ശ്രീമതി പ്രിയങ്ക യുടെ ചോദ്യങ്ങൾക്ക് സ്വാമി ഉത്തരം നൽകുന്നു

[Translated by devotees of Swami]

1. വിശ്വാസത്തെ ജ്ഞാനമായി കണക്കാക്കുന്നത് അന്ധമായ വിശ്വാസത്തിലേക്ക് നയിക്കുമോ?

[ശ്രീമതി. പ്രിയങ്ക ചോദിച്ചു: (അന്ധ വിശ്വാസത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ചോദ്യം) പാദനമസ്കാരം സ്വാമി,

ഞാനും ഒരു ആജ്ഞേയവാദിയും (അഗ്നോസ്റ്റിക്) തമ്മിൽ ഒരു സംവാദം ഉയർന്നുവന്നു, അത് ആദ്ധ്യാത്മിക ജ്ഞാനം, വിശ്വാസം മുതലായവയുടെ അധികാരത്തെക്കുറിച്ച് ആ വ്യക്തി എന്നെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്നതിലേക്ക് നയിച്ചു. വേദങ്ങളാണ് അധികാരമെന്നും ഋഷിമാർ അത് എങ്ങനെ ശ്രദ്ധാപൂർവ്വം കൈമാറിയെന്നും ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ, എന്നോട് ഇങ്ങനെ പറയപ്പെട്ടു- എനിക്ക് എൻ്റെ വിശ്വാസങ്ങളിൽ അന്ധമായ വിശ്വാസമുണ്ട്, തെളിവുകളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലുള്ള യഥാർത്ഥ ജ്ഞാനം തേടുന്നില്ല. ജ്ഞാനം അവസാനിക്കുന്നിടത്ത് വിശ്വാസം എങ്ങനെ ആരംഭിക്കുന്നുവെന്നും മിക്കപ്പോഴും ജ്ഞാനം വിശ്വാസത്തെ തടയുന്നുവെന്നും ആ വ്യക്തി തുടർന്നു പറഞ്ഞു. വിശ്വാസം തന്നെ തെളിവിൻ്റെ അഭാവത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നുവെന്നും എനിക്ക് തെളിവുണ്ടെങ്കിൽ എനിക്ക് വിശ്വാസം ആവശ്യമില്ലെന്നും അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു...[വിശദമായ ചോദ്യം വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക→

തുടർന്നുള്ള അഭിപ്രായങ്ങൾ ഇവയാണ്: ഇത് തെളിവുകളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലല്ലെങ്കിൽ, അത് ഇപ്പോഴും അജ്ഞാതമാണ്, അതിനാലാണ് ശരിയോ തെറ്റോ എന്ന് തെളിയിക്കാൻ ഒരാൾ തുറന്ന് പറയേണ്ടത്. വേദഗ്രന്ഥങ്ങൾ പഠിക്കുക എന്നാൽ അത് പരമമായ സത്യമായി എടുക്കരുത്. അവയിൽ ഒരു ടൺ വ്യാജം അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. മനുഷ്യർ അപൂർണരാണ്, ആ ഋഷിമാർ എന്താണ് രേഖപ്പെടുത്തുകയോ പഠിപ്പിക്കുകയോ ചെയ്തതെന്ന് നമുക്കറിയില്ല. നിങ്ങൾ വിശ്വാസത്തെ അറിവായി കലർത്തുകയാണെങ്കിൽ, ഇത് അന്ധമായ വിശ്വാസത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നു.

സ്വാമി, ഭാവിയിൽ മറ്റൊരാൾ എന്നോട് സമാനമായ കാര്യങ്ങൾ പറയുമ്പോൾ ഈ സാഹചര്യത്തിൽ ഞാൻ എന്താണ് മറുപടി പറയേണ്ടത്? അങ്ങയുടെ ദിവ്യ താമര പാദങ്ങളിൽ, പ്രിയങ്ക]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- അന്ധമായ വിശ്വാസത്തോടെ വേദത്തിൽ വിശ്വസിക്കാൻ ആരും നിങ്ങളോട് ആവശ്യപ്പെടുന്നില്ല. വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥത്തെ യുക്തിസഹമായി വിശകലനം ചെയ്യുക, അത്തരം വിശകലനത്തിൽ, ധാരണയ്ക്കും (പെർസെപ്ഷൻ) പ്രാധാന്യം നൽകുക. നിങ്ങൾക്ക് ലോകത്ത് നിരവധി അത്ഭുതങ്ങൾ ഉണ്ട്. ഇന്ത്യയിലെ എ.പി.യിലെ ഹിന്ദുപുരത്തുള്ള ശ്രീ സത്യസായി ജില്ലയിൽ അടുത്തിടെ നടന്ന അത്ഭുതം റഫർ ചെയ്യുക (യൂട്യൂബ് കാണുക). ഒരു ചെറിയ പ്രതിമയിൽ നിന്ന് അനന്തമായ അളവിൽ വെള്ളം ഒഴുകുന്നു. ഒരു പ്രായോഗിക ഉദാഹരണത്തിൽ നിന്ന് ആത്മീയ മേഖലയെക്കുറിച്ചുള്ള നിങ്ങളുടെ ഗവേഷണം ആരംഭിക്കുക. പ്രായോഗിക ആശയത്തിന് ചുറ്റും ആവശ്യമായ ലോജിക്കൽ സിദ്ധാന്തം നിർമ്മിക്കുക. യാതൊരുവിധ അന്ധവിശ്വാസത്തിൻ്റെയും അസത്യത്തിൻ്റെയും ആവശ്യമില്ല. അതേ അത്ഭുതം ആവർത്തിക്കാൻ നമുക്ക് കഴിയണമെന്ന് ശാസ്ത്രം ആവശ്യപ്പെടുന്നു. നിങ്ങൾക്ക് ആവർത്തിക്കാൻ കഴിയുമെങ്കിൽ, അത് ശാസ്ത്രീയ പ്രതിഭാസത്തിൻ്റെ ഒരു ഉദാഹരണം മാത്രമാണ്. നിങ്ങൾക്ക് ആവർത്തിക്കാൻ കഴിയാത്തതിനാൽ, ശാസ്ത്രീയ യുക്തിക്ക് അതീതമായ എന്തെങ്കിലും നിലവിലുണ്ടെന്ന് ഞങ്ങൾ പറയുന്നു. സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം അത്ഭുതങ്ങൾ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത സംഭവങ്ങൾ ചെയ്യുന്നതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട വിശദീകരണങ്ങളും അത്തരം അത്ഭുതങ്ങൾ ചെയ്യുന്ന ദൈവമനുഷ്യരെയും കണക്കിലെടുക്കണം. ഇതാണ് എളിയ തുടക്കം, ഇതിനപ്പുറം, ദൈവകൃപ ലഭിക്കാൻ ഒരുപാട് വിഷയങ്ങൾ വികസിപ്പിക്കേണ്ടതുണ്ട്. മതത്തിൻ്റെ അഭാവത്തിൽ, ഇന്നത്തെ ഭ്രാന്തൻ മസ്തിഷ്കത്തിൻ്റെ നിയന്ത്രണ ശക്തിയാൽ, കാര്യങ്ങൾ കൂടുതൽ മോശമാകുമായിരുന്നു. റിവേഴ്സ് സൈഡിലുള്ള ചിത്രം നിങ്ങൾ കാണണം. ദരിദ്രർ പണക്കാരെ കൊല്ലാതിരിക്കുന്നത് ദൈവഭയം കൊണ്ടു മാത്രമാണ്.

2. 'കുട്ടികളുമായി ആത്മീയ വിഷയങ്ങൾ ചർച്ച ചെയ്യരുത്, അത് അവരെ ലൗകിക ജീവിതത്തിൽ അത്യാഗ്രഹം കുറയ്ക്കും' എന്ന് പറയുന്ന ഒരാളോട് എങ്ങനെ ഉത്തരം പറയും?

[ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൽ നിന്ന് കുട്ടികളെ തടയുന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള ചോദ്യം: പാദനമസ്കാരം സ്വാമി,

എൻ്റെ കുട്ടികൾക്ക് രാമായണം മുതലായ സീരിയലുകൾ കാണിച്ചോ ആത്മീയ ഗ്രന്ഥങ്ങൾ വായിച്ചോ ഭജനകൾ ആലപിച്ചോ കുട്ടികൾക്ക് ആത്മീയ ജ്ഞാനം വിശദീകരിക്കുന്നത് നിർത്താൻ എന്നോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു, കാരണം ഈ കുടുംബാംഗത്തിൻ്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ ഇത് കുട്ടികളെ ഈ പ്രായത്തിന് നിർണായകമായ അക്കാദമിക് നേട്ടങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നതിൽ നിന്ന് വ്യതിചലിപ്പിക്കും. ചെറുപ്പം മുതലേ ഞാൻ ദൈവത്തിൽ വളരെയധികം ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചാൽ ഭാവിയിൽ അത് അവരെ അഭിലാഷമില്ലാത്ത ആളുകളാക്കി മാറ്റുമെന്ന് എന്നോട് പറഞ്ഞു...[വിശദമായ ചോദ്യം വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്കുചെയ്യുക→ ചില ആളുകൾക്ക് ഇങ്ങനെ ചിന്തിക്കാൻ കഴിയുന്നതിൽ വളരെ വിഷമം തോന്നിയതിനാൽ, അവർ വിഷമിക്കേണ്ടതില്ലെന്ന് ഞാൻ ഉറച്ചു പറഞ്ഞു, കാരണം അവരുടെ പഠനത്തിലും പാഠ്യേതര പ്രവർത്തനങ്ങളിലും ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കേണ്ടത് എൻ്റെ കടമയാണെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു അതിന്റെ കൂടെ കുറച്ച് ആത്മീയ ജ്ഞാനം ചർച്ച ചെയ്യുന്നു. കുട്ടികളോട് രാമായണത്തെ കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നത് അവരെ ലൗകിക മൂല്യങ്ങളെക്കുറിച്ചും ധാർമികതകളെക്കുറിച്ചും പഠിപ്പിക്കുമെന്നും നല്ല മാനസികാവസ്ഥ വളർത്തിയെടുക്കാൻ സഹായിക്കുമെന്നും ഞാൻ പറഞ്ഞു, കാരണം രാമായണം പോലും ലോകത്തിലെ നീതിയും സത്യവും പിന്തുടരുന്നതിനെക്കുറിച്ച് ധാരാളം പഠിപ്പിക്കുന്നു, വിനയം മുതലായ നല്ല ഗുണങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു. ലോകത്തിലും ഇവ ആവശ്യമുള്ളവ യാണ്.

പ്രധാനപ്പെട്ട ലൗകിക കാര്യങ്ങളിൽ നിന്ന് കുട്ടികളെ ഞാൻ അകറ്റുന്നില്ല എന്നതിൽ അവർക്ക് സന്തോഷമുണ്ടെന്നും ആത്മീയ വിഷയങ്ങൾക്ക് അത്ര മുൻഗണന നല്കേണ്ട എന്ന് മാത്രമാണ് അവർക്കുള്ള ഉപദേശമെന്നും അവർക്ക് ബോധ്യപ്പെട്ടതായി തോന്നുന്നു. അവർ മുതിർന്നവരായതിനാൽ കൂടുതൽ ചർച്ചയിലോ വഴക്കിലോ ഏർപ്പെടാൻ ആഗ്രഹിക്കാതെ ഞാൻ തലകുലുക്കി അവരെ അവഗണിച്ചു. സ്വാമി, ഞാൻ മറ്റൊരു തരത്തിൽ ഉത്തരം നൽകണമായിരുന്നോ? അങ്ങയുടെ ദിവ്യ താമര പാദങ്ങളിൽ, പ്രിയങ്ക]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ഓരോ മനുഷ്യനിലും അഭിലാഷം കെട്ടിപ്പടുക്കുകയും ഓരോ മനുഷ്യനിലും ധാരാളം ടൺ ടൺ കണക്കിന് അഭിലാഷങ്ങൾ ശേഖരിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ അഭിലാഷം തെറ്റായ വഴികളിലേക്ക് നയിക്കുകയും അത് ഭയാനകമായ ദുരിതത്തിലേക്ക് നയിക്കുകയും ചെയ്യും. നീതിയിലും ദൈവഭയത്തിലും അധിഷ്ഠിതമായ ഒരു നല്ല ജീവിതം വളർത്തിയെടുക്കാൻ ഏത് ആത്മീയ ജ്ഞാനവും നല്ലതാണ്. ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ പർവതങ്ങളെ നിങ്ങൾ പഠിപ്പിച്ചാലും, അവ അഭിലാഷത്തിൻ്റെ സമുദ്രങ്ങളെ വരണ്ടതാക്കാനുള്ള ചെറിയ പൊടിപടലങ്ങളായി മാറുന്നു. ആത്മീയ ജ്ഞാനം ദൈവകൃപ കൊണ്ടുവരുന്നു, അങ്ങനെ എല്ലാം സന്തോഷകരവും സമാധാനപരവുമായ ലൗകിക ജീവിതത്തിന് പരിധിക്കുള്ളിലാണ്. അഭിലാഷം ക്യാൻസർ കോശങ്ങളെപ്പോലെ അപകടകരമായ വളർച്ച മാത്രമേ നൽകുന്നുള്ളൂ, അത് താമസിയാതെ ജീവൻ്റെ വെളിച്ചം കെടുത്തിക്കളയുന്നു!

3. ഇന്നത്തെ കുടുംബ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് ചിന്തിച്ച് എൻ്റെ ആത്മീയ പ്രവർത്തനങ്ങൾ നിയന്ത്രിച്ച് വാർദ്ധക്യത്തി മാത്രം അത് ചെയ്യാൻ പറയുന്ന ഒരാളോട് ഞാൻ എങ്ങനെ ഉത്തരം നൽകണം?

[ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൽ നിന്ന് കുട്ടികളെ തടയുന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള ചോദ്യം: പാദനമസ്കാരം സ്വാമി,

എൻ്റെ ആത്മീയ പ്രവർത്തനങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ഞാനും മറ്റൊരു കുടുംബാംഗവും തമ്മിൽ നടന്ന ഒരു തർക്കമാണ് ഞാൻ അവതരിപ്പിക്കുന്നത്..[വിശദമായ ചോദ്യം വായിക്കാൻ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക→

ആഴ്‌ചയിൽ നടക്കുന്ന സത്‌സംഗത്തിൽ പങ്കെടുക്കുക എന്നത് മാത്രമാണ് എനിക്ക് ചെയ്യാൻ കഴിയുന്ന ഏക ആത്മീയകാര്യം എന്ന് എന്നോട് കർശനമായി പറഞ്ഞു, മറ്റ് ആത്മീയ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്കായി ആഴ്ചയിൽ എത്ര സമയം ചെലവഴിക്കുന്നുവെന്ന് എന്നോട് ചോദിച്ചു. ഞാൻ അവരോട് പറഞ്ഞു, ഇത് പ്രധാനമായും ആഴ്ചതോറുമുള്ള സത്സംഗം മാത്രമാണെന്നും മറ്റു ദിവസങ്ങളിൽ അധികമല്ല എന്നും. സത്സംഗം എത്ര ദൈർഘ്യമുള്ളതാണെന്നും ആഴ്ചയിലെ ഏതെങ്കിലും ആത്മീയ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക് കൃത്യമായ സമയപരിധി നൽകണമെന്നും എന്നോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു. എൻ്റെ വീട്ടുജോലികളും കുട്ടികളുമായി ഇടപഴകലും കഴിഞ്ഞ് ഒഴിവുസമയങ്ങളിൽ മാത്രമേ ആത്മീയ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ചെയ്യുന്നുള്ളൂ എന്നതിനാൽ വിഷമിക്കേണ്ട കാര്യമില്ലെന്ന് ഞാൻ മറുപടി നൽകി. ഈശ്വരനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാനും മോക്ഷം ആസൂത്രണം ചെയ്യാനുമുള്ള സമയമല്ല ഇതെന്ന് ആ വ്യക്തി മറുപടി നൽകി, ഞാൻ ഗൃഹസ്താശ്രമത്തിലാണെന്നും എൻ്റെ ശ്രദ്ധ പൂർണ്ണമായും കുടുംബത്തിൽ മാത്രമായിരിക്കണമെന്നും ഓർമ്മിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു.

ഒഴിവുസമയങ്ങളിൽ ചില ആത്മീയ ജ്ഞാനം വായിച്ചതിൽ എന്താണ് തെറ്റെന്ന് നിരാശ തോന്നിയ ഞാൻ തിരിച്ചടി ച്ചു. നമ്മൾ ഈ ഭൂമിയിൽ എത്ര കാലം ജീവിക്കുമെന്ന് നമുക്കറിയില്ലെന്നും വാർദ്ധക്യത്തിന് അനുയോജ്യമായ ഒരു ദീർഘായുസ്സ് അവർക്കുണ്ടെന്ന് ആരും കരുതേണ്ടതില്ലെന്നും ഞാൻ കൂട്ടിച്ചേർത്തു. ഞാൻ വാർദ്ധക്യത്തിലെത്തുമെന്ന് കരുതിയാൽ, എനിക്ക് ആരോഗ്യപ്രശ്നങ്ങളൊന്നും ഉണ്ടാകില്ലെന്ന് അവർക്ക് ഉറപ്പ് നൽകാൻ കഴിയുമോ, അതിനാൽ എനിക്ക് ആത്മീയ ജ്ഞാനം പഠിക്കാൻ കഴിയില്ല? അവർ ഇതിനൊന്നും മറുപടി പറഞ്ഞില്ല, പകരം ദൈവനാമത്തിൽ കുടുംബത്തോടുള്ള പ്രാഥമിക കടമകൾ ഒഴിവാക്കരുതെന്നും ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ പോലും ഒരാളുടെ കടമ ചെയ്യാൻ പറയുന്നുവെന്നും പറഞ്ഞു. ഞാൻ അടിസ്ഥാനപരമായ ഒരു കടമയും ഒഴിവാക്കുന്നില്ലെന്നും വീടിനും കുട്ടികൾക്കും ആവശ്യമായ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യുന്നുണ്ടെന്നും ഞാൻ ഊന്നിപ്പറഞ്ഞു. അപ്പോൾ ദൈവമാണ് എൻ്റെ അവസാനത്തെ മിനിമൽ ഫോക്കസ് മാത്രമായിരിക്കണമെന്നു ഓർക്കാൻ പറഞ്ഞു, ആൾ വേറെ ഒന്നും കേൾക്കാൻ കൂട്ടാക്കാതെ പോയി.

സ്വാമി, ഇങ്ങനെ എത്ര താക്കീതുകൾ കിട്ടിയാലും ഞാൻ ദൈവത്തെയോ ആത്മീയ കാര്യങ്ങളെയോ വിടുന്നില്ല.

A) അടുത്ത തവണ ആരെങ്കിലും എന്നെ ഇതുപോലെ ശല്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ, ഞാൻ അത് എങ്ങനെ കൈകാര്യം ചെയ്യുകയും ഉത്തരം നൽകുകയും ചെയ്യണം? മുകളിലെ വാദത്തിൽ ഞാൻ എന്തെങ്കിലും തെറ്റ് പറഞ്ഞോ? ഞാൻ ആരോടാണ് ഉത്തരം നൽകുന്നത് എന്നതിനെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നുവോ? അത് കുടുംബത്തിലെ ഏതെങ്കിലും സമപ്രായക്കാരനോ മുതിർന്ന വ്യക്തിയോ ആകട്ടെ?

B) എൻ്റെ ജീവിത ലക്ഷ്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് എന്നോട് ചോദിച്ചു. ദൈവമാണ് എൻ്റെ ലക്‌ഷ്യം എന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാൻ മറുപടി പറഞ്ഞില്ല കാരണം അത് മറ്റൊരു വലിയ വാദമായി മാറുമായിരുന്നു. ആര് ചോദിച്ചാലും ഞാനത് പറയണമായിരുന്നോ?

C) എൻ്റെ സുഹൃത്തുക്കളിൽ നിന്നും കുടുംബ സർക്കിളിൽ നിന്നുമുള്ള ധാരാളം ആളുകൾ എന്നോട് എൻ്റെ ഭാവി ലക്ഷ്യങ്ങൾ എന്താണെന്നും എൻ്റെ അടുത്ത 5 വർഷത്തെ പദ്ധതിയും അടുത്ത 10 വർഷത്തെ പദ്ധതിയും എന്താണെന്നും എന്നോട് ചോദിക്കുന്നു. ചിലപ്പോഴൊക്കെ ഞാൻ സ്വയമേവ ചില വ്യാജ പദ്ധതികൾ പറയുമായിരുന്നു, അങ്ങനെ അവർ എന്നെ വെറുതെ വിടും. പക്ഷേ, എനിക്ക് ചുറ്റുമുള്ള ആളുകൾ ഇപ്പോഴും എന്നോട് ഇത് ചോദിക്കുന്നു, ഞാൻ ഈ രീതിയിൽ ചിന്തിക്കാത്തതിനാൽ ഇത് നിരാശാജനകമാണ്. അത്തരം ചോദ്യങ്ങൾക്ക് ഞാൻ എങ്ങനെ ഉത്തരം നൽകണം?

അങ്ങയുടെ ദിവ്യ താമര പാദങ്ങളിൽ, പ്രിയങ്ക]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- നിങ്ങളുടെ കുടുംബാംഗങ്ങളുമായി നിങ്ങൾ കലഹത്തിൽ ഏർപ്പെടരുത്. അവരുടെ സ്വരത്തിൽ അവരെ തൃപ്തിപ്പെടുത്തുകയും നിങ്ങളുടെ ഭക്തി രഹസ്യമായി സൂക്ഷിക്കുകയും വേണം, അതിലൂടെ നിങ്ങൾക്ക് കഴിയുന്നത്ര രഹസ്യമായി നിങ്ങളുടെ ആത്മീയ പരിശ്രമങ്ങളിൽ തുടരാനാകും. വാസ്തവത്തിൽ, ആത്മീയ പക്ഷത്തോടുള്ള അത്തരം എതിർപ്പുകൾ വളരെ കുറച്ച് സമയത്തിനുള്ളിൽ ജലപ്രവാഹത്തിൻ്റെ വേഗത വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിന് കുറച്ച് സമയത്തേക്ക് ജലപ്രവാഹം നിർത്തുന്ന ഒരു കലുങ്ക് പോലെ നിങ്ങളുടെ വേഗത കൂടുതൽ കൂടുതൽ വർദ്ധിപ്പിക്കും. അത്തരം ഉത്കണ്ഠയെക്കുറിച്ചുള്ള ഉത്കണ്ഠ നിങ്ങളുടെ ഭക്തിയുടെ നല്ല അടയാളമാണ്. വിരുദ്ധ ശക്തികളുടെ സാന്നിധ്യത്തിൽ കാണപ്പെടുന്ന അത്തരം ഉത്കണ്ഠ ഭക്തിക്ക് വളരെ നല്ല അടയാളമാണെന്ന് നാരദ മുനി പറയുന്നു. അത്തരം എതിർ ശക്തിയുടെ അഭാവത്തിൽ, ഭക്തിയുടെ ഭയാനകമായ വേഗത നിങ്ങൾക്ക് ലഭിക്കില്ല. ദൈവം ചെയ്യുന്നതെന്തും, അത് എപ്പോഴും നിങ്ങൾക്ക് അനുകൂലമായി മാത്രമേ ചെയ്യപ്പെടുകയുള്ളൂ. ഭൗതികതയോടുള്ള നിങ്ങളുടെ അഭിനിവേശത്താൽ ഭൗതികവാദം വികസിക്കുകയില്ല. നിങ്ങൾ ഭൗതികതയുടെ പിന്നാലെ ഓടുകയാണെങ്കിൽ, അത് നിങ്ങളുടെ മുൻപിൽ സൂര്യപ്രകാശത്തിൽ നിൽക്കുന്ന നിഴൽ പോലെ നിങ്ങളിൽ നിന്ന് ഓടിപ്പോകും. നിങ്ങൾ നിഴലിന് എതിർവശത്ത് തിരിഞ്ഞ് ദൈവത്തിലേക്ക് (സൂര്യൻ) നടന്നാൽ ഭൗതികവാദം (നിഴൽ) ഒരു ഭ്രാന്തൻ നായയെപ്പോലെ നിങ്ങളുടെ പിന്നാലെ ഓടും. ഈ സാഹചര്യത്തിൽ, ആളുകൾ പൂർണ്ണമായും തെറ്റിദ്ധരിക്കപ്പെടുന്നു. ഭൗതികത്വത്തിന് ശേഷം ഭ്രാന്തന്മാരാകുന്ന ആളുകൾ മൃഗങ്ങളെയും പക്ഷികളെയും പോലെ ജനിക്കും, അത് അവരുടെ ജീവിതത്തിലെ ഓരോ മിനിറ്റിലും ഭക്ഷണം സമ്പാദിക്കാൻ വേണ്ടി എപ്പോഴും ഓടുന്നു!