പരമ വ്യോമ: അൾട്ടിമേറ്റ് സ്പേസ്

Note: This article is meant for intellectuals only

[Translated by devotees]

[ബുദ്ധിജീവികൾക്ക്] ശ്രദ്ധിക്കുക: ഈ ലേഖനം ബുദ്ധിജീവികൾക്ക് മാത്രമുള്ളതാണ്

ശ്രീ ഫണി (Shri Phani) ചോദിച്ചു: ‘പരമ വ്യോമ’ത്തെക്കുറിച്ച് കുറച്ചുകൂടി വ്യക്തത നൽകാമോ?

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു: സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം (unimaginable God) സ്പേസിന് (space) അതീതനാണ്. സ്പേസിന് നീളം, വീതി, ഉയരം (length, breadth, and height) എന്നിങ്ങനെ മൂന്ന് മാനങ്ങളുണ്ട്. സമയവും സ്പേസിന്റെ (space) ഒരു അനുബന്ധ കോർഡിനേറ്റാണ്, കാരണം സ്പേസ് ഇല്ലാതെ സമയം നിലനിൽക്കില്ല. നാം സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവത്തിന്റെ അവസ്ഥ എടുക്കുമ്പോൾ, അവിടുന്ന് സ്പേസിനും സമയത്തിനും (beyond space and time) അതീതനാണ്, അതിനാൽ അവിടുന്ന് സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്തവനാണ്. അവിടുന്ന് കാലത്തിനതീതനായതിനാൽ (beyond time), സൃഷ്ടികളില്ലാതെ അവിടുന്ന് ഏകനായി നിലനിന്നിരുന്ന കാലത്തെ കുറിച്ച് എന്നോട് ചോദിക്കരുത്. ചതുർമാനമായ സ്ഥല-സമയത്തിനപ്പുറമുള്ള (beyond four-dimensional space-time) അവിടുത്തെ അവസ്ഥ ഇപ്പോൾ നിലനിൽക്കുന്നു, അത് ഭാവിയിലും നിലനിൽക്കും. ഈ ലോകം ഉണ്ടായതിനുശേഷവും അവതാരരൂപത്തിൽ (incarnation) ലോകത്തിൽ പ്രവേശിച്ചാലും അവിടുത്തെ അവസ്ഥ എന്നെന്നേക്കുമായി തുടരുന്നു. ഒന്നിലധികം രൂപങ്ങളിൽ അവതരിച്ചിട്ടും ദൈവം എങ്ങനെ മാറ്റമില്ലാതെ തുടരുന്നു എന്നത് ഒരു അത്ഭുതമാണ്, മാത്രമല്ല അവിടുത്തെ അന്തർലീനമായ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത സ്വഭാവം (His inherent unimaginable nature) കാരണം ഇത് സാധ്യമാണ്. "അവിഭക്തം വിഭക്തേഷു" (“Avibhaktam vibhakteshu”) എന്നാണ് ഗീതയിൽ ഇത് വിവരിച്ചിരിക്കുന്നത്.

ആദ്യം, ദൈവം സ്പേസ് (space) സൃഷ്ടിച്ചു, അത് സൂക്ഷ്മമായ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജമാണ് (subtle inert energy). സ്പേസും സൂക്ഷ്മമായ ഊർജ്ജവും ഒന്നുതന്നെയാണ്, കാരണം വേദം ഒരിടത്ത് സ്പേസിനെ സൃഷ്ടിച്ചു (ആത്മന ആകാശഃ..., Aaatmana Aakaashah...), മറ്റൊരിടത്ത് ദൈവം ഊർജ്ജം സൃഷ്ടിച്ചു (തത് തേജോസൃജത..., Tat tejosrujata...) എന്ന് പറയുന്നു. സൃഷ്ടിയുടെ മറ്റ് ഘടകങ്ങളുടെയും ഇനങ്ങളുടെയും (other elements and items of creation) സൃഷ്ടിയെ സംബന്ധിച്ച്, കാരണത്തിന്റെയും ഫലത്തിന്റെയും (a chain of cause and effect) ഒരു ശൃംഖല വിവരിച്ചിരിക്കുന്നു. സ്പേസിൽനിന്നു നിന്ന് വായുവും വായുവിൽ നിന്ന് അഗ്നിയും (fire) ഉണ്ടായതായി പറയപ്പെടുന്നു. സ്പേസിനും ഊർജത്തിനും മാത്രമാണ് ദൈവം നേരിട്ടുള്ള കാരണമായി പറയുന്നത്. ദൈവം നേരിട്ട് സൃഷ്ടിച്ച ആദ്യത്തെ സൃഷ്ടികൾ, സ്പേസും ഊർജവും രണ്ടും വെവ്വേറെ പറയപ്പെടുന്നതിനാൽ, അവ ഒന്നായിരിക്കണം. സ്‌പേസ്, 'ഒന്നുമില്ല'  (‘nothing’ ) എന്ന് തോന്നുമെങ്കിലും യഥാർത്ഥത്തിൽ 'എന്തോ' (‘something’) ആണെന്നാണ് ഇതിനർത്ഥം. അത് സൂക്ഷ്മമായ ഊർജ്ജമാണ്. ദൃശ്യമായ സ്ഥൂല ഊർജ്ജം (gross energy), അദൃശ്യമായ സൂക്ഷ്മ ഊർജ്ജത്തിൽ (invisible subtle energy) നിന്ന് അതിന്റെ ആവൃത്തിയിലെ (frequency ) കുറവ് വഴി ഉരുത്തിരിഞ്ഞതാണ്. ദൃശ്യപ്രകാശം വൈദ്യുതകാന്തിക വികിരണമാണെന്ന് നമുക്കറിയാം. അൾട്രാവയലറ്റ് ലൈറ്റ്, എക്സ്-റേ, ഗാമാ കിരണങ്ങൾ തുടങ്ങിയ ഉയർന്ന ഫ്രീക്വൻസികളുടെ വൈദ്യുതകാന്തിക വികിരണം നമുക്ക് അദൃശ്യമാണ്, പക്ഷേ അത് ശാസ്ത്രീയ ഉപകരണങ്ങൾ വഴി കണ്ടെത്തുന്നു. സൂക്ഷ്മമായ ഊർജ്ജത്തിന് എക്സ്-റേകളേക്കാളും ഗാമാ കിരണങ്ങളേക്കാളും ഉയർന്ന ആവൃത്തികളുണ്ട്, അത് നമുക്ക് അദൃശ്യമാണ് മാത്രമല്ല, ശാസ്ത്രീയ ഉപകരണങ്ങൾക്ക് അത് കണ്ടെത്താനാകാത്തതുമാണ്. എന്നിരുന്നാലും, ഇത് ഒന്നുമല്ല എന്നല്ല (not nothing), കാരണം ഇത് അടിസ്ഥാനപരമായി ഊർജ്ജമാണ്.

നിങ്ങളുടെ കണ്ണുകൾക്കോ ശാസ്ത്രീയ ഉപകരണങ്ങൾക്കോ എന്തെങ്കിലും അദൃശ്യമായതിനാൽ, അത് 'ഒന്നും'  (‘nothing’ ) അല്ലെങ്കിൽ നിലവിലില്ല (non-existent) എന്നല്ല അർത്ഥമാക്കുന്നത്. അദൃശ്യമാണെങ്കിലും (invisible) അത് നിലനിൽക്കും (exist). പുരാതന ഇന്ത്യൻ യുക്തികൾ (logic) സ്പേസിന്റെ അളവിനെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നു. അവർ ആകാശപരമാനുവിനെ (Aakaashaparamaanu) വിവരിച്ചു, അതിനെ ഏകദേശം ‘സ്പേസിന്റെ ആറ്റങ്ങൾ' (‘atoms of space’) എന്ന് വിവർത്തനം ചെയ്യാം. പഞ്ചഭൂതങ്ങളിൽ (five elements) ഒന്നായ സ്പേസ് എന്തോ ഒന്നാണെന്ന് പുരാതന ഇന്ത്യൻ തത്ത്വചിന്തകർക്ക് അറിയാമായിരുന്നുവെന്ന് ഇത് വ്യക്തമായി സൂചിപ്പിക്കുന്നു. സ്പേസ്  വളയുന്നതിനെക്കുറിച്ചും (bending of space) ശാസ്ത്രം പറയുന്നു, ഇത് സ്പേസ് എന്തോ ആണെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. എല്ലാ സൃഷ്ടികളും അപ്രത്യക്ഷമാകാൻ സാധ്യതയുണ്ട്, പക്ഷേ സ്പേസ് മാത്രം അവശേഷിക്കുന്നു. സ്പേസിന് അതിന്റേതായ സ്വതന്ത്രമായ അസ്തിത്വമുണ്ട്. ചില ശാസ്ത്രജ്ഞർ കരുതുന്നത് പോലെ ദ്രവ്യത്തോടൊപ്പം (matter) സ്പേസും അപ്രത്യക്ഷമാകേണ്ടതില്ല.

ദൈവം ഈ ലോകം സൃഷ്ടിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചു, അവിടുന്ന് ആദ്യത്തെ ഇനമായി സ്പേസ് അല്ലെങ്കിൽ സൂക്ഷ്മ ഊർജ്ജം (subtle energy) സൃഷ്ടിച്ചു. സൃഷ്ടിയില്ലാതെ സ്പേസിന് നിലനിൽക്കാൻ കഴിയുമെങ്കിലും സൃഷ്ടിക്ക് സ്പേസ് ഇല്ലാതെ നിലനിൽപ്പില്ല. ഭാവിയിൽ സൃഷ്ടിക്കപ്പെടാനിരിക്കുന്ന ആത്മാക്കളോട് തന്നെത്തന്നെ പ്രകടിപ്പിക്കാൻ ദൈവം ആഗ്രഹിച്ചു. അതിനാൽ, അവിടുന്ന് ഒരു ദിവ്യ ഊർജ്ജസ്വലമായ ആത്മാവിനെ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ഒരു ദിവ്യ ഊർജ്ജസ്വലമായ ശരീരം സൃഷ്ടിച്ചു (a divine energetic body containing a divine energetic soul). ഊർജ്ജസ്വലമായ ആത്മാവും ശരീരവും ഒരുമിച്ചാണ് ഊർജ്ജസ്വലമായ ജീവികൾ (energetic being) എന്ന് വിളിക്കുന്നത്. സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം ഈ ആദ്യത്തെ ഊർജ്ജസ്വലനുമായി ശാശ്വതമായി ലയിച്ച് ദത്ത (Datta) എന്ന ആദ്യത്തെ ഊർജ്ജസ്വലമായ അവതാരമായി (First Energetic Incarnation called Datta) മാറി. ദത്ത (Datta) എന്നാൽ ആത്മാക്കൾക്കുവേണ്ടി 'നൽകിയത്' അല്ലെങ്കിൽ ‘പ്രകടിപ്പിച്ചത്’ എന്നാണ്. ഹിരണ്യഗർഭ, നാരായണൻ, സദാശിവൻ, ഈശ്വരൻ, സ്വർഗ്ഗത്തിന്റെ പിതാവ് (Hiranyagarbha, Naaraayaṇa, Sadaashiva, Eshvara, and Father of heaven ) തുടങ്ങി നിരവധി പേരുകളിൽ ദത്ത അറിയപ്പെടുന്നു. ആദ്യത്തെ ഊർജ്ജസ്വലമായ അവതാരം അതിന്റെ ശരീരത്തിന്റെയും ആത്മാവിന്റെയും വീക്ഷണകോണിൽ നിന്ന് ഒരു നിശ്ചിത സ്പേസ് ഉൾക്കൊള്ളുന്നു. ആത്മാവും (soul) ഊർജ്ജത്തിന്റെ ഒരു രൂപമാണ്, അതിന് അതിന്റെ നിലനിൽപ്പിന് സ്പേസ് ആവശ്യമാണ്. അതിനാൽ, ആദ്യത്തെ ഊർജ്ജസ്വലമായ അവതാരത്തിന് അതിന്റെ ശരീരത്തിന്റെയും  ആത്മാവിന്റെയും സൃഷ്ടിക്ക് കുറച്ച് സൂക്ഷ്മമായ ഊർജ്ജം ആവശ്യമാണ്. ദൈവം സൃഷ്ടിച്ച ആദ്യത്തെ ഇനമായ സൂക്ഷ്മമായ ഊർജ്ജത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗം ഇതിനായി ഉപയോഗിക്കുന്നു. അവസാനത്തെ ലയനത്തിൽ (final dissolution) പോലും, ആദ്യത്തെ ഊർജ്ജസ്വലമായ അവതാരം വസിക്കുന്ന ഈ സ്പേസ് അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നില്ല, കാരണം ഈ ആദ്യ അവതാരം ശാശ്വതമാണ് (First Incarnation is eternal). ഈ പുണ്യസ്ഥലത്തെ (holy space) പരമമായ സ്ഥലം അല്ലെങ്കിൽ പരമ വ്യോമം (ultimate space or parama vyoma ) എന്ന് വിളിക്കുന്നു. സൃഷ്ടി മുഴുവൻ അപ്രത്യക്ഷമായാലും അപ്രത്യക്ഷമാകാത്തതിനാൽ അതിനെ ആത്യന്തികമായ അല്ലെങ്കിൽ പരമ (ultimate or parama ) എന്ന് വിളിക്കുന്നു.

യഥാർത്ഥത്തിൽ, അന്തിമ ലയനത്തിൽ (final dissolution), ലോകം അതിന്റെ സ്ഥൂലാവസ്ഥയിൽ (gross state) നിന്ന് അവ്യക്തം (avyaktam) എന്ന സൂക്ഷ്മമായ അല്ലെങ്കിൽ മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന അവസ്ഥയിലേക്ക് (subtle or hidden state) പോകുന്നു. പ്രദർശന സമയത്ത് ഒരു സിനിമാ തിയേറ്ററിൽ ഒരു സിനിമ സ്ക്രീനിൽ പ്രൊജക്റ്റ് ചെയ്യുന്നു. ഇത് സൃഷ്ടിയുടെ സ്ഥൂലാവസ്ഥ പോലെയാണ്. ഷോ കഴിയുമ്പോൾ, സിനിമ സ്ക്രീനിൽ പ്രൊജക്റ്റ് ചെയ്യപ്പെടുന്നില്ല, പക്ഷേ അത് ഫിലിം റീലിൽ സൂക്ഷ്മമായ രൂപത്തിൽ തുടരും. ഇത് ലയന സമയത്ത് (dissolution) സൃഷ്ടിയുടെ സൂക്ഷ്മമായ അവസ്ഥ പോലെയാണ്. ഹിരണ്യഗർഭ അല്ലെങ്കിൽ ബ്രഹ്മാവ് (Hiranyagarbha or Brahma) എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന ആദ്യത്തെ ഊർജ്ജസ്വലമായ അവതാരം ലയന സമയത്ത് അവശേഷിക്കുന്നുവെന്ന് മാത്രമല്ല, ബ്രഹ്മലോകം (Brahma Loka) എന്ന  അവിടുത്തെ വാസസ്ഥലവും അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നില്ല. മറ്റൊരു വിധത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ, സ്പേസ് ഒരിക്കലും അപ്രത്യക്ഷമാകില്ല. ബ്രഹ്മലോകവും സൃഷ്ടിയുടെ ബാക്കിയുള്ളവയും സൂക്ഷ്മാവസ്ഥയിൽ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന  സ്ഥലമാണിത് (സ്പേസ്). "പരമ വ്യോമൻ..." (“Parame vyoman...”) എന്ന വാക്കുകളിലൂടെ വേദത്തിൽ പരാമർശിച്ചിരിക്കുന്നത് ഈ പരമമായ സ്പേസ് ആണ്. ബ്രഹ്മലോകവും അന്തിമമായ ലയനത്തിനു ശേഷം അതിന്റെ സ്ഥൂലാവസ്ഥയിൽ നിലനിൽക്കുന്നു, അതിനെ പരമവ്യോമം എന്ന് വിളിക്കാം. അന്തിമ ലയനത്തിനു ശേഷം സൂക്ഷ്മമായ അവസ്ഥയിൽ സൃഷ്ടി നിലകൊള്ളുന്ന  സ്പേസിനെ, ‘വ്യോമ’ അല്ലെങ്കിൽ ‘സ്പേസ്’ എന്ന് വിളിക്കുന്നു.