അര്‍ഹനായ ഒരു വ്യക്തിക്ക് ദാനധർമ്മം ചെയ്യുന്നത് പ്രവൃത്തിയിലും നിവൃത്തിയിലും പൊതുവായുള്ള കാര്യമാണ്. ദയവായി അഭിപ്രായപ്പെടുക

[Translated by devotees of Swami]

[ശ്രീ കെ ഗോപി കൃഷ്ണ ചോദിച്ചു:- ആത്മീയ ജീവിതത്തിലോ അല്ലെങ്കിൽ നിവൃത്തിയിലോ, ദൈവത്തോടുള്ള സൈദ്ധാന്തികമായ ഭക്തിയുടെ തെളിവായി വേദത്തിലും ഗീതയിലും (Veda and Gita) പണത്തിന്റെ ത്യാഗത്തെ ഊന്നിപ്പറയുന്നതായി അങ്ങ് പറഞ്ഞു. പുരോഹിതനെപ്പോലെ അര്‍ഹനായ വ്യക്തിക്ക് (deserving person) ദാനം ചെയ്താൽ പാപം ഇല്ലാതാകുമെന്ന് ലൗകിക ജീവിതത്തിൽ അല്ലെങ്കിൽ പ്രവൃത്തിയിലും പുരോഹിതന്മാർ പറയുന്നു. അതിനാൽ, ഈ ആശയം പ്രവൃത്തിയിലും നിവൃത്തിയിലും പൊതുവായുള്ള കാര്യമാണ്. ദയവായി അഭിപ്രായപ്പെടുക.]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- പാപഫലം ഒഴിവാക്കാൻ നിങ്ങൾ ദൈവരാധന നടത്തി ദാനധർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യുന്ന ഒരു ബിസിനസ്സാണ് പ്രവൃത്തി (Pravrutti). ഇത് തീർച്ചയായും തെറ്റാണ്, ദൈവത്തിന് അത് ഇഷ്ടമല്ല. എന്നാൽ, ഏതൊരു വ്യവസ്ഥിതിയിലും (സിസ്റ്റത്തിലും, system) ആരംഭ ഘട്ടത്തിൽ അപാകത (defect) (സർവാരംഭ ഹി ദോഷേണ... ഗീത, Sarvārambhā hi doṣeṇa… Gita) നിലവിലുണ്ട്, ഈ ആരംഭ ഘട്ടത്തിലെ അപാകതയോട് സഹിഷ്ണുത കാണിക്കുന്നു, അങ്ങനെ കാലക്രമേണ അപാകത (defect) പരിഹരിക്കപ്പെടും. അതിനാൽ, ദാനധർമ്മത്തിലൂടെ (charity) ആഗ്രഹങ്ങളോട് ദൈവം ക്രിയാത്മകമായി (positively) പ്രതികരിക്കുന്നു. ദൈവത്തോടുള്ള അത്തരം അശുദ്ധമായ സ്നേഹത്തിന് (പകരം അഭിലാഷത്തോടെയുള്ള സ്നേഹം, love with aspiration in return) യഥാർത്ഥത്തിൽ ദൈവത്തിൽ നിന്ന് പ്രതികരണം ആവശ്യമില്ല, കാരണം അത്തരം സ്നേഹം തെറ്റായ സ്നേഹം മാത്രമാണ്. അതിനാൽ, ദൈവം ഇവിടെ ഒരു തന്ത്രം കളിക്കുന്നു, അത് വളരെ ശ്രദ്ധയോടെ മനസ്സിലാക്കണം. ഞാൻ ഇത് ഒരു ഉദാഹരണത്തിലൂടെ വിശദീകരിക്കാം.

ഒരു പാപത്തിന്റെ ശിക്ഷയായി നിങ്ങൾക്ക് ഒരു രോഗം പിടിപെട്ടു. ദൈവം ഈ രോഗത്തെ പിന്നീടുള്ള തീയതിയിലേക്കോ പിന്നീടുള്ള ജന്മത്തിലേക്കോ അതിന്റെ പലിശയോടൊപ്പം മാറ്റിവയ്ക്കുകയാണ്. നിങ്ങളുടെ ആരാധനയും ദാനധർമ്മവും കാരണം ബിസിനസ്സ് മാനദണ്ഡങ്ങൾക്കനുസൃതമായി (as per the norms of business) ഈ ശിക്ഷ റദ്ദാക്കിയതായി നിങ്ങൾ കരുതുന്നു. യഥാർത്ഥത്തിൽ, ഈ സ്ഥിതിയിൽ  ബിസിനസ്സ് വിജയിച്ചില്ല, നിങ്ങൾക്ക് ഈ സത്യത്തെക്കുറിച്ച് അറിയില്ല. തീർച്ചയായും, നിങ്ങളുടെ ആരാധനയും ദാനധർമ്മവും പാഴായിപ്പോകുമെന്ന് നിങ്ങൾ ചിന്തിച്ചേക്കാം. ഇല്ല. നിങ്ങളുടെ ആരാധനയും ദാനധർമ്മവും പാഴാകില്ല, നിങ്ങളുടെ ആരാധനയ്ക്കും ദാനധർമ്മത്തിനും അർഹമായ ഫലം അനുവദിച്ചിരിക്കുന്നു, അത് നിങ്ങൾ യഥാസമയം ആസ്വദിക്കും. പുണ്യകർമഫലത്താൽ പാപഫലം ഒരിക്കലും ഇല്ലാതാകില്ല എന്നാണ് ഇതിനർത്ഥം.

നിങ്ങൾ രണ്ട് ഫലങ്ങളും വെവ്വേറെ ആസ്വദിക്കണം, ഇക്കാരണത്താൽ, നിങ്ങൾ മരണശേഷം നരകത്തിലേക്കും സ്വർഗത്തിലേക്കും വെവ്വേറെ പോകുന്നു. നിങ്ങളുടെ പാപം കുറവും പുണ്യം കൂടുതലുമാണെങ്കിൽ ആദ്യം നിങ്ങൾ നരകത്തിലേക്കും പിന്നീട് സ്വർഗത്തിലേക്കും പോകും. അതുപോലെ, നിങ്ങളുടെ പുണ്യം കുറവാണെങ്കിൽ പാപം കൂടുതലാണെങ്കിൽ, നിങ്ങൾ ആദ്യം സ്വർഗത്തിലേക്കും പിന്നീട് നരകത്തിലേക്കും പോകും. ഈ നിയമത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ധർമ്മരാജൻ തന്റെ സഹോദരന്മാരെ നരകത്തിലും കൗരവരെ സ്വർഗ്ഗത്തിലും കണ്ടെത്തി. പാപത്തിന്റെയും പുണ്യത്തിന്റെയും ഫലം വെവ്വേറെ അനുഭവിക്കണമെന്നും ഒന്ന് മറ്റൊന്നിനെ റദ്ദാക്കുന്നില്ലെന്നും പറയപ്പെടുന്നു (അവശ്യമനുഭോക്തവ്യം, കൃതം കർമ്മ ശുഭാശുഭം, Avaśyamanubhoktavyam, kṛtaṃ karma śubhāśubham). ഇത് പ്രവൃത്തിയെക്കുറിച്ചാണ്.

നിവൃത്തിയിൽ, ബിസിനസ്സിന്റെ ചോദ്യം ഉദിക്കുന്നില്ല. പ്രതിഫലമൊന്നും പ്രതീക്ഷിക്കാതെയാണ് നിങ്ങൾ ത്യാഗം (sacrifice) ചെയ്യുന്നത്. നിങ്ങളുടെ മക്കൾക്ക് നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ സമ്പാദിച്ച സ്വത്ത് നൽകുന്നത് പോലെയാണ് ഇത്, അതിൽ ബിസിനസ്സ് ഇല്ല. നിങ്ങൾക്ക് നിങ്ങളുടെ കുട്ടികളോട് യഥാർത്ഥ സ്നേഹം ഉള്ളതിനാൽ പ്രതിഫലമായി ഒരു ഫലവും ആഗ്രഹിക്കാതെ നിങ്ങളുടെ സ്വത്ത് നിങ്ങളുടെ കുട്ടികൾക്ക് നൽകുകയാണ്. അതുപോലെ, നിങ്ങൾക്ക് ദൈവത്തോട് യഥാർത്ഥ സ്നേഹമുള്ളതിനാൽ നിങ്ങൾ ദൈവത്തിന് (മനുഷ്യ രൂപത്തിലുള്ള) ത്യാഗം ചെയ്യുന്നു. അതിനാൽ, നിവൃത്തിയിലെ മേൽപ്പറഞ്ഞ ആശയത്തിന്റെ പ്രയോഗം തികച്ചും വ്യത്യസ്തമായ ഒരു വിഷയമാണ്. ഇവിടെ നിങ്ങളുടെ പ്രായോഗിക ത്യാഗം ദൈവത്തോടുള്ള നിങ്ങളുടെ സൈദ്ധാന്തികമായ ഭക്തിയിലെ (theoretical devotion) യഥാർത്ഥ സ്നേഹം തെളിയിക്കാൻ മാത്രമാണ്.

പ്രവൃത്തിയിൽ നിങ്ങളുടെ ചാരിറ്റി (charity) മുകളിൽ വിശദീകരിച്ചത് പോലെ പൂർണ്ണമായും ബിസിനസ്സ് അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്. പ്രായോഗിക ത്യാഗം നിങ്ങളുടെ സൈദ്ധാന്തിക ഭക്തിയിൽ നിങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ സ്നേഹം വെളിപ്പെടുത്തുന്നു. അത്യാഗ്രഹിയായ ഭക്തൻ ദൈവത്തിന്റെ മനുഷ്യരൂപത്തെ നിഷേധിച്ചുകൊണ്ടും ദൈവത്തിന്റെ ഏതെങ്കിലും രൂപത്തെ നിഷേധിച്ചുകൊണ്ടും ഈ പ്രായോഗിക ത്യാഗത്തിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാൻ ശ്രമിക്കുന്നു. അതേ അത്യാഗ്രഹികളായ മെച്ചപ്പെട്ട ബുദ്ധിയുള്ള ഭക്തർ ദൈവത്തിന്റെ മനുഷ്യരൂപത്തെ മാത്രം നിഷേധിക്കുന്നു, കാരണം നിങ്ങൾ ചെയ്യുന്ന ത്യാഗം മനുഷ്യരൂപം ആസ്വദിക്കും. ഈ ഭക്തർ യഥാർത്ഥത്തിൽ ത്യാഗം ചെയ്യാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല, പക്ഷേ, ത്യാഗത്തിന്റെ ഫലം ലഭിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു, അതിനാൽ, അവർ ദൈവത്തിന്റെ പ്രതിമകളും ഫോട്ടോകളും മാത്രം സ്വീകരിക്കുന്നു, അങ്ങനെ അവർക്ക് കൈകൾ ചലിപ്പിച്ച് ദൈവത്തിന് എന്തും സമർപ്പിക്കാനും പിന്നീട് അത് ആസ്വദിക്കാനും കഴിയും.