മിസ്സ്‌. ഭാനു സാമൈക്യയുടെ ചോദ്യങ്ങൾക്ക് സ്വാമി ഉത്തരം നൽകുന്നു

[Translated by devotees of Swami]

പ്രബുദ്ധരും അർപ്പണബോധമുള്ളവരുമായ ദൈവദാസരേ,

1. കർമ്മ സംന്യാസവും കർമ്മ ഫല ത്യാഗവും വ്യക്തിപരമായ സേവനത്തിനോ ദൈവത്തിൻ്റെ ദൗത്യത്തിൻ്റെ കീഴിലാണോ വരുന്നത്?

[മിസ്സ്‌. ഭാനു സാമൈക്യ ചോദിച്ചു:- പാദനമസ്കാരം സ്വാമി, ഈ നിസ്സാര ആത്മാവിൽ നിന്നുള്ള നിസ്സാര ചോദ്യങ്ങളാണിത്. തെറ്റിദ്ധാരണകളുടെ കൊടുങ്കാറ്റിൽ നിന്ന് എൻ്റെ മനസ്സിനെ വ്യക്തമാക്കുക. അങ്ങയുടെ ദിവ്യ താമര പാദങ്ങളിൽ, ഭാനു സാമൈക്യ. കർമ്മ സംന്യാസവും കർമ്മ ഫല ത്യാഗവും ദൈവത്തോടുള്ള വ്യക്തിപരമായ സേവനത്തിന് കീഴിലാണോ അതോ ദൈവത്തിൻ്റെ ദൗത്യത്തിനാണോ (മിഷൻ)? ദൈവത്തിൻ്റെ ദൗത്യത്തെ സേവിക്കണോ അതോ വ്യക്തിപരമായി ദൈവത്തെ സേവിക്കണോ എന്നത് ആത്മാവിൻ്റെ ചോയ്സ് ആണോ? രണ്ടിൽ ഏതെങ്കിലും ആർക്കെങ്കിലും ദൈവം അനുവദിക്കണമെന്ന് എനിക്ക് വ്യക്തിപരമായി തോന്നുന്നു, കാരണം ആത്മാവ് ആഗ്രഹിച്ചാൽ ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല. ദയവായി എന്നെ തിരുത്തുക.]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- നിങ്ങൾ ദൈവത്തിൻ്റെ മിഷനിൽ പങ്കെടുത്താലും ലോകം ഒരു മില്ലിമീറ്റർ പോലും മാറില്ല. ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ജന്മങ്ങളിൽ നിന്ന് ഉത്ഭവിച്ച ആത്മാവിൻ്റെ ഗുണങ്ങൾ അനന്തമായ പർവതങ്ങൾ പോലെയാണ്. ഈ ലോകത്ത് യഥാർത്ഥ ആത്മീയ ജ്ഞാനം പ്രചരിപ്പിക്കുക എന്ന മിഷനിലെ പങ്കാളിത്തം, അവൻ്റെ വേലയിൽ പങ്കുചേരുന്നതിലൂടെ ദൈവത്തോടുള്ള നിങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ സ്നേഹം പ്രകടിപ്പിക്കുക മാത്രമാണ് നിങ്ങൾ ചെയ്യുന്നത്. ദൈവത്തിന് നിങ്ങളുടെ സേവനം ആവശ്യമില്ല, കാരണം ഒരു നിമിഷത്തിൻ്റെ അംശം കൊണ്ട്, അവൻ സർവ്വശക്തനായതിനാൽ ആത്മാക്കളുടെ മനസ്സ് മാറ്റാൻ അവനു കഴിയും. ദൈവത്തിൻറെ വേലയിൽ പങ്കുപറ്റിക്കൊണ്ട് അവനോടുള്ള നിങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ സ്നേഹം തെളിയിക്കാൻ ദൈവം സൃഷ്ടിച്ച ഒരു അവസരം മാത്രമാണ് (മിഷൻ) ദൗത്യം. ഭക്തൻ്റെ ആകെ ലക്ഷ്യം ദൈവം മാത്രമായിരിക്കണം, മറ്റൊന്നുമല്ല, മറ്റാരുമല്ല.

2. മികച്ച ഫലം ലഭിക്കുന്നതുവരെ ഉത്കണ്ഠാകുലരാകുന്നത് തെറ്റല്ലേ?

[ഫലങ്ങളെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാതെ നമ്മൾ പരിശ്രമിക്കണം. ഫലങ്ങൾ നല്ലതല്ലെങ്കിൽ, മെച്ചപ്പെടുത്താൻ നാം ഉത്കണ്ഠപ്പെടേണ്ടതല്ലേ? അതോ ശ്രമിച്ചതിനു ശേഷം ഉപേക്ഷിച്ച് നിഷ്ക്രിയമായിരിക്കണോ? മികച്ച ഫലം ലഭിക്കുന്നതുവരെ വിഷമിക്കുന്നത് തെറ്റല്ലേ? അതോ ഈ മനോഭാവം ആത്മീയ പാതയിൽ നല്ലതാണെങ്കിലും ലൗകിക പാതയിൽ മോശമാണോ?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ഫലം (റിസൾട്ട്) നല്ലതല്ലെങ്കിൽപ്പോലും നിങ്ങൾക്ക് ടെൻഷൻ ഉണ്ടാകാതിരിക്കാൻ നിങ്ങൾ ഫലത്തോട് ചേർന്നുനിൽക്കരുത് (അറ്റാച്ച്മെന്റ്). മെച്ചപ്പെടുത്തലിനോട് (ബെറ്റെർമെൻറ്) യാതൊരു ബന്ധവുമില്ലാതെ നിങ്ങൾ ഫലത്തിൻ്റെ മെച്ചപ്പെടുത്തലിനായി ശ്രമിക്കണം. ഏത് സ്ഥലത്തും എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും ഫലത്തോട് അറ്റാച്ച്‌മെൻ്റിൻ്റെ ഒരു സൂചനയും ഇല്ലാതെ തുടർച്ചയായ ഡിറ്റാച്മെന്റിലൂടെ മാത്രം നിങ്ങൾ ഫലത്തിൻ്റെ മെച്ചപ്പെടുത്തലിനായി ശ്രമിക്കുന്നു. ലൗകിക ജീവിതത്തിലും ആത്മീയ ജീവിതത്തിലും ഇത് പൊതുവായ കാര്യമാണ്.

3. നമ്മുടെ ആത്മീയ പ്രയത്നത്തിൽ നാം ലക്ഷ്യത്തി ലാണോ പാതയി ലാണോ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കേണ്ടത്?

[ഞാനൊരു മോട്ടിവേഷണൽ സ്റ്റോറിയിൽ വായിച്ചിട്ടുണ്ട്, മരത്തിൽ ഒരു മാമ്പഴം ലഭിക്കുന്നത് ഒരു ലക്ഷ്യമാണെങ്കിൽ, നമ്മുടെ ശ്രദ്ധ മരം കയറുന്നതിലായിരിക്കണം (പാത) അല്ലാതെ മാങ്ങയിലല്ല (ലക്ഷ്യം). കയറുമ്പോൾ മാമ്പഴത്തിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചാൽ തീർച്ചയായും വീഴും. ലക്ഷ്യത്തിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കാതെ പാതയിൽ മാത്രം ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ച് നമുക്ക് ആത്മീയ പാതയിൽ ഈ ഉദാഹരണം എടുക്കാമോ? ഇല്ലെങ്കിൽ, എങ്ങനെ പാതയിലും ലക്ഷ്യത്തിലും ഒരുപോലെ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കും?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ലൗകിക ജീവിതത്തിൽ ഈ ഉദാഹരണം പ്രവർത്തിക്കുന്നു, കാരണം ലക്ഷ്യമോ മാമ്പഴമോ സർവ്വശക്തനായ ദൈവമല്ല. ആത്മീയ ജീവിതത്തിൽ, ലക്ഷ്യം അല്ലെങ്കിൽ ദൈവമാണ് ഏറ്റവും പ്രധാനം. സഞ്ചരിക്കുന്ന ആത്മാവോ സഞ്ചരിക്കേണ്ട പാതയോ ലക്ഷ്യമോ ദൈവത്തിന്റെ അത്രം പ്രധാനമല്ല. അതിനാൽ, നിങ്ങളുടെ മുഴുവൻ ശ്രദ്ധയും ദൈവത്തിൽ മാത്രമായിരിക്കണം, അങ്ങനെ അവൻ്റെ കൃപയാൽ മാത്രമേ നിങ്ങൾക്ക് ശരിയായ പാതയിൽ സഞ്ചരിക്കാൻ കഴിയൂ. അവൻ്റെ കൃപയാൽ, നിങ്ങൾ സഞ്ചരിക്കുന്ന ഏത് വഴിയും ശരിയാകും. ഗോപികമാരുടെ തെറ്റായ വഴി പോലും ഏറ്റവും ശരിയായ പാതയായി മാറിയത് ഗോപികമാരുടെ ദൈവത്തോടുള്ള ക്ലൈമാക്‌സ് പ്രേമം കൊണ്ടാണ്.

4. ദൈവസേവനം ചെയ്യുമ്പോൾ ഞാൻ എന്താണ് ചിന്തിക്കേണ്ടത്?

[ആത്മീയ പാതയിൽ ഞാൻ തുടർച്ചയായി പരാജയപ്പെടുകയാണെങ്കിൽ, അതിൽ നിന്നും എന്താണ് പഠിക്കാനുള്ള പാഠം? ഫോക്കസ് എവിടെ ആയിരിക്കണം? ആദ്ധ്യാത്മിക പാതയിൽ പോലും ഫലങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കേണ്ടതല്ലേ, അതായത് "എനിക്ക് കഴിയുന്നതെല്ലാം ഞാൻ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ദൈവം പ്രസാദിച്ചാലും ഇല്ലെങ്കിലും അത് എൻ്റെ കൈകളിൽ അല്ല" എന്ന മനോഭാവം ശരിയാണോ? അല്ലെങ്കിൽ പരാജയങ്ങളെ അഭിമുഖീകരിക്കാനും ദൈവത്തെ പ്രീതിപ്പെടുത്തുന്നതിൽ മെച്ചപ്പെടാൻ ശ്രമിക്കാനും മറ്റെന്തെങ്കിലും മനോഭാവമുണ്ടോ? ദൈവത്തെ പ്രസാദിപ്പിക്കുന്നത് എൻ്റെ കൈകളിലല്ലെന്നും ദൈവം പ്രവൃത്തിക്കുന്ന ആളായതിനാൽ ദൈവത്തെ പ്രസാദിപ്പിക്കുന്ന പ്രവൃത്തി ചെയ്യുന്നില്ലെന്നും എനിക്ക് വ്യക്തിപരമായി തോന്നുന്നു.

A. അപ്പോൾ, ദൈവസേവനം ചെയ്യുമ്പോൾ ഞാൻ എന്താണ് ചിന്തിക്കേണ്ടത്?

B. ദൈവം പ്രസാദിച്ചിട്ടില്ലെന്ന് അറിയുമ്പോൾ ഞാൻ എന്ത് ചിന്തിക്കണം?

C. ദൈവം എൻ്റെ പ്രവൃത്തിയിൽ പ്രസാദിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ എന്ത് ചിന്തിക്കണം?

D. ദൈവത്തിൻ്റെ പ്രതികരണത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി എനിക്ക് സന്തോഷമോ സങ്കടമോ തോന്നിയാൽ അത് തെറ്റാണോ, അതായത് അവൻ പ്രസാദിച്ചാലും ഇല്ലെങ്കിലും?

E. ദൈവം പ്രസാദിച്ചില്ലെങ്കിൽ, ഒരു ആത്മാവ് എന്തുചെയ്യണം?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ദൈവത്തിലേക്കുള്ള നിങ്ങളുടെ ശ്രദ്ധ സിംഗിൾ  പോയിന്റഡും ക്ലൈമാക്സ് തലത്തിലും ആണെങ്കിൽ, ദൈവം തീർച്ചയായും പ്രസാദിക്കും, ഇതിൽ യാതൊരു സംശയവുമില്ല. അത്തരം ക്ലൈമാക്സ് പ്രണയത്തിൽ, സമ്പൂർണ്ണ കീഴടങ്ങൽ (സൈദ്ധാന്തികവും പ്രായോഗികവും) നിലനിൽക്കുന്നു, ഈ സാഹചര്യത്തിൽ, ഇൻ്റലിജൻസ് (ബുദ്ധി) അതിൻ്റെ എല്ലാ പ്രവർത്തനങ്ങളെയും അടച്ചുപൂട്ടുന്നു. ഇൻ്റലിജൻസ് നിർദ്ദേശിക്കുന്ന മറ്റേതൊരു ബദലിനോടും (ആൾട്ടർനേറ്റീവ്) പൂർണ്ണമായ അന്ധതയോടെയുള്ള നിശ്ചയദാർഢ്യമാണ് അത്തരമൊരു തീരുമാനം. ഇത് ആത്മീയ പാതയിലെ അവസാന പടിയായ ഭഗവാൻ ശിവൻ്റെ അവസ്ഥയാണ്. അത്തരമൊരു ഘട്ടത്തിൽ, കൃഷ്ണഭഗവാൻ്റെ തലവേദന തങ്ങളുടെ പാദങ്ങളിലെ പൊടി പുരട്ടി ശമിപ്പിച്ചാൽ നരകത്തിൽ പോകാൻ തങ്ങൾ തയ്യാറാണെന്ന് ഗോപികമാർ നാരദ മഹർഷിയോട് മറുപടി പറഞ്ഞു! അതേ ഗോപികമാർ ഭഗവാൻ കൃഷ്ണനോട് മറുപടി പറഞ്ഞു, അവനോടൊപ്പം നൃത്തം ചെയ്തതിന് നരകത്തിലെ ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ്റെ ചുവന്ന-ചൂടുള്ള ചെമ്പ് പ്രതിമയെ കെട്ടിപ്പിടിക്കാൻ തങ്ങൾ തയ്യാറായതിനാൽ അവനെ ഉപേക്ഷിക്കാൻ കഴിയില്ല എന്ന്! ഈ ഘട്ടത്തിൽ, ദൈവത്തോടുള്ള ഭ്രാന്തല്ലാതെ മറ്റൊരു ബദലിൻ്റെ വിശകലനത്തിന് സ്ഥാനമില്ല.

5. യേശുവിൻ്റെ ഇനിപ്പറയുന്ന പ്രസ്താവന അങ്ങയുടേതുമായി  പരസ്പരബന്ധിതമാക്കുക.

[“നിങ്ങളുടെ ഭൗതിക ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് ആകുലരാകരുത്. പക്ഷികളെ പരിപാലിക്കുന്ന സ്വർഗ്ഗസ്ഥനായ പിതാവ്, അവൻ നിങ്ങളെ പരിപാലിക്കുകയില്ലേ? ആദ്യം ദൈവരാജ്യം അന്വേഷിക്കുക"- യേശു പറഞ്ഞു. എന്നാൽ സ്വാമി, നിവൃത്തിയുടെ അടിസ്ഥാനം പ്രവൃത്തിയാണെന്നും ആദ്യം പ്രവൃത്തിയിൽ ശക്തമായ അടിത്തറയിടണമെന്നും അങ്ങ് പറഞ്ഞല്ലോ. രണ്ട് പ്രസ്താവനകളും എനിക്ക് വിരുദ്ധമായി തോന്നുന്നു. ദയവായി എൻ്റെ തെറ്റിദ്ധാരണകൾ മായ്‌ക്കുക.]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- പക്ഷികൾക്ക് ഭക്ഷണം കൊണ്ടുവരാൻ വേണ്ടി പക്ഷികൾ വളരെയധികം കഠിനാധ്വാനം ചെയ്യുമ്പോഴാണ് ദൈവം പക്ഷികൾക്ക് ഭക്ഷണം നൽകുന്നത്. അതിനാൽ, മേൽപ്പറഞ്ഞ പ്രസ്താവന അർത്ഥമാക്കുന്നത് ലൗകിക ജീവിതത്തിൽ നിങ്ങളുടെ കഠിനശ്രമം കൂടാതെ ദൈവം നിങ്ങൾക്ക് ഭക്ഷണം നൽകുമെന്ന് അർത്ഥമാക്കുന്നില്ല. കഠിനമായ പരിശ്രമം നടത്തിയാൽ ഫലം അനിവാര്യമാണെന്ന് നിങ്ങൾ പറഞ്ഞേക്കാം. പക്ഷേ, ഇത് ശരിയല്ല, കാരണം നിരവധി കേസുകളുണ്ട്, അവരുടെ കഠിനമായ പരിശ്രമങ്ങൾക്കിടയിലും ഫലം നേടുന്നതിൽ പരാജയപ്പെട്ടു. അതിനാൽ, ആത്മാവ് പൂർണ്ണമായി പരിശ്രമിക്കുകയും ഫലം ലഭിക്കുന്നതിന് ദൈവകൃപയ്ക്കായി കാത്തിരിക്കുകയും ചെയ്യണം, കാരണം ദൈവത്തിൻ്റെ കൃപ മാത്രമേ നിങ്ങൾക്ക് ഫലം നൽകുന്നുള്ളൂ, നിങ്ങളുടെ പരിശ്രമങ്ങളല്ല. നമ്മുടെ പ്രയത്നത്തിന് തീർച്ചയായും ഫലം ലഭിക്കുമെന്ന് കരുതുന്നത് ആത്മാവിൻ്റെ അഹംഭാവമാണ്. അത്തരമൊരു ആത്മാവ് ദൈവം പഠിപ്പിച്ച പാഠം പഠിക്കും.

6. ദൈവത്തിന് എന്താണ് തോന്നുന്നതെന്ന് എനിക്കറിയില്ലെങ്കിൽ എനിക്ക് എങ്ങനെ അവനുമായി ഒരു യഥാർത്ഥ ബന്ധം ഉണ്ടാകും?

["ജീവിതത്തിൽ എന്തും സംഭവിക്കാം, എനിക്ക് സ്വാമിയുണ്ട്" എന്ന വാചകമാണ് ഭൂരിഭാഗം ഭക്തരും പറയുന്നത്. എന്താണ് അതിനർത്ഥം? ദൈനംദിന ജീവിതത്തിൽ ഒരാൾക്ക് എങ്ങനെ ദൈവത്തെ അനുഭവിക്കാൻ കഴിയും? ദൈവത്തിൻ്റെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് എനിക്ക് ഒന്നും ഉൾക്കൊള്ളാൻ കഴിയുന്നില്ല. അവനുവേണ്ടി എൻ്റെ കഴിവിനനുസരിച്ചുള്ളതെല്ലാം ഞാൻ ചെയ്യുന്നതായി എനിക്ക് തോന്നുന്നു, അതും അവൻ മാത്രമാണ് ചെയ്യുന്നത്. ദൈവത്തിന് എന്നോട് എന്താണ് തോന്നുന്നതെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നില്ല? അവൻ്റെ വശം എന്താണ്? അപ്പോൾ, ദൈവം എന്താണ് അനുഭവിക്കുന്നതെന്ന് എനിക്കറിയില്ലെങ്കിൽ ദൈവവുമായി എങ്ങനെ ഒരു യഥാർത്ഥ ബന്ധം സ്ഥാപിക്കും? ഞാൻ ദൈവത്തിൽ നിന്ന് അകലെയാണെന്നും അവനെ മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലെന്നും എനിക്ക് ചിലപ്പോൾ ആക്രമണാത്മകമായി തോന്നുന്നു. ഇത്തരത്തിൽ ചിന്തിക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് വല്ലാത്ത തളർച്ചയും ആശയക്കുഴപ്പവും തോന്നാറുണ്ട്. എന്തുകൊണ്ടാണ് ഈ വികാരം എന്നെ വീണ്ടും വീണ്ടും പീഡിപ്പിക്കുന്നത്? ശരിയായ ധാരണയോടെ എനിക്ക് അതിനെ മറികടക്കാൻ കഴിയില്ലേ?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ഒരു ഭക്തൻ അവന്റെ/അവളുടെ കൂടെ സ്വാമി ഉണ്ടെന്ന് പറയുമ്പോൾ, അതിനർത്ഥം ദൈവം മാത്രമാണ് പ്രവൃത്തി ചെയ്യുന്നത്, ആത്മാവല്ല എന്നാണ്. അത്തരമൊരു വിശ്വാസം ആത്മാവിൽ നിന്ന് അഹംഭാവം നീക്കം ചെയ്യുകയും ഗൗരവമായി പ്രവർത്തിക്കുമ്പോൾ പോലും ജോലിയിൽ നിന്ന് വേർപിരിയൽ (ഡിറ്റാച്മെൻ്റെ) വളർത്തിയെടുക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. സൈദ്ധാന്തികമായും പ്രായോഗികമായും ദൈവത്തോട് യഥാർത്ഥ സ്നേഹമുണ്ടെങ്കിൽ ഒരാൾക്ക് വിഷാദം വരേണ്ടതില്ല. ഉറച്ച നിശ്ചയദാർഢ്യത്തിൽ അധിഷ്ഠിതമായ യഥാർത്ഥ സ്നേഹം, സ്വയം ആശയക്കുഴപ്പത്തിലാക്കുന്ന ആയിരം ചിന്തകൾ സൃഷ്ടിക്കുന്ന ബുദ്ധിക്ക് ഉറക്കം നൽകും. പാതയിൽ യാത്ര ചെയ്യുന്നതിന് മുമ്പ് ബുദ്ധി ആവശ്യമാണ്, എന്നാൽ യാത്ര ആരംഭിച്ചുകഴിഞ്ഞാൽ, ഉറച്ച തീരുമാനവുമായി ഇടകലർന്ന യഥാർത്ഥ സ്നേഹം നിങ്ങളെ ശരിയായ ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകും. ശരിയായ ലക്ഷ്യം ഒരു നിഷ്ക്രിയ ഇനമാണെങ്കിൽ, യാത്രയിലുടനീളം നിങ്ങളുടെ ബുദ്ധി ആവശ്യമാണ്. എന്നാൽ ലക്ഷ്യം സർവ്വശക്തനായ ദൈവമാണ്, ഒരു നിഷ്ക്രിയ വസ്തുവല്ല. അതിനാൽ, ദൈവത്തോടുള്ള നിങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ സ്നേഹം യാത്രയ്ക്കുള്ള നിങ്ങളുടെ മുഴുവൻ ശക്തിയായി മാറുന്നു, നിങ്ങൾ തീർച്ചയായും ശരിയായ ലക്ഷ്യത്തിലോ ദൈവത്തിലോ എത്തിച്ചേരും.

7. ഞാൻ വീണ്ടും വീണ്ടും വിഷാദത്തിലേക്ക് വഴുതി വീഴുന്നു. ആ സമയത്ത് വായിക്കാനും ഓർമ്മിക്കാനും ദയവായി ജ്ഞാനം നൽകുക.

[സ്വാമി, ഞാൻ എന്ത് ചെയ്താലും വീണ്ടും വീണ്ടും വിഷാദത്തിലേക്ക് പോകും. എനിക്ക് വേദനയും സങ്കടവും തോന്നുന്നു. ആ സാഹചര്യത്തിൽ വായിക്കാനും ഓർമ്മിക്കാനും ദയവായി ചില ജ്ഞാനം ദയവായി നൽകുക.]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- മറ്റേതൊരു കാര്യത്തിലോ മറ്റൊരു ആത്മാവിനോ വേണ്ടി അഭിലഷിക്കാതെ സൈദ്ധാന്തികമായും പ്രായോഗികമായും സ്വയമേവ വളരുന്ന ദൈവത്തോടുള്ള യഥാർത്ഥ സ്നേഹമാണ് അത്തരം വിഷാദത്തിനുള്ള മരുന്ന്.

8. ദൈവത്തെ അവഗണിക്കുന്നതിൻ്റെ ലക്ഷണങ്ങൾ എന്തൊക്കെയാണ്, ഞാൻ ദൈവത്തെ അവഗണിക്കുകയാണോ എന്ന് എങ്ങനെ അറിയും?

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ദൈവം മനുഷ്യരൂപത്തിൽ വരുമ്പോൾ, ഭക്തരുടെ മനസ്സിൽ അവഗണന വളർത്താൻ അവൻ ഒരു ക്രമീകരണം ചെയ്യും, കാരണം മനുഷ്യരൂപത്തിന് ഒരു സാധാരണ മനുഷ്യശരീരത്തിൻ്റെ എല്ലാ പൊതു ഗുണങ്ങളും ഉണ്ട്. എല്ലാ സംശയങ്ങളും പൂർണ്ണമായ വഴക്കത്തോടെ വ്യക്തമാകുന്നതിന് ദൈവവുമായി ഇടകലരാനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം ലഭിക്കുന്നതിന് അത്തരം അവഗണന ആവശ്യമാണ്. അതിനാൽ, ദൈവത്തിൻ്റെ പരിപാടിയിൽ അവഗണനയ്ക്കും അതിൻ്റേതായ മൂല്യമുണ്ട്. അത്തരം അവഗണന ഇല്ലെങ്കിൽ, ആത്മാവ് ആവേശഭരിതനാകുകയും സംശയങ്ങൾ സ്വതന്ത്രമായി ചോദിക്കാൻ കഴിയാതെ വരികയും ചെയ്യും. മനുഷ്യരൂപത്തിലുള്ള ദൈവത്തെ തിരിച്ചറിയാൻ ഭക്തൻ അവൻ്റെ/അവളുടെ പരിശ്രമത്താൽ ഈ അവഗണനയെ മറികടക്കണം. അവഗണനയുടെ സാന്നിധ്യത്തിനും അവഗണനയുടെ മറികടക്കലിനും അവയുടെ അനുബന്ധ സന്ദർഭങ്ങളിൽ അതിൻ്റേതായ മൂല്യങ്ങളുണ്ട്. ഇവ രണ്ടും അവയുടെ അനുബന്ധ ഘട്ടങ്ങളിൽ നിങ്ങൾ സ്വാഗതം ചെയ്യണം.

9. എൻ്റെ മനസ്സിലും മനോഭാവത്തിലും ആത്മീയ ജ്ഞാനം പഠിക്കുക അസാധ്യമാണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നു. ഇതിൽ നിന്ന് ഞാൻ എങ്ങനെ പുറത്തുവരും?

[സ്വാമി എൻ്റെ ഭൂതകാലം ഒരു പരാജയമാണെന്നും വർത്തമാനം ഒരു പരാജയമാണെന്നും ഭാവിയിലും ഞാൻ പരാജയപ്പെടാൻ പോകുകയാണെന്നും എനിക്ക് എപ്പോഴും തോന്നാറുണ്ട്. ഞാൻ എത്ര പഠിക്കാനും വായിക്കാനും ശ്രമിച്ചാലും എല്ലാം തെറ്റായ കോണിൽ മാത്രം തലയ്ക്കുള്ളിൽ പോകുന്നു. ആ ശരിയായ ആംഗിൾ എനിക്ക് ഒരിക്കലും മനസ്സിലാകുന്നില്ല. എൻ്റെ മനസ്സും മനോഭാവവും കൊണ്ട് ആത്മീയ ജ്ഞാനം ശരിയായി പഠിക്കുക അസാധ്യമാണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നു. ഞാൻ പലപ്പോഴും വിഷാദത്തിലാകുന്നു. ഇതിൽ നിന്ന് എങ്ങനെ രക്ഷപ്പെടാം?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- നിങ്ങൾ വിഷാദിച്ചിട്ടില്ലെങ്കിൽ, ഞാൻ നിങ്ങളെ ശ്രദ്ധിക്കുമായിരുന്നില്ല, കാരണം ലൗകികരായ ആളുകൾ എല്ലായ്പ്പോഴും ആത്മീയ ലൈനിനെ സംബന്ധിച്ച് തെറ്റായ കോണിലാണ്. പക്ഷേ, നിങ്ങളുടെ വിഷാദം കാണിക്കുന്നത് നിങ്ങൾക്ക് ആത്മീയ ലൈനിൽ താൽപ്പര്യമുണ്ടെന്നാണ്. 'പരാജയം' എന്ന വാക്ക് നിങ്ങൾ മറക്കണം എന്നതാണ് ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് നൽകുന്ന ആദ്യത്തേതും പ്രധാനവുമായ ഉപദേശം. മറ്റൊന്നിനേയോ മറ്റാരെയെങ്കിലുമോ ആഗ്രഹിക്കാതെ സമ്പൂർണ്ണ യഥാർത്ഥ ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൽ നിന്ന് ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്ന സൈദ്ധാന്തികവും പ്രായോഗികവുമായ ഭക്തിയാണ് ഈശ്വരകൃപയോ ലക്ഷ്യമോ നേടാനുള്ള വഴി. നിങ്ങൾ ഈ പാതയിൽ പ്രവേശിക്കുന്നതിനുമുമ്പ് ഈ പാത നിങ്ങളുടെ ലക്ഷ്യമായിരിക്കണം, അതിനായി നിങ്ങൾ പലതരം ശ്രമങ്ങൾ നടത്തേണ്ടതുണ്ട്. ഈ ശ്രമങ്ങൾ മനഃശാസ്ത്രത്തെയും ചുറ്റുമുള്ള അന്തരീക്ഷത്തിൻ്റെ സ്വഭാവത്തെയും അടിസ്ഥാനമാക്കി ഒരു ആത്മാവിൽ നിന്ന് മറ്റൊന്നിലേക്ക് വ്യത്യസ്തമാണ്. നിങ്ങൾ ദൈവകൃപയ്ക്കായി ശ്രമിച്ചാൽ, പരാജയത്തിൻ്റെ ചോദ്യമില്ല, കാരണം ദൈവം സർവ്വശക്തനാണ്. നിങ്ങൾ മറ്റാരുമായും നിങ്ങളെ താരതമ്യം ചെയ്യരുത്, കാരണം നിങ്ങൾക്ക് ദൈവത്തിലേക്കുള്ള നിങ്ങളുടെ സ്വന്തം പാതയുണ്ട്. വിരലടയാളം പോലെ ഒരു ഭക്തൻ്റെ പാത വളരെ വളരെ പ്രത്യേകമാണ് (സ്പെസിഫിക്) എന്നതിനാൽ ദൈവത്തിലേക്കുള്ള ആരുടെയും പാത മറ്റാരുടെയും പാതയോട് സാമ്യമുള്ളതല്ല. നിങ്ങളുടെ മനഃശാസ്ത്രത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി ദൈവം ക്രമീകരിച്ച ഒരു നിശ്ചിത പാതയുണ്ട്, അത് കണ്ടെത്താൻ നിങ്ങൾ ശ്രമിക്കണം. സത്യവും സമ്പൂർണ്ണവുമായ ആത്മീയ ജ്ഞാനം ദൈവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള എല്ലാ വിശദാംശങ്ങളും നൽകുന്നു, അത് സൈദ്ധാന്തികമായ ഭക്തി ജനിപ്പിക്കുകയും അതുമൂലം പ്രായോഗിക ഭക്തി ജനിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. മൂല അടിസ്ഥാനം ആത്മീയ ജ്ഞാനമാണ്. നിങ്ങളുടെ അടിത്തറയ്ക്ക് വിള്ളൽ ഉണ്ടാകാതിരിക്കാൻ ഇത് സത്യവും പൂർണ്ണവുമായിരിക്കണം. ഭാഗ്യവശാൽ, ദത്ത ഭഗവാന്റെ ഏറ്റവും ഉയർന്ന അവതാരമായ സദ്ഗുരുവിനെ നിങ്ങൾ പ്രാപിച്ചു! ഋഷിമാരും ദൂതന്മാരും പല ജന്മങ്ങളായി വളരെ നീണ്ട തപസ്സു ചെയ്യുന്ന ഈ ഭാഗ്യത്തേക്കാൾ മറ്റെന്താണ് ദത്ത ദൈവത്തിൽ നിന്ന് നിങ്ങൾ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത്? അങ്ങനെയുള്ള ഒരു സദ്ഗുരുവിനെ ലഭിച്ചതിന് ശേഷം, ആദ്ധ്യാത്മിക രംഗത്തേക്കുള്ള വിജയം ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് ഉറപ്പ് നൽകുന്നു. ആത്മീയ ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് നിങ്ങളെ നയിക്കാൻ പര്യാപ്തമായ, നിങ്ങളുടെ സദ്ഗുരുവിൽ ആത്മവിശ്വാസത്തിൻ്റെ ഒരംശമെങ്കിലും ഉണ്ടായിരിക്കുക. നിങ്ങൾ ഭൂതകാലത്തിൽ ഒരിക്കലും പരാജയപ്പെട്ടിട്ടില്ലെന്നും വർത്തമാനത്തിലും പരാജയപ്പെടുന്നില്ലെന്നും ഭാവിയിൽ പരാജയപ്പെടില്ലെന്നും ഞാൻ ഒരിക്കൽ കൂടി ഉറപ്പ് നൽകുന്നു.