ആത്മാവിന് സാധ്യമായ നിത്യ വിനോദം (എന്റർടൈൻമെന്റ്)

[Translated by devotees]

[കാർത്തിക പൂർണിമ ദിനത്തിൽ സ്വാമി നൽകിയ സന്ദേശത്തെക്കുറിച്ചു് ഒരു സംശയം ഉന്നയിച്ചുകൊണ്ടു് ഡോ കെ വി പ്രസാദ് എന്ന ഭക്തൻ ചോദിച്ചു സംശയം ഇതാണ് “ഭക്ഷണത്തിൽ എരിവുള്ള വിഭവം പോലെ ദുരിതങ്ങൾ പോലും ആസ്വദിക്കണമെന്ന് അങ്ങ് പറഞ്ഞു. പക്ഷേ, ഇത് പ്രായോഗികമായി അസാധ്യമാണ്.]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു: ഇത് പ്രായോഗികമായി സാധ്യമാണെന്ന് കാണിക്കാൻ ഞാൻ ഒരു ഉദാഹരണം നൽകാം.

ഒരു കുട്ടി മധുരം(sweet dish) ആസ്വദിക്കുന്നു, എന്നാൽ എരിവുള്ള വിഭവം(hot dish) ഒരിക്കൽ രുചിച്ചറിയുകയും അതിൻറെ പിഞ്ച്(വിഷമം/pinch) അനുഭവപ്പെടുകയും ചെയ്തതിനാൽ എരിവുള്ള വിഭവം ഇഷ്ടപ്പെടുന്നില്ല. ഇതിനർത്ഥം കുട്ടി ഒരു തവണ പോലും എരിവുള്ള വിഭവം ആസ്വദിച്ചിട്ടില്ല, അതിനാൽ വീണ്ടും എരിവുള്ള വിഭവം ആസ്വദിക്കാൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നില്ല എന്നതാണ്. പക്ഷേ, നിങ്ങൾ മുതിർന്നവരുടെ കാര്യം എടുക്കുക. അവർ എരിവുള്ള വിഭവം ആസ്വദിച്ചു, അതിനാൽ, അവർ വീണ്ടും വീണ്ടും എരിവുള്ള വിഭവം ആസ്വദിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു. കുട്ടിയും മുതിർന്നവരും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം, എരിവുള്ള വിഭവത്തിന്റെ ആസ്വാദനവും ആസ്വാദനമല്ലാത്തതും വിഭവത്തിലല്ല, മറിച്ച് ആസ്വാദകന്റെ മനോഭാവത്തിലാണെന്ന വസ്തുത സ്ഥാപിക്കുന്നു. അതുപോലെ, മുതിർന്നവർക്ക് എരിവുള്ള വിഭവം ആസ്വദിക്കുന്നതുപോലെ ദുരിതവും(misery) ആസ്വദിക്കാൻ കഴിയും

ദുരിതം(misery) ആസ്വദിക്കാൻ ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത സൃഷ്ടിയിലെ എല്ലാ ആത്മാക്കളും ആ കുട്ടികളോട് സാമ്യമുള്ളവരാണ്. ദൈവത്തിന്റെ മനുഷ്യാവതാരം കഷ്ടപ്പാടുകൾ(misery) ആസ്വദിക്കുന്നു(enjoy), ദൈവം ഭൂമിയിലേക്ക് ഇറങ്ങിവരുന്നത് കഷ്ടത ആസ്വദിക്കാൻ വേണ്ടിയാണ്, കഷ്ടപ്പാടുകൾ അവിടുത്തെ മുകളിലെ വാസസ്ഥലത്ത്(upper abode) പൂർണ്ണമായും ഇല്ലാത്തതിനാലാണ് ഇത്. അവിടുത്തെ മുകളിലെ വസതിയിൽ(His upper abode), സന്തോഷവും ദൈവസ്തുതിയും മാത്രമേ നിലനിൽക്കുന്നുള്ളൂ, അതുകൊണ്ട് മധുരപലഹാരങ്ങളുടെ തുടർച്ചയായ ആസ്വദനത്തിൽ ദൈവം വിരസത(bored) അനുഭവിക്കുന്നു. ദൈവം തന്റെ ഗേറ്റ് കാവൽക്കാരായ  ജയയേയും വിജയയേയും(Jaya and Vijaya) വിളിച്ച് ഭൂമിയിൽ തനിക്ക് പ്രശ്‌നങ്ങൾ നൽകുന്നതിന് വില്ലന്മാരായി ജനിക്കാൻ അഭ്യർത്ഥിച്ചു, അങ്ങനെ ഒരു മാറ്റത്തിനായി എരിവുള്ള വിഭവം ആസ്വദിക്കാൻ കഴിയും[2]. എരിവുള്ള വിഭവം വൈവിധ്യമാർന്ന ആസ്വാദനം മാത്രമല്ല, രണ്ട് മധുരപലഹാരങ്ങൾക്കിടയിലുള്ള ഇടവേളയായി വർത്തിക്കുന്നു. വാസ്തവത്തിൽ, എരിവുള്ള വിഭവത്തിന് ശേഷമുള്ള മധുരമുള്ള വിഭവം ശക്തമായ ആസ്വാദനം നൽകുന്നു. അങ്ങനെ, എരിവുള്ള വിഭവം ഇരട്ട ആസ്വാദനം നൽകുന്നു, അത് വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യമാണ്.

സിനിമ മുഴുവനും അയഥാർത്ഥമാണെന്ന്(unreal) അറിയാവുന്നതിനാൽ ഒരു സിനിമയിലെ ദുരന്തം ആസ്വദിക്കാനാകുമെന്ന് നിങ്ങൾ വാദിച്ചേക്കാം. പക്ഷേ, ജീവിതം മുഴുവൻ ഒരു യാഥാർത്ഥ്യമാണെന്ന് അറിയാവുന്നതിനാൽ ജീവിതത്തിലെ ദുരന്തം അങ്ങനെ ആസ്വദിക്കാൻ കഴിയില്ല. ഒരു മനുഷ്യാവതാരത്തിന്റെ ജീവിതത്തിലെ ദുരന്തം ദൈവം ആസ്വദിച്ചേക്കാം, കാരണം, ദൈവത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം എല്ലാം അവാസ്തവമാണു്, അവിടുന്നൊഴിച്ച്. പക്ഷേ, ഒരു മനുഷ്യനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം സ്ഥിതി തികച്ചും വ്യത്യസ്തമാണ്. ആത്മാവ് (soul) അയഥാർത്ഥ സൃഷ്ടിയുടെ(unreal creation) ഭാഗമായതിനാൽ, അയഥാർത്ഥമായ സൃഷ്ടി അയഥാർത്ഥമായ ആത്മാവിന് അയഥാർത്ഥമാകാൻ കഴിയില്ല. അയഥാർത്ഥത്തെ  സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം വേറൊരു  അയഥാർതഥ്യം എപ്പോഴും യഥാർത്ഥമാണ്. ഈ വാദത്തെ തള്ളിക്കളയുന്നു, കാരണം ആത്മാവിന് പോലും സൃഷ്ടി അയഥാർത്ഥമായി അനുഭവപ്പെടും. മുഴുവൻ സൃഷ്ടിയും കോസ്മിക് ഊർജ്ജത്തിന്റെ ഒരു പരിഷ്ക്കരണമാണ്(modification of the cosmic energy). ദ്രവ്യം(Matter) ഊർജ്ജത്തിന്റെ പരിഷ്കരണമാണ്. എല്ലാ സ്റ്റാറ്റിക് ഇനങ്ങളും(static items) ഊർജ്ജത്തിന്റെ വ്യത്യസ്ത രൂപങ്ങൾ മാത്രമാണ്. എല്ലാ  പ്രവർത്തനങ്ങളും ഗതികോർജ്ജത്തിന്റെ(kinetic energy) വ്യത്യസ്ത രൂപങ്ങളാണ്.

വാസ്തവത്തിൽ, വാക്വം എന്ന് നാം കരുതുന്ന ബഹിരാകാശവും(space) സൂക്ഷ്മമായ അദൃശ്യമായ കോസ്മിക് ഊർജ്ജം(subtle invisible cosmic energy) മാത്രമാണ്. ഈ കാര്യം ശാസ്ത്രത്തിലൂടെ തെളിയിക്കാനാകും. ഒരു വസ്തുവിന്റെ അതിരുകളിലൂടെ സ്പേസ് വളയുന്നതായി(bending of space along the boundary of an object) പ്രത്യേക ആപേക്ഷികതാ സിദ്ധാന്തം(special theory of relativity) പറയുന്നു. സ്പേസ് (space) ഒന്നുമല്ലെങ്കിൽ ഒന്നിനും വളയാൻ കഴിയില്ല. എന്തെങ്കിലുമുണ്ടെങ്കിൽ മാത്രമേ വളയാൻ കഴിയൂ. അതിനാൽ, ഒന്നുമില്ല എന്നതുപോലെ ഒന്നുമില്ല(there is nothing like nothing). ഗാലക്സികളുടെ ഉത്ഭവത്തിന്റെ ഉറവിടമായി വാക്വം(vacuum) പ്രവർത്തിക്കുന്നു. അതിനാൽ, മുഴുവൻ സൃഷ്ടിയും കോസ്മിക് ഊർജ്ജത്തിന്റെ വിവിധ പരിഷ്ക്കരിച്ച രൂപങ്ങളല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ല. ആത്മാവ് പോലും നാഡീ ഊർജ്ജത്തിന്റെ(nervous energy) ഒരു രൂപമാണ്, ഇത് ഒരു പ്രത്യേക തരം ഗതികോർജ്ജം മാത്രമാണ്, കാരണം ആത്മാവ് അല്ലെങ്കിൽ അവബോധം(awareness) ഇന്ദ്രിയങ്ങളിൽ നിന്ന് തലച്ചോറിലേക്കുള്ള വിവരങ്ങളുടെ പരിവർത്തനം (transformation of information from the senses to brain) മാത്രമാണ്. അങ്ങനെ, മുഴുവൻ സൃഷ്ടിയും അടിസ്ഥാനപരമായി കോസ്മിക് ഊർജ്ജത്തിന്റെ തുടർച്ചയായ ക്വാണ്ടം(quantum) മാത്രമാണെന്ന് ആത്മാവിന് മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയും. അങ്ങനെയെങ്കിൽ, വസ്തുക്കളും എല്ലാ പ്രവർത്തനങ്ങളും പോലുള്ള എല്ലാ രൂപങ്ങളും അടിസ്ഥാന കോസ്മിക് ഊർജ്ജവുമായി താരതമ്യപെടുത്തുമ്പോൾ അയഥാർത്ഥമാണ്(unreal). ഇത് സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെടുമ്പോൾ(realize) യഥാർത്ഥമായ ഒരു കോസ്മിക് ഊർജ്ജം മാത്രമേ ഉള്ളൂ(there is only one real cosmic energy) എന്നതിനാൽ സൃഷ്ടി മുഴുവനും അവാസ്തവമായി മാറുന്നു.

 അയഥാർത്ഥമായ സൃഷ്ടിയെ തിരിച്ചറിയുമ്പോൾ, ആത്മാവിന് ജീവിതത്തിന്റെ ദുരന്തവും അയഥാർത്ഥ സിനിമയുടെ ദുരന്തമായി ആസ്വദിക്കാൻ കഴിയും. ഈ ഏകത്വം(മോനിസം) (അദ്വൈതം, Advaita) ശങ്കരൻ എല്ലാ മനുഷ്യരോടും ഉപദേശിച്ചതാണ്. ആത്മാക്കളോടുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രബോധനത്തിൽ, ആത്യന്തികമായ പരമമായ യാഥാർത്ഥ്യം ബ്രഹ്മൻ(brahman) എന്ന് വിളിക്കാവുന്ന കോസ്മിക് ഊർജ്ജമാണ്(cosmic energy). ബ്രഹ്മൻ എന്ന വാക്ക് ഏത് വിഭാഗത്തിലെയും ഏറ്റവും മഹത്തായ ഇനത്തിൽ പ്രയോഗിക്കാവുന്നതാണ്.  എല്ലാ ഗ്രന്ഥങ്ങളിലും വെച്ച് ഏറ്റവും മഹത്തായ ഗ്രന്ഥമായതിനാൽ വേദത്തെ(Veda) ബ്രഹ്മൻ എന്ന് ഗീതയിൽ വിളിക്കുന്നു.  കോസ്മിക് എനർജിയുടെ കാര്യത്തിൽ, അത് മുഴുവൻ സൃഷ്ടിയുടെ എല്ലാ ഇനങ്ങളിലും വച്ച് ഏറ്റവും മഹത്തായതാണ്. സമ്പൂർണ്ണ സൃഷ്ടിയുടെ എല്ലാ വിഭാഗങ്ങളിലും ഏറ്റവും മഹത്തായതിനാൽ ബ്രഹ്മൻ(Brahman) എന്ന പദം കോസ്മിക് ഊർജ്ജത്തിന് തികച്ചും അനുയോജ്യമാണ്. ദൈവം കോസ്മിക് ഊർജ്ജത്തേക്കാൾ  വലുതായതിനാൽ ദൈവത്തെ ബ്രഹ്മൻ എന്നും വിളിക്കുന്നു. ആത്യന്തികമായ പരമമായ യാഥാർത്ഥ്യമാണ്(ultimate absolute reality) ദൈവം, അവിടുന്നുമായി താരതമ്യപെടുത്തുമ്പോൾ, കോസ്മിക് ഊർജ്ജം പോലും അയഥാർത്ഥമാണ്(unreal). സൃഷ്ടിയുടെ രൂപങ്ങളെയും പ്രവർത്തനങ്ങളെയും (forms and activities) സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, അവ ഉടനടി കോസ്മിക് ഊർജ്ജവുമായി താരതമ്യപെടുത്തുമ്പോൾ അയഥാർത്ഥമാണ്, കൂടാതെ അന്തിമ ദൈവത്തെ(final God)  സംബന്ധിച്ചും അവ അയഥാർത്ഥമാണ്. സൃഷ്ടിയുടെ രൂപങ്ങളെയും പ്രവർത്തനങ്ങളെയും സംബന്ധിച്ച് പരമമായ യാഥാർത്ഥ്യമാണ് കോസ്മിക് എനർജി. എന്നാൽ, അതേ കോസ്മിക് ഊർജ്ജം പരമമായ സമ്പൂർണ്ണ യാഥാർത്ഥ്യമായ ദൈവത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അയഥാർത്ഥമായ ആപേക്ഷിക യാഥാർത്ഥ്യമാണ്(unreal relative reality). 

അതിനാൽ, രൂപങ്ങളുടെയും പ്രവർത്തനങ്ങളുടെയും തലത്തിലുള്ള സൃഷ്ടിയെ അയഥാർത്ഥമായി മനസ്സിലാക്കാൻ ദൈവത്തിനും ആത്മാവിനും കഴിയും. രൂപങ്ങളുടെയും പ്രവർത്തനങ്ങളുടെയും അയഥാർത്ഥമായ ഈ പോയിന്റ് ദൈവത്തിനും ആത്മാവിനും പൊതുവായതാണ്. പരമമായ സമ്പൂർണ്ണ യാഥാർത്ഥ്യം(The ultimate absolute reality) ദൈവത്തിന്റെയും ആത്മാവിന്റെയും കാര്യത്തിൽ വ്യത്യസ്തമായേക്കാം, രൂപങ്ങളുടെയും പ്രവർത്തനങ്ങളുടെയും അയഥാർത്ഥമായ ആപേക്ഷിക യാഥാർത്ഥ്യത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ആ വ്യത്യാസം അനാവശ്യമാണ്. ദൈവത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം പരമമായ യാഥാർത്ഥ്യം അവിടുന്നാണ്, ആത്മാവിന് കേവല യാഥാർത്ഥ്യം(absolute reality) കോസ്മിക് ഊർജ്ജമാണ്. ആത്മാവ്(soul) തന്നെ കോസ്മിക് ഊർജ്ജത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്. അതിന് ഒരിക്കലും സ്വയം അയഥാർത്ഥമായി കണക്കാക്കാനാവില്ല. അതുകൊണ്ട് ആത്മാവിന് ഒരിക്കലും കോസ്മിക് ഊർജ്ജത്തെ മറികടക്കാൻ കഴിയില്ല. അതിനാൽ, മനുഷ്യാവതാരത്തിലുള്ള ദൈവത്തെപ്പോലെ(like God in human incarnation) രൂപങ്ങളുടെയും പ്രവർത്തനങ്ങളുടെയും തലത്തിൽ ആത്മാവിന് ദുരന്തം(tragedy) ആസ്വദിക്കാൻ കഴിയും. രൂപങ്ങളുടെയും പ്രവർത്തനങ്ങളുടെയും തലത്തിൽ സൃഷ്ടിയുടെ അയഥാർത്ഥതയുടെ സാക്ഷാത്കാരത്തെ(realization) സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ദൈവവും ആത്മാവും തമ്മിൽ വ്യത്യാസമില്ല. ജീവിതത്തിൽ ഹാസ്യത്തിനോ ദുരന്തത്തിനോ(comedy or tragedy) അടിസ്ഥാനം സൃഷ്ടിയുടെ രൂപങ്ങളുടെയും  പ്രവർത്തനങ്ങളുടെയും തലം മാത്രമാണ്. ആത്മാവിന് ഒരിക്കലും ബഹിരാകാശത്തെ(space) മറികടക്കാൻ കഴിയില്ല, ബഹിരാകാശത്തിനപ്പുറത്തുള്ള സാഹചര്യം ഒരിക്കലും സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയില്ല. ബഹിരാകാശം ഊർജ്ജമായതിനാൽ, ആത്മാവിന് ഒരിക്കലും സ്പേസിനെയോ ഊർജ്ജത്തെയോ മറികടക്കാൻ കഴിയില്ല എന്നാണ്. അതിനാൽ, ദൈവം, ബഹിരാകാശത്തിനപ്പുറം നിലനിൽക്കുന്നത് ഒരു ആത്മാവിനും സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയിയാത്തതായി മാറുന്നു.

നിർമ്മാതാവ്-കം-സംവിധായകനും (producer-cum-director) നാടകം മുഴുവൻ പുറത്തു നിന്ന് വീക്ഷിക്കുകയാണ്. നടൻ നാടകത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്. രംഗങ്ങളുടെ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട കഥ ഉൾപ്പെടുന്ന യാഥാർത്ഥ്യമല്ലാത്ത നാടകം, അകത്തെ നടനും  പുറമേയുള്ള നിർമ്മാതാവ്-കം-സംവിധായകനും അയഥാർത്ഥമായി  മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയും. നാടകത്തിന്റെ അയഥാർത്ഥത രണ്ടുപേർക്കും പൊതുവാണ്‌, അത് നടനെയും നിർമ്മാതാവ്-കം-സംവിധായകനെയും വേർതിരിക്കുന്നില്ല. ശങ്കരൻ(Shankara) പ്രബോധിപ്പിച്ച ഏകത്വം(monism) ആത്മാവിന്റെ കാഴ്ച്ചപ്പാടിൽ നിന്നും ദൈവത്തിന്റെ കാഴ്ച്ചപ്പാടിൽ നിന്നും ഒന്നുതന്നെയാണ്. ഒരേയൊരു വ്യത്യാസം, ആത്മാവിന്റെ ഭാഗമായ കോസ്മിക് എനർജി ആത്മാവിന് പരമമായ കേവല യാഥാർത്ഥ്യമായി(ultimate absolute reality) മാറുന്നു, അതേസമയം ദൈവത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം പരമമായ കേവല യാഥാർത്ഥ്യം അവിടുന്നുതന്നെയാണ്, കാരണം കോസ്മിക് എനർജി ദൈവത്തിന്റെ വീക്ഷണത്തിൽ അയഥാർത്ഥമായ ആപേക്ഷിക യാഥാർത്ഥ്യമാണ്(unreal relative reality). അതിനാൽ, ദൈവത്തിന്റെ മനുഷ്യാവതാരത്തിനും സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെട്ട ആത്മാവിനും ലോകത്തിന്റെ ദുരിതം ആസ്വദിക്കാൻ കഴിയും, കാരണം അത് രണ്ടുപേർക്കും അയഥാർത്ഥമാണ്.