Posted on: 20 Mar 2024
[Translated by devotees of Swami]
[മിസ്സ്‌. ത്രൈലോക്യ ചോദിച്ചു:- സ്വാമി, ഒരു സ്ഥിതപ്രജ്ഞയ്ക്ക് ഒരു പരീക്ഷണവും ആവശ്യമില്ലെന്ന് അങ്ങ് പറഞ്ഞു. പക്ഷേ, ജനക രാജാവിനെ യാജ്ഞവൽക്യ മുനി പരീക്ഷിച്ചു. സ്ഥിതപ്രജ്ഞനും ഗോപികമാരും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം എന്താണ്?]
സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ഒരു യഥാർത്ഥ സ്ഥിതപ്രജ്ഞനെ പരീക്ഷിക്കേണ്ട ആവശ്യമില്ല എന്നത് സത്യമാണ്, കാരണം യാഥാർത്ഥ്യം സർവ്വജ്ഞനായ ദൈവം എപ്പോഴും അറിയുന്നു. ഈ കടമകൾക്ക് ദൈവത്തോടുള്ള തൻ്റെ ആന്തരിക സ്നേഹവും ആകർഷണവുമായി യാതൊരു ബന്ധവുമില്ലെന്ന് പറഞ്ഞ് ബാഹ്യമായ കർത്തവ്യങ്ങൾ ചെയ്യുന്ന ഒരു വ്യാജ സ്ഥിതപ്രജ്ഞയാൽ പൊതുജനം വഞ്ചിക്കപ്പെട്ടേക്കാം. ഒരു യഥാർത്ഥ സ്ഥിതപ്രജ്ഞയെ വ്യാജ സ്ഥിതപ്രജ്ഞയിൽ നിന്ന് വേർതിരിക്കാൻ, ദൈവത്തിന് വേണ്ടിയല്ലെങ്കിലും, കുറഞ്ഞത് പൊതുജനത്തിനുവേണ്ടിയെങ്കിലും, ഒരു സ്ഥിതപ്രജ്ഞന് പോലും പരീക്ഷ ആവശ്യമാണ്. സർവ്വജ്ഞനായ ദൈവത്തിന് ലൗകിക ബന്ധനങ്ങളിൽ നിന്ന് മോക്ഷം നൽകാനുള്ള ശക്തിയുണ്ടെന്നും ഇതിന് പൊതുജനങ്ങൾക്ക് മുന്നിൽ തെളിവ് ആവശ്യമില്ലെന്നും നിങ്ങൾ വാദിച്ചേക്കാം. പക്ഷേ, പക്ഷപാതത്താൽ ദൈവം വ്യാജമായ സ്ഥിതപ്രജ്ഞയെ അനുകൂലിച്ചുവെന്ന് പറയുന്ന പൊതുജനത്തിനുവേണ്ടി പരിക്ഷ ആവശ്യമാണ്. അതിനായി, ഒരു ഭക്തൻ യഥാർത്ഥമാണോ മിഥ്യയാണോ എന്ന് അറിയാമെങ്കിലും ദൈവം പരിക്ഷകൾ നടത്തുന്നു. കൂടാതെ, പരിക്ഷയിലൂടെ, പരീക്ഷിക്കപ്പെട്ട ഭക്തൻ അവൻ്റെ/അവളുടെ യഥാർത്ഥ അവസ്ഥ തിരിച്ചറിയുകയും ഭക്തൻ തെറ്റാണെന്ന് തെളിയിക്കപ്പെട്ടാൽ തിരുത്തലിലേക്ക് പോകുകയും ചെയ്യും. അല്ലാത്തപക്ഷം, ഭക്തൻ സ്വയം ഒരു യഥാർത്ഥ ഭക്തനാണെന്ന് സ്വയം കരുതുന്നു, സ്വയം തിരുത്താൻ ശ്രമിക്കില്ല. അതിനാൽ, ഗോപികമാരിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി ജനക രാജാവ് കഠിനമായി പരീക്ഷിക്കപ്പെട്ടു.
ജനകൻ്റെ കാര്യത്തിൽ, സമ്പത്തും കുട്ടികളും ജീവിതപങ്കാളികളും അക്കാലത്ത് അവൻ്റെ ധാരണ പ്രകാരം ഭസ്മമായി മാറി, അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ, ഏതൊരു വ്യാജ ഭക്തനും ഈ ലോകബന്ധനങ്ങളിൽ അതിയായ സ്നേഹത്തോടെയും അഭിനിവേശത്തോടെയും കരയും. അതികഠിനമായ ഈ പരീക്ഷണത്തിൽ, ഹൃദയത്തിലുള്ള യാഥാർത്ഥ്യം തീർച്ചയായും പുറത്തുവരും, വ്യാജഭക്തൻ തീർച്ചയായും വളരെയധികം കരയുകയും അബോധാവസ്ഥയിലാവുകയും ചെയ്യും. ഗോപികമാരുടെ കാര്യത്തിൽ ഇത്രയും ഗുരുതരമായ സ്ഥിതിവിശേഷം ഉണ്ടായിട്ടില്ല. അവരുടെ വെണ്ണയുടെ പങ്ക് ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ മോഷ്ടിച്ചാൽ അവരുടെ മക്കൾ വെണ്ണീറാകില്ല!
ഇതുമാത്രമല്ല, തെറ്റായ കിംവദന്തികളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ, ജനകരാജാവിൻ്റെ മകളായ സീതയെ ഭഗവാൻ രാമൻ ഉപേക്ഷിച്ചു, ജനക രാജാവ് ഭഗവാൻ രാമനെതിരെ ഒരു നിഷേധാത്മക വാക്ക് പോലും പറഞ്ഞില്ല. ജനകൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ ഭഗവാൻ രാമനോടുള്ള ഭക്തി വളരെ യഥാർത്ഥമായിരുന്നു.
ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ ഗ്രാമത്തിൽ വസിച്ചിരുന്നപ്പോൾ, ഗോപികമാർ ഭഗവാൻ കൃഷ്ണനോടുള്ള പാരമ്യ ഭക്തി ഹൃദയത്തിൽ മറച്ചുവെച്ച് ഒരു സ്ഥിതപ്രജ്ഞനെപ്പോലെ പ്രവർത്തിച്ചു, ആന്തരിക അവബോധവുമായി യാതൊരു ബന്ധവുമില്ലാതെ യാന്ത്രികമായി ബാഹ്യമായ കർത്തവ്യങ്ങൾ ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു. കൃഷ്ണദേവൻ ഗ്രാമംവിട്ടുപോയപ്പോൾ അവർ ഭ്രാന്തിമാരായി, വീട്ടുജോലികൾ ചെയ്യാതെ ബൃന്ദാവനം വനത്തിൽ കഴിയുകയായിരുന്നു. ദൈവത്തോടുള്ള അവരുടെ ദൈവിക ഭ്രാന്തിനെ നിയന്ത്രിക്കാൻ അവർക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല എന്നാണ് ഇതിനർത്ഥം. ഒരു സ്ഥിതപ്രജ്ഞൻ്റെ കാര്യത്തിൽ, അവൻ/അവൾ ദൈവത്തോടുള്ള ഭ്രാന്തിനെ നിയന്ത്രിക്കുകയും പൂർണ്ണമായ അകൽച്ചയോടെ ബാഹ്യ കർത്തവ്യങ്ങൾ തുടരുകയും ചെയ്യുന്നു. ഗോപികമാരുടെ കാര്യത്തിൽ ദൈവത്തോടുള്ള സ്നേഹവും ആകർഷണവും ഒരു സ്ഥിതപ്രജ്ഞൻ്റെ ദൈവത്തോടുള്ള സ്‌നേഹത്തേക്കാളും ആകർഷണീയതയെക്കാളും വലുതാണെന്ന് ഇതിനർത്ഥമില്ല. ഭ്രാന്തിൻ്റെ ശക്തി രണ്ടിലും ഒന്നുതന്നെയാണ്.
വ്യത്യാസം എന്തെന്നാൽ, ഗോപികമാർക്ക് ദൈവിക ഭ്രാന്തിനെ നിയന്ത്രിക്കാനുള്ള കഴിവ് കുറവാണ്, അതേസമയം ഒരു സ്ഥിതപ്രജ്ഞന് ദൈവിക ഭ്രാന്തിനെ നിയന്ത്രിക്കാനുള്ള കഴിവ് കൂടുതലാണ്. ഉദാ.:- ഭ്രാന്തിൻ്റെ തീവ്രത രണ്ട് സാഹചര്യങ്ങളിലും പത്ത് യൂണിറ്റായിരിക്കാം. ഗോപികമാർക്ക് എട്ട് യൂണിറ്റ് കൺട്രോൾ കപ്പാസിറ്റിയും ഒരു സ്ഥിതപ്രജ്ഞയ്ക്ക് പന്ത്രണ്ട് യൂണിറ്റ് കൺട്രോൾ കപ്പാസിറ്റിയും ഉണ്ട്. ഇതാണ് ഗോപികമാരും സ്ഥിതപ്രജ്ഞരും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം. ഈ വ്യത്യാസം കാരണം മാത്രം, ഗോപികമാർക്ക് അവരുടെ ലൗകിക കർത്തവ്യങ്ങൾ തുടരാൻ കഴിഞ്ഞില്ല, അതേസമയം ഒരു സ്ഥിതപ്രജ്ഞൻ ലൗകിക കർത്തവ്യങ്ങൾ തുടർന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കും. അവരുടെ ഹൃദയങ്ങളിലെ ദൈവിക ഭ്രാന്തിൻ്റെ തീവ്രതയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഈ രണ്ട് സംഭവങ്ങളും തമ്മിൽ വ്യത്യാസമില്ല. രണ്ടിടത്തും ഭക്തിയുടെ പരിശുദ്ധി ഒന്നുതന്നെയാണ്, അതായത് രണ്ടിടത്തും ദൈവത്തോടുള്ള സ്നേഹവും അഭിനിവേശവും ദൈവത്തിൽ നിന്നുള്ള പ്രതിഫലത്തിനായി യാതൊരു ആഗ്രഹവുമില്ലാതെയാണ്. അതേ അളവിലുള്ള ദൈവിക ഭ്രാന്ത് കാരണം, ഒരു സ്ഥിതപ്രജ്ഞന് ഏറ്റവും ഉയർന്ന ഫലം ദൈവം നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈശ്വരനോടുള്ള ആന്തരിക ഭക്തിയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, പന്ത്രണ്ട് ഗോപികമാരും ഒരു സ്ഥിതപ്രജ്ഞനും തമ്മിൽ വ്യത്യാസമില്ല. ഒരു സ്ഥിതപ്രജ്ഞനും ഏറ്റവും ഉയർന്ന ഫലം നൽകപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, ഗീതയിൽ ഈ കാര്യം പരാമർശിക്കപ്പെടുന്നു, അത് ഗീതയിൽ പരാമർശിക്കുന്നു, അതിൽ സ്ഥിതപ്രജ്ഞനായ ജനകരാജാവിനെപ്പോലെയുള്ള ആത്മാക്കളും ലൗകിക കർത്തവ്യങ്ങൾ പൂർണ്ണമായ നിർമ്മലതയോടെ ചെയ്യുന്ന ഈ പാതയിലൂടെ ഫലപ്രാപ്തിയിലെത്തി (കർമണൈവ ഹി സംസിദ്ധിം, ആസ്തിതാ ജനകദായഃ). ഇവിടെ 'സംസിദ്ധി' എന്ന വാക്കിൻ്റെ അർത്ഥം ഫലവത്താകുക എന്നാണ്.