ശ്രീമതി ഛന്ദയുടെ ചോദ്യങ്ങൾക്ക് സ്വാമി ഉത്തരം നൽകുന്നു

[Translated by devotees of Swami]

പ്രബുദ്ധരും അർപ്പണബോധമുള്ളവരുമായ ദൈവദാസരേ,

1. അനഘയുടെ യഥാർത്ഥ അർത്ഥമെന്താണ്? സൃഷ്ടി യെന്നോ പാപരഹിതമെന്നോ?

[ശ്രീമതി. ഛന്ദ ചോദിച്ചു: പാദനമസ്‌കാരം സ്വാമി, ദയവായി ഇനിപ്പറയുന്ന സംശയങ്ങൾ വ്യക്തമാക്കുക: സ്വാമി, അനഘ എന്നാൽ സൃഷ്ടിയെന്ന് ഞാൻ എവിടെയോ വായിച്ചിട്ടുണ്ട്. അത് സൃഷ്ടിയുടെ രൂപത്തെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. അനഘ എന്നാൽ പാപരഹിത എന്നാണെന്നാണ് അങ്ങ് പറയുന്നത്. ഈ രണ്ട് അർത്ഥങ്ങളും തമ്മിൽ എന്തെങ്കിലും വൈരുദ്ധ്യമുണ്ടോ? ദയവായി എന്നെ ബോധവൽക്കരിക്കുക.]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- വൈരുദ്ധ്യമില്ല. അനഘ എന്നാൽ പാപമില്ലാത്തത് എന്നാണ് അർത്ഥം. അവൾ പാപരഹിതയാണ്, കാരണം അവൾ ദൈവത്തിന് വേണ്ടി നീതി ഉപേക്ഷിച്ചു, അല്ലാതെ ഏതെങ്കിലും സ്വാർത്ഥ മോഹത്തിന് വേണ്ടിയല്ല. ദത്ത ഭഗവാന്റെ ഏറ്റവും നല്ല പാതിയായ അവൾ, കാരണാവസ്ഥയിൽ (ക്യാസ്സ്ൽ സ്റ്റേറ്റ്) മഹാ മായയായി ഈ ലോകത്തെ സൃഷ്ടിക്കുന്നതിനുള്ള ഉത്തരവാദിത്ത ശക്തിയാണ്, കൂടാതെ ഫലപ്രദമായ അവസ്ഥയിലുള്ള (എഫക്റ്റീവ് സ്റ്റേറ്റ്) സൃഷ്ടിയെയും അവൾ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. സ്വർണ്ണം കലത്തിന് കാരണമാണ്, കൂടാതെ കലത്തെ ഭൗതിക കാരണമായി (മെറ്റീരിയൽ കോസ്) പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു.

2. ഏതാണ് വലുത്? സ്വാമിയുടെ ദൗത്യത്തിൽ പങ്കെടുക്കുകയാണോ അതോ സ്വാമിക്കുള്ള വ്യക്തിഗത സേവനമാണോ?

[സ്വാമിയുടെ ദൗത്യത്തിൽ പങ്കുചേരുന്നത് സ്വാമിയോടുള്ള വ്യക്തിപരമായ സേവനത്തേക്കാൾ വലുതാണ്. ഈ പ്രസ്താവന എല്ലായ്പ്പോഴും ശരിയാണെന്ന് എനിക്ക് പറയാൻ കഴിയുമോ? സാഹചര്യങ്ങൾക്കനുസരിച്ച് അത് കാലാകാലങ്ങളിൽ വ്യത്യാസപ്പെടാൻ കഴിയില്ലേ? ചിലപ്പോഴൊക്കെ, വ്യക്തിപരമായ സേവനം വലുതാണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നു. ഇതിനെക്കുറിച്ചുള്ള അങ്ങയുടെ അഭിപ്രായം എന്താണ്?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- സ്വാമിയോടുള്ള വ്യക്തിപരമായ സേവനമാണ് എപ്പോഴും ഏറ്റവും വലുത്. എല്ലാറ്റിനുമുപരിയായി, അവൻ്റെ സർവ്വശക്തമായ ഇച്ഛാശക്തിയാൽ ദൗത്യം (മിഷൻ) ഒരു സെക്കൻ്റിൻ്റെ ഒരു അംശം കൊണ്ട് ചെയ്യാൻ കഴിയും. മാത്രമല്ല, നിവൃത്തിയുടെ അടിസ്ഥാനം ദൈവത്തോടുള്ള യഥാർത്ഥ സ്നേഹമാണ്, ദൗത്യത്തോടുള്ള യഥാർത്ഥ സ്നേഹമല്ല. ദൈവത്തോടുള്ള നിങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ സ്നേഹം കൊണ്ടാണ് നിങ്ങൾ ദൗത്യത്തിൽ പങ്കെടുക്കുന്നത്, ദൗത്യത്തോടുള്ള നിങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ സ്നേഹം കൊണ്ടല്ല. ഈ ആശയത്തിൽ ഭഗവാൻ രാമൻ ഹനുമാനെ പരീക്ഷിച്ചു. രാവണനുമായുള്ള യുദ്ധത്തിന് രണ്ട് കോണുകൾ ഉണ്ട്:- i) സീതയെ തിരികെ ലഭിക്കാനുള്ള രാമൻ്റെ വ്യക്തിപരമായ ആംഗിൾ, ii) രാവണൻ എന്ന രാക്ഷസനെ വധിച്ച് അവൻ്റെ ക്രൂരതകളിൽ നിന്ന് സമൂഹത്തെ രക്ഷിക്കാനുള്ള സമൂഹ ദൗത്യം. ആദ്യ ദിവസം ഭഗവാൻ രാമൻ രാവണനോട് പറഞ്ഞു, "നീ സീതയെ തിരികെ നൽകിയാൽ, ഞാൻ യുദ്ധത്തിൽ നിന്ന് പിന്തിരിഞ്ഞ് മടങ്ങും”.

ഈ പ്രസ്താവന വ്യക്തമായി അർത്ഥമാക്കുന്നത്, ഭഗവാൻ രാമൻ അവതാരമെടുത്ത ദൈവിക ദൗത്യത്തിനുള്ള സേവനത്തേക്കാൾ, ഭഗവാൻ രാമൻ തനിക്കാണ് (വ്യക്തിപരമായ സേവനം) പ്രാധാന്യം നൽകുന്നത് എന്നാണ്. ഈ പ്രസ്താവന കേട്ടപ്പോൾ, ഹനുമാൻ ദൗത്യത്തെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നുവെങ്കിൽ, രാവണനെ വധിക്കാനുള്ള യുദ്ധത്തിൽ നിന്ന് ഭഗവാൻ രാമൻ പിന്മാറിയാലും യുദ്ധം തുടരുമെന്ന് പ്രഖ്യാപിക്കേണ്ടതായിരുന്നു, അങ്ങനെ സമൂഹദൗത്യം (പബ്ലിക്  മിഷൻ) പൂർത്തിയാകും. എന്നാൽ ഹനുമാൻ ഇങ്ങനെ പ്രഖ്യാപിച്ചില്ല, രാമൻ തീരുമാനിക്കുന്നതെന്തും അനുസരിക്കാൻ മൗനം പാലിച്ചു, കാരണം അവൻ്റെ യഥാർത്ഥ സ്നേഹം ദൈവമായ രാമനോടാണ്, അവൻ്റെ ദൗത്യത്തിലല്ല. ജ്ഞാനയോഗ (ദൈവത്തിൻ്റെ വിശദാംശങ്ങൾ അറിയൽ), ഭക്തി യോഗ (ദൈവത്തിൻ്റെ വ്യക്തിത്വത്തിൽ പ്രചോദനം നേടൽ), കർമ്മ യോഗ (ദൈവത്തിന് ത്യാഗവും സേവനവും ചെയ്യുക) എന്നിവ ദൈവത്തിൽ മാത്രം ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു, അവൻ്റെ ദൗത്യത്തെക്കുറിച്ച് പരാമർശിക്കുന്നില്ല. ദൈവത്തിന് അവൻ്റെ ദൗത്യത്തിൽ നിങ്ങളുടെ സഹായം ആവശ്യമുണ്ടോ? അവൻ്റെ വ്യക്തിപരമായ സന്തോഷത്തിനു വേണ്ടി മാത്രം അവൻ്റെ ദൗത്യത്തിൽ പങ്കെടുക്കാൻ അവൻ നിങ്ങളെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു. നിങ്ങൾ ദൗത്യത്തെ വളരെ ആത്മാർത്ഥമായി സേവിക്കുന്നുവെങ്കിൽ, അതിൻ്റെ ആത്യന്തിക ലക്ഷ്യം എന്താണ്? ദൗത്യം വിജയകരമായി പൂർത്തീകരിച്ചു എന്നതാണോ അതോ ദൈവം ഇതിൽ ഏറെ സന്തുഷ്ടനായി  എന്നതാണോ? ദൗത്യത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള നിങ്ങളുടെ സേവനം അവനെ പ്രസാദിപ്പിക്കാൻ മാത്രമാണെന്നും ദൗത്യം വിജയകരമാക്കാനല്ലെന്നും വ്യക്തമാണ്, കാരണം ദൗത്യത്തിൻ്റെ വിജയത്തിനായി സർവ്വശക്തനായ ദൈവത്തിനു നിങ്ങളുടെ സേവനം ഒരംശം പോലും ആവശ്യമില്ല. ആത്യന്തികമായി നിങ്ങൾക്ക് അവനെ പ്രസാദിപ്പിക്കാൻ കഴിയുന്ന അവൻ്റെ ദൗത്യം സേവിക്കാനുള്ള അവസരം മാത്രമാണ് അവൻ നിങ്ങൾക്ക് നൽകുന്നത്. അതിനാൽ, ദൈവം തികച്ചും പ്രധാനമാണെന്നും അവൻ്റെ ദൗത്യമോ ദൈവമല്ലാതെ മറ്റെന്തെങ്കിലുമോ അല്ലെന്നാണ് നിഗമനം. ഇത് പരമമായ സത്യം (സത്യം ജ്ഞാനം അനന്തം ബ്രഹ്മ - വേദം) ആയതിനാൽ ഇത് ഞാൻ ഒരു ശങ്കയുമില്ലാതെ തുറന്നു  പറയുന്നു.

3. സ്വാമി വിവേകാനന്ദൻ്റെ ഇനിപ്പറയുന്ന പ്രസ്താവനയുടെ ആത്മീയ പ്രാധാന്യം എന്താണ്?

[സ്വാമി വിവേകാനന്ദൻ്റെ ഇനിപ്പറയുന്ന പ്രസ്താവനയുടെ ആത്മീയ പ്രാധാന്യം എന്താണ് “എന്നെ ഇഷ്ടപ്പെടുക അല്ലെങ്കിൽ എന്നെ വെറുക്കുക, രണ്ടും എനിക്ക് അനുകൂലമാണ്. നിങ്ങൾക്ക് എന്നെ ഇഷ്ടമാണെങ്കിൽ ഞാൻ നിൻ്റെ ഹൃദയത്തിലുണ്ട്; നിങ്ങൾ എന്നെ വെറുക്കുന്നുവെങ്കിൽ, ഞാൻ നിങ്ങളുടെ മനസ്സിലുണ്ട്.

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ഒരു വ്യക്തിയെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത് അവൻ്റെ യോഗ്യതയെ (മെറിറ്റ്) പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു. ഇഷ്ടപ്പെടാതിരിക്കുകയോ വെറുക്കുകയോ ചെയ്യുന്നത് (ആരെയെങ്കിലും അവൻ്റെ കുറവിന് വിമർശിക്കുന്നത്) വൈകല്യം (കുറവ്) പരിഹരിക്കുന്നു. മെറിറ്റ് പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കാൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത് ശക്തി മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിന് ഒരു മൾട്ടിവിറ്റമിൻ ടോണിക്ക് നൽകുന്നത് പോലെയാണ്. നമ്മുടെ വൈകല്യങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ഇഷ്ടക്കേടും വിമർശനവും നമ്മുടെ അണുബാധ നീക്കം ചെയ്യാൻ ആൻറിബയോട്ടിക്കുകൾ നൽകുന്നത് പോലെയാണ്. ആൻറിബയോട്ടിക്കുകൾ നൽകുമ്പോൾ, ബലഹീനത നീക്കി ശക്തി നൽകാൻ ബി കോംപ്ലക്സ് ഗുളികകളും അതിനോടൊപ്പം ഡോക്ടർമാർ നൽകുന്നു. വൈകല്യങ്ങളുടെ നാശം ഗുണങ്ങളുടെ നിർമ്മാണത്തിലൂടെ വേണം പിന്തുടരാൻ. പുതിയ കെട്ടിടം പണിയാൻ വേണ്ടി മാത്രമാണ് നിങ്ങൾ പഴയ കെട്ടിടം നശിപ്പിക്കുന്നത്. ഈ രണ്ട് ഇനങ്ങൾക്കും ഇടയിൽ, രണ്ട് ഇനങ്ങളും സ്വാഗതം ചെയ്യേണ്ടതിനാൽ ഒരു ഇനവും നിരസിക്കേണ്ടതില്ല.

4. പരശുരാമൻ നിരപരാധികളായ രാജാക്കന്മാരെ കോപത്താൽ കൊന്നുവെന്ന് അങ്ങ് പറഞ്ഞു. ഒരു മനുഷ്യാവതാരത്തിൻ്റെ കാര്യത്തിൽ ഇതെങ്ങനെ സംഭവിക്കും?

[അടുത്തിടെ ഒരു മറുപടിയിൽ, കാർത്തവീര്യാർജ്ജുന രാജാവിൻ്റെ തെറ്റ് കാരണം, നിരപരാധികളായ എല്ലാ രാജാക്കന്മാരെയും പരശുരാമൻ കൊന്നുവെന്ന് അങ്ങ് പറഞ്ഞു, അത് കോപത്തിൻ്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ്. സത്വത്തിൻ്റെ അഭാവവും അമിതമായ രജസ്സിൻ്റെ സാന്നിധ്യവുമാണ് ഇതിന് കാരണം. സ്വാമി, ഒരു മനുഷ്യാവതാരത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ ഇതെങ്ങനെ സംഭവിക്കും? അതിനു പിന്നിൽ എന്തെങ്കിലും ലക്ഷ്യമുണ്ടാവണം. ദയവായി അഭിപ്രായപ്പെടുക.]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- പരശുരാമൻ നിരപരാധികളായ രാജാക്കന്മാരെ കോപത്താൽ വധിച്ചെങ്കിലും, ജമദഗ്നിയെ വധിച്ച വിഷയത്തിൽ ആ രാജാക്കന്മാർ നിരപരാധികളായിരുന്നു. പക്ഷേ, ആ രാജാക്കന്മാർ മറ്റ് വിഷയങ്ങളിൽ വളരെ ക്രൂരരും പൈശാചികങ്ങളുമായിരുന്നു. ഒരു കുറ്റവാളിയെ ഒരു പ്രത്യേക കേസിൽ തൂക്കിലേറ്റാൻ കഴിഞ്ഞെന്നു വരില്ല, എന്നാൽ മറ്റ് കേസുകളിൽ അവനെ തൂക്കിലേറ്റണം. കുറ്റവാളിയെ തൂക്കിക്കൊല്ലുമ്പോൾ, ഈ പ്രത്യേക കേസിൽ അവനെ തൂക്കിക്കൊല്ലാൻ പാടില്ല എന്ന് നിങ്ങൾ പറഞ്ഞേക്കാം. ഈ പ്രത്യേക കേസിൽ പരശുരാമൻ കോപിക്കുകയും നിരപരാധികളായ രാജാക്കന്മാരെ വധിക്കുകയും ചെയ്തു. എന്നാൽ ഈ കൊലപാതകം, അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ വ്യക്തിപരമായ കേസിൽ ന്യായീകരിക്കപ്പെടുന്നില്ലെങ്കിലും, മറ്റ് കേസുകളിൽ ന്യായീകരിക്കപ്പെടുന്നു. മറ്റ് പല കേസുകളും കണക്കിലെടുത്ത് എല്ലാ രാജാക്കന്മാരെയും വധിക്കാൻ വിഷ്ണു ഭഗവാൻ തീരുമാനിച്ചു. അതിനാൽ, പരശുരാമൻ്റെ വ്യക്തിപരമായ കേസും മറ്റ് രാജാക്കന്മാരുടെ കേസുകളും പരസ്പരം ഓവർലാപ്പ് ചെയ്യുകയും ഈ ആശയക്കുഴപ്പം ഉണ്ടാക്കുകയും ചെയ്തു. അന്തിമവിധിയിൽ ഒരു അനീതിയും ഉണ്ടായിട്ടില്ലെന്നാണ് ഒടുവിലത്തെ നിഗമനം.

നിങ്ങൾ നിർദ്ദിഷ്ട കേസ് നിഷേധിക്കുകയാണ്, എന്നാൽ മറ്റ് കേസുകൾ നിങ്ങൾക്ക് നിഷേധിക്കാനാവില്ല. അതിനാൽ, ഈ ഓവർലാപ്പ് അർത്ഥശൂന്യമാകും. നിരപരാധികളായ എല്ലാ രാജാക്കന്മാരും പരശുരാമൻ്റെ വ്യക്തിപരമായ കേസിന് കൊല്ലപ്പെട്ടുവെന്ന് നിങ്ങൾ പറഞ്ഞാൽ, ക്രൂരരായ രാജാക്കന്മാരെല്ലാം മറ്റ് പല പാപക്കേസുകൾക്കും കൊല്ലപ്പെട്ടുവെന്നാണ് ഞങ്ങൾ പറയുന്നത്. ഈ ലീഗൽ കേസിൽ ഞങ്ങളോട് പോരാടാൻ നിങ്ങൾക്ക് ഒരു കാരണവുമില്ല. ഭഗവാൻ മഹാവിഷ്ണു സത്വമാണെങ്കിലും അവൻ്റെ മനുഷ്യാവതാരമായ പരശുരാമൻ രജസ്സാണെങ്കിലും, അന്തിമഫലം ന്യായമാണ്, നിങ്ങളുടെ വാദം അവസാനിപ്പിക്കുന്നതാണ് നല്ലത്. പരശുരാമൻ ബാഹ്യമായി രജസ്സാണെന്ന് നിങ്ങൾ പറഞ്ഞാലും, രാജാക്കന്മാരുടെ മറ്റ് പല കേസുകളിലും നൽകിയ അന്തിമവിധി അറിയാൻ അവൻ ആന്തരികമായി സത്വമാണ്. ഭഗവാൻ വിഷ്ണുവും ആന്തരികമായി ഈ വിധി സ്വീകരിക്കാൻ സത്വമാണ്, കൂടാതെ പരശുരാമനായി ഈ വിധി നടപ്പിലാക്കാൻ അവൻ ബാഹ്യമായും രാജസ്സാണ്. അതുകൊണ്ട് ഭഗവാൻ വിഷ്ണുവും പരശുരാമനും തമ്മിൽ വ്യത്യാസമില്ല.

5. ദൈവത്തെ എന്നേക്കും നിലനിർത്താനുള്ള വഴി എന്താണ്?

[ഒരു ഭക്തൻ്റെ മുഴുവൻ സാധനയുടെയും സാരം ഈശ്വരനെ നേടുക മാത്രമല്ല, നേടിയതിന് ശേഷം അവനെ നിലനിർത്തുക കൂടിയാണെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു. ദൈവത്തെ എന്നേക്കും നിലനിർത്താനുള്ള വഴി എന്താണെന്ന് വിശദീകരിക്കാൻ ഞാൻ അങ്ങയോട് അഭ്യർത്ഥിക്കുന്നു. ഈ പാത നേട്ടത്തിൻ്റെ പാതയിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമാണോ? ഒരു ആത്മാവിന് എന്നെങ്കിലും ദൈവത്തെ നിലനിർത്താൻ കഴിയുമോ?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ഈശ്വരനെ പ്രാപിക്കുന്നതിനും (അറ്റേൻ) നിലനിർത്തുന്നതിനുമുള്ള (റിറ്റേൻ) മാർഗ്ഗം ഒന്നുമാത്രമാണ്, അത് ദൈവത്തോടുള്ള യഥാർത്ഥ സ്നേഹമാണ്, അത് വേശ്യാഭക്തിയോ ബിസിനസ്സ് ഭക്തിയോ അല്ല. സൈദ്ധാന്തികമായും അതേസമയം പ്രായോഗികമായും പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന യഥാർത്ഥ സ്നേഹം മാത്രമാണ് തുടക്കം മുതൽ അവസാനം വരെയുള്ള ഏക പാത. അത്തരം യഥാർത്ഥ സ്നേഹം അണുബാധയില്ലാതെ (സ്വാർത്ഥമോഹങ്ങൾ, ലോകത്തിൽ പേരിനും പ്രശസ്തിക്കും ഉള്ള ആകർഷണം, ദൈവമാകാനുള്ള ആകർഷണം, ഈശ്വരനോടുള്ള അവഗണന, അഹംഭാവം, അവതാരത്തോടുള്ള അസൂയ മുതലായവ) നിലനിർത്തിയാൽ, ദൈവത്തെ നേടുക മാത്രമല്ല, ശാശ്വതമായും നിലനിർത്തുകയും ചെയ്യും.

6. സ്വാമി, ആരെങ്കിലും പഴയ ക്ഷേത്രത്തിൻ്റെ പുനരുദ്ധാരണ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക് പണം ചോദിച്ചാൽ ഞാൻ സംഭാവന നൽകണോ വേണ്ടയോ?

[എപ്പോഴും അങ്ങയുടെ ദിവ്യമായ താമര പാദങ്ങളിൽ, ഛന്ദ]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- നിങ്ങൾ തീരുമാനം എടുക്കണം, ഞാൻ തീരുമാനമെടുത്താൽ എന്നെ തെറ്റിദ്ധരിക്കാനുള്ള എല്ലാ സാധ്യതയും ഉണ്ടാകും. ഈ ആശയത്തെക്കുറിച്ചുള്ള വാദത്തിൻ്റെ യുക്തി എനിക്ക് നൽകാൻ കഴിയും, നിങ്ങൾക്ക് ചർച്ചയിൽ പൂർണ്ണമായും പങ്കെടുക്കാം. അവസാനമായി, ഏത് നിഗമനത്തിലെത്തുമ്പോഴും നിങ്ങളും ഞാനും ഉൾപ്പെടെ എല്ലാവരും പിന്തുടരേണ്ടതാണ്. ക്ഷേത്രത്തിൻ്റെ ഫണ്ട് രണ്ട് ആവശ്യങ്ങൾക്കായി വിനിയോഗിക്കണം:- i) ഏറ്റവും ദരിദ്രരായ (പുറിസ്റ്റ്) യാചകർക്ക് ഭിക്ഷാടന ഭവനങ്ങൾ നിർമ്മിച്ച് ഭക്ഷണം, തുണി, പാർപ്പിടം, മരുന്ന് എന്നിവ നൽകണം. ii) അഴിമതി മുതലായ പാപങ്ങൾ ഒഴിവാക്കാൻ സമൂഹത്തിൽ ഭക്തിയോ കുറഞ്ഞപക്ഷം ദൈവഭയമോ സ്ഥാപിതമാകത്തക്കവിധം യഥാർത്ഥ ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിന്റെ പ്രചരണത്തിനായി ഫണ്ട് ചെലവഴിക്കണം. ഈ രണ്ട് ഉദ്ദേശ്യങ്ങളും ക്ഷേത്രത്തിൻ്റെ ഫണ്ട് കൊണ്ട് തൃപ്തിപ്പെട്ടാൽ, എത്ര അധികം സംഭാവനയും ശുപാർശ ചെയ്യപ്പെടുന്നു കാരണം അത് ദൈവത്തെ പ്രീതിപ്പെടുത്തുന്നു എന്നതിനാൽ.

ഈ മനോഭാവം ക്ഷേത്രങ്ങൾ മാത്രമല്ല, സർക്കാരും സമൂഹത്തിലെ സമ്പന്നരും സ്വീകരിക്കേണ്ടതാണ്. ഏറ്റവും ദരിദ്രരെ (ഭിക്ഷാടകർ) പൂർണ്ണമായി സേവിച്ചുകഴിഞ്ഞാൽ, മറ്റുള്ള ദരിദ്രരെ (പൂറെർ,പൂർ) സേവിക്കാൻ നിങ്ങൾക്ക് മുന്നോട്ട് പോകാം. ഈ നയം പാലിക്കാതെ, ഒരാൾ പാവപ്പെട്ടവരെ (പൂർ) മാത്രം സേവിക്കുന്നുവെങ്കിൽ, അഴിമതിയിലൂടെ സമ്പാദിക്കാൻ അധികാരത്തിലെത്താൻ ജനങ്ങളിൽ നിന്ന് വോട്ട് ശേഖരിക്കാൻ മാത്രമാണ് ഇത്തരമൊരു സേവനം! ഏറ്റവും ദരിദ്രരായ (പുറിസ്റ്റ്) ഭിക്ഷാടകർക്കൊപ്പം, (വിശപ്പ് മരണത്തിൽ നിന്നും രോഗങ്ങളിൽ നിന്നും രക്ഷിക്കൽ) എല്ലാ മൃദു സ്വഭാവമുള്ള മൃഗങ്ങളെയും നോൺ-വെജിറ്റേറിയൻ ഭക്ഷണത്തിനായി കൊല്ലുന്നത് ഒഴിവാക്കണം.