ങൾ പറഞ്ഞാൽ, ദൈവത്തെ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നത് നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജവും നാഡീവ്യവസ്ഥയും ആണെന്നാണോ നിങ്ങൾ അർത്ഥമാക്കുന്നത്? സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നതിന് മുമ്പ്, നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജമോ ദ്രവ്യമോ (മെറ്റീരിയലൈസ്ഡ് നാഡീവ്യൂഹം) ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ചിന്തയ്ക്ക് അവബോധം ആവശ്യമുള്ളപ്പോൾ, അവബോധം സൃഷ്ടിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് തന്റെ വിനോദത്തിനായി ഈ ലോകത്തെ സൃഷ്ടിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച് ദൈവത്തിന് എങ്ങനെ ചിന്തിക്കാനാകും? ഈ സംശയത്തിന്, ദൈവം തന്റെ സർവ്വശക്തിയാൽ ചിന്തിച്ചു, അതിനാൽ അവബോധമില്ലാതെ പോലും ചിന്തിക്കാൻ കഴിയും എന്നതാണ് ഉത്തരം. ദൈവമെന്നു വിളിക്കപ്പെടേണ്ട അവബോധത്തെക്കുറിച്ച് നിങ്ങൾ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ, സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത അവബോധം ദൈവമാണെന്ന് പറയുക. നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജവും മസ്തിഷ്ക-നാഡീവ്യൂഹവും ഇല്ലാതെ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടതിനാൽ ദൈവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അവബോധം സങ്കൽപ്പിക്കാനാവില്ല. സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തിന്റെ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത അവബോധത്തെക്കുറിച്ച് (സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത രണ്ട് ഇനങ്ങൾ) നിങ്ങൾക്ക് പറയാൻ കഴിയില്ല, കാരണം സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത എത്ര ഇനങ്ങളും സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ഒരു ഇനം മാത്രമായി മാറുന്നു. അതിനാൽ, സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ഒരേയൊരു ഇനം സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം അല്ലെങ്കിൽ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത അവബോധം മാത്രമാണ്. സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്ന അവബോധത്തിന്റെ ശാശ്വതതയെക്കുറിച്ച് നിങ്ങൾ വളരെ പ്രത്യേകം പറയുകയാണെങ്കിൽ, നമുക്ക് പറയാം, ഗാഢ നിദ്രയിൽ, അവബോധം അതിന്റെ കാരണരൂപത്തിലാണ്, അതായത് ജഡമായ ഊർജ്ജം, സ്വർണ്ണാഭരണം അതിന്റെ നാശത്തിന് ശേഷം സ്വർണ്ണക്കട്ടി എന്ന അതിന്റെ കാരണത്തിന്റെ രൂപത്തിലാണ് എന്നപോലെ. സ്വർണ്ണ ആഭരണത്തെ സ്വർണ്ണം എന്ന് വിളിക്കുന്നതുപോലെ സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്ന അവബോധത്തെയോ അല്ലെങ്കിൽ അവബോധത്തെയോ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം എന്ന് വിളിക്കാം. അവസാനമായി, ഉണർവ്, സ്വപ്നാവസ്ഥ എന്നീ രണ്ട് അവസ്ഥകളിലും അവബോധം നിലവിലുണ്ട്, എന്നാൽ ഗാഢനിദ്രയുടെ അവസ്ഥയിൽ അവ അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു. അവബോധം അല്ലെങ്കിൽ ബോധം അല്ലെങ്കിൽ വ്യക്തിഗത ആത്മാവ് (Awareness or consciousness or individual soul) ഒരേ ഇനമാണ്. ഗാഢനിദ്രയിൽ എല്ലാറ്റിന്റെയും അജ്ഞത ആരും അറിയുകയോ അനുഭവിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല. "നിങ്ങൾ പഠിപ്പിച്ച ഈ വിഷയത്തിൽ ഞാൻ തീർത്തും അജ്ഞനാണ്" എന്ന് ഒരു വിദ്യാർത്ഥി പറഞ്ഞേക്കാം, ഉണർന്നിരിക്കുന്ന അവസ്ഥയിലോ സ്വപ്നാവസ്ഥയിലോ പോലും വിദ്യാർത്ഥി ഈ പ്രസ്താവന പറഞ്ഞതായി നിങ്ങൾ ശ്രദ്ധിക്കണം, പക്ഷേ ഗാഢനിദ്രയിലല്ല!