ഒരേയൊരു സാങ്കേതികത വിദ്യ

[Translated by devotees]

[ഒരു ഭക്തൻ, ശ്രീ ജി. ലക്ഷ്മണൻ ഒരിക്കൽ സ്വാമിയോട് ചോദിച്ചു, "ദൈവത്തിന്റെ ഗുണങ്ങൾ അറിഞ്ഞുകഴിഞ്ഞാൽ, എനിക്ക് ഈശ്വരനെ നേരിട്ട് അനുഭവിക്കാൻ കഴിയുമ്പോൾ, ദൈവത്തിന്റെ രൂപം കൊണ്ട് എന്ത് പ്രയോജനം?" സ്വാമി തന്റെ ചോദ്യത്തിന് താഴെ കൊടുത്തിരിക്കുന്ന രണ്ട് ഭാഗങ്ങളിലായി സ്വഭാവേനയുളള (spontaneous) ഒരു പ്രഭാഷണത്തിലൂടെ മറുപടി നൽകി. അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ ദൈവിക ജ്ഞാനത്തോട് ഭ്രാന്തമായ  അഭിനിവേഷമുള്ള ഒരു ഉത്തമ ഭക്തനാണ് ശ്രീ ജി. ലക്ഷ്മൺ. സ്വാമിയിൽ നിന്ന് ദൈവികമായ ജ്ഞാനം കേൾക്കുമ്പോൾ അദ്ദേഹം ഉണ്ണാനും ഉറങ്ങാനും മറക്കുന്നു. ദത്ത ഭഗവാന്റെ സേവനത്തിൽ ഈ ദിവ്യജ്ഞാനത്തിന്റെ പ്രചാരണത്തിനായി അദ്ദേഹം ധാരാളം പണം സംഭാവന ചെയ്യുന്നു. സ്വാമി അദ്ദേഹത്തിന് വളരെ  നേരത്തേക്കു അനന്തപത്മനാഭ ഭഗവാന്റെ [1] ദർശനം നൽകി.  അതുമൂലം ശ്രീ ലക്ഷ്മണൻ നിരവധി ദിവസങ്ങൾ അനന്തമായ ആനന്ദത്തിൽ മുഴുകി.]

വയർ ടെക്നിക്

പരബ്രഹ്മം (ദൈവം) അഗ്നിയാണെന്ന് നമുക്ക് അനുമാനിക്കാം. പരബ്രഹ്മത്തിന്റെ ഗുണങ്ങളായ ജ്ഞാനം, പരമാനന്ദം, സ്നേഹം എന്നിവ ഒരുമിച്ചു ചേർത്താൽ ചൂടായി അനുമാനിക്കാം. കൂടാതെ, മനുഷ്യാവതാരം (Human Incarnation) ഒരു വയർ ആണെന്ന് നമുക്ക് അനുമാനിക്കാം. നിങ്ങൾ എന്തെങ്കിലും (നിങ്ങളുടെ ഇന്ദ്രിയങ്ങളാൽ) അനുഭവിച്ചിട്ടില്ലെങ്കിൽ, അതിനെക്കുറിച്ച് ഒരു അറിവും നിങ്ങൾക്കുണ്ടാകില്ലെന്ന് ഞങ്ങൾ സമ്മതിക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, വേദങ്ങളും ശാസ്ത്രങ്ങളും യുക്തിയും (Vedas, Shastras and logic) നിങ്ങളുടെ അനുഭവത്തെ പിന്തുണയ്ക്കണം. അല്ലെങ്കിൽ, ഒരു ഭ്രാന്തൻ, ചില തെറ്റായ കാര്യങ്ങൾ അനുഭവിച്ചേക്കാം, ഈ തെറ്റായ അനുഭവം ഒരു മാനദണ്ഡമായി എടുക്കാൻ കഴിയില്ല. അങ്ങനെ, വേദങ്ങളും ശാസ്ത്രങ്ങളും യുക്തിയും പിന്തുണയ്ക്കുന്ന അനുഭവം ലഭിക്കുമ്പോൾ, അത് യഥാർത്ഥ ജ്ഞാനമായി മാറുന്നു.

തീയും അതിന്റെ ചൂടും നേരിട്ട് അനുഭവിക്കണമെങ്കിൽ, നിങ്ങൾ ചാരമായി മാറുകയും അപ്രത്യക്ഷനാകുകയും ചെയ്യും. അതുപോലെ, ദൈവം തന്റെ ഗുണങ്ങളോടൊപ്പം തന്നെത്തന്നെ പൂർണ്ണമായി പ്രകടിപ്പിക്കുമ്പോൾ, ലോകം മുഴുവൻ അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു; നീയും അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു. നിങ്ങൾക്ക് അസ്തിത്വമില്ലാത്തപ്പോൾ, ജ്ഞാനം നേടുന്ന പ്രശ്നമില്ല. അങ്ങനെ, നിങ്ങൾക്ക് ഒരിക്കലും പരബ്രഹ്മത്തെ (ദൈവത്തെ) നേരിട്ട് അനുഭവിക്കാൻ കഴിയില്ല; എന്ത് വിലകൊടുത്തും പരബ്രഹ്മത്തെ നേരിട്ട് അറിയാൻ കഴിയില്ല. പരബ്രഹ്മം നിങ്ങളുടെ ഭാവനയ്ക്കും അപ്പുറമാണ്. അതിനാൽ, ജ്ഞാനം (ജ്ഞാനയോഗം, jnana yoga) മാത്രം ഉൾക്കൊള്ളുന്ന അഹംഭാവ പാതയിലൂടെ നിങ്ങൾക്ക് അഗ്നിയെ അനുഭവിക്കാനോ ചൂട് അനുഭവിക്കാനോ കഴിയില്ല. നിങ്ങൾ പൂർണ്ണമായും നഷ്ടപ്പെട്ടു (You are totally lost).

എന്നാൽ നിങ്ങൾക്ക് നിങ്ങളുടെ അഹങ്കാരവും അസൂയയും ഇല്ലാതാക്കാൻ കഴിയുമെങ്കിൽ, നിങ്ങൾക്ക് മനുഷ്യാവതാരത്തെ സ്വീകരിക്കാൻ കഴിയുമെങ്കിൽ, നിങ്ങൾക്ക് ഈശ്വരന്റെ ഗുണങ്ങളെങ്കിലും അനുഭവിക്കാൻ കഴിയും; നിങ്ങൾക്ക് നേരിട്ട് തീ അനുഭവിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലെങ്കിലും, കുറഞ്ഞത് നിങ്ങൾക്ക് ചൂട് അനുഭവിക്കാൻ കഴിയും. ഒരു കമ്പിയുടെ ഒരു അറ്റം തീയിൽ ഇടുമ്പോൾ കമ്പിയിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്നതു പോലെയുള്ള തീ. വയറിന്റെ മറ്റേ അറ്റത്ത് തൊടുമ്പോൾ, പൊള്ളലേൽക്കാതെ സുരക്ഷിതമായി നേരിയ ചൂട് അനുഭവപ്പെടുന്നു. എല്ലാത്തിനുമുപരി, എന്താണ് തീ? തീ അനന്തമായ താപമല്ലാതെ (heat)  മറ്റൊന്നുമല്ല. തീ കമ്പിയിൽ പ്രവേശിക്കുമ്പോൾ തീ വയറിനുള്ളിൽ (wire) മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു, പക്ഷേ അത് വയറിലൂടെ ആവശ്യത്തിന് താപം പകരുന്നു, അതുവഴി നിങ്ങൾക്ക് ചാരമാകാതെ ചൂട് അനുഭവിക്കാൻ കഴിയും. കമ്പിയിൽ നിന്ന് ലഭിക്കുന്ന ചെറിയ ചൂട് അനുഭവിക്കുന്നതിലൂടെ, ആ ചൂടിന്റെ അനന്തമായ തീവ്രത നിങ്ങൾക്ക് സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയും, അങ്ങനെ നിങ്ങൾക്ക് തീയെ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയും. വയർ (wire) ചൂടിന്റെ (heat) തീവ്രത നിയന്ത്രിക്കുന്നതിനാൽ നിങ്ങൾക്ക് തീ 'അനുഭവിക്കാം'.

നിങ്ങൾ ചെയ്യേണ്ടത്, നിങ്ങൾ ചൂട് അനുഭവിച്ചുകഴിഞ്ഞാൽ, അത് നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ അനന്തമായി വർദ്ധിപ്പിക്കുകയും അത് നിങ്ങളുടെ തലച്ചോറിലേക്ക് അഗ്നിയുടെ അനുഭവം കൊണ്ടുവരികയും ചെയ്യുക എന്നതാണ്. നിങ്ങൾ തീ നേരിട്ട് അനുഭവിക്കാൻ ശ്രമിച്ചാൽ, അതിന്റെ ചൂട് അനുഭവിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് തന്നെ നിങ്ങൾ ബാഷ്പീകരിക്കപ്പെടും (vaporized), ഈ സാഹചര്യത്തിൽ അനുഭവമോ അറിവോ ഉണ്ടാകില്ല. അതിനാൽ, അഗ്നി ഈ 'വയർ ടെക്നിക്' ക്രമീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്, അതിലൂടെ നിങ്ങൾക്ക് അതിന്റെ താപത്തിന്റെ ഗുണനിലവാരം, നിങ്ങളുടെ പരിധിക്കുള്ളിൽ നിന്ന് അനുഭവിക്കാനും അതുവഴി ആ താപത്തിന്റെ (heat) അനന്തത സങ്കൽപ്പിക്കാനും കഴിയും, അതായത് തീ (fire).

നിങ്ങൾ ചെയ്യേണ്ടത് ഇത്രമാത്രം: ഒരിക്കൽ നിങ്ങൾ ചൂട് അനുഭവിച്ചാൽ, അത് നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ അനന്തമായി ഗുണിക്കണം, അത് നിങ്ങളുടെ തലച്ചോറിൽ തീയുടെ അനുഭവം കൊണ്ടുവരുന്നു. നിങ്ങൾ നേരിട്ട് തീ അനുഭവിക്കാൻ ശ്രമിച്ചാൽ, പിന്നെ നിങ്ങൾ അതിൻറെ ചൂട് അനുഭവിക്കുന്നതിൻ മുമ്പ് പോലും നിങ്ങൾ വെറും ബാഷ്പീകരിക്കപ്പെടും, ഈ സാഹചര്യത്തിൽ ഏതെങ്കിലും അനുഭവമോ അറിവോ കഴിയില്ല. അങ്ങനെ, തീ ഈ വയർ ടെക്നിക് ക്രമീകരിച്ചിരിക്കുന്നത് നിങ്ങൾ അതിൻറെ ഗുണമേന്മയുള്ള ചൂട് അനുഭവിക്കാൻ കഴിയും, നിങ്ങളുടെ പരിധിക്കുള്ളിൽ, അതുവഴി ആ ചൂട് അനന്തമായ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ പോലും, അത് തീ ആൺ.

 

അഗ്നി (ദൈവം) പ്രവേശിച്ച ആദ്യത്തെ വയർ (മനുഷ്യാവതാരം) ദത്ത എന്ന് വിളിക്കപ്പെട്ടു. അതിനുശേഷം, ദൈവത്തിന്റെ രണ്ടാമത്തെയും മൂന്നാമത്തെയും തുടർന്നുള്ള എല്ലാ മനുഷ്യാവതാരങ്ങളെയും ദത്ത എന്ന പേരിൽ തന്നെ വിളിക്കപ്പെട്ടു. എല്ലാ മനുഷ്യാവതാരങ്ങളും ദത്തയാണ്. ദത്ത എന്നാൽ അതിൽ മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന അഗ്നി (ദൈവം) അനുഭവിക്കുന്നതിനായി ഭക്തർക്ക് നൽകുന്ന വയർ (അവതാരത്തിന്റെ മനുഷ്യ ശരീരം) എന്നാണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത്. ദത്തയുടെ മൂന്ന് തലകൾ, സത്വം (ജ്ഞാനം, പരിശുദ്ധി, knowledge, purity), രജസ് (പ്രവർത്തനം, അഭിനിവേശം, activity, passion), തമസ് (അജ്ഞത, ജഡത്വം, ignorance, inertia) എന്നീ മൂന്ന് ഗുണങ്ങളെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. ഈ പ്രതിനിധാനത്തിന്റെ ആന്തരിക അർത്ഥം, അവതാരത്തിന്റെ മനുഷ്യശരീരം പ്രകൃതി (prakriti) (പ്രകൃതിയുടെ ഉൽപ്പന്നം) അല്ലെങ്കിൽ മായയാണ് (Maya), അതിൽ മൂന്ന് അടിസ്ഥാന ഗുണങ്ങളും അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. [സൃഷ്ടിയിലെ എല്ലാം മായയുടെ ഉൽപ്പന്നമാണ്, അതിനാൽ മൂന്ന് ഗുണങ്ങളും അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു]. ദത്ത ഭഗവാൻ യഥാർത്ഥത്തിൽ മൂന്ന് തലകൾ ധരിക്കേണ്ട ആവശ്യമില്ല; അറിവില്ലാത്തവരെ മനസ്സിലാക്കാൻ വേണ്ടിയുള്ള സങ്കൽപ്പത്തിന്റെ ഒരു ചിത്രരൂപം മാത്രമാണ് അവ.

ദൈവത്തിന്റെ അവതാരവും സത്വത്തിന്റെ (satvam) (വിശുദ്ധിയുടെ, purity) മൂർത്തിയായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നതുമായ ഭഗവാൻ ശ്രീരാമൻ പോലും ജാബാലി (Jabali) മുനിയോട് കോപിക്കുകയും അതുവഴി രജസ്സ് (passion) പ്രകടിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. മറ്റൊരവസരത്തിൽ, രാമൻ തന്റെ ഭാര്യയുടെ ആഗ്രഹം തൃപ്തിപ്പെടുത്താൻ സ്വർണ്ണ മാനിന്റെ പിന്നാലെ പോയി, അതാണ് തമസ് (ജഡമായ ആസക്തി, inert attachment). ഇത് കാണിക്കുന്നത് അവന് മൂന്ന് ഗുണങ്ങളും ഉണ്ടായിരുന്നുവെന്നും അതിനാൽ മൂന്ന് തലകൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നത് ഏതൊരു മനുഷ്യ അവതാരത്തിലും സ്ഥിരമായി മൂന്ന് ഗുണങ്ങളും അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു എന്നാണ്. 

പരബ്രഹ്മം തന്റെ പരമോന്നത ബുദ്ധി ഉപയോഗിച്ച് അവിടുത്തെ അനുഭവിക്കാൻ ഈ 'വയർ വിദ്യ' (‘wire technique’) ക്രമീകരിച്ചിരിക്കുന്നു. ആർക്കെങ്കിലും ഇതിലും നല്ല മാർഗം നിർദ്ദേശിക്കാൻ കഴിയുമെങ്കിൽ, പരബ്രഹ്മം (Parabrahma) നന്ദിയോടെ അംഗീകരിക്കുകയും ഭാവിയിൽ ആ വിദ്യ സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്യും.

എന്തുകൊണ്ടാണ് മനുഷ്യാവതാരം?

വേദങ്ങൾ അനുസരിച്ച്, ജ്ഞാനം, ആനന്ദം, സ്നേഹം എന്നിവയാണ് ദൈവത്തിന്റെ (പരബ്രഹ്മം) സ്വഭാവഗുണങ്ങൾ അല്ലെങ്കിൽ ഗുണങ്ങൾ. ഏതൊരു വസ്തുവും സബ്‌സ്‌ട്രാറ്റം (ദ്രവ്യ, dravya) എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു അടിസ്ഥാന മെറ്റീരിയൽ അല്ലെങ്കിൽ എന്റിറ്റി കൈവശം വച്ചിരിക്കണം. പ്രകാശവും ചൂടും (Light and heat ) സൂര്യന്റെ സ്വഭാവ സവിശേഷതകളാണ്. സൂര്യൻ അവയുടെ സബ്‌സ്‌ട്രാറ്റമാണ്, കൂടാതെ ഗുണങ്ങളുമുണ്ട്. സബ്‌സ്‌ട്രാറ്റത്തെ ഗുണങ്ങളുടെ സാന്ദ്രീകൃത (concentrated) രൂപമായി കണക്കാക്കാം. അതിനാൽ, ഈശ്വരൻ സബ്‌സ്‌ട്രാറ്റമാണ്, വേദം പറയും പോലെ (പ്രജ്ഞാനഘനഃ, ബ്രഹ്മ പുച്ഛംപ്രതിഷ്ഠ, Prajnanaghanah, Brahma pucchampratishtha) ജ്ഞാനത്തിന്റെയും ആനന്ദത്തിന്റെയും സ്നേഹത്തിന്റെയും ഏകാഗ്രമായ രൂപമാണ് (concentrated form). മുകളിൽ പറഞ്ഞ ഗുണങ്ങളുടെ സബ്‌സ്‌ട്രാറ്റമായ ഈ ദൈവം യഥാർത്ഥത്തിൽ  സങ്കൽപ്പത്തിന് (ഭാവനയ്ക്ക്) അതീതനാണ്.

ഭാവനയും (imagination) ജ്ഞാനത്തിന്റെ ഒരു രൂപമാണ്. ജ്ഞാനം അനുഭവത്തിൽ നിന്നാണ് (ഇന്ദ്രിയങ്ങളിലൂടെയുള്ള ധാരണ, perception by senses) പിറവിയെടുക്കേണ്ടതെന്നും വേദങ്ങളും ശാസ്ത്രങ്ങളും യുക്തിയും അതിനെ പിന്തുണയ്ക്കേണ്ടതെന്നും നാം നേരത്തെ കണ്ടു. എങ്കിൽ മാത്രമേ അത് യഥാർത്ഥ ജ്ഞാനമാകൂ. കേവലമായ അനുഭവത്തെ (Mere experience ) യഥാർത്ഥ ജ്ഞാനമായി (അറിവായി) കണക്കാക്കാനാവില്ല, കാരണം ഒരു ഭ്രാന്തന്റെ അനുഭവം സത്യമായി കണക്കാക്കാനാവില്ല. എങ്കിലും നേരിട്ടുള്ള അനുഭവം ഏതൊരു അറിവിനും അനിവാര്യമാണ്. തേൻ മധുരമാണെന്ന് ആരെങ്കിലും പറഞ്ഞാൽ, തേൻ ആസ്വദിച്ച് അനുഭവിച്ചില്ലെങ്കിൽ അത്തരം അറിവ് യാഥാർത്ഥ്യമാകില്ല. ബോധവും (Consciousness) ഒരു ഗുണമാണ്. ഒരു ഗുണവും (a quality) സ്വതന്ത്രമായി നിലനിൽക്കില്ല. ഒരു ജീവിയിൽ (living being ) മാത്രമേ ബോധം കണ്ടെത്താൻ കഴിയൂ, ആ ജീവിയാണ് ബോധത്തിന്റെ സബ്‌സ്‌ട്രാറ്റം. അതുപോലെ, ശക്തി (power) മറ്റൊരു ഗുണമാണ്. സൂര്യൻ പ്രകാശത്തിന്റെ ഘനീഭവിച്ച രൂപമാണ്, സൂര്യൻ ഇല്ലാത്തപ്പോൾ പ്രകാശവും ഇല്ലാതാകുന്നു. ജ്ഞാനം, ആനന്ദം, സ്നേഹം എന്നിവയുടെ ഘനീഭവിച്ച രൂപമാണ് ദൈവം, മായ എന്ന തന്റെ സൃഷ്ടിപരമായ ശക്തിയിലൂടെ ദൈവം ഈ ലോകത്തെ സൃഷ്ടിച്ചു.

ഒരാൾക്ക് അറിവുണ്ടെന്ന് പറയുമ്പോൾ, അത് യാന്ത്രികമായി അർത്ഥമാക്കുന്നത് ‘അയാൾക്ക്‘ ബോധമുണ്ട് (consciousness) എന്നാണ്. അറിവ് ബോധത്തെ ഏറ്റെടുക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, ബോധമുള്ള എല്ലാ ജീവജാലങ്ങൾക്കും അറിവ് ആവശ്യമില്ല. അറിവ് എന്നാൽ ഒരു നിശ്ചിത ആശയത്തെ (ശാസ്ത്രം, Shastra) കുറിച്ചുള്ള അറിവ് എന്നാണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത്. പ്രജ്ഞാനം (Prajnanam) എന്നാൽ ദൈവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള സത്യവും അനന്തവുമായ ജ്ഞാനം, അതിനെ തത്വശാസ്ത്രം (philosophy) എന്നും വിളിക്കുന്നു. വേദാന്തം (Vedanta) തത്ത്വചിന്തയാണ്, കാരണം അത് വേദത്തിന്റെ ഏറ്റവും ഉയർന്ന ജ്ഞാനമാണ്. വേദാന്തം പൂർണ്ണമായും ദൈവത്തിന് മാത്രമേ അറിയൂ. അതുകൊണ്ട്, ദൈവം ‘സർവജ്ഞൻ’ (‘Sarvajna’) (എല്ലാം അറിയുന്നവൻ) ആണ്. അവൻ എല്ലാം അറിയുന്നവനാണെങ്കിലും, ദൈവം തന്നെ അജ്ഞാനം (ignorance) സൃഷ്ടിച്ചു, അതിനെ മായ (Maya) എന്ന് വിളിക്കുന്നു, അവൻ തന്റെ ഇഷ്ടത്താൽ ഈ മായയാൽ മൂടപ്പെട്ടു. ഒരു സിനിമ പോലെ ഈ ലോകത്തെ നോക്കി അവൻ ആസ്വദിക്കുന്നു; അത് തന്റെ ആശയങ്ങളല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ല. മായ നീക്കം ചെയ്താൽ, ലോകം അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു, ദൈവം (ജ്ഞാനം, അജ്ഞത തുടങ്ങിയ എല്ലാ ഗുണങ്ങൾക്കും അതീതനായവൻ) മാത്രമേ അവശേഷിക്കുന്നുള്ളൂ. അജ്ഞാനമില്ലാത്ത ഈ ദൈവത്തെ പരബ്രഹ്മൻ (Parabrahman) എന്ന് വിളിക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, അജ്ഞത (മായ) ഇല്ലെങ്കിൽ, സൃഷ്ടിയും വ്യക്തികളും ഇല്ല; അതിനാൽ, പരബ്രഹ്മനെ അറിയാൻ ആർക്കും കഴിയില്ല, കാരണം ഈശ്വരനെ അറിയാൻ ശ്രമിക്കുന്ന വ്യക്തി അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു.

വേദം പറയുന്നു "ബ്രഹ്മ വിത്ത് ബ്രഹ്മ...." (“Brahma vit Brahma....”) ഇതിനർത്ഥം ദൈവത്തിന് മാത്രമേ ദൈവത്തെ അറിയൂ എന്നാണ്. ഭഗവദ് ഗീതയും ഇതേ കാര്യം തന്നെ പറയുന്നു "മാം തു വേദ നകാശ്ചന" (“Mam tu veda nakashcana”), അതായത് ആരും ദൈവത്തെ അറിയുന്നില്ല എന്നാണ്. അതിനാൽ, നിങ്ങൾക്ക് ദൈവത്തെ നേരിട്ട് അനുഭവിക്കാൻ കഴിയില്ല, വാസ്തവത്തിൽ നിങ്ങൾക്ക് അവന്റെ മൂന്ന് ഗുണങ്ങളെ അവനിൽ നിന്ന് നേരിട്ട് അനുഭവിക്കാൻ പോലും കഴിയില്ല. നിങ്ങൾ സ്വയം അസ്തിത്വമില്ലാത്തപ്പോൾ, നിങ്ങൾക്ക് എങ്ങനെ ദൈവത്തെയും അവന്റെ ഗുണങ്ങളെയും അനുഭവിക്കാൻ കഴിയും? അനുഭവം ഇല്ലെങ്കിൽ യഥാർത്ഥ ജ്ഞാനം ലഭിക്കില്ല. വേദം പ്രജ്ഞാനം (Prajnanam) എന്ന് വിളിക്കുന്ന തന്നെക്കുറിച്ചുള്ള ജ്ഞാനം ദൈവത്തിന് ഉണ്ടെന്ന് വെറുതെ അറിഞ്ഞാൽ മാത്രം പോരാ. ദൈവത്തിൽ നിന്ന് പ്രജ്ഞാനം കേട്ടിട്ടുണ്ടോ? പ്രജ്ഞാനം എന്ന വാക്ക് കേട്ടാൽ മാത്രം നിങ്ങൾക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലായിട്ടില്ല. ഗണിതമെന്ന വാക്ക് നിങ്ങൾ കേട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ, ഗണിതത്തിൽ അറിയേണ്ടതെല്ലാം നിങ്ങൾക്കറിയാമോ? അതിനാൽ ദൈവത്തിൽ നിന്നുള്ള പ്രത്യേക ജ്ഞാനം, പ്രജ്ഞാനം നിങ്ങൾ കേൾക്കണം, ആനന്ദം നേടുക, നിങ്ങളുടെ സേവനത്തിലൂടെ ദൈവത്തോട് സ്നേഹം വളർത്തുക,  അപ്പോൾ ദൈവം നിങ്ങളെ സ്നേഹിക്കും. അപ്പോൾ മാത്രമേ നിങ്ങൾ ഈശ്വരനെ അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞുവെന്നും ബ്രഹ്മജ്ഞാനം എന്നു പറയുന്ന ഈശ്വരനെക്കുറിച്ചുള്ള യഥാർത്ഥ ജ്ഞാനം നിങ്ങൾക്കുണ്ടെന്നും പറയാൻ കഴിയൂ. ആ സാഹചര്യത്തിൽ നിങ്ങൾക്ക് നിലനിൽക്കാൻ  കഴിയാത്തതിനാൽ ദൈവത്തിൽ നിന്ന് നേരിട്ട് പ്രത്യേക ജ്ഞാനം നേടുന്നത് അസാധ്യമാണെന്ന് നമ്മൾ ഇതിനകം കണ്ടു.

എന്നിട്ടും നമ്മൾ എങ്ങനെയെങ്കിലും ദൈവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ജ്ഞാനം നേടണം, അത് എങ്ങനെ നേടാം എന്നതാണ് ചോദ്യം. ദൈവം രഹസ്യമായി ലോകത്തിൽ പ്രവേശിച്ച് നിങ്ങൾക്ക് പ്രത്യേക ജ്ഞാനം നൽകണം. ദൈവം പൂർണമായി വെളിപ്പെട്ടാൽ ലോകം അപ്രത്യക്ഷമാകും. അതിനാൽ, ദൈവം മനുഷ്യശരീരത്തിൽ പ്രവേശിക്കുന്നു, അത് അവന്റെ മായയുടെ ഫലമാണ്. ശരീരത്തിലെ അവന്റെ പ്രവേശനവും ഒരു മായയാണ്. ഇപ്പോൾ അവൻ ആ മനുഷ്യശരീരത്തിൽ മറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് നിങ്ങളുടെയും ലോകത്തിന്റെയും അസ്തിത്വം നിലനിർത്താൻ വേണ്ടിയാണ്. ഇപ്പോൾ ആ മനുഷ്യശരീരത്തിലൂടെ അവൻ നിങ്ങൾക്ക് പ്രത്യേകമായ ജ്ഞാനം നൽകുന്നു. നിങ്ങൾക്ക് അത് സുരക്ഷിതമായി സ്വീകരിക്കാൻ കഴിയുന്ന തരത്തിൽ ആ പ്രത്യേക ജ്ഞാനംവളരെ കുറഞ്ഞ അളവിൽ നൽകും. ഡോസ് കൂടുതലാണെങ്കിൽ, നിങ്ങൾ അപ്രത്യക്ഷമാകും. ഇപ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക് പ്രത്യേക ജ്ഞാനം ദൈവത്തിൽ നിന്ന് നേരിട്ട് ലഭിക്കുന്നു, മനുഷ്യ ശരീരം ഒരു മാധ്യമം (medium) മാത്രമാണ്. ദൈവം ആ മനുഷ്യശരീരത്തിൽ മുകളിൽ നിന്ന് താഴെവരെ വ്യാപിക്കുന്നു; വേദം (അന്തർബഹിശ്ച..., Antarbahishcha…) പറഞ്ഞതുപോലെ ആന്തരികമായും ബാഹ്യമായും.

ഇപ്പോൾ ഈ അനുഭവത്താൽ നിങ്ങൾ പൂർണ്ണമായ ബ്രഹ്മജ്ഞാനം (Brahma Jnanam) നേടിയിരിക്കുന്നു. ഇതല്ലാതെ വേറെ വഴിയില്ല. നിങ്ങളുടെ രണ്ട് കണ്ണുകളാൽ നിങ്ങൾക്ക് ദൈവത്തെ കാണാൻ ആഗ്രഹമുണ്ടെങ്കിൽ, അത് അസാധ്യമാണ്, കാരണം ദൈവം പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടാൽ നിങ്ങൾ ഈ ലോകത്തോടൊപ്പം അപ്രത്യക്ഷമാകും. ജ്ഞാനത്തിന്റെ കണ്ണായ മൂന്നാം കണ്ണിലൂടെ മാത്രമേ ദൈവത്തെ കാണാൻ കഴിയൂ, അതും ദൈവകൃപയാൽ. നിങ്ങൾക്ക് ദൈവത്തെ കാണാൻ കഴിയില്ല. നിങ്ങൾക്ക് ദൈവത്തെ തൊടാനാവില്ല. നിങ്ങൾക്ക് ദൈവത്തോട് സംസാരിക്കാൻ കഴിയില്ല. നിങ്ങൾക്ക് ദൈവത്തോടൊപ്പം ജീവിക്കാൻ കഴിയില്ല. അപ്പോൾ അത്തരം ദർശനങ്ങളുടെ പ്രയോജനം എന്താണ്? നിങ്ങൾ ദൈവകൃപ നേടിയില്ലെങ്കിൽ ദർശനങ്ങൾ (visions) ഉപയോഗശൂന്യമാണ്. ദർശനങ്ങളേക്കാൾ കൃപയാണ് പ്രധാനം. ദൈവം തന്റെ ദർശനം [3] അർജ്ജുനനും അന്ധനായ രാജാവായ ധൃതരാഷ്ട്രർക്കും [4]  നൽകി. എന്നിട്ടും ധൃതരാഷ്ട്രർ അർജ്ജുനനെപ്പോലെ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടില്ല. രാധ [5], ഹനുമാൻ എന്നിവർക്ക് ഒരിക്കലും അത്തരം ദർശനങ്ങൾ നൽകിയിട്ടില്ല. എന്നാൽ രണ്ടുപേരും ഏറ്റവും ഉയർന്ന ഫലം നേടി [6]. ആ ദർശനം കണ്ടപ്പോൾ അർജ്ജുനൻ ഭയത്താൽ വിറച്ചു, മനുഷ്യശരീരത്തിന്റെ രൂപത്തിലേക്ക് മടങ്ങിവരാൻ ഭഗവാനോട് പ്രാർത്ഥിച്ചു. ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും ധീരനായിരുന്നു അർജുനൻ. കഴിഞ്ഞ ആയിരം ജന്മങ്ങളായി തുടർച്ചയായി ഭഗവാൻ നാരായണനെ (ദൈവത്തെ) ആരാധിച്ചിരുന്ന നര മുനിയായിരുന്നു അദ്ദേഹം. അവൻ ദൈവത്തെ മൂന്നാം കണ്ണിലൂടെ (ജ്ഞാനത്തിന്റെ) മാത്രം കണ്ടു, അതും ദൈവത്തിന്റെ കൃപയാൽ. അങ്ങനെയുള്ള അർജ്ജുനൻ ദൈവത്തെ നോക്കി ഭയന്ന് വിറച്ചാൽ സാധാരണ മനുഷ്യരുടെ അവസ്ഥ എന്തായിരിക്കും? അവർ ദൈവശക്തിയുടെ മുമ്പാകെ ബാഷ്പീകരിക്കപ്പെടും. നിങ്ങൾക്ക് ജ്ഞാനവും ആനന്ദവും ദൈവസ്നേഹവും ലഭിക്കുകയും നിങ്ങളുടെ സേവനത്തിലൂടെ നിങ്ങൾ ദൈവത്തെ സ്നേഹിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുവെങ്കിൽ, നിങ്ങൾ യഥാർത്ഥത്തിൽ ഭാഗ്യവാനാണ്. മനുഷ്യാവതാരത്തിലൂടെ മാത്രമേ നിങ്ങൾക്ക് ഈ മൂന്ന് ഗുണങ്ങളും അനുഭവിക്കാൻ കഴിയൂ.

തങ്ങൾക്ക് അനന്തമായ ആനന്ദവും സ്നേഹവും ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞ് ചിലർ മനുഷ്യാവതാരങ്ങളാണെന്ന് അവകാശപ്പെടുന്നു. എന്നിട്ടും വേദത്തിന്റെയും ശാസ്ത്രത്തിന്റെയും യുക്തിയുടെയും പിന്തുണയുള്ള ജ്ഞാനം അവർക്കില്ല. അവർ ജ്ഞാനം പറഞ്ഞാലും, അവർക്ക് തിരുവെഴുത്തുകൾ (scriptures) ഉദ്ധരിക്കാനും ശരിയായ യുക്തി നൽകാനും കഴിയില്ല. അത്തരം ആളുകൾ വഞ്ചനാപരമായ അവതാരങ്ങളാണ് (fraud Incarnations), കാരണം ജ്ഞാനത്തിനെ ആനന്ദത്തിൽ നിന്നും സ്നേഹത്തിൽ നിന്നും വേർപെടുത്താൻ കഴിയില്ല. സൂര്യന്റെ പ്രകാശത്തെ അതിന്റെ ചൂടിൽ നിന്ന് വേർപെടുത്താൻ കഴിയില്ല. പ്രകാശവും ചൂടും എപ്പോഴും സഹവർത്തിത്വമാണ്. നിങ്ങൾ കൃഷ്ണനെ അവഗണിച്ചാൽ, ഭഗവദ്ഗീതയുടെ രൂപത്തിലുള്ള പ്രത്യേക ജ്ഞാനം നിങ്ങൾക്ക് എങ്ങനെ ലഭിക്കും? ഭഗവാൻ ബ്രഹ്മാവിന്റെ (ബ്രഹ്മദേവന്റെ) ദിവ്യരൂപത്തെ നിങ്ങൾ അവഗണിക്കുകയാണെങ്കിൽ, നിങ്ങൾക്ക് എങ്ങനെ  വേദങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ജ്ഞാനം ലഭിക്കും? ഋഷിമാർ ഭഗവാൻ ബ്രഹ്മാവിന്റെ നാല് മുഖങ്ങളിൽ നിന്നും വേദങ്ങൾ കേട്ടിട്ടുണ്ട് [7]. ഭഗവാൻ ബ്രഹ്മാവിന് സമീപം ഇരിക്കുന്ന മുനിമാർ വേദാന്തം എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന പ്രത്യേക ജ്ഞാനം നേടുകയും അനന്തമായ ആനന്ദത്തിലും സ്നേഹത്തിലും മുഴുകുകയും ചെയ്യുന്നു.  

ഭഗവാൻ നാരായണന്റെ പത്ത് അവതാരങ്ങളിൽ ഒരാളായ ബുദ്ധൻ പറഞ്ഞു, വേദങ്ങൾ പൗരുഷേയങ്ങളാണ് (Paurusheyas), അതായത് വേദങ്ങൾ ഒരു രൂപത്താൽ പറയപെട്ടതാണ്, അതായത് ബ്രഹ്മാവ്, അതിനാൽ ദൈവവചനമാകാൻ കഴിയില്ല. എന്നാൽ ചിലർ ബുദ്ധനെ അപലപിക്കുകയും വേദങ്ങൾ ദൈവത്തിൽ നിന്ന് നേരിട്ട് വന്നതാണെന്ന് ശഠിക്കുകയും ചെയ്തു. അതെ, വേദങ്ങൾ ദൈവം പറഞ്ഞതാണെന്നത് സത്യമാണ്. എന്നാൽ അവൻ അത് ഒരു രൂപത്തിന്റെ  മാധ്യമത്തിലൂടെ ചെയ്തു; നേരിട്ടല്ല. ഭഗവാൻ ബ്രഹ്മാവിന്റെ ദിവ്യശരീരം മുഴുവനും ദൈവം വ്യാപിച്ചു, ആ ശരീരത്തിലൂടെ വേദങ്ങൾ ഋഷിമാർക്ക് പറഞ്ഞുകൊടുത്തു.

അസൂയയും അഹങ്കാരവും നിമിത്തം വിഡ്ഢികൾ മനുഷ്യശരീരത്തിന്റെ മാധ്യമത്തെ അപമാനിക്കുന്നുവെന്ന് ഭഗവദ് ഗീതയിൽ ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ പറയുന്നു (അവജനന്തി..., Avajananti…). വേദം പറയുന്നു "വേദാഹമേതം..." (“Vedahametam…”) , അതിനർത്ഥം "അജ്ഞാനത്തിന്റെ അന്ധകാരം നീക്കി സൂര്യനെപ്പോലെ വിശേഷജ്ഞാനത്തിന്റെ പ്രകാശം പരത്തുന്ന മനുഷ്യാവതാരത്തെ ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു" എന്നാണ്. വേദം തുടർന്നു പറയുന്നു "തമേവം വിദ്വാൻ...' (“Tamevam Vidvan…’), അതിനർത്ഥം "അത്തരമൊരു മനുഷ്യാവതാരത്തെ തിരിച്ചറിയുന്നവൻ ഈ ലോകത്തിൽ വച്ച് തന്നെ (ജീവൻമുക്ത, jivanmukta) മുക്തി നേടുന്നു" എന്നാണ്. വേദം തുടർന്നു പറയുന്നു "നന്യഃ പന്തഃ..." (“Nanyah panthah…”) അതായത് "മനുഷ്യാവതാരത്തിലൂടെയല്ലാതെ (Human Incarnation) ഈശ്വരനെ അനുഭവിക്കാൻ മറ്റൊരു മാർഗവുമില്ല".

 

1 വൈകുണ്ഠ ലോകത്തിൽ (ഏറ്റവും ഉയർന്ന സ്വർഗ്ഗവും ദൈവത്തിന്റെ വാസസ്ഥലവും) ക്ഷീരസമുദ്രത്തിൽ ആയിരം തലയുള്ള നാഗത്തിന്റെ (അനന്ത, Ananta) കിടക്കയിൽ വിശ്രമിക്കുന്ന വിഷ്ണുവിന്റെ രൂപമാണ് അനന്ത പത്മനാഭൻ.

 

2 ദത്തയുടെ മൂന്ന് തലകളും മൂന്ന് അടിസ്ഥാന ഗുണങ്ങളായ സത്വം, രജസ്, തമസ് എന്നിവയെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു, അവയിൽ ഓരോന്നും യഥാക്രമം ദിവ്യ ത്രിത്വത്തിൽ (വിഷ്ണു, ബ്രഹ്മാവ്, ശിവൻ) പ്രബലമാണ്.

 

3 വിശ്വരൂപത്തിന്റെ ദർശനം അല്ലെങ്കിൽ ദൈവത്തിന്റെ വിശ്വരൂപം.

 

4 വ്യാസൻ രചിച്ച മഹാഭാരതത്തിലെ ഒരു കഥാപാത്രമാണ് അന്ധനായ രാജാവ് ധൃതരാഷ്ട്രർ. ക്രൂരനും അന്യായവുമായ മകനായ ദുര്യോധനനോടുള്ള അന്ധമായ സ്നേഹത്തിന്റെ പ്രതീകമാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ അന്ധത.

 

5 ഭഗവാൻ കൃഷ്ണനായി അവതരിച്ചപ്പോൾ, അവന്റെ ദിവ്യപത്നിയായ രാധ ഒരു പാൽക്കാരിയായി അവതരിച്ചു, നിസ്വാർത്ഥ ഭക്തിയുടെ പ്രതിരൂപമായിരുന്നു.

 

6 രാധയെ ഗോലോകത്തിന്റെ രാജ്ഞിയായി നിയമിച്ചു-ഭഗവാൻ ശ്രീകൃഷ്ണൻ നിർമ്മിച്ച ഒരു പുതിയ സ്വർഗ്ഗം, പ്രത്യേകിച്ച് തന്റെ മാതൃകാ ഭക്തരായ വൃന്ദാവനത്തിലെ ഗോപികമാർ (ക്ഷീരസേവകർ, milkmaids), അവരുടെ സമ്പത്തിന്റെ (വെണ്ണ, butter) ത്യാഗത്തിലൂടെ അവനെ സേവിച്ചു. ഭഗവാന്റെ സ്വന്തം വാസസ്ഥലമായ വൈകുണ്ഠത്തേക്കാൾ ഉയർന്നതാണ് ഗോലോകം. ഗോപികമാരോടുള്ള അവന്റെ അതിരറ്റ പ്രീതിയാണ് ഇത് കാണിക്കുന്നത്. ഹനുമാനും ഭഗവാനെ സേവിച്ചു; ഭഗവാന്റെ അവതാരമായ രാമനെ. ഹനുമാന്റെ മികച്ച സേവനത്താൽ ശ്രീരാമൻ അടുത്ത സൃഷ്ടിയുടെ ചക്രത്തിൽ ഹനുമാനെ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ സ്രഷ്ടാവാക്കി (ബ്രഹ്മാവ്, Brahma).

 

7 സ്രഷ്ടാവായ ബ്രഹ്മാവിന്റെ രൂപത്തിന് നാല് മുഖങ്ങളുണ്ടെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. നാല് വേദങ്ങളിൽ ഓരോന്നും ബ്രഹ്മാവിന്റെ നാല് വായകളിൽ നിന്ന് വന്നതാണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു.