22 Nov 2024
[Translated by devotees of Swami]
ഭാഗം-2
ദൈവത്തിൻറെ പ്രബുദ്ധരും അർപ്പണബോധമുള്ളവരുമായ ദാസന്മാരേ
13. ഓരോ മനുഷ്യൻ്റെയും ജന്മത്തിന് എന്തെങ്കിലും മുൻകൂർ പദ്ധതിയുണ്ടോ?
[ശ്രീ രവീന്ദർ റെഡ്ഡി ചോദിച്ചു:- പാദനമസ്കാരം സ്വാമി! ഓരോ മനുഷ്യൻ്റെയും ജന്മത്തിന് എന്തെങ്കിലും മുൻകൂർ പദ്ധതിയുണ്ടോ? മനുഷ്യജീവിതത്തിൽ കർമ്മ നിർവഹണത്തിൽ എന്തെങ്കിലും മാറ്റമുണ്ടോ? ഭൂതകാല കർമ്മത്തിൽ നിന്ന് നമുക്ക് രക്ഷപ്പെടാൻ കഴിയുമോ? സ്വാമിജി, ഇപ്പോഴത്തെ ജന്മത്തിൽ മുൻകാല ജന്മത്തിന്റെ കർമ്മ ഫലം എന്തെങ്കിലും സ്വാധീനം ചെലുത്തുമോ?]
സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- എല്ലാവർക്കും ഒരു മുൻകൂർ പ്ലാൻ ഉണ്ട്. നിങ്ങൾക്ക് എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാൻ താൽപ്പര്യമുണ്ടെങ്കിൽ, നിങ്ങൾക്ക് ഒരു മുൻകൂർ പ്ലാൻ ഉണ്ടായിരിക്കും. നിങ്ങൾക്ക് ഒരു വീട് നിർമ്മിക്കണമെങ്കിൽ ആദ്യം പദ്ധതി തയ്യാറാക്കണം. അല്ലെ? ഒരു മനുഷ്യൻ്റെ ഏതൊരു പ്രവർത്തനത്തിനും മുൻകൂട്ടി ആസൂത്രണം ചെയ്യുന്നത് അനിവാര്യമായ ഒരു ഘട്ടമാണ്.
മനുഷ്യൻ ഈ സ്ഥൂലശരീരം വിട്ടുപോകുമ്പോൾ, ആത്മാവ് സ്വർഗ്ഗത്തിന്റെയും നരകത്തിന്റെയും മുകളിലെ ലോകങ്ങളിലേക്ക് പോകും സ്വർഗ്ഗത്തിൽ എല്ലാ നന്മയുടെയും നരകത്തിൽ എല്ലാ തിന്മകളുടെയും ഫലം ആസ്വദിക്കാൻ. എല്ലാ ഫലങ്ങളും തീർന്നാൽ, ആത്മാവ് വീണ്ടും ഭൂമിയിൽ ഒരു പുതിയ ജന്മം എടുക്കും. ഇവിടെ, ആത്മാവിന് വീണ്ടും ജനിക്കുന്നതിന് കുറച്ച് കർമ്മ ശേഷം (കർമ്മങ്ങളുടെ ബാക്കി) ഉണ്ടായിരിക്കണമെന്ന് നാം ഓർക്കണം. അതിനാൽ, കർമ്മത്തിൻ്റെ ഒരു അംശം ആത്മാവ് ആസ്വദിക്കാതെ അവശേഷിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ദൈവം ഉറപ്പാക്കും. കാരണം, ഒരു ശിക്ഷയ്ക്കും ഒരിക്കലും ആത്മാവിൽ പൂർണ്ണമായ പരിവർത്തനം കൊണ്ടുവരാൻ കഴിയില്ല. അതുപോലെ, ഒരു പ്രതിഫലവും ഒരിക്കലും പൂർണമായ പ്രോത്സാഹനം നൽകില്ല. ഓരോ ആത്മാവും അതിൻ്റെ സൽകർമ്മങ്ങൾക്കുള്ള പ്രതിഫലം സ്വർഗത്തിൽ അനുഭവിക്കുകയും മോശമായ പ്രവൃത്തികൾക്ക് നരകത്തിൽ ശിക്ഷ അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. പക്ഷേ, ഒരു ആത്മാവ് നരകത്തിൽ ശിക്ഷിക്കപ്പെടുമ്പോൾ, ശിക്ഷ കൊണ്ട് ആത്മാവ് പൂർണ്ണമായും രൂപാന്തരപ്പെടുകയില്ല.
ഒരു ചെറിയ ഗുണം ആത്മാവിൽ അവശേഷിക്കുന്നു. ആത്മാവ് 99% രൂപാന്തരപ്പെടുമെങ്കിലും, 1% ഗുണങ്ങൾ ആത്മാവിൽ ഉണ്ടാകും. പോലീസ് സ്‌റ്റേഷനുകളിൽ കുറ്റവാളികൾക്ക് നൽകുന്ന ശിക്ഷകൾക്ക് സമാനമാണ് നരകത്തിലെ ശിക്ഷ. രണ്ടും തമ്മിൽ വലിയ വ്യത്യാസമില്ല. പോലീസ് സ്റ്റേഷനിൽ വെച്ച് കള്ളന് മൂന്നാം കിട പീഡനം കൊടുക്കുമ്പോൾ അവൻ കുറച്ച് സമയത്തേക്ക് മാത്രം മോഷണം ഒഴിവാക്കും. എന്നാൽ പോലീസ് സ്റ്റേഷനിൽ നിന്ന് മോചിതനായി കുറച്ച് മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷം, മോശം സൗഹൃദങ്ങൾ കാരണം, ‘കർമ്മ ശേഷം’ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന അവൻ്റെ ഉള്ളിൽ അവശേഷിക്കുന്ന ചെറിയ ഗുണം കാരണം അവൻ വീണ്ടും മോഷണം തുടങ്ങും. ഇവിടെ ഗുണം കർമ്മത്തെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു, കാരണം ഗുണമാണ് കർമ്മത്തിന് കാരണം. അതുപോലെ, നരകത്തിൽ ശിക്ഷ അനുഭവിച്ചാലും ആത്മാവ് പൂർണമായി നവീകരിക്കപ്പെടുകയില്ല. അടുത്ത ജന്മത്തിൽ അനുകൂലമായ അന്തരീക്ഷം കാണുമ്പോൾ, ഈ ചെറിയ കർമ്മ ശേഷം വീണ്ടും വളരും. ഈ രീതിയിൽ, മുൻ ജന്മത്തിലെ കർമ്മവും ഇന്നത്തെ ജീവിതവും തമ്മിൽ ഒരു ബന്ധമുണ്ട്. ശിക്ഷകളാൽ ആത്മാവിൻ്റെ പൂർണ്ണമായ കർമ്മം തീർക്കാനോ നീക്കം ചെയ്യാനോ കഴിയില്ല, കാരണം ശിക്ഷകൾക്ക് ഒരിക്കലും പൂർണ്ണമായ നവീകരണം കൊണ്ടുവരാൻ കഴിയില്ല. സദ്ഗുരുവിൽ നിന്നുള്ള സത്യവും പൂർണ്ണവുമായ ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിന് മാത്രമേ ആത്മാവിൽ ശാശ്വതമായ നവീകരണം കൊണ്ടുവരാൻ കഴിയൂ.
ഓരോ ആത്മാവിനും കർമ്മത്തിന്റെ ബാക്കിയെ (കർമ്മ ശേഷം) അടിസ്ഥാനമാക്കി ഒരു പുതിയ ജന്മം ലഭിക്കുന്നു, അത് പൂജ്യമാണെങ്കിൽ, കർമ്മത്തിൻ്റെ അഭാവം മൂലം ജീവിതത്തിന് ഒരു ലക്ഷ്യവുമില്ലാത്തതിനാൽ ഒരു പുതിയ ജീവിതം ലഭിക്കാൻ അവസരമില്ല. അതിനാൽ, ഓരോ ആത്മാവിലും ഒരു ചെറിയ അളവിലുള്ള കർമ്മം ഗുണത്തിൻ്റെ രൂപത്തിൽ സംഭരിക്കപ്പെടും.
ഉദാഹരണത്തിന്, ഒരു വ്യക്തി നുണ പറയുന്ന ഒരു കർമ്മമാണ് ചെയ്യുന്നത് എന്ന് കരുതുക. ഇനി, ഈ നുണ പറയൽ ഒരു ഗുണമായി സംഭരിക്കപ്പെടും, ഈ ഗുണത്തെ കർമ്മം എന്ന് വിളിക്കാം. ഗുണം ഒരു ചിന്തയാണ്, ഈ ചിന്ത രൂപപ്പെടുന്നത് നാഡീ ഊർജ്ജം മൂലമാണ്. ഈ ചിന്തയുടെ പ്രവർത്തനം ശാരീരിക ഊർജ്ജം കൊണ്ടാണ് ചെയ്യുന്നത്. ഉദാഹരണത്തിന്, നിങ്ങൾ ഒരു മരം മുറിക്കുകയാണ്. ഈ പ്രവർത്തനം ശാരീരിക ഊർജ്ജം ഉപയോഗിച്ചാണ് ചെയ്യുന്നത്, മുറിക്കണമെന്ന ചിന്ത നാഡീ ഊർജ്ജത്തിൻ്റെ ഒരു രൂപമാണ്. രണ്ടും ഊർജ്ജം മാത്രമാണ്, എന്നാൽ, ശാരീരിക ഊർജ്ജം ഏറ്റവും ശക്തവും നാഡീ ഊർജ്ജം ഏറ്റവും ദുർബലവുമാണ്. മോശം ചിന്തകൾക്ക് ശിക്ഷ ലഭിക്കാത്തതിൻ്റെ കാരണം ഇതാണ്.
നിങ്ങൾക്ക് ക്രിമിനൽ ചിന്തയുണ്ടെങ്കിൽ, നിങ്ങൾക്ക് നരകത്തിൽ പ്രായോഗിക ശിക്ഷ ലഭിക്കില്ല. നീതിക്ക് വിരുദ്ധമായ ഇത്തരം തെറ്റായ ചിന്തകൾ ഇനി ആവർത്തിക്കരുത് എന്ന ശക്തമായ മുന്നറിയിപ്പ് മാത്രമേ നിങ്ങൾക്ക് യമധർമ്മരാജാവിൽ നിന്ന് ലഭിക്കുകയുള്ളൂ. തെറ്റായ ചിന്തയെക്കുറിച്ച് നിങ്ങൾ ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നാൽ, അത് ശാരീരിക പ്രവർത്തിയായി മാറുകയും നിങ്ങൾക്ക് പ്രായോഗിക ശിക്ഷകൾ ലഭിക്കുകയും ചെയ്യും. നിങ്ങളുടെ ക്രിമിനൽ ചിന്തകൾ കാരണം മറ്റുള്ളവർക്ക് ഒരു ദോഷവും ഉണ്ടാകാത്തതിനാൽ, നിങ്ങൾക്ക് പ്രായോഗിക ശിക്ഷ ലഭിക്കില്ല. എന്നാൽ ഈ തെറ്റായ ചിന്തകൾ വളരെ അപകടകരമാണ്, കാരണം നിങ്ങൾ അതിനെക്കുറിച്ച് തീവ്രമായി ചിന്തിക്കുകയാണെങ്കിൽ, അത് നിങ്ങളെ ശാരീരിക പ്രവർത്തനങ്ങളിലേക്ക് നയിച്ചേക്കാം. അതിനാൽ, നിങ്ങൾ അത് റൂട്ട് തലത്തിൽ തന്നെ മുറിക്കണം. ഭൂതകാല കർമ്മങ്ങളും ഇപ്പോഴുള്ള കർമ്മങ്ങളും തമ്മിൽ ശക്തമായ ബന്ധമുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ടാണ് ഞാൻ ഈ ഉത്തരം അവസാനിപ്പിക്കുന്നത്, കാരണം ഭൂതകാല കർമ്മം ഗുണത്തിൻ്റെയോ ചിന്തയുടെയോ രൂപത്തിൽ ജീവയിൽ നിലനിൽക്കുന്നതും അതേ തരത്തിലുള്ള തുടർന്നുള്ള പ്രവർത്തനങ്ങൾ ചെയ്യാൻ ജീവയെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നതുമാണ്. ഒരു ഗുണമോ അല്ലെങ്കിൽ ശക്തമായ ചിന്തയോ ഈ ജന്മത്തിൽ പുത്തൻ പ്രവൃത്തികൾ ചെയ്യാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്ന കർമ്മത്തിൻ്റെ സൂക്ഷ്മമായ ഒരു രൂപമല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ല.
14. നവീകരണത്തിന് ശേഷം ആത്മാവിൽ ഗുണം ഇല്ലേ?
[ശ്രീ സത്തി റെഡ്ഡി ചോദിച്ചു:- മീ പാദപത്മലാകു നമസ്കാരം സ്വാമിജി! സ്വാമിജി, നവീകരണത്തിനു ശേഷം ആ ഗുണം ആത്മാവിൽ ഇല്ല. അല്ലേ?]
സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- അതെ. നവീകരണം എന്നാൽ ആ ഗുണം ഇപ്പോഴില്ല എന്നാണ്. പക്ഷേ, മേൽപ്പറഞ്ഞ ഉത്തരം നവീകരണം ലഭിക്കാത്ത ആത്മാക്കൾക്കുള്ളതാണ്.
15. ദ്രൗപദി സൈദ്ധാന്തികമായി കൗരവരെ കൊല്ലാൻ ചിന്തിച്ചു. എന്തുകൊണ്ടാണ് അവൾക്ക് പ്രായോഗിക ശിക്ഷ ലഭിച്ചത്?
[സ്വാമിജി, സൈദ്ധാന്തിക പാപങ്ങൾക്ക് സൈദ്ധാന്തികമായ ശിക്ഷകൾ ഉണ്ടാകുമെന്ന് അങ്ങ് പറഞ്ഞു. ദ്രൗപതിക്ക് കൗരവരോട് പ്രതികാര മനോഭാവം ഉണ്ടായിരുന്നു, അത് സൈദ്ധാന്തിക ചിന്തയാണ്. എന്തുകൊണ്ടാണ് അവൾക്ക് എല്ലാ മക്കളെയും നഷ്ടപ്പെട്ട പ്രായോഗിക ശിക്ഷ ലഭിച്ചത്?]
സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ദ്രൗപതി തൻ്റെ ഭർത്താക്കന്മാരെ യുദ്ധം ചെയ്യാനും കൗരവരെ കൊല്ലാനും പ്രേരിപ്പിച്ചു. എല്ലാ ദിവസവും, അവൾ അവരെ പ്രകോപിപ്പിച്ചു, അത് അവളുടെ ഭർത്താക്കന്മാരുടെ പ്രയോഗത്തിൽ കലാശിച്ചു. അതിനാൽ, അവൾ പ്രായോഗികമായി ഉത്തരവാദിത്തമുള്ളവളാകുന്നു. മുകളിലുള്ള ഉത്തരത്തിൽ പോലും, തെറ്റായ ചിന്തകൾ ഒഴിവാക്കണമെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു, കാരണം അതേ ചിന്തയിൽ കൂടുതൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നത് പ്രവർത്തിയിലേക്ക് നയിക്കും.
16. പാട്ടുകൾ ആലപിക്കുന്നതുപോലുള്ള സൈദ്ധാന്തിക ആരാധനയിലൂടെ നമുക്ക് ദൈവവുമായുള്ള യഥാർത്ഥ ബന്ധം നേടാൻ കഴിയുമോ?
[സ്വാമിജി, മോക്ഷം എന്നാൽ ലോകത്തിൽ നിന്ന് സ്വമേധയാ വേർപിരിയൽ നൽകുന്ന ദൈവത്തോടുള്ള അടുപ്പമാണെന്ന് അങ്ങ് പറഞ്ഞു. പ്രായോഗിക ഭക്തി മാത്രമാണ് യഥാർത്ഥ ഭക്തി എന്നും അങ്ങ് പറഞ്ഞു. പക്ഷേ, ദൈവത്തിന്റെ ഭജനങ്ങൾ ആലപിക്കുക, ജപം ചെയ്യുക തുടങ്ങിയ സൈദ്ധാന്തിക ആരാധന നടത്തുമ്പോഴും നമുക്ക് ലോകത്തിൽ നിന്ന് അകൽച്ച ലഭിക്കുന്നു. ദൈവത്തോടുള്ള ആ അടുപ്പം യഥാർത്ഥമല്ലേ?]
സ്വാമി മറുപടി നൽകിഃ ഫലമാണ് നിങ്ങളുടെ പ്രവൃത്തിയുടെ കൃത്യത നിർണ്ണയിക്കുന്നത്. നിങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നതെന്തും ചെയ്യുക, എന്നാൽ പൂർണ്ണമായും ദൈവത്തോട് ചേർന്നുനിൽക്കുക (അറ്റാച്ച്). നിങ്ങൾ ഒന്നുകിൽ ദൈവത്തിന്റെ പാട്ടുകൾ പാടുകയോ ആത്മീയ ജ്ഞാനം പഠിക്കുകയോ അല്ലെങ്കിൽ പ്രായോഗിക സേവനത്തിൽ ഏർപ്പെടുകയോ ചെയ്യുന്നു. നിങ്ങൾക്ക് അനുയോജ്യമായതെന്തും ചെയ്യുക, പക്ഷേ ഫലം കൈവരിക്കണം. എനിക്ക് ഫലം മാത്രം വേണം. സൈദ്ധാന്തിക ഗാനങ്ങളും സൈദ്ധാന്തിക ജപവും ആലപിച്ചുകൊണ്ട് പ്രായോഗിക ഫലം കാണാൻ സ്വയം പരീക്ഷിക്കുക. സൈദ്ധാന്തിക ഭക്തിയോടൊപ്പം പ്രായോഗിക ഭക്തിയും കഴിയുന്നത്ര ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കണം എന്നതാണ് എന്റെ വ്യക്തിപരമായ അനുഭവം.
17. സൈദ്ധാന്തികമോ പ്രായോഗികമോ ആയ ആരാധന നിർത്തിയ ശേഷം ലൗകിക ചിന്തകളിൽ നിന്ന് എങ്ങനെ രക്ഷപ്പെടാം?
[സ്വാമിജി, പക്ഷേ പ്രശ്‌നം എന്തെന്നാൽ, പാട്ടുകൾ പാടുകയോ ജപം ചെയ്യുകയോ പ്രായോഗിക സേവനം ചെയ്യുകയോ പോലുള്ള ആരാധനകൾ നിർത്തിയാൽ, ഐഹികജീവിതം അതായത് മായ നമ്മെ പിടികൂടുന്നു, അത് വളരെ ശക്തമാണ്. എന്തുചെയ്യും?]
സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- നിങ്ങളുടെ മനസ്സ് ദൈവത്തിൽ നിന്ന് അകന്നുപോകുമ്പോൾ, നിങ്ങൾ ആരാധനാ രീതി മാറ്റുകയും ദൈവത്തോട് അടുക്കാൻ എന്തെങ്കിലും ബദൽ മാർഗ്ഗം സ്വീകരിക്കുകയും വേണം. നിങ്ങളുടെ മനഃശാസ്ത്രത്തിന് അനുയോജ്യമായതെന്തും, ആ നിമിഷം നിങ്ങൾ ആ രീതി തിരഞ്ഞെടുക്കുക. പലരും അവരവരുടെ താൽപര്യത്തിനനുസരിച്ച് പല രീതികളും പിന്തുടരുന്നുണ്ട്. ചിലപ്പോൾ, ഓരോ രീതിക്കും ഭാഗിക സ്വാധീനം ഉണ്ടായേക്കാം, എന്നാൽ എല്ലാ ഭാഗിക സ്വാധീനങ്ങളും ചേർക്കുമ്പോൾ, അത് പൂർണ്ണമായ സ്വാധീനം നൽകിയേക്കാം. ഓരോ ഭക്തനും വ്യത്യസ്ത മാനസിക സജ്ജീകരണങ്ങളുള്ള വ്യത്യസ്ത മനഃശാസ്ത്രമുണ്ട്. ഒരേയൊരു രീതി എല്ലാവർക്കുമായി പ്രവർത്തിക്കില്ല, ഒരേ ഭക്തന് തന്നെ എല്ലായ്പ്പോഴും പ്രവർത്തിക്കണമെന്നില്ല. അതിനാൽ, ആ സമയത്തെ നിങ്ങളുടെ മാനസിക സജ്ജീകരണത്തിന് അനുയോജ്യമായത് നിങ്ങൾ തിരഞ്ഞെടുത്ത് അത് തുടരുക. നിങ്ങളുടെ മനസ്സ് ലോകത്തിലേക്ക് മടങ്ങുമ്പോൾ, നിങ്ങൾ ഉടൻ തന്നെ രീതി മാറ്റി നിങ്ങളുടെ മനസ്സിനെ ദൈവത്തിലേക്ക് തിരികെ കൊണ്ടുവരണം.
18. എനിക്ക് ഉയർന്ന ശമ്പളമുള്ള ജോലി ലഭിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ, ഞാൻ കൂടുതൽ ത്യാഗം ചെയ്യുമായിരുന്നു. ദയവായി അഭിപ്രായം പറയൂ.
[മിസ്സ്‌. ത്രൈലോക്യ ചോദിച്ചു:- പാദനമസ്കാരം സ്വാമി! സ്വാമി, ഇന്ന് രാവിലെ ലക്ഷ്മൺ ഗാരു 5 ലക്ഷം രൂപയും ജെഎസ്ആർ പ്രസാദ് ഗാരു 2 ലക്ഷം രൂപയും സ്വാമിക്ക് സംഭാവന ചെയ്യുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. അങ്ങയുടെ ഭക്തർ അങ്ങേയ്ക്ക് വലിയ പ്രായോഗിക ത്യാഗം ചെയ്യുന്നത് കാണുമ്പോൾ, എനിക്ക് നല്ല ശമ്പളമുള്ള ജോലി ലഭിക്കണമെന്നും അവരെക്കാൾ കൂടുതൽ ചെയ്യണമെന്നും എനിക്ക് തോന്നുന്നു. ദയവായി എന്നെ ബോധവൽക്കരിക്കുക.]
സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- അവർ ഇത്രയും തുക സംഭാവന ചെയ്തുവെന്ന് നിങ്ങൾ എങ്ങനെ അറിഞ്ഞു? ഞാൻ ചെക്കുകൾ തുറന്നിട്ടില്ല, എനിക്ക് തന്നെ തുക അറിയില്ല. അവർ മടക്കിവെച്ച ചെക്കുകൾ നൽകി, ഞാൻ മടക്കിവെച്ച ചെക്കുകൾ അവിടെ സൂക്ഷിച്ചു. ഞാൻ ഇപ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക് നികുതി അടയ്ക്കണോ? ഇത് നിരീക്ഷിക്കുന്ന ഒരു ആദായനികുതി ഉദ്യോഗസ്ഥൻ (ശ്രീ ലക്ഷ്മണൻ്റെ ഭാര്യ ശ്രീമതി മീനയെ പരാമർശിച്ച്) സത്സംഗിത്തിലുണ്ട്!
19. കൂടുതൽ ത്യാഗം ചെയ്യാൻ ഞാൻ കൂടുതൽ സമയം ചെലവഴിക്കേണ്ടതുണ്ടോ?
[ബുദ്ധിമുട്ടിൽ ക്ഷമിക്കുക, സ്വാമി. ഞാൻ മേശപ്പുറത്ത് ചെക്കുകൾ കണ്ടു, തുകകൾ കാണാൻ അവ തുറന്നു. കർമ്മ ഫല ത്യാഗമാണ് ഏറ്റവും ഉയർന്നതെന്നും കർമ്മ സംന്യാസത്തേക്കാൾ കർമ്മഫല ത്യാഗമാണ് ഏറ്റവും ഉയർന്നതെന്നും അങ്ങ് പറഞ്ഞു. ഇപ്പോൾ, എനിക്ക് കൂടുതൽ സമ്പാദിക്കാനും കൂടുതൽ ത്യാഗം ചെയ്യാനും കഴിയുന്ന തരത്തിൽ മികച്ച ശമ്പളമുള്ള ജോലി ലഭിക്കുന്നതിന് കൂടുതൽ സമയം നിക്ഷേപിക്കണമെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നു. ദയവായി എന്നെ ബോധവൽക്കരിക്കുക.]
സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ദാനം ചെയ്യുന്ന വസ്തുവിൻ്റെ വില ദൈവം കാണുന്നില്ല എന്ന് ഞാൻ പലതവണ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അത് ദാനത്തിന്റെ അളവല്ല. യേശു ഒരു പള്ളിയിൽ ആത്മീയ ജ്ഞാനം പ്രസംഗിക്കുമ്പോൾ, നിരവധി ധനികർ വന്ന് നൂറുകണക്കിന്, ആയിരക്കണക്കിന് നാണയങ്ങൾ അവനു ദാനം ചെയ്തു. ഒരു ഭക്തൻ നൂറ് നാണയങ്ങളും മറ്റൊരു ഭക്തൻ ഇരുനൂറു നാണയങ്ങളും മറ്റൊരു ഭക്തൻ ആയിരം നാണയങ്ങളും ദാനം ചെയ്തു. എന്നാൽ, ഒരു യാചക സ്ത്രീ ഒരു നാണയം മാത്രം സംഭാവന ചെയ്തു. യേശു ഉടനെ എഴുന്നേറ്റു, ഇതുവരെയുള്ള ഏറ്റവും നല്ല ദാതാവ് അവളാണെന്ന് പ്രഖ്യാപിച്ചു. അവൾ ദാനം ചെയ്തതിൻ്റെ നൂറിരട്ടിയും ആയിരവും മടങ്ങ് കൂടുതലുള്ള മറ്റ് നിരവധി ഭക്തർ ദാനം നൽകിയതിനാൽ എല്ലാവരും ഞെട്ടി. ഭക്തൻ്റെ കൈവശമുള്ള മൊത്തം സമ്പത്തുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ ദൈവത്തിന് ദാനം ചെയ്യുന്ന സമ്പത്തിൻ്റെ ശതമാനം മാത്രമേ ദൈവം കാണുന്നുള്ളൂവെന്ന് യേശു വിശദീകരിച്ചു. യാചകൻ്റെ പക്കൽ ഒരു നാണയം മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ, അവൾ തൻ്റെ കൈവശമുള്ള മുഴുവൻ സമ്പത്തും ദാനം ചെയ്തു. അതിനാൽ, അവളുടെ ത്യാഗം 100% ആയിരുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് യേശു ഇരിപ്പിടത്തിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് അവൾ ഏറ്റവും നല്ല ദാതാവും ഏറ്റവും നല്ല ഭക്തയുമാണെന്ന് പറഞ്ഞത്. ഒരു ധനികൻ ആയിരം നാണയങ്ങൾ ദാനം ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, അവൻ്റെ കൈവശമുള്ള സമ്പത്ത് ഒരു ലക്ഷം നാണയങ്ങളാണ്. ദൈവത്തിൻ്റെ ദൃഷ്ടിയിൽ, ധനികൻ്റെ സംഭാവന 1% മാത്രമാണ്. അതിനാൽ, ദൈവം ദാനം ചെയ്ത തുക കാണുന്നില്ല, ദാനം ചെയ്ത ശതമാനം മാത്രമേ കാണുന്നുള്ളൂ.
ഒരു ബിസിനസുകാരൻ്റെ അടുത്ത് ചെന്ന് 10 രൂപ കൊടുത്താൽ അവൻ നാലിൽ ഒരു കിലോ (1/4 kg) പുളി നൽകും. 20 രൂപ കൊടുത്താൽ അര കിലോ പുളി തരും. ദാനം ചെയ്യുന്ന സമ്പത്തിൻ്റെ അളവ് മാത്രമേ ബിസിനസുകാരൻ കാണുന്നുള്ളൂ. പക്ഷേ, ഭഗവാൻ കാണുന്നത് ഭക്തൻ ചെയ്യുന്ന ത്യാഗത്തിൻ്റെ ശതമാനമാണ്, തുകയല്ല. സുദാമ ദാരിദ്ര്യത്താൽ കഷ്ടപ്പെട്ടു, എന്നിട്ടും, അയൽക്കാരിൽ നിന്ന് കടം വാങ്ങി മൂന്ന് പിടി അവിൽ ഭഗവാൻ കൃഷ്ണന് ദാനം ചെയ്തു. ദ്വാരകയിൽ നിന്ന് വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങുമ്പോൾ, കടം എങ്ങനെ തീർക്കുമെന്നറിയാതെ അവൻ വിഷമിക്കുകയും തിരിച്ചൊന്നും നൽകാത്തതിന് ഭഗവാൻ കൃഷ്ണനെ ശകാരിക്കുകയും വേണം. പക്ഷേ, സുദാമ ഭഗവാൻ കൃഷ്ണനെ മനസ്സിൽ പോലും വിമർശിച്ചില്ല. ഇതൊരു അത്ഭുതകരമായ കാര്യമാണ്, സുദാമയുടെ ഭക്തിയിൽ ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ പ്രസാദിച്ചു. അതിനാൽ, ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ സുധാമയ്ക്ക് സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത സമ്പത്ത് നൽകി. സുദാമ നൽകിയ ദാനവും ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ സുദാമയ്ക്ക് നൽകിയ സമ്പത്തും തമ്മിൽ ഒരു താരതമ്യവുമില്ല. ദാനത്തിന്റെ അളവ് ദൈവം കാണുന്നില്ലെന്ന് തെളിയിക്കുന്ന മറ്റൊരു സംഭവമാണിത്. യഥാർത്ഥത്തിൽ, നിങ്ങൾ ദാനത്തിൻ്റെ മൂല്യം കാണുകയാണെങ്കിൽ, അത് വെറും മൂന്ന് പിടി അവിൽ മാത്രമാണ്, ഭഗവാൻ ശ്രീകൃഷ്ണൻ രണ്ട് പിടി അവിൽ മാത്രമാണ് എടുത്തത്. അവൻ 3-ആം പിടി അവിൽ തിന്നാൻ ഒരുങ്ങിയപ്പോൾ, രുക്മിണി അവൻ്റെ കൈ പിടിച്ചു തടഞ്ഞു, കാരണം ആ മൂന്നാം അളവ് കഴിച്ചാൽ, ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ സമ്പത്ത് മുഴുവൻ സുദാമയ്ക്ക് നൽകി സുദാമയെപ്പോലെ ദരിദ്രനാകും! മനുഷ്യരെപ്പോലെ ദൈവത്തിന് പണത്തിൻ്റെ ആവശ്യമില്ലെന്ന് ഇവിടെ നാം മനസ്സിലാക്കണം. അവൻ എല്ലാവർക്കും പണം നൽകുന്നവനാണ്.
ദൈവത്തെ പണം കൊണ്ട് വാങ്ങാമെന്ന് ചിലർ തെറ്റിദ്ധരിച്ചേക്കാം. സമ്പത്തിൻ്റെ ത്യാഗം അല്ലെങ്കിൽ കർമ്മ ഫല ത്യാഗം അർത്ഥമാക്കുന്നത് ദൈവത്തെ പണം കൊണ്ട് വാങ്ങാമെന്നല്ല. കർമ്മ ഫല ത്യാഗം ഒരാളുടെ സൈദ്ധാന്തിക ഭക്തിയുടെ തെളിവ് മാത്രമാണ്. ലോകകാര്യങ്ങളിലും അത് വളരെ വ്യക്തമാണ്. ഒരു ആൺകുട്ടി ഒരു പെൺകുട്ടിയെ സ്നേഹിക്കുന്നു എന്ന് കരുതുക. അവൻ തൻ്റെ സ്നേഹം പ്രകടിപ്പിക്കാൻ അവളെ പുകഴ്ത്തി പാട്ടുകൾ പാടുകയും കവിതകൾ എഴുതുകയും ചെയ്തേക്കാം. പക്ഷേ, അവൻ്റെ പോക്കറ്റിൽ നിന്ന് കുറച്ച് പണം ചിലവഴിക്കുമ്പോൾ മാത്രമേ, വിവാഹശേഷം അവൻ തന്നെ പരിപാലിക്കുമെന്ന് അവൾക്ക് ആത്മവിശ്വാസം ഉണ്ടാകൂ. അല്ലാത്തപക്ഷം, വിവാഹശേഷവും, ഈ മനുഷ്യൻ ഭക്ഷണം നൽകില്ല, അവൻ അവളെ പ്രശംസിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കും! തെലുങ്കിൽ ഒരു പഴഞ്ചൊല്ലുണ്ട് (രാക പോകലു ഉൻ്റെ ബന്ധുത്വം, പെട്ടി പോഷിസ്റ്റേ അപേക്ഷലു), അതിനർത്ഥം നിങ്ങൾ പ്രായോഗിക ത്യാഗം ചെയ്യുമ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക് യഥാർത്ഥ സ്നേഹം ഉണ്ടെന്നാണ്. ഈ വസ്തുത പ്രവൃത്തിയിൽ ശരിയാണ്, ഇതിനായി നിങ്ങൾ നിവൃത്തിയിലേക്ക് പോകേണ്ടതില്ല. ഇത് നിവൃത്തിയിൽ പെട്ടെന്ന് കണ്ടുപിടിച്ചതല്ല, കാരണം ഇത് വളരെക്കാലമായി പ്രവൃത്തിയിൽ നിലനിൽക്കുന്നു.
നിങ്ങൾ പറഞ്ഞേക്കാം, “എൻ്റെ കയ്യിൽ നൂറ് രൂപ പോലുള്ള കുറച്ച് പണം മാത്രമേ ഉള്ളൂ. ഇപ്പോൾ ഞാൻ ആയിരം രൂപ സമ്പാദിച്ച് ദൈവത്തിന് കൊടുക്കും. ദൈവത്തിന് നിങ്ങളുടെ ആയിരം രൂപയോ നൂറു രൂപയോ ആവശ്യമുണ്ടോ? നിങ്ങൾ ഇപ്പോൾ നൂറു രൂപ നൽകിയാൽ, നിങ്ങളുടെ ത്യാഗം 100% ആണ്. നാളെ ആയിരം രൂപ സമ്പാദിച്ചതിന് ശേഷം തൊള്ളായിരം രൂപ കൂടി കൊടുത്താൽ അത് 100% ത്യാഗമല്ല. സമ്പത്ത് സമ്പാദിക്കുന്നതിനൊപ്പം അത്യാഗ്രഹം വളരുന്നു. നിങ്ങൾ ചിന്തിച്ചേക്കാം “ഞാൻ കഴിഞ്ഞ തവണ നൂറു രൂപ തന്നു. ഞാൻ എന്തിന് ആയിരം കൊടുക്കണം? ഇത്തവണ ഇരുന്നൂറ് തരാം”. നിങ്ങൾക്ക് കൂടുതൽ പണം ലഭിച്ചുകഴിഞ്ഞാൽ, നിങ്ങൾ അതിനോട് കൂടുതൽ അറ്റാച്ച്മെൻ്റ് വളർത്തിയെടുക്കുന്നു. നിങ്ങളുടെ വരുമാനം കുറവായതിനാൽ, നിങ്ങളുടെ അറ്റാച്ച്മെൻ്റ് കുറവാണ്, അതിനാൽ ഇപ്പോൾ നൂറു രൂപ നൽകുന്നത് നല്ലതാണ്. കൂടുതൽ പണം കിട്ടിയാൽ പണത്തോടുള്ള അഭിനിവേശവും വർദ്ധിക്കും. അതുകൊണ്ടാണ്, പണക്കാർക്ക് ഒരിക്കലും ദാനം ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല, പാവപ്പെട്ടവർക്ക് മാത്രമേ ദൈവത്തിന് പണം ദാനം ചെയ്യാൻ കഴിയൂ. എല്ലായ്പ്പോഴും ദരിദ്രരാണ് ദൈവത്തിൻ്റെ പരീക്ഷണത്തിൽ വിജയിക്കുന്നത്. ദാരിദ്ര്യം മൂലം ദിവസങ്ങളോളം പട്ടിണി കിടന്നിരുന്ന ഒരു പാവപ്പെട്ട സ്ത്രീയുടെ വീട്ടിലേക്ക് ആദി ശങ്കരൻ പോയി. എന്നാൽ, ആദിശങ്കരൻ ഭിക്ഷ യാചിക്കാൻ വന്നപ്പോൾ അവൾ വീട് മുഴുവൻ തിരയുകയും ഒരു ചെറിയ പഴം കണ്ടെത്തുകയും ചെയ്തു. അവൾ ആ ചെറിയ പഴം കൊണ്ടുവന്ന് ആദിശങ്കരൻ്റെ പാത്രത്തിൽ ഇട്ടു. നല്ല വിശപ്പുള്ളതിനാൽ അവൾക്ക് അത് കഴിക്കാമായിരുന്നു. പക്ഷേ, അവൾ അത് ശങ്കരന് ബലിയർപ്പിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. അപ്പോൾ, ശങ്കരൻ അത്യധികം സന്തുഷ്ടനായി, അവൻ സ്വയമേവ കനകധാരാ സ്തോത്രം പാടി, ലക്ഷ്മി ദേവി സ്വർണ്ണഫലങ്ങൾ വർഷിച്ചു.
എല്ലാ ദിവസവും, ശങ്കരൻ മറ്റ് പല വീടുകളിലും ഭിക്ഷാടനത്തിനായി പോകുകയും ആളുകൾ അദ്ദേഹത്തിന് നല്ല ഭക്ഷണം നൽകുകയും ചെയ്തു. പക്ഷേ, മറ്റൊരു ഭക്തനോടും അദ്ദേഹം അത്ര പ്രസാദിച്ചില്ല. കാരണം അവളുടെ ത്യാഗം 100% ആയിരുന്നു, മറ്റ് വീടുകളിൽ അവരുടെ ത്യാഗം 1% അല്ലെങ്കിൽ 0.5% അല്ലെങ്കിൽ 0.1% മാത്രമായിരുന്നു. ത്യാഗത്തിൻ്റെ അളവല്ല, ഭക്തൻ ബലിയർപ്പിക്കുന്ന ആകെ സമ്പത്തിൻ്റെ ശതമാനം മാത്രമാണ് ദൈവം കാണുന്നത് എന്ന് ഇത് വീണ്ടും തെളിയിക്കുന്നു. സുദാമയുടെ കാര്യത്തിൽ, ത്യാഗം 200% ആണെന്ന് ഞാൻ പറയുന്നു, കാരണം അവൻ്റെ വീട്ടിൽ ഒന്നുമില്ല, അവൻ തൻ്റെ അയൽവാസികളുടെ അടുത്തേക്ക് കടമായി കുറച്ച് അവിൽ കൊണ്ടുവരാൻ പോയി, അങ്ങനെ അവന് അത് ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ നൽകാം. കടം വാങ്ങി ആരെങ്കിലും പണം ദൈവത്തിനു സമർപ്പിക്കുമോ? ആർക്കുവേണമെങ്കിലും അവരുടെ പക്കലുള്ളത് നൽകാം, അതാണ് പരമാവധി പരിധി. മറ്റുള്ളവരുടെ വീട്ടിൽ പോയി കടം വാങ്ങാൻ ആരെങ്കിലും വിചാരിക്കുമോ? അത്തരമൊരു ത്യാഗത്തിൻ്റെ ശതമാനം ആർക്കെങ്കിലും കണക്കാക്കാമോ?
20. സ്വാമീ, അങ്ങയുടെ കൃപയാൽ മാത്രമാണ് എല്ലാവർക്കും പണം ലഭിക്കുന്നത്. അല്ലേ?
[ശ്രീ സത്തി റെഡ്ഡി ചോദിച്ചു:- സ്വാമിജി, ഞങ്ങൾക്ക് ലഭിക്കുന്ന പണം അങ്ങയുടെ കൃപയാൽ മാത്രമാണ്, അല്ലേ?]
സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- നോക്കൂ, അത് എല്ലായ്പ്പോഴും രഹസ്യമായിരിക്കണം, തുറക്കാൻ പാടില്ല. അത് തുറന്നാൽ യഥാർത്ഥ സ്നേഹം നേടാനാവില്ല. ഞാൻ എപ്പോഴും ഒരു കഥ പറയാറുണ്ട്. ഒരു മുത്തച്ഛൻ തൻ്റെ പേരക്കുട്ടിക്ക് ഒരു ബിസ്കറ്റ് പാക്കറ്റ് വാങ്ങി കൊണ്ടുവന്നു. ആ ബിസ്ക്കറ്റ് പാക്കറ്റ് മരുമകൾക്ക് (ആ പേരക്കുട്ടിയുടെ അമ്മ) കൊടുത്തു, മുത്തച്ഛൻ ഈ ബിസ്ക്കറ്റ് വാങ്ങിയത് വെളിപ്പെടുത്തരുത് എന്ന് പറഞ്ഞു. അവൾ ഒരു ബിസ്ക്കറ്റ് തൻ്റെ മകന് കൊടുത്തു, അവൻ്റെ മുത്തച്ഛൻ ബിസ്ക്കറ്റ് വാങ്ങിയതായി അവനറിയില്ല. ഇപ്പോൾ, മുത്തച്ഛൻ പേരക്കുട്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി, "എനിക്ക് വിശക്കുന്നു, ആ ബിസ്ക്കറ്റ് എനിക്ക് തരുമോ?". മുത്തച്ഛൻ ബിസ്ക്കറ്റ് പാക്കറ്റ് വാങ്ങിയെന്ന് പേരക്കുട്ടിക്ക് അറിയാമെന്നിരിക്കട്ടെ, നന്ദി സൂചകമായി അവനു ഉടൻ തന്നെ ആ ബിസ്ക്കറ്റ് മുഴുവൻ മുത്തച്ഛനു നൽകും. അവൻ ചിന്തിക്കും “എൻ്റെ മുത്തച്ഛൻ എനിക്ക് 100 ബിസ്ക്കറ്റ് വാങ്ങി. പകരം ഒരു ബിസ്ക്കറ്റ് കൊടുക്കാൻ എനിക്ക് പറ്റില്ലേ?" അവൻ അമ്മയുടെ അടുത്ത് പോയി മുത്തച്ഛന് കൊടുക്കാൻ കുറച്ച് ബിസ്ക്കറ്റ് കൂടി ചോദിക്കും. പക്ഷേ, ഇത് യഥാർത്ഥ പ്രണയമല്ല. ഇത് നന്ദിയുടെ പ്രകടനം മാത്രമാണ്. അതുകൊണ്ടാണ് മുത്തച്ഛൻ മരുമകളോട് ഈ ബിസ്‌ക്കറ്റുകൾ വാങ്ങിയത് രഹസ്യമായി സൂക്ഷിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടത്. ഇനി, പേരക്കുട്ടിക്ക് മുത്തച്ഛനോട് ആത്മാർത്ഥമായ സ്നേഹമുണ്ടെങ്കിൽ, മുത്തച്ഛനു ഒരു ബിറ്റ് അല്ലെങ്കിൽ മുഴുവൻ ബിസ്കറ്റ് നൽകും. വസ്തുത രഹസ്യമായി സൂക്ഷിച്ചാൽ മാത്രമേ പരീക്ഷ ശരിയായ രീതിയിൽ നടത്താൻ കഴിയൂ. അല്ലെങ്കിൽ, കൃതജ്ഞത കടന്നുവരും.
ദൈവം എല്ലാവർക്കും എല്ലാം നൽകുന്നു. ആർക്കെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ, അത് ദൈവം മാത്രമാണ് നൽകുന്നത്. ഈ വസ്തുത എല്ലാവർക്കും അറിയാം. പക്ഷേ, അത് ദൈവത്തിന് സമ്പത്ത് ദാനം ചെയ്യുമ്പോൾ ഭക്തൻ്റെ മനസ്സിനെ ബാധിക്കരുത്. ഭക്തനെ പരീക്ഷിക്കുമ്പോൾ, ദൈവം ഈ വസ്തുത മറച്ചുവെക്കുന്നു, അത് നമ്മുടെ മനസ്സിൽ വരില്ല. അത് നമ്മുടെ മനസ്സിൽ വന്നാലും, മായ എന്ന ദൈവശക്തി നമ്മുടെ മനസ്സിൽ ഒരു സംശയം സൃഷ്ടിക്കുന്നു, നമ്മൾ ദാനം ചെയ്യുന്ന വ്യക്തി ദൈവത്തിൻ്റെ സമകാലിക മനുഷ്യാവതാരമാണോ അല്ലയോ എന്ന്. ദൈവത്തിൻ്റെ പരീക്ഷണം എല്ലാ കോണുകളിൽ നിന്നും എപ്പോഴും പ്രായോഗികവും കൃത്യവുമാണ്. യഥാർത്ഥ സ്നേഹം കൃതജ്ഞതയിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമാണ്, ഇക്കാലത്ത് ആളുകൾക്ക് ദൈവത്തോടുള്ള നന്ദി പോലും ഇല്ല.
21. ജാതിയുടെയും മതത്തിൻ്റെയും അടിസ്ഥാനത്തിൽ ഭിന്നിച്ചിരിക്കുന്ന എല്ലാവരെയും ദയവായി ഒന്നിപ്പിക്കുക.
[ശ്രീ ഫണി ചോദിച്ചു:- സ്വാമി, എനിക്കൊരു ചോദ്യമുണ്ട്. ഇന്ന് സമൂഹം ജാതിയുടെയും മതത്തിൻ്റെയും അടിസ്ഥാനത്തിൽ വിഭജിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. സദ്ഗുരു എന്ന നിലയിൽ അങ്ങ് എല്ലാ ആളുകളെയും ഒന്നിപ്പിക്കണം. ജാതിയുടെയും മതത്തിൻ്റെയും അടിസ്ഥാനത്തിൽ അങ്ങേയ്ക്കു എങ്ങനെ എല്ലാ ആളുകളെയും ഒന്നിപ്പിക്കാൻ കഴിയും?]
സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ഞാൻ തിരഞ്ഞെടുപ്പിൽ (ഇലക്ഷൻ) നിൽക്കുകയാണെങ്കിൽ, ഞാൻ തീർച്ചയായും എല്ലാ ജാതികളെയും ഒന്നിപ്പിക്കുകയും വോട്ട് ചോദിക്കുകയും ചെയ്യും! സത്യത്തിൽ, ഞാൻ തിരഞ്ഞെടുപ്പിലേക്കുള്ള വഴിയിലാണ്! ഗായത്രിയുടെ യഥാർത്ഥ അർത്ഥം ദൈവ സ്തുതിയുടെ മധുരഗാനങ്ങൾ ആലപിക്കുന്നതാണെന്ന് വെളിപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് സ്ത്രീകളിൽ നിന്ന് സഹതാപം നേടാൻ ഞാൻ ശ്രമിക്കുകയും അത് ചെയ്യുന്നത് പുരുഷന്മാരല്ല, സ്ത്രീകൾ മാത്രമാണെന്ന് തെളിയിക്കുകയും ചെയ്തു. യജ്ഞം എന്നാൽ ഭക്ഷണം പാകം ചെയ്യുകയും വിശക്കുന്നവരുടെ വൈശ്വാനര അഗ്നിക്ക് (വിശപ്പിന്) നൽകുകയും ചെയ്യുന്നതിനാൽ യഥാർത്ഥ യജ്ഞം സ്ത്രീകളാണ് ചെയ്യുന്നതെന്നും ഞാൻ പറഞ്ഞു. എൻ്റെ വെബ്‌സൈറ്റിൽ ഞാൻ ഇവയെക്കുറിച്ച് ധാരാളം വാദങ്ങൾ നൽകിയിട്ടുണ്ട്. അതിനാൽ, ഏകദേശം 50% വോട്ടുകൾ സ്ത്രീകൾ മാത്രമായതിനാൽ ഞാൻ ആദ്യം സ്ത്രീകളുടെ വോട്ടുകൾ നേടുന്നു! പിന്നെ, ജന്മത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ജാതി വ്യവസ്ഥയെ ഞാൻ നിഷേധിക്കുകയും ഗുണങ്ങളും കർമ്മങ്ങളും അനുസരിച്ചാണ് ജാതി തീരുമാനിക്കുന്നത് എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു (ഗുണ കർമ്മ വിഭാഗശഃ - ഗീത). വേദത്തിൽ നിന്നുള്ള സത്യകാമ ജാബാലയുടെ ഉദാഹരണം ഞാൻ നൽകിയിട്ടുണ്ട്. ഗൌതമ മുനി തൻ്റെ പിതാവിനെക്കുറിച്ച് ജബാലയോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ, ജബാല തുറന്നുപറഞ്ഞു: “എനിക്കറിയില്ല. ഞാൻ അമ്മയോട് ചോദിക്കാം". അവൻ്റെ അമ്മ പറഞ്ഞു, "ഞാൻ ഒരു വേലക്കാരിയായി പല വീടുകളിലും ജോലി ചെയ്തു, നിന്റെ അച്ഛൻ ആരാണെന്ന് എനിക്കറിയില്ല".
അപ്പോൾ സത്യകാമ ജാബാല ഗൗതമൻ്റെ അടുക്കൽ വന്ന് സത്യം പറഞ്ഞു "ഞാൻ ആർക്കാണ് ജനിച്ചതെന്ന് അറിയില്ലെന്ന് എന്റെ അമ്മ പറയുന്നു. അതിനാൽ, എന്റെ പിതാവിന്റെ പേര് എനിക്കറിയില്ല". തുടർന്ന്, സത്യം പറഞ്ഞതിനാൽ സത്യകാമ ജബാല ഒരു ബ്രാഹ്മണനായിരിക്കണം എന്ന് ഗൗതമൻ പ്രഖ്യാപിക്കുകയും അവനെ തൻ്റെ ഗുരുകുലത്തിൽ പ്രവേശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഏതു ജാതിയിൽ ജനിച്ചാലും അവൻ ബ്രാഹ്മണനാണ്, കാരണം അവൻ സത്യം പറയുന്നു. "നിങ്ങൾ ബ്രാഹ്മണ കുടുംബത്തിൽ ജനിച്ചവരായിരിക്കണം, അതുകൊണ്ടാണ് നിങ്ങൾ സത്യം പറയുന്നത്" എന്ന് ഗൗതമൻ പറഞ്ഞില്ല. ജനശ്രുതിയുടെ മറ്റൊരു ഉദാഹരണവും ഞാൻ പറഞ്ഞു. ജനശ്രുതി ഒരു രാജാവായിരുന്നു. ജന്മംകൊണ്ട് ക്ഷത്രിയനായിരുന്നു, എന്നാൽ അദ്ദേഹം മാനസികമായി വളരെയധികം ആശങ്കാകുലനായിരുന്നതിനാൽ റൈക്വ മുനി അദ്ദേഹത്തെ ഒരു ശൂദ്രൻ എന്നാണ് അഭിസംബോധന ചെയ്തത്. ജന്മനാ ജാബാലയുടെ ജാതി അറിയില്ലെങ്കിലും ജന്മം കൊണ്ട് ക്ഷത്രിയനെന്ന ജനശ്രുതിയുടെ ജാതി വ്യക്തമായി അറിയാം. അവൻ ആശങ്കാകുലനായതിനാൽ, ശൂദ്രൻ എന്നാൽ വിഷമിക്കുന്ന വ്യക്തി (ശോഛതി ഇതി ശൂദ്രഃ) എന്നതിനാൽ ശൂദ്രൻ എന്ന് വിളിക്കപ്പെട്ടു.
അതിനാൽ, ഗുണത്തിൽ നിന്നാണ് ജാതി ഉരുത്തിരിഞ്ഞത്, എന്നാൽ ഗുണം ജാതിയിൽ നിന്ന് ഉരുത്തിരിഞ്ഞതല്ല. റോമഹർഷണൻ ഒരു കലം നിർമ്മാതാവായിരുന്നു, എന്നാൽ എല്ലാ മുനിമാരും ചേർന്ന് നൈമിഷ വനത്തിലെ യാഗത്തിൻ്റെ തലവനായി അദ്ദേഹത്തെ നിയമിച്ചു. മറ്റെല്ലാ ജ്ഞാനികളും ജന്മം കൊണ്ട് ബ്രാഹ്മണരും ഗുണത്താൽ ബ്രാഹ്മണരുമാണ്. പക്ഷേ, അവർ റോമഹർഷണനെ യജ്ഞത്തിൻ്റെ തലവനാക്കി, പക്ഷേ അവൻ ജന്മംകൊണ്ട് ഒരു കലം നിർമ്മാതാവായിരുന്നു (കുശവൻ). ബലരാമൻ യാഗത്തിനോ യജ്ഞത്തിനോ വന്നപ്പോൾ, റോമഹർഷണനൊഴികെ എല്ലാ മുനിമാരും ബഹുമാനത്തോടെ എഴുന്നേറ്റു. യാഗത്തിൻ്റെ അദ്ധ്യക്ഷൻ ആരുടെയും മുന്നിൽ എഴുന്നേറ്റു നിൽക്കരുത് എന്നതാണ് യജ്ഞത്തിൻ്റെ നിയമം. അതിനാൽ, അദ്ദേഹം ആ നിയമം പാലിച്ചു. പക്ഷേ, ക്ഷുഭിതനായ ബലരാമൻ തൻ്റെ ഹലായുധം കൊണ്ട് അവനെ വധിച്ചു. തുടർന്ന്, എല്ലാ ഋഷിമാരും ബലരാമനെ ശകാരിക്കുകയും നിയമത്തെക്കുറിച്ച് (നിയമം) പറയുകയും ചെയ്തു. ആദി ശേഷൻ്റെ അവതാരമായ ബലരാമൻ റോമഹർഷണന് ജീവൻ തിരികെ നൽകുകയും അവൻ്റെ പാപം ക്ഷമിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെടുകയും ചെയ്തു. ഈ സംഭവം മുഴുവനും ഭാഗവതത്തിലുണ്ട്. രോമഹർഷണൻ ജന്മം കൊണ്ട് ബ്രാഹ്മണനല്ലെങ്കിലും, ഗുണങ്ങളാലും കർമ്മങ്ങളാലും ബ്രാഹ്മണനായിരുന്നു. കലിയുഗം ആരംഭിച്ച് വെറും അയ്യായിരം വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടതാണ് ഇന്നത്തെ ജന്മത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ഈ ജാതി വ്യവസ്ഥ. പിളർത്തുകയും കലഹങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കുകയും ജനങ്ങൾക്കിടയിൽ വിദ്വേഷം സൃഷ്ടിക്കുകയും ചെയ്യുക മാത്രമാണ് കലിയുടെ സവിശേഷതകൾ. ഞാൻ വളരെയധികം ശ്രദ്ധിക്കുകയും എന്റെ ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൽ എല്ലാറ്റിന്റെയും യഥാർത്ഥ അർത്ഥം വിശദീകരിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.
22. കർമ്മ ഫല ത്യാഗത്തിനും കർമ്മ സംന്യാസത്തിനും ഇടയിൽ ഉയർന്നത് ഏതാണ്?
[ശ്രീ സൂര്യ ചോദിച്ചു:- സ്വാമി, എനിക്കൊരു സംശയമുണ്ട്. കർമ്മ ഫല ത്യാഗവും കർമ്മ സംന്യാസവുമാണ് പ്രായോഗിക ഭക്തിയുടെ തെളിവ്. ഇവ രണ്ടിനും ഇടയിൽ ഏതാണ് ഉയർന്നത്?]
സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ഗീതയിൽ, കർമ്മ ഫല ത്യാഗമാണ് ഏറ്റവും ഉയർന്നത് എന്ന് വ്യക്തമായി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് (ശ്രേയോ ഹി ജ്ഞാന മഭ്യാസാത്, ജ്ഞാനാദ് ധ്യാനം വിശിഷ്യതേ, ധ്യാനാത് കർമ്മ-ഫല-ത്യാഗ, സ്ത്യാഗാ ഛ്ഹാന്തി രനന്തരമ്). കർമ്മ സംന്യാസത്തിൽ (ജോലിയുടെ ത്യാഗം) ഊർജ്ജം ത്യാഗവും കർമ്മ ഫല ത്യാഗത്തിൽ (സമ്പത്തിൻ്റെ ത്യാഗം) ദ്രവ്യവും ബലിയർപ്പിക്കുന്നുവെന്നും ഞാൻ ശാസ്ത്രീയമായി വിശദീകരിച്ചു. ഊർജത്തിനും ദ്രവ്യത്തിനുമിടയിൽ ദ്രവ്യം വലുതാണ്, കാരണം ഒരു ചെറിയ അളവിലുള്ള ദ്രവ്യം ധാരാളം ഊർജ്ജത്തിന് തുല്യമാണ് (E=mc2). ഒരു ചെറിയ ദ്രവ്യത്തെ ഊർജമാക്കി മാറ്റുമ്പോൾ, ഒരു ആറ്റം ബോംബില്ലെന്നപോലെ ധാരാളം ഊർജ്ജം പുറത്തുവരുന്നു. അതിനാൽ, ശാസ്ത്രം അനുസരിച്ച് ഊർജത്തേക്കാൾ വിലപ്പെട്ടതാണ് ദ്രവ്യം. പ്രവൃത്തിയിലോ ലൗകിക ജീവിതത്തിലോ പോലും, ജോലിക്കാരൻ അവൻ്റെ / അവളുടെ ജോലി (ഊർജ്ജം) ത്യാഗം ചെയ്യുന്നു, തൊഴിലുടമ പണം (ദ്രവ്യം) നൽകുന്നു. ആരെ ആരെയാണ് ബഹുമാനിക്കുന്നത്? തൊഴിലുടമയെ ജീവനക്കാരൻ ബഹുമാനിക്കുന്നു. ഊർജം നൽകുന്ന ജോലിക്കാരനേക്കാൾ വലുതാണ് ദ്രവ്യമോ പണമോ നൽകുന്ന തൊഴിലുടമ. ഊർജ്ജം ത്യാഗം ചെയ്യുന്ന നിരവധി ജീവനക്കാർ ഉണ്ട്, എന്നാൽ തൊഴിലുടമകൾ കുറവാണ്. അതിനാൽ, കർമ്മ ഫല ത്യാഗമാണ് ഏറ്റവും ഉയർന്നത്, എന്നാൽ കഴിവിനെക്കുറിച്ചുള്ള ചോദ്യം എപ്പോഴും അവിടെയുണ്ട്.
നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ കഴിവിന് അനുസൃതമായും നിങ്ങളുടെ ഭക്തിക്ക് അനുസൃതമായും, ഏതാണോ കുറവ് അത് നിങ്ങൾ ദാനം ചെയ്യണം (യഥാ ശക്തി യഥാ ഭക്തി). നികുതി അടയ്‌ക്കുന്നതിന് മുമ്പ് നിങ്ങളുടെ എച്ച്ആർഎ കണക്കാക്കുന്നത് പോലെ, നിങ്ങളുടെ ശേഷിക്കും ഭക്തിക്കും ഇടയിൽ ഏറ്റവും കുറവ് ഏതാണോ അത് നിങ്ങൾ കണക്കാക്കണം! നിങ്ങൾക്ക് 100 രൂപയുടെ കഴിവ് (ശക്തി) ഉണ്ടെന്ന് കരുതുക, എന്നാൽ എന്നിലുള്ള നിങ്ങളുടെ മതിപ്പ് (ഭക്തി) 10 രൂപ മാത്രമാണെന്ന് കരുതുക ("ഈ വ്യക്തി 10 രൂപ അർഹിക്കുന്നു, അതിൽ കൂടുതലല്ല" എന്ന് നിങ്ങൾ കരുതുന്നു), അപ്പോൾ നിങ്ങൾ 10 രൂപ മാത്രം നൽകണം. ഇവിടെ, നിങ്ങളുടെ ശക്തി 100 ആണ്, എന്നാൽ എന്നോടുള്ള നിങ്ങളുടെ ഭക്തി 10 മാത്രമാണ്. 10 എന്നത് 10 നും 100 നും ഇടയിലുള്ള ഏറ്റവും കുറഞ്ഞ സംഖ്യയായതിനാൽ, നിങ്ങൾ 10 മാത്രം നൽകണം. ഇത് വിപരീതമാണെന്ന് കരുതുക, അവിടെ നിങ്ങളുടെ ശേഷി 10 ആണ്, എന്നാൽ എന്നിലുള്ള നിങ്ങളുടെ മതിപ്പ് 100 ആണ്, ഭക്തി ഉയർന്നതാണെങ്കിലും നിങ്ങൾക്ക് ശക്തിയില്ലാത്തതിനാൽ നിങ്ങൾക്ക് 10 മാത്രമേ നൽകാൻ കഴിയൂ. നിങ്ങളുടെ ശക്തിയും ഭക്തിയും തുല്യമാണെന്ന് കരുതുക, അപ്പോൾ നിങ്ങൾ കണക്കാക്കിയ തുക നൽകണം. നിങ്ങളുടെ കഴിവ് 100 ആണെന്നും എന്നോടുള്ള നിങ്ങളുടെ ഭക്തിയും 100 ആണെന്നും കരുതുക, അപ്പോൾ നിങ്ങൾ 100 നൽകണം. നിങ്ങളുടെ ശേഷി 10 ആണെന്നും എന്നിലുള്ള നിങ്ങളുടെ മതിപ്പ് 10 ആണെന്നും കരുതുക, തുടർന്ന് നിങ്ങൾ 10 നൽകണം. ഇവിടെ ആകെ നാല് സാധ്യതകൾ ഉണ്ട്, പക്ഷേ ചില അസാധാരണ നിയമങ്ങളും ഉണ്ട്.
സക്തുപ്രസ്ഥ ഒരു അസാധാരണ ഉദാഹരണമാണ്. കടുത്ത വരൾച്ചയുടെ കാലമായിരുന്നു അത്, ഒരു മാസത്തെ പട്ടിണിക്ക് ശേഷം സക്തുപ്രസ്ഥയ്ക്ക് കുടുംബത്തിന് വേണ്ടി കുറച്ച് മാവ് ലഭിച്ചു. സക്തുപ്രസ്ഥ, ഭാര്യ, മകൻ, മരുമകൾ എന്നിവരായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ കുടുംബത്തിലെ നാല് അംഗങ്ങൾ. ഒരു മാസം കഴിഞ്ഞ് കുറച്ച് മാവ് കിട്ടിയതിനാൽ അവർ അത് പാകം ചെയ്ത് നാല് ഭാഗങ്ങളായി വിഭജിക്കുകയും ചെയ്തു. അപ്പോൾ ദൈവം ഒരു അതിഥി-യാചകനായി വന്ന് ഭക്ഷണം ചോദിച്ചു. സക്തുപ്രസ്ഥൻ തൻ്റെ വിഹിതം അവനു നൽകി. ആ വിഹിതം കഴിച്ച അദ്ദേഹം "എനിക്ക് ഇപ്പോഴും വിശക്കുന്നു" എന്ന് പറഞ്ഞു. തുടർന്ന് ഭാര്യ തൻ്റെ വിഹിതം നൽകി. തനിക്ക് അപ്പോഴും വിശക്കുന്നുണ്ടെന്ന് അതിഥി പറഞ്ഞു. മകൻ തന്റെ വിഹിതം നൽകി, അപ്പോഴും വിശപ്പുണ്ടെന്ന് അതിഥി പറഞ്ഞു. തുടർന്ന് മരുമകളും വിഹിതം കൊടുത്തു. കഠിനമായ വരൾച്ചയുടെ സമയത്ത് ഭക്ഷണത്തിൻ്റെ നാല് ഭാഗങ്ങളും ദൈവത്തിന് ബലിയർപ്പിച്ചു, ഇത് വളരെ അസാധാരണമായ ഒരു സംഭവമാണ്. യേശുവിന് ഒരു നാണയം നൽകിയ ഭിക്ഷക്കാരി പോലും ഒരു അസാധാരണ സംഭവമാണ്, കാരണം നിങ്ങൾ ലോകത്തിൽ നിരീക്ഷിക്കുകയാണെങ്കിൽ, ഒരു യാചകൻ ഒരു പൈസയെക്കുറിച്ച് ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല, എന്നാൽ ഒരു മൾട്ടി മില്യണയർ ഒരു പൈസയെക്കുറിച്ച് പോലും ശ്രദ്ധിക്കുന്നു! അവൻ ഒരു പാവപ്പെട്ട മനുഷ്യനാണെങ്കിൽ, 100 രൂപ നോട്ടുകൾ പോലും അവൻ ശ്രദ്ധിക്കില്ല.
നിങ്ങൾ സമ്പന്നരാകുമ്പോൾ, നിങ്ങളുടെ ഉള്ളിലെ അത്യാഗ്രഹവും വർദ്ധിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ്, നിങ്ങൾ ദൈവത്തിന് കൂടുതൽ ത്യാഗം ചെയ്താലും, ത്യാഗത്തിന്റെ ശതമാനം കുറവായിരിക്കും. നിങ്ങളുടെ പണമോ ഊർജമോ ദൈവത്തിനായി ചെലവഴിക്കാൻ നിങ്ങൾക്ക് കഴിവുണ്ടെങ്കിൽ, അത് ചെലവഴിക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ, ദൈവത്തോട് യഥാർത്ഥ സ്നേഹമില്ലെന്ന് അത് തെളിയിക്കുന്നു. ആർക്കെങ്കിലും സമ്പത്ത് ത്യജിക്കാൻ കഴിവില്ലെങ്കിൽ, കർമ്മ സംന്യാസം (ഊർജ്ജത്തിൻ്റെയോ ജോലിയുടെയോ ത്യാഗം) തന്നെ 100% ത്യാഗമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. ഒരു സന്യാസിക്ക് കർമ്മ ഫല ത്യാഗം ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല, കാരണം അവൻ തന്നെ ഭക്ഷണത്തിനായി യാചിക്കുന്നു. അവന് എന്ത് കർമ്മഫല ത്യാഗമാണ് ചെയ്യാൻ കഴിയുക? ഒന്നുമില്ല. ഒരു സന്യാസിയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, കർമ്മ സംന്യാസം (ഊർജ്ജത്തിൻ്റെയോ ജോലിയുടെയോ ത്യാഗം) തന്നെ യഥാർത്ഥ ഭക്തിയുടെ പരീക്ഷണമാണ്. യഥാർത്ഥത്തിൽ, പിന്നിലെ തത്വം കർമ്മ ഫല ത്യാഗം സൈദ്ധാന്തിക ഭക്തിയുടെ പരീക്ഷണമാണ് എന്നതാണ്. ദൈവത്തിന് യാതൊന്നും ആവശ്യമില്ലെന്നും ദൈവത്തോടുള്ള നമ്മുടെ ത്യാഗം അവനോടുള്ള നമ്മുടെ യഥാർത്ഥ ഭക്തി തെളിയിക്കുന്നുവെന്നും എപ്പോഴും ഓർക്കുക. ഒരാളുടെ യഥാർത്ഥ സ്നേഹം തെളിയിക്കാൻ ലൗകിക ജീവിതത്തിലോ പ്രവൃത്തിയിലോ പ്രായോഗിക ത്യാഗത്തിൻ്റെ അതേ ആശയം പിന്തുടരുന്നതിനാൽ, ആത്മീയ ജീവിതത്തിലോ നിവൃത്തിയിലോ ദൈവത്തോടുള്ള നമ്മുടെ സ്നേഹം പരീക്ഷിക്കാൻ ദൈവവും അത് പിന്തുടരുന്നു.
സ്വാമി അഭിപ്രായപ്പെട്ടു:- ശ്രീ ലക്ഷ്മണൻ 5 ലക്ഷവും പ്രൊഫ. ജെ.എസ്.ആർ. പ്രസാദ് 2 ലക്ഷവും നൽകി എന്നാണ് ഈ ത്രൈലോക്യ അഭിപ്രായപ്പെട്ടത്. പക്ഷേ, അവൾ എത്ര ലക്ഷം നൽകിയെന്ന് നിങ്ങൾക്കറിയാമോ? കഴിഞ്ഞ വർഷം 14 ലക്ഷം രൂപ നൽകി. ഇപ്പോൾ, അവൾ മറ്റ് ഭക്തരെക്കുറിച്ചാണ് സംസാരിക്കുന്നത്. അവൾ യഥാർത്ഥത്തിൽ വളരെ തന്ത്രശാലിയാണ്!
23. തെറ്റായ ജന്മാധിഷ്ഠിത ജാതി വ്യവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് ദയവായി ബോധവൽക്കരിക്കുക.
[ശ്രീമതി. സുധ പറഞ്ഞു:- പാദനമസ്കാരം സ്വാമിജി! എനിക്ക് ഒരു ചോദ്യം കൂടിയുണ്ട്. ഭഗവദ് ഗീതയിൽ കൃഷ്ണൻ ഭഗവദ്ഗീതയിൽ ജന്മാധിഷ്ഠിത ജാതി വ്യവസ്ഥ തെറ്റാണെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, നമ്മുടെ ഇന്ത്യൻ സമൂഹം കഴിഞ്ഞ 5000 വർഷമായി ജാതി വ്യവസ്ഥയുടെ ഈ തെറ്റായ വർഗ്ഗീകരണത്താൽ കഷ്ടപ്പെടുന്നു.]
സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ഇപ്പോൾ, ജാതി വിവേചനം ഇല്ലാതാക്കാൻ സർക്കാർ പോലും നിരവധി നിയമങ്ങൾ പാസാക്കി, സമൂഹം വളരെയധികം മാറി.
[സ്വാമിജി, താഴ്ന്ന ജാതിക്കാർക്ക് സർക്കാർ നൽകുന്ന സംവരണത്തിൻ്റെ കാര്യവും ജന്മത്തെ മാത്രം അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്. അനർഹർക്ക് സർക്കാർ ജോലിയും പ്രമോഷനും ലഭിക്കുന്നതിനാൽ അതൊരു വലിയ പ്രശ്നമാണ്.]
സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ജന്മത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി ജാതി തീരുമാനിക്കുന്നത് കലിയുഗാരംഭം മുതൽ നിലനിൽക്കുന്ന തെറ്റായ ആചാരമാണ്. എന്നാൽ, ഇപ്പോഴത്തെ സർക്കാർ മേൽജാതികൾക്കും താഴ്ന്ന ജാതിക്കാർക്കും ജന്മത്തിൻ്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ജോലി നൽകുന്നു. അല്ലേ?
[പക്ഷേ, അങ്ങയുടെ നിയമം ഇപ്പോൾ പാലിക്കപ്പെടുന്നില്ലേ?]
സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- എൻ്റെ നിയമം ഒരിക്കലും പാലിക്കപ്പെടില്ല, കാരണം ഞാൻ പറഞ്ഞ ഈ നിയമങ്ങൾ സൈദ്ധാന്തികമാണ്, പക്ഷേ പ്രായോഗികമല്ല. ഭഗവാൻ ദത്ത പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞതൊക്കെ ശരിയായ നിയമമാണ്. ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ ഭഗവാൻ ദത്ത മാത്രമാണ്. ജാതി എപ്പോഴും ഗുണങ്ങളും പ്രവൃത്തികളും കൊണ്ട് മാത്രം തീരുമാനിക്കപ്പെടണം. എൻ്റെ ആത്മീയ ജ്ഞാനം എല്ലാ ആളുകളിലേക്കും എത്തട്ടെ, അവർ ചിന്തിക്കുകയും സംവാദിക്കുകയും ചെയ്യട്ടെ. ഭാവിയിൽ ജനങ്ങൾ ശരിയായ ജാതി വ്യവസ്ഥ നടപ്പിലാക്കുമെന്ന് ഞങ്ങൾ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.
24. ദൈവത്തോടുള്ള നന്ദിയും സ്നേഹവും ക്രമത്തിൽ വരുന്നില്ലേ?
[ശ്രീ ഗണേഷ് ചോദിച്ചു:- പാദനമസ്കാരം സ്വാമിജി! സ്വാമിജി, കർമ്മ ഫല ത്യാഗത്തെക്കുറിച്ച് എനിക്ക് ഒരു ചോദ്യമുണ്ട്. മുമ്പത്തെ ചോദ്യത്തിന്, ദൈവത്തോടുള്ള നന്ദിയും ദൈവത്തോടുള്ള സ്നേഹവും രണ്ട് വ്യത്യസ്ത കാര്യങ്ങളാണെന്ന് അങ്ങ് പറഞ്ഞു. അവ ക്രമത്തിൽ വരുന്നില്ലേ?]
സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- കൃതജ്ഞത യഥാർത്ഥത്തിൽ ബിസിനസ്സ് ഭക്തി മാത്രമാണ്. കടയുടമയ്ക്ക് 10 രൂപ കൊടുക്കുമ്പോൾ അവൻ നിങ്ങൾക്ക് 1/4 കിലോ പുളി നൽകും. കടയുടമ നിങ്ങളുടെ 10 രൂപ തന്റെ കടയിലേക്ക് സംഭാവനയായി എടുക്കുകയും നന്ദി പ്രകടിപ്പിക്കാൻ 1/4 കിലോ പുളി നിങ്ങൾക്ക് നന്ദിയോടെ നൽകുകയും ചെയ്യുന്നുവെന്ന് നിങ്ങൾക്ക് പറയാമോ? ഇത് ബിസിനസ്സിന് മാത്രം അനുയോജ്യമാണ്. ആരെങ്കിലും നിങ്ങളുടെ അടുത്ത് വന്ന് ഒരു രൂപ പോലും നൽകാതെ, നിങ്ങൾ ഒരു കിലോ പുളി വളരെ ലജ്ജയോടും വിനയത്തോടും കൂടി നൽകുന്നതാണ് യഥാർത്ഥ സ്നേഹം. യഥാർത്ഥ ഭക്തി വൺവേ ട്രാഫിക് പോലെയാണ്, ബിസിനസ് ഭക്തി ടു വേ ട്രാഫിക് പോലെയാണ്. യഥാർത്ഥ ഭക്തിയിൽ അല്ലെങ്കിൽ വൺവേ ട്രാഫിക്കിൽ, നിങ്ങൾ മറുവശത്ത് നിന്ന് ഒന്നും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നില്ല. നിങ്ങൾക്ക് ദൈവത്തോട് യഥാർത്ഥ സ്നേഹമുള്ളതിനാൽ, നിങ്ങൾ ദൈവത്തിന്റെ വ്യക്തിത്വത്തെയും ഗുണങ്ങളെയും സ്നേഹിക്കുന്നതിനാൽ നിങ്ങൾ ദൈവത്തിന് ത്യാഗം ചെയ്യുകയോ ദാനം ചെയ്യുകയോ ചെയ്യുന്നു. ദൈവത്തോടുള്ള നിങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ സ്നേഹത്തിന്റെ പ്രായോഗിക പ്രകടനം മാത്രമാണ് ത്യാഗം.
നിങ്ങൾ ദൈവത്തിൽ നിന്ന് ഒരു ഫലവും ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ, അതാണ് യഥാർത്ഥ സ്നേഹം. എൻ.ടി.ആർ., എം.ജി.ആർ. തുടങ്ങിയ നടന്മാർക്കും രാഷ്ട്രീയക്കാർക്കും ധാരാളം ആരാധകരുണ്ടായിരുന്നു. ഒരു നായകൻ്റെ ആരാധകൻ ഈ ലോകത്ത് അത്തരം യഥാർത്ഥ സ്നേഹം കാണിക്കുന്നു. അത്തരം സ്നേഹം ദൈവത്തിലേക്ക് വഴിതിരിച്ചുവിടുമ്പോൾ അതിനെ ആരാധക ഭക്തി (ഫാൻ ഡിവോഷൻ) എന്ന് വിളിക്കുന്നു. നായകൻ്റെ സിനിമ റിലീസ് ചെയ്യുമ്പോഴെല്ലാം ഒരു ആരാധകൻ തൻ്റെ നായകനിൽ നിന്ന് ഒന്നും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ അവൻ്റെ പോക്കറ്റിൽ നിന്ന് പണം ചെലവഴിക്കുന്നു. ഈ ആരാധകൻ്റെ പേര് പോലും നായകന് അറിയില്ല, പക്ഷേ ആരാധകൻ തൻ്റെ നായകന് വേണ്ടി എന്തും ചെയ്യും. ആ നായകന്റെ സിനിമകൾ കാണുന്നതിലൂടെ ആരാധകൻ നായകനോട് വളരെയധികം ആകർഷണം വളർത്തിയെടുക്കുന്നു, അവിടെ അവന്റെ വ്യക്തിത്വം സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത രീതിയിൽ അവതരിപ്പിക്കുകയും അവൻ വളരെ നല്ല മാന്യനായി പ്രത്യക്ഷപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. യഥാർത്ഥ ജീവിതത്തിൽ നിങ്ങൾ അവനെ പുറത്ത് കണ്ടാൽ അവൻ ഒരു തെമ്മാടിയാണ്! നായകൻ്റെ തെറ്റായ വ്യക്തിത്വത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി, ഈ ആരാധകൻ വളരെയധികം യഥാർത്ഥ സ്നേഹം വളർത്തിയെടുത്തു. നായകൻ മരിക്കുമ്പോൾ, നായകൻ്റെ കുടുംബാംഗങ്ങൾ മൃതദേഹം ദഹിപ്പിക്കാൻ ശ്മശാനസ്ഥലത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോകുകയും വീട്ടിൽ വന്ന ശേഷം അവൻ സമ്പാദിച്ച എല്ലാ സ്വത്തുക്കളും എടുക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ആ നായകനിൽ നിന്ന് ഒരു പൈസ പോലും വാങ്ങാതെ, കഷ്ടപ്പെട്ട് സമ്പാദിച്ച പണം നായകന് വേണ്ടി ചിലവഴിച്ച ഈ ആരാധകൻ, നായകൻ മരിക്കുമ്പോൾ സ്വയം കത്തിച്ച് ആത്മഹത്യ ചെയ്യും. എന്തൊരു അത്ഭുതകരമായ പ്രണയമാണത്? അതിനെ ആരാധക സ്നേഹം (ഫാൻ ലവ്) എന്ന് വിളിക്കുന്നു.
ഈശ്വരഭക്തിയെ ഞാൻ നാലായി തരംതിരിച്ചു. i) വേശ്യാ ഭക്തി, ii) ബിസിനസ്സ് ഭക്തി, iii) ഇഷ്യൂ ഭക്തി, iv) ആരാധക ഭക്തി. മാതാപിതാക്കൾക്ക് അവരുടെ കുട്ടികളിൽ (ഇഷ്യൂ) യഥാർത്ഥ സ്നേഹം ഉള്ളതിനാൽ ഇഷ്യൂ ഭക്തിയും വളരെ ശുദ്ധമാണ്. ഇഷ്യൂ എന്നാൽ കുട്ടി എന്നാണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത്. വാർദ്ധക്യത്തിൽ അവരുടെ കുട്ടികൾ വേണ്ടവിധം പരിപാലിക്കുന്നില്ലെങ്കിലും മാതാപിതാക്കൾ അവരുടെ സ്വത്ത് മുഴുവൻ കുട്ടികൾക്ക് നൽകുന്നു. "നിങ്ങൾ രാത്രി മുഴുവൻ ചുമയ്ക്കുകയും ഞങ്ങളുടെ ഉറക്കം കെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു" എന്ന് പറഞ്ഞ് ഒരു മകൻ തൻ്റെ വൃദ്ധരായ മാതാപിതാക്കൾക്ക് കിടക്കകൾ വരാന്തയിൽ ഇട്ടുകൊടുക്കുന്നു. അപ്പോൾ, അവൻ്റെ മാതാപിതാക്കൾ ശാസിക്കും: “നന്ദികെട്ട കൂട്ടരേ! കുട്ടിക്കാലം മുതൽ ഞങ്ങൾ നിങ്ങളെ എത്രമാത്രം സേവിച്ചു! ഇപ്പോൾ, നിങ്ങളുടെ ഭാര്യ വന്നതിനാൽ, നിങ്ങൾ ഞങ്ങളെ മറന്നു”. ഈ മാതാപിതാക്കൾ സൈദ്ധാന്തികമായി ശകാരിക്കുന്നു, പക്ഷേ അവർ മകൻ്റെ പേരിൽ എഴുതിയിരിക്കുന്ന സ്വത്ത്-വിൽപ്പത്രം മാറ്റില്ല. ഇത്തരത്തിലുള്ള മാതാപിതാക്കളുടെ സ്നേഹം ദൈവത്തിലേക്ക് വഴിതിരിച്ചുവിടുമ്പോൾ അതിനെ ഇഷ്യൂ ഡിവോഷൻ എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ആരാധക ഭക്തി ഭക്തിയുടെ പരകോടിയായതിനാൽ മാത്രമാണ് ആരാധക ഭക്തി ഏറ്റവും മികച്ചതും ഉയർന്നതുമായിരിക്കുന്നത്.
ഒരു ബന്ധവുമില്ലാതെയും പകരം ഒരു ആഗ്രഹവുമില്ലാതെയും ഒരു ആരാധകൻ സ്നേഹിക്കുന്നു. ബിസിനസ്സ് ഭക്തി എന്നത് ഇരുവശത്തുനിന്നും കൈമാറ്റം ചെയ്യുന്ന ഒരു ടൂ-വേ ട്രാഫിക് ആണെങ്കിലും, അത് വേശ്യാവൃത്തി ഭക്തിയേക്കാൾ മികച്ചതാണ്, അതിൽ നമ്മുടെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് പ്രായോഗിക ത്യാഗമില്ലാതെ പ്രായോഗിക പ്രതീക്ഷ നിലനിൽക്കുന്നു. ഈ വേശ്യാ ഭക്തി നമ്മുടെ നാട്ടിൽ ഒരു വലിയ അളവിൽ നിലനിൽക്കുന്നുണ്ട്. നിങ്ങൾക്കു ജോലിയോ ബിസിനസ്സിൽ ലാഭമോ ലോട്ടറിയോ വേണമെങ്കിൽ, അത് ദൈവത്തിൽ നിന്നുള്ള പ്രായോഗിക അനുഗ്രഹമാണ്, നിങ്ങൾ 108 തവണ ഹനുമാൻ ചാലിസയോ 11 തവണ വിഷ്ണു സഹസ്രനാമമോ വായിക്കുന്നു, ഇത് സൈദ്ധാന്തികമായ ഭക്തിയല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ല. ദൈവത്തിനു വേണ്ടി 10 പൈസ പോലും നിങ്ങൾ ചെലവഴിക്കുന്നില്ല. ഒരു വേശ്യ എന്താണ് ചെയ്യുന്നതെന്ന് നിങ്ങൾക്കറിയാമോ? ഒരു ഉപഭോക്താവ് വരുമ്പോൾ, അവൾ പാട്ടുകൾ പാടി, കപട സ്നേഹത്തിൻ്റെ കണ്ണീർ പൊഴിക്കുന്നു, അങ്ങനെ അവളുടെ ഉപഭോക്താവിൽ നിന്ന് പണം വാങ്ങാം. പണം പ്രായോഗികവും പാടുന്നത് സൈദ്ധാന്തികവുമാണ്. പ്രായോഗിക അനുഗ്രഹങ്ങളോടുകൂടിയ സൈദ്ധാന്തിക ഭക്തിയുടെ കൈമാറ്റത്തെ വേശ്യാ ഭക്തി എന്ന് വിളിക്കുന്നു. പ്രായോഗിക അനുഗ്രഹങ്ങളോടുകൂടിയ പ്രായോഗിക ഭക്തിയുടെ കൈമാറ്റത്തെ വൈശ്യ ഭക്തി അല്ലെങ്കിൽ ബിസിനസ്സ് ഭക്തി എന്ന് വിളിക്കുന്നു. തൻ്റെ ബിസിനസ്സിൽ ദൈവം അവനെ സഹായിച്ചാൽ പ്രായോഗികമായി ത്യാഗം ചെയ്യുമെന്ന് ഒരു വ്യാപാരി ദൈവത്തോട് വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നു.
അപത്യ ഭക്തിയിൽ അല്ലെങ്കിൽ ഇഷ്യൂ ഭക്തിയിൽ, ചില അഭിലാഷങ്ങൾ നിലനിൽക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അത് പരാജയപ്പെട്ടാലും മാതാപിതാക്കളുടെ സ്നേഹം മാറുന്നില്ല. ഉന്മാദ ഭക്തിയിലോ ആരാധക ഭക്തിയിലോ, പ്രതിഫലമായി ഒന്നിനും ആഗ്രഹമില്ല. ദൈവത്തോടുള്ള അത്തരം സ്നേഹം നാം വളർത്തിയെടുക്കണം. ക്ഷേത്രത്തിൽ പോകുമ്പോൾ ചില ലൗകിക പ്രശ്‌നങ്ങൾ നമ്മുടെ മനസ്സിലേക്ക് വരികയും ആ ലൗകിക ആഗ്രഹങ്ങളാൽ നമ്മുടെ ഭക്തി മലിനമാകുകയും ചെയ്യുന്നു. നിങ്ങൾ പ്രായോഗികമായ ഭക്തി ചെയ്യുന്നുവെങ്കിലും, അത് നമ്മൾ ബിസിനസ്സ് ഭക്തിയിൽ കാണുന്നതുപോലെ ദൈവത്തിൽ നിന്ന് പ്രായോഗികമായ ചില നേട്ടങ്ങൾ നേടാനാണ്. അത് ശരിയല്ല. ഒരു ഭ്രാന്തൻ ആരാധകനെപ്പോലെയോ അല്ലെങ്കിൽ സ്വന്തം കുട്ടികളെ സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരു രക്ഷിതാവിനെപ്പോലെയോ നാം ദൈവത്തെ സ്നേഹിക്കണം. ഔരസ പുത്ര (യഥാർത്ഥ മാതാപിതാക്കൾക്ക് ജനിച്ചത്), കൃത്രിമ പുത്ര (കൃത്രിമ ബീജസങ്കലനത്തിലൂടെ ജനിച്ചത്) എന്നിങ്ങനെ 10 തരം കുട്ടികളുണ്ട്. ഭഗവാൻ ദത്തയെ ദത്തപുത്രൻ അല്ലെങ്കിൽ ദത്തുപുത്രൻ എന്നും വിളിക്കാം. യഥാർത്ഥത്തിൽ, ‘ദത്ത’ എന്നാൽ ‘നൽകപ്പെട്ടത്’ എന്നാണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത്. യഥാർത്ഥ മാതാപിതാക്കൾ മക്കളില്ലാത്ത മറ്റ് മാതാപിതാക്കൾക്ക് തങ്ങളുടെ മകനെ നൽകുന്നു, അങ്ങനെ നൽകപ്പെട്ട മകനാണ് 'ദത്തപുത്രൻ'.
നാം ദൈവത്തെ നമ്മുടെ മകനായി ആരാധിക്കുകയും നമ്മുടെ സ്വന്തം കുട്ടികൾക്ക് ചെയ്യുന്നതുപോലെ പ്രായോഗികമായി അവനു സേവനവും ത്യാഗവും ചെയ്യുകയും വേണം. ദത്തുപുത്രനും സ്വത്ത് ചോദിക്കും, അതിനാൽ ദൈവത്തെ മകനായി കണക്കാക്കുന്നത് നമുക്ക് അപകടമാണ്. ഇത് നമുക്ക് നഷ്ടവും ദൈവത്തിന് ലാഭവുമാണ്. പക്ഷേ, നമ്മൾ, മനുഷ്യർ ദൈവത്തേക്കാൾ മിടുക്കരാണ്! അതിനാൽ, ദത്ത നമ്മുടെ പിതാവും അമ്മയുമാണെന്നും നമ്മൾ അവൻ്റെ മക്കളാണെന്നും (ത്വമേവ മാതാ ച പിതാ ത്വമേവ) വിപരീതമായി പറയുന്നു. ദൈവത്തോടുള്ള നമ്മുടെ പ്രായോഗിക ഭക്തിയിൽ നിന്ന് നാം രക്ഷപ്പെടുകയും നമ്മുടെ ഭക്തിയിൽ വൈകല്യമുണ്ടെങ്കിലും സാധാരണ വിൽപത്രത്തിന്റെ രൂപത്തിൽ നമുക്ക് സമ്പത്ത് നൽകണമെന്ന് മാതാപിതാക്കളായ ദൈവത്തോട് ആവശ്യപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു!
മനുഷ്യരുടെ ഈ അമിതബുദ്ധി കണ്ട്, ദത്ത ദൈവത്തിന് ഭ്രാന്താവുകയും അവൻ ലോകത്തിൽ അലഞ്ഞു നടക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, ഇത് ദത്ത ദൈവത്തിന് ലഭിച്ച ശാപമായി വ്യാഖ്യാനിക്കപ്പെടുന്നു!
25. ഭാവിയിൽ ദൈവം പരിപാലിക്കുമെന്ന അഭിലാഷത്തോടെ നമുക്ക് ദൈവത്തിന് 100% ത്യാഗം ചെയ്യാൻ കഴിയുമോ?
[ശ്രീ ഹ്രുഷികേശ് ചോദിച്ചു:- സാഷ്ടാംഗ നമസ്കാരം സ്വാമി. ഭാവിയിൽ എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാൽ ദൈവം എന്നെ പരിപാലിക്കും എന്ന അതിമോഹത്തോടെ 100% ദൈവത്തിന് ബലിയർപ്പിക്കുന്നത് ശരിയാണോ?]
സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- 100% ദൈവത്തിന് ത്യാഗം ചെയ്യുന്നത് വളരെ ചുരുക്കം ചില ഭക്തർ മാത്രമാണ്. നിങ്ങൾ ഒരു അസാധാരണ ഭക്തനാണോ? നിങ്ങൾ പൊതുജനങ്ങളിൽ ഒരാളാണോ? നിങ്ങൾ പൊതുജനങ്ങളിൽ ഒരാളാണ്, അതിനാൽ, നിങ്ങൾ 'യഥാ ശക്തി യഥാ ഭക്തി' യുടെ നിയമം പിന്തുടരണം, അതായത് നിങ്ങളുടെ കഴിവിനനുസരിച്ച് നിങ്ങളുടെ ഭക്തിക്ക് അനുസൃതമായി നിങ്ങൾ ത്യാഗം ചെയ്യണം, ഏതാണോ ഏറ്റവും കുറഞ്ഞത്. നിങ്ങൾ ആദ്യം നിങ്ങളുടെ കുടുംബ ചെലവുകൾ ശ്രദ്ധിക്കണം. നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിന്റെ ലക്ഷ്യം ദൈവത്തെ സേവിക്കുക മാത്രമാണെങ്കിൽ, നിങ്ങളുടെ ചെലവുകൾക്കായി നിങ്ങൾ സമ്പാദിക്കുകയും ലാഭിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന തുകയും ഭാര്യയും കുട്ടികളും ഉൾപ്പെടെയുള്ള നിങ്ങളുടെ കുടുംബത്തിന്റെ ചെലവുകൾക്കായി നിങ്ങൾ സമ്പാദിക്കുകയും കരുതിവച്ച തുകയും ദൈവത്തിന്റെ അക്കൌണ്ടിൽ മാത്രമേ പരിഗണിക്കപ്പെടുകയുള്ളൂ. ദൈവത്തിന്റെ ഒരു നല്ല ദാസനാകാൻ നിങ്ങളുടെ കുടുംബം നൽകുന്ന നല്ല ആരോഗ്യത്തോടെ നിങ്ങൾ സ്വയം പരിപാലിക്കേണ്ടതിനാൽ ദൈവത്തെ സേവിക്കുക എന്നതാണ് നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിലെ ഏക ലക്ഷ്യം എങ്കിൽ മാത്രമേ നിങ്ങളുടെയും നിങ്ങളുടെ കുടുംബത്തിന്റെയും എല്ലാ ചെലവുകളും ദൈവത്തിന് ദാനമായി കണക്കാക്കപ്പെടൂ. നിങ്ങൾക്ക് ജീവിതപങ്കാളി, കുട്ടികൾ, മാതാപിതാക്കൾ മുതലായ ഒരു വീടും കുടുംബവും ഉള്ളതിനാൽ, നിങ്ങളുടെ സന്തോഷത്തിനായി നിങ്ങൾ അവരെ പരിപാലിക്കേണ്ടതുണ്ട്, അങ്ങനെ നിങ്ങൾക്ക് സ്ഥിരമായി ദൈവത്തെ സേവിക്കാനും നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിൻ്റെ ആത്യന്തിക ലക്ഷ്യം നിറവേറ്റാനും കഴിയും. ജീവിതത്തിൻ്റെ ഏകലക്ഷ്യം ദൈവമാകുമ്പോൾ ഈ പരിപാലനച്ചെലവുകളെല്ലാം ദൈവത്തിൻ്റെ അക്കൗണ്ടിൽ വരും. നിങ്ങൾ ആരോഗ്യമുള്ള ശരീരം നിലനിർത്തുകയും മനസ്സമാധാനം നിലനിർത്തുകയും ചെയ്യുന്നില്ലെങ്കിൽ, നിങ്ങൾക്ക് എങ്ങനെ ദൈവത്തെ സേവിക്കാൻ കഴിയും?
തുടരും...
★ ★ ★ ★ ★