രണ്ടാമത്തെ ഇനത്തിന്റെ അഭാവം നിമിത്തമുള്ള ഈശ്വരൻ്റെ വിരസതയെ ദുരിതമെന്നു വിളിക്കാമോ?

[Translated by devotees of Swami]

[ശ്രീ ലക്ഷ്മണൻ ജി ചോദിച്ചു:- പാദനമസ്കാരങ്ങൾ സ്വാമി. ഒരു ഭക്തൻ്റെ ചോദ്യത്തിനുള്ള അങ്ങയുടെ മറുപടിയിൽ, "ഇത് ആഗ്രഹത്തിൻ്റെ ചോദ്യമല്ല. ആസ്വാദനത്തിൻ്റെ വൈവിധ്യത്തെ മാറ്റാനുള്ള സ്വാഭാവിക പ്രവണത മാത്രമാണ്. ആഗ്രഹം എന്തിൻ്റെയെങ്കിലും ആഗ്രഹമാണ്, അത് അതിൻ്റെ അഭാവത്തിൽ ദുരിതത്തിന് കാരണമാകുന്നു". ഇനിപ്പറയുന്ന എൻ്റെ സംശയം ദയവായി ദൂരീകരിക്കുക.

പരബ്രഹ്മൻ്റെ കാര്യത്തിൽ, രണ്ടാമത്തെ ഇനം സൃഷ്ടിക്കാനുള്ള ആഗ്രഹം അവൻ്റെ വിരസതയെ കൊല്ലാനുള്ള ആഗ്രഹമായിരിക്കണം (രണ്ടാമത്തെ ഇനം ഇല്ലാത്തതിനാൽ). ഈ വിരസതയെ ദുരിതം എന്ന് വിളിക്കാമോ? രണ്ടാമത്തെ ഇനം സൃഷ്ടിച്ചതിനുശേഷം, അവൻ വിരസനാകരുത്. എന്നാൽ, ആത്മാവും സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവവും തമ്മിലുള്ള ഒരേയൊരു വ്യത്യാസം (ദുരിതത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം) ദൈവത്തിൻ്റെ കാര്യത്തിൽ, രണ്ടാമത്തെ ഇനം ഒരിക്കലും ഇല്ലാത്തതല്ല, അത് ആത്മാവിൻ്റെ കാര്യത്തിൽ ശരിയല്ല. നമുക്ക് ഇങ്ങനെ നിഗമനം ചെയ്യാൻ കഴിയുമോ?

അങ്ങയുടെ ദിവ്യ പാദങ്ങളിൽ, അങ്ങയുടെ ദാസനായ ജി ലക്ഷ്മണൻ.]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- അതി ധനികനായ ഒരു മനുഷ്യന് ടെലിവിഷൻ (ടിവി) ഒഴികെയുള്ളതെല്ലാം അവൻ്റെ കൊട്ടാരത്തിൽ ഉണ്ട്. അയാൾക്ക് വിരസത അനുഭവപ്പെട്ടു, പെട്ടെന്ന് ഒരു ടിവിക്കായി ഓർഡർ ചെയ്തു. ഉടൻ തന്നെ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ വീട്ടിൽ ടിവി സ്ഥാപിച്ചു. ടിവിയുടെ കരസ്ഥമാക്കൽ വളരെ  വളരെ എളുപ്പമായിരുന്നു, ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ടി.വി വാങ്ങിയാൽ ഉടൻ തന്നെ വിരസത മാറുമെന്ന് പൂർണവിശ്വാസമുള്ളതിനാൽ ധനികനുണ്ടായ വിരസത ദുരിതമല്ല. അത്തരം വിരസത ഒട്ടും ദുരിതമല്ല, കാരണം ധനികൻ തൻ്റെ വിരസത ഒറ്റയടിക്ക് ഇല്ലാതാക്കാൻ വളരെ കഴിവുള്ളവനാണ്. ഒരു പാവപ്പെട്ടവൻ്റെ മറ്റൊരു ഉദാഹരണം എടുക്കാം. അവനും വിരസത ഉണ്ടായി, ഒരു ടിവി വാങ്ങാൻ ആഗ്രഹിച്ചു. പക്ഷേ, അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ സാമ്പത്തിക സ്ഥിതി വളരെ മോശമായതിനാൽ ടിവി വാങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അപ്പോൾ, അവൻ്റെ വിരസത ദുരിതമായി മാറി, ടിവിയോടുള്ള അവൻ്റെ ഇച്ഛ ഒരു ആഗ്രഹമായി മാറി. പക്ഷേ, ഒരു ധനികൻ്റെ ഇച്ഛയെ ആഗ്രഹം എന്ന് വിളിക്കാനാവില്ല.

അതുപോലെ, ദൈവം ആനന്ദത്തിൻ്റെ സമുദ്രമാണ്, പൂർണ്ണമായും സംതൃപ്തനാണ്. രണ്ടാമത്തെ ഇനം ഇല്ലാത്തതിനാൽ, അവന് ബോറടിച്ചു. ഉടനെ, അവൻ രണ്ടാമതൊരു ഇനം ആഗ്രഹിച്ചു, ദൈവത്തിന് യഥാർത്ഥ വിനോദം നൽകുന്നതിന് തുല്യമായ യാഥാർത്ഥ്യത്തോടെ രണ്ടാമത്തെ ഇനം യാഥാർത്ഥ്യമായി. രണ്ടാമത്തെ ഇനത്തിൻ്റെ തുല്യമായ യാഥാർത്ഥ്യം ദൈവത്തിൽ നിന്ന് മാത്രം സമ്മാനമായി ലഭിച്ചതാണ്. രണ്ടാമത്തെ ഇനവും ഒരിനമല്ല, പല ഇനങ്ങളാണ്, അതിനാൽ അവന് ഒരു ഇനം ബോറടിച്ചാലും, വിനോദത്തിൽ ഉടനടി മാറ്റം നൽകാൻ മറ്റ് ഇനങ്ങൾ ഉണ്ട്. ഒരു ആത്മാവിൻ്റെ കാര്യത്തിൽ, അത് ബോറടിച്ചാലും, അതിന് ഒരു സാങ്കൽപ്പിക ലോകം സൃഷ്ടിച്ചുകൊണ്ട് മാത്രമേ വിനോദിക്കാൻ കഴിയൂ, ഒരു യഥാർത്ഥ ലോകം സൃഷ്ടിച്ചുകൊണ്ട് അല്ല, അതിനാൽ, ആത്മാവിന് പൂർണ്ണവും യഥാർത്ഥവുമായ വിനോദം ലഭിക്കില്ല. ആത്മാവിൻ്റെ വിരസത പൂർണ്ണമായും നീങ്ങിയിട്ടില്ല, അത്തരം വിരസത ദുരിതമാണ്. ആത്മാവ് എല്ലായ്പ്പോഴും യഥാർത്ഥ വിനോദത്തിനായി ആഗ്രഹിക്കുന്നതിനാൽ, അത്തരം ഇച്ഛ ആഗ്രഹമാണ്. ധനികൻ്റെ മനസ്സിൽ വിരസത ആരംഭിച്ചയുടനെ, വിരസത ഉടനടി നീക്കാനുള്ള കഴിവ് കാരണം വിരസത പെട്ടെന്ന് അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു. ഒരു പാവപ്പെട്ടവൻ്റെ കാര്യത്തിൽ, വിരസത പ്രത്യക്ഷപ്പെടുമ്പോൾ, ടിവി വാങ്ങാനുള്ള കഴിവില്ലായ്മ കാരണം അത് നശിപ്പിക്കാൻ കഴിയില്ല. അതിനാൽ, ഒരു പാവപ്പെട്ടവൻ്റെ വിരസത ദുരിതമായി മാറുകയും പാവപ്പെട്ടവൻ ടിവി വാങ്ങാൻ എപ്പോഴും ആഗ്രഹിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അതിനാൽ, ദൈവത്തിൻ്റെ വിരസത ഒരു ദുരുതമാകാൻ കഴിയില്ല, വേദത്തിൽ പറഞ്ഞതുപോലെ ഒരു സമയത്തും ഒന്നിനോടും ആഗ്രഹമില്ല (ആപ്തകാമസ്യ കാ സ്പൃഹാ). ദൈവത്തിൻ്റെ സർവ്വശക്തിയെ അടിസ്ഥാനമാക്കി, ഏത് നിഷേധവും കാതലായ പദാർത്ഥങ്ങളില്ലാത്ത ബാഹ്യ നിഴൽ മാത്രമാകുന്നു. ദൈവവും ആത്മാവും തമ്മിലുള്ള വലിയ വ്യത്യാസം മനസ്സിൽ വെച്ചുകൊണ്ട്, നമ്മൾ ഈ വിഷയം കൈകാര്യം ചെയ്യണം.

രണ്ടാമത്തെ ഇനം അല്ലെങ്കിൽ ലോകം എപ്പോഴും ദൈവമുമ്പാകെ നിലനിൽക്കുന്നു. ആത്മാവിനും, ലോകം എപ്പോഴും നിലനിൽക്കുന്നു. മനുഷ്യൻ മരിക്കുമ്പോൾ, അത് (വ്യക്തിഗതമായ ആത്മാവ്) സ്ഥൂലശരീരത്തെ ഈ ലോകത്തിൽ ഉപേക്ഷിച്ച് സൂക്ഷ്മമായ ഊർജ്ജസ്വലമായ ശരീരത്തിൽ പ്രവേശിച്ച് ഉപരിലോകങ്ങളിൽ എത്തുന്നു. ഉപരിലോകങ്ങളും സൃഷ്ടിയിൽ മാത്രമാണ്. അതിനാൽ, സൃഷ്ടി ദൈവത്തിനും ആത്മാവിനും ശാശ്വതമാണ്.