സ്പേസിന്റെയും അതിൻ്റെ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത കാരണത്തേയും കുറിച്ചുള്ള പ്രൊഫ. ജെഎസ്ആർ പ്രസാദിൻ്റെ ചോദ്യങ്ങൾക്ക് സ്വാമി ഉത്തരം നൽകുന്നു

Note: This article is meant for intellectuals only

[Translated by devotees of Swami]

ശ്രദ്ധിക്കുക: ഈ ലേഖനം ബുദ്ധിജീവികൾക്ക് മാത്രമുള്ളതാണ്

ഹേ, പ്രബുദ്ധരും സമർപ്പിതരുമായ ദൈവദാസരേ

[പ്രൊഫ. ജെഎസ്ആർ പ്രസാദ് ചോദിച്ചു:- സാഷ്ടാംഗനമസ്കാരം സ്വാമി, ദയവായി ബോധവൽക്കരിക്കുക

1. യുക്തിയും ശാസ്ത്രവും

2. സ്പേസിന്റെ സ്വഭാവവും

3. സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ആത്യന്തികമായ കാരണം (ഈ പ്രപഞ്ചത്തിൻ്റെ ആത്യന്തിക സ്രഷ്ടാവ് എന്ന വിഷയം കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിലെ അപാകതകൾ കാരണം സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട വസ്തുക്കളുടെ ആവശ്യമില്ല).

29.09.2024 (ഞായറാഴ്ച) നടത്തിയ സത്സംഗത്തിൽ ഡോ. നിഖിൽ വായിച്ച വിഷയത്തെ പരാമർശിച്ചാണ് ഇത്, അതിനോട് അങ്ങ് വളരെയധികം സന്തോഷം പ്രകടിപ്പിച്ചു. - അങ്ങയുടെ ദിവ്യ വിശുദ്ധ താമര പാദങ്ങളിൽ.]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:-

1. യുക്തിയും ശാസ്ത്രവും

ആദ്യം, പുരാതനവും പുതിയതുമായ യുക്തികൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം (രണ്ടും അടിസ്ഥാനപരമായി യുക്തി മാത്രമായതിനാൽ), വിഷയത്തിലെ മാത്രം ഗുണങ്ങളും കുറവുകളും നിഷ്പക്ഷമായി പരിഗണിച്ച് നമ്മൾ ഒഴിവാക്കണം. അതേസമയം, പരീക്ഷണാത്മക സ്ഥിരീകരണത്തിന്റെ അഭാവം കാരണം അതിൽ ചില വൈകല്യങ്ങൾ ഉള്ളതിനാൽ പുരാതന യുക്തിക്കും ഞങ്ങൾ പൂർണ്ണ അധികാരം നൽകുന്നില്ല.

ഉദാഹരണത്തിന്, പുരാതന യുക്തിയനുസരിച്ച് വോളിയവും (പരിമാണ) ശബ്ദവും (ശബ്ദ) സ്പേസിൻ്റെ അന്തർലീനമായ ഗുണങ്ങളാണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. പരീക്ഷണാത്മക വിശകലനം (എക്സസ്പരിമെന്റൽ  അനാലിസിസ്) ഇല്ലാത്തതിനാൽ, ഇത് ഭാഗികമായി തെറ്റാണ് (വോളിയം സ്പേസിൻ്റെ ശരിയായ പ്രോപ്പർട്ടി ആണ്, ശബ്ദമല്ല), കാരണം ശബ്ദത്തിന് പ്രചരിക്കാൻ ചില മാധ്യമങ്ങൾ ആവശ്യമാണ്, മാത്രമല്ല യഥാർത്ഥ സ്പേസിൽ (വാക്വം) പ്രചരിക്കാൻ കഴിയില്ല. സ്പേസിലുള്ള വായു തന്മാത്രകൾ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വ്യാപനത്തിനുള്ള മാധ്യമമായി മാറുന്നു. വായു തന്മാത്രകളെ ശ്രദ്ധിക്കാതെ സ്പേസിനെ വാക്വം എന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ചതിനാൽ, പുരാതന യുക്തിയിൽ ഈ സ്ലിപ്പ് സംഭവിച്ചു. തീർച്ചയായും, ഭൂമിക്ക് ചുറ്റുമുള്ള വായുവിൻ്റെ പാളിക്ക് മുകളിൽ, യഥാർത്ഥ (റിയൽ) വാക്വം നിലവിലുണ്ട്. വൈദ്യുത-കാന്തിക വികിരണങ്ങൾ മാത്രമേ വാക്വത്തിൽ സഞ്ചരിക്കുകയുള്ളൂവെന്നും എന്നാൽ ശബ്ദ ഊർജ്ജമല്ലെന്നും പരീക്ഷണാത്മകമായി തെളിയിച്ച പുതിയ യുക്തിയോ അല്ലെങ്കിൽ ശാസ്ത്രമോ ഈ സ്ലിപ്പ് ശരിയാക്കുന്നു. അതുപോലെ, പല പുരാതന തത്ത്വചിന്തകരും അവബോധം ദൈവം എന്ന് വിളിക്കാവുന്ന ഒരു ശാശ്വത വസ്തുവായി കരുതി. പക്ഷേ, മൂർച്ചയുള്ള ശാസ്ത്രീയ വിശകലനത്തിൽ, മൈറ്റോകോൺഡ്രിയ കോശങ്ങളിലെ ഭക്ഷ്യകണങ്ങളുടെ ഓക്‌സിഡേഷൻ വഴി വിതരണം ചെയ്യപ്പെടുന്ന നിഷ്‌ക്രിയ ഊർജ്ജം പ്രവർത്തിക്കുന്ന മസ്തിഷ്ക-നാഡീവ്യവസ്ഥയിൽ (വർക്കിംഗ് ബ്രെയിൻ നെർവസ്സ് സിസ്റ്റം) 'അവബോധം' (‘അവർനെസ്സ്’) എന്ന പ്രത്യേക പ്രവർത്തന രൂപത്തിലേക്ക് പരിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെടുന്നുവെന്ന് എളുപ്പത്തിൽ കണ്ടെത്താനാകും. അത്തരം ആന്തരിക ഊർജ്ജം 'മസ്തിഷ്ക-നാഡീവ്യൂഹം' എന്ന പ്രത്യേക സംവിധാനത്തിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുമ്പോൾ, ആ ആന്തരിക നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം 'അവബോധം' എന്ന പ്രത്യേക പ്രവർത്തന രൂപത്തിലേക്ക് രൂപാന്തരപ്പെടുന്നു. ഒരു കട്ടിംഗ് മെഷീനിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്ന അതേ വൈദ്യുതോർജ്ജം നിർദ്ദിഷ്ട മെഷീൻ്റെ (കട്ടിംഗ് മെഷീൻ) പ്രത്യേക സ്വഭാവത്തെ (കട്ടിംഗ് വർക്ക്) അടിസ്ഥാനമാക്കി കട്ടിംഗ് എനർജിയായി (വർക്ക്) രൂപാന്തരപ്പെടുന്നു, അതേ വൈദ്യുതോർജ്ജം പ്രത്യേക യന്ത്രത്തിൻ്റെ (ഗ്രൈൻഡിംഗ് മെഷീൻ) നിർദ്ദിഷ്ട സ്വഭാവത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ (അരക്കൽ ജോലി) ഗ്രൈൻഡിംഗ് എനർജി (വർക്ക്) ആയി മാറുന്നു.

ശാസ്ത്രത്തിന് ദൈവത്തെ വ്യക്തപ്പെടുത്താൻ കഴിയില്ലായിരിക്കാം, പക്ഷേ, ദൈവം അല്ലാത്തത് എന്താണെന്ന് വിജയകരമായി തെളിയിക്കാൻ കഴിയും. ലോജിക് (തർക്ക ശാസ്ത്രം) എന്നാൽ സൃഷ്ടിച്ച വസ്തുക്കളുടെ വിശകലനം എന്നാണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത് (തർക്യന്തേ പദാര്ഥാഃ അസ്മിൻ ഇതി തര്കഃ). അതിനാൽ, പുരാതന യുക്തിയുടെ വിഷയം ശാസ്ത്രം മാത്രമാണ്. ശാസ്ത്രത്തിലും, സൃഷ്ടിച്ച വസ്തുക്കളുടെ അതേ വിശകലനം നടക്കുന്നു, അതിനാൽ പുരാതന യുക്തിയെയും ആധുനിക ശാസ്ത്രത്തെയും വേർതിരിക്കരുത്. ഈ പശ്ചാത്തലമെല്ലാം നൽകിയിരിക്കുന്നത് യഥാക്രമം തർക്കം, ശാസ്ത്രം എന്നിങ്ങനെ പുരാതനവും പുതിയതുമായ ലോജിക്കുകൾ എന്ന് ലേബൽ ചെയ്യാതെ ഈ പ്രപഞ്ചത്തിൻ്റെ ആത്യന്തിക കാരണത്തെ വിശകലനം ചെയ്യുന്നതിൽ നാം മുന്നോട്ട് പോകണമെന്ന് നമുക്ക് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്നു.

2. സ്പേസിന്റെ സ്വഭാവം

ആദ്യം, സ്പേസിനെ ശൂന്യമായി (നത്തിങ്) കണക്കാക്കണോ അതോ സൂക്ഷ്മമായ ഊർജ്ജമായി കണക്കാക്കണോ എന്ന് നമ്മൾ പരിശോധിക്കണം.

സ്പേസ് ഒന്നുമല്ലാത്തതായി (നത്തിങ്) കണക്കാക്കപ്പെടുന്നുഃ:- മുകളിൽ പറഞ്ഞ ഈ രണ്ട് സാധ്യതകൾക്കിടയിൽ, നമുക്ക് ആദ്യത്തെ സാധ്യത എടുക്കാം, അതായത് സ്പേസ് ഒന്നുമല്ല  എന്നത്. ദ്രവ്യത്തിൻ്റെ രണ്ട് ഇനങ്ങൾ (A യും B യും) തമ്മിലുള്ള ജോമെട്രിക്കൽ സ്പേസ് എന്ന ആശയത്തിൽ ഐൻസ്റ്റൈൻ സ്പേസിനെ ഒന്നുമല്ലാത്തതായി കണക്കാക്കി. ദ്രവ്യത്തിൻ്റെ രണ്ട് ഇനങ്ങൾ (A, B) തമ്മിലുള്ള ജോമെട്രിക്കൽ സ്പേസ് ആ രണ്ട് ദ്രവ്യങ്ങളുടെ (A യും B യും) നാശത്തിൽ അപ്രത്യക്ഷമാകുമെന്ന് അദ്ദേഹം പറയുന്നു.

എന്നാൽ, ഈ സ്പേസ് നശിപ്പിക്കപ്പെട്ടതായി കാണുന്നില്ല, കാരണം ഈ രണ്ട് ദ്രവ്യവസ്തുക്കൾക്കപ്പുറം (A, B) മറ്റ് ചില ദ്രവ്യവസ്തുക്കൾ (X, Y) നിലവിലുണ്ട്, X, Y എന്നിവ നശിപ്പിക്കപ്പെടാത്തതിനാൽ അവയ്ക്കിടയിലെ സ്പേസ് നശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നില്ല.

രണ്ടാമത്തെ സ്‌പെയ്‌സിൻ്റെ (X-നും Y-യ്‌ക്കും ഇടയിലെ) നാശം സംഭവിക്കാത്തതിനാൽ, ആദ്യത്തെ സ്‌പെയ്‌സ് രണ്ടാം സ്‌പെയ്‌സിൻ്റെ ഭാഗമായതിനാൽ ആദ്യത്തെ സ്‌പെയ്‌സിൻ്റെ (A- യ്ക്കും B-യ്‌ക്കും ഇടയിലെ) നാശം അനുഭവപ്പെടുന്നില്ല. ഇതിനർത്ഥം ദ്രവ്യത്തിൻ്റെ എല്ലാ ഇനങ്ങളും അപ്രത്യക്ഷമാകുകയാണെങ്കിൽ, യഥാർത്ഥത്തിൽ ഈ കേവല സ്പേസ് ആയ, മൊത്തം ജോമെട്രിക്കൽ സ്പേസ്, ലോകത്ത് നിന്നും അപ്രത്യക്ഷമാകണം എന്നാണ്. ഐൻസ്റ്റീൻ്റെ ഈ സിദ്ധാന്തമനുസരിച്ച്, ലോകത്തിലെ മുഴുവൻ സ്പേസും ജോമെട്രിക്കൽ മാത്രമാണ്, കൂടാതെ സ്പേസ് ദ്രവ്യത്തിൻ്റെ കേവല (സമ്പൂർണ്ണ) അസ്തിത്വത്തെ ആശ്രയിക്കാൻ നിർബന്ധിതമാകുന്നു, അതിനാൽ ദ്രവ്യത്തെ അപേക്ഷിച്ച് സ്പേസിനെ ആപേക്ഷിക അസ്തിത്വമുള്ള ഒരു ദ്വിതീയ (സെക്കന്ററി) ശുദ്ധമായ ആപേക്ഷിക വസ്തുവായി കണക്കാക്കാൻ നമ്മൾ വീണ്ടും നിർബന്ധിതരാകുന്നു. വേദം (ആത്മന ആകാശം) പ്രകാരം, സൃഷ്ടിയുടെ ആദ്യ ഇനമായി സ്‌പേസ് സൃഷ്‌ടിക്കപ്പെട്ടത് ദൈവത്തിൽ നിന്നാണ്, കൂടാതെ സ്‌പേസ് ദൈവത്തിൻ്റെ അസ്തിത്വവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ആദ്യത്തെ ശുദ്ധമായ പ്രാഥമികമായ ആപേക്ഷിക ഇനമാണ്.

അതേ സ്‌പേസ് ഇപ്പോൾ വേദമനുസരിച്ച് ദൈവവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് പ്രാഥമികമായി ആപേക്ഷിക ഇനമായി മാറുകയും ഐൻസ്റ്റൈൻ്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ ദ്രവ്യവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ദ്വിതീയ ആപേക്ഷിക ഇനമായി മാറുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ രണ്ട് നിഗമനങ്ങളും പരസ്പര വിരുദ്ധമാണ്, അതിനാൽ അന്തിമ വസ്തുത അറിയാൻ നമ്മൾ കൂടുതൽ വിശകലനം ചെയ്യേണ്ടതുണ്ട്. ആഴത്തിലുള്ള ലോജിക്കൽ വിശകലനത്തിൽ, ദ്രവ്യവും സ്ഥൂല ഊർജ്ജവും അവബോധവും അലിഞ്ഞുചേർന്നതിനുശേഷം നിലവിലുള്ള ശൂന്യമായ ഒറ്റപ്പെട്ട സ്‌പേസ് മാത്രമേ നമുക്ക് സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയൂ. അതിനാൽ, ജോമെട്രിക്കൽ സ്പേസ് എന്ന ആശയം യുക്തിക്ക് അൽപ്പം അസൗകര്യമാണ്. ആപേക്ഷിക അസ്തിത്വമുള്ള ഒരു ഇനത്തിന് ഏതെങ്കിലും വശത്തിൻ്റെ കോണിൽ നിന്ന് കേവല അസ്തിത്വത്തിൻ്റെ അന്തർലീനമായ പദവി നൽകാൻ കഴിയില്ല. ഉദാഹരണത്തിന്, ഒരു സ്വപ്നക്കാരൻ സ്വപ്നത്തിൽ സഞ്ചരിക്കുന്ന ലോകത്തിൻ്റെ മുഴുവൻ സ്പേസിന് യുക്തിസഹമായ വിശകലനത്തിൻ്റെ ഒരു സാഹചര്യത്തിലും സമ്പൂർണ്ണമായ അസ്തിത്വം ഉണ്ടായിരിക്കില്ല. സ്വപ്നം അപ്രത്യക്ഷമാകുമ്പോൾ, സ്വപ്ന സ്പേസും അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു, കാരണം സ്വപ്ന സ്പേസ് സ്വപ്നത്തിൻ്റെ നിലനിൽപ്പുമായി ആപേക്ഷികമായി മാത്രം ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഇപ്പോൾ, ലോകത്തിൻ്റെ നിലനിൽപ്പിനെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്ന സ്വപ്ന സ്പേസ് (അത് സ്വപ്നത്തിൻ്റെ അസ്തിത്വത്തെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു) പോലെയാണ് ലോകത്തിലെ സ്പേസും എന്നാണ് നിഗമനം. ലോകത്തിലുള്ള സ്പേസ് യഥാർത്ഥത്തിൽ ദൈവത്തിൻ്റെ അസ്തിത്വത്തെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നതിനാൽ, സ്പേസ് ഒഴികെയുള്ള മുഴുവൻ ലോകവും അപ്രത്യക്ഷമായാലും, ദൈവം ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെങ്കിൽ, സ്പേസിന് സ്വതന്ത്രമായി നിലനിൽക്കാൻ കഴിയും. സ്ഥൂല ഊർജ്ജം (സ്പേസ് സൂക്ഷ്മമായ ഊർജ്ജമാണെന്ന് ഞങ്ങൾ തെളിയിക്കാൻ പോകുന്നു), ദ്രവ്യവും അവബോധവും കൊണ്ട് നിർമ്മിച്ച ലോകത്തിൻ്റെ ബാക്കി ഭാഗങ്ങൾ അപ്രത്യക്ഷമാകുമ്പോൾ പോലും സ്പേസിൻ്റെ അസ്തിത്വം നമുക്ക് എളുപ്പത്തിൽ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയും. ഐൻസ്റ്റീന്റെ സിദ്ധാന്തത്തിൽ 'ദൈവത്തിൻറെ അസ്തിത്വം' എന്ന വാക്കിന് പകരം 'ദ്രവ്യത്തിൻറെ അസ്തിത്വം' എന്ന വാക്ക് ഉപയോഗിക്കേണ്ടതുണ്ട്, കൂടാതെ ശാസ്ത്രത്തിൻറെ വിഷയത്തിൽ ദൈവമെന്ന ആശയത്തെ സ്പർശിക്കാതെ പരമ്പരാഗത ശാസ്ത്രജ്ഞരെപ്പോലെയാണ് അദ്ദേഹം പെരുമാറിയതെന്ന് പറഞ്ഞ് ഏറ്റവും ഉന്നതനായ ശാസ്ത്രജ്ഞനായ ഐൻസ്റ്റീനെ നമുക്ക് ന്യായീകരിക്കാൻ കഴിയും.

സ്‌പേസ് സൂക്ഷ്‌മ ഊർജ്ജമായി:- രണ്ടാമത്തെ സാദ്ധ്യത, സ്‌പേസ് ഒന്നുമല്ല എന്നല്ല, എന്തോ ആണ് എന്നതാണ്. സ്‌പേസ് സ്ഥൂല ഊർജ്ജമോ (അത് ഗ്രഹിക്കാത്തതിനാൽ), ദ്രവ്യമോ (അത് അദൃശ്യമായതിനാൽ) അല്ലെങ്കിൽ അവബോധമോ (അത് നിഷ്ക്രിയമായതിനാൽ) അല്ല. ഈ മുഴുവൻ സൃഷ്ടിയുടെയും ആത്യന്തികമായ കാരണം ശാസ്ത്രം അനുസരിച്ച് നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം (ഇനെർട്ടു എനർജി) ആയതിനാൽ, ശാസ്ത്രപ്രകാരം നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം സൂക്ഷ്മ ഊർജ്ജമായും സ്ഥൂല ഊർജ്ജമായും നിലനിൽക്കുന്നതിനാൽ, നാം സ്പേസിനെയും നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജമായി കണക്കാക്കണം. ഒരു വസ്തുവിൻ്റെ അതിർത്തിയിൽ (ബൗണ്ടറി) സ്പേസ് വളയുന്നതായി പറയപ്പെടുന്നു. സ്പേസ് ഒന്നുമല്ലെങ്കിൽ, വസ്തുവിൻ്റെ അതിർത്തിയിൽ ഒന്നുമല്ലാത്തതിന് വളയാൻ കഴിയില്ല. മാത്രമല്ല, സ്പേസ് നക്ഷത്രങ്ങളുടെയും ഊർജത്തിൻ്റെയും ഗാലക്സികൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നതായി പറയപ്പെടുന്നു. തമോദ്വാരം (ബ്ലാക്ക് ഹോൾ) എന്ന ആശയം ഉൾപ്പെടെയുള്ള ഈ കാര്യങ്ങളെല്ലാം, സ്പേസ് വളരെ ഉയർന്ന ആവൃത്തിയിലുള്ള (കണ്ടെത്താനാകാത്ത റേഞ്ചിൽ) നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിൻ്റെ വളരെ സൂക്ഷ്മമായ രൂപമാണെന്ന് ചിന്തിക്കാൻ നമ്മെ പ്രേരിപ്പിച്ചേക്കാം, അതിനാൽ സ്പേസ് വലിയ സൂക്ഷ്മ ഊർജ്ജത്തിൻ്റെ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ഒരു റിസർവോയറാണ്. രണ്ട് കേസുകളും ഞങ്ങൾ വിശകലനത്തിലൂടെ കൈകാര്യം ചെയ്യും (സ്പേസ് ഒന്നുമല്ല എന്നതും, സ്പേസ് സൂക്ഷ്മ ഊർജ്ജമായും).

ഇപ്പോൾ, ശാസ്ത്രത്തിന് മുകളിൽ പറഞ്ഞ രണ്ട് സാധ്യതകളിൽ ഒന്ന് സത്യമായി എടുക്കണം, അതിനുശേഷം മാത്രമേ ഈ സൃഷ്ടിയുടെ ആത്യന്തിക കാരണം വിശകലനം ചെയ്യാൻ കഴിയൂ.

1. സ്പേസ് ഒന്നുമില്ലാത്തതായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നുഃ-

മസ്തിഷ്ക-നാഡീവ്യവസ്ഥയിൽ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം അവബോധമായി രൂപാന്തരപ്പെടുന്നു, ഈ അവബോധം സൂക്ഷ്മമായ ഊർജ്ജം, സ്ഥൂല ഊർജ്ജം, ദ്രവ്യത്തിന്റെ മൂന്നു രൂപങ്ങൾ (ഖരം, ദ്രാവകം, വാതകം) എന്നിവയ്ക്ക് പുറമെ ആറാമത്തെ ഘടകമായി എടുക്കാം. തത്ഫലമായുണ്ടാകുന്ന ചിത്രം, ഒഴിഞ്ഞ (വാകന്റ്) സ്പേസിൽ, അന്തർലീനമായ അസ്തിത്വമുള്ള ആറ് ഘടകങ്ങൾ ലോകമായി മാറുന്നു:-

i) പ്രകാശം, ചൂട്, കാന്തികത, ശബ്ദം, വൈദ്യുതി തുടങ്ങിയ വിവിധ രൂപങ്ങളിലുള്ള നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം സൂക്ഷ്മവും സ്ഥൂലവുമായ ഊർജ്ജങ്ങളായി നിലനിൽക്കുന്നു.

ii) ഘനീഭവിച്ച ഊർജ്ജമായ ദ്രവ്യം; ഖരം, ദ്രാവകം, വാതകം എന്നിങ്ങനെ നിലനിൽക്കുന്നു.

iii) മസ്തിഷ്ക-നാഡീവ്യവസ്ഥയുടെ പ്രവർത്തനത്തിൽ ലഭിക്കുന്ന നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിൻ്റെ ഒരു പ്രത്യേക പ്രവർത്തന രൂപമായ അവബോധം, ശുദ്ധമായ അവബോധമായും വികാരങ്ങളും ഗുണങ്ങളും ആയി നിലനിൽക്കുന്നു.

സ്പേസിന്റെ അസ്തിത്വമില്ലാതെ, സ്പേസല്ലാതെ മറ്റൊന്നും നിലനിൽക്കില്ല. അന്തർലീനമായ കേവല അസ്തിത്വമില്ലാത്തതും നിഷ്ക്രിയ ദ്രവ്യത്തിൻ്റെ നിലനിൽപ്പിനെ ആശ്രയിച്ച് ആപേക്ഷിക അസ്തിത്വം മാത്രമുള്ളതുമായ ഒഴിഞ്ഞ സ്പേസിനെ (ഐൻസ്റ്റൈൻ പ്രകാരം) അതിൻ്റെ കേവല അസ്തിത്വമില്ലാത്ത ഏഴാമത്തെ ഘടകമായി കണക്കാക്കാം. നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിൻ്റെ അസ്തിത്വമില്ലാതെ സൂക്ഷ്മ ഊർജ്ജമായ സ്പേസ് നിലനിൽക്കില്ല, അതിനാൽ, നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് സ്പേസിനെ ഒരു ആപേക്ഷിക വസ്തുവായി കണക്കാക്കാം. പക്ഷേ, സ്പേസ് തന്നെ സൂക്ഷ്മമായ രൂപത്തിലുള്ള നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജമാണെന്നും സ്പേസും നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജവും രണ്ട് ഇനങ്ങളല്ലെന്നും പറയുന്നതാണ് മികച്ച മാർഗം. സൂക്ഷ്മമായ ജലബാഷ്പം, സ്ഥൂല ദ്രാവക ജലം, ഖര ഐസ് എന്നിവയെ പ്രത്യേക ഇനങ്ങളായി കണക്കാക്കേണ്ടതില്ല, കാരണം ഇവ മൂന്നും ഒരേ ഘടകമായ H₂O യുടെ വ്യത്യസ്ത ഘട്ടങ്ങൾ (ഫേസ്സ്) മാത്രമാണ്. ഐൻസ്റ്റീൻ മുകളിൽ പറഞ്ഞതുപോലെ ദ്രവ്യത്തിൻ്റെ അസ്തിത്വത്തെ പരാമർശിച്ച് സ്പേസ് നിലവിലുണ്ടെങ്കിലും, ദ്രവ്യം ഘനീഭവിച്ച നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജമായതിനാൽ നമുക്ക് ദ്രവ്യത്തെ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജമായി കണക്കാക്കാം (E=mc²). ജലബാഷ്പത്തെ ജലമായും ജലം ഹിമമായും (ഐസ്) ഘനീഭവിക്കുന്നതുപോലെ ഘനീഭവിക്കുന്നതിനാൽ ദ്രവ്യത്തെ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിൻ്റെ മറ്റൊരു ഘട്ടമായി കണക്കാക്കാം. സൂക്ഷ്മ ഊർജ്ജത്തെ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിൻ്റെ ഒരു ഘട്ടമായി കണക്കാക്കുന്നത് ദ്രവ്യത്തെ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിൻ്റെ ഒരു ഘട്ടമായി കണക്കാക്കുന്നതുപോലെ ന്യായീകരിക്കാവുന്നതാണ്.

സ്പേസ് മാറ്റമില്ലാത്ത സൂക്ഷ്മമായ ഊർജ്ജം ആയതിനാലും സൂക്ഷ്മ ഊർജ്ജം നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിൻ്റെ ഒരു ഘട്ടമായതിനാൽ, സ്പേസും നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജമാണെന്നാണ് നിഗമനം. നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം എന്നാൽ സ്ഥൂല ഊർജ്ജവും സൂക്ഷ്മ ഊർജ്ജവുമാണ്. ദ്രവ്യം നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിൻ്റെ ഒരു ഘനീഭവിച്ച രൂപമായതിനാൽ ദ്രവ്യവും നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിൻ്റെ ഒരു ഘട്ടമാണ്. അവബോധം എന്നത് നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിൻ്റെ ഒരു പ്രത്യേക രൂപമാണ്, അവബോധവും നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം മാത്രമാണ്. നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം ഇല്ലാതായാൽ, സ്പേസുൾപ്പെടെയുള്ള മുഴുവൻ ലോകവും അപ്രത്യക്ഷമാകുമെന്നതാണ് അന്തിമ നിഗമനം. പക്ഷേ, നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം നിഷ്ക്രിയമാണ്, തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കാൻ കഴിയില്ല. നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിൻ്റെ ഒരു പ്രത്യേക രൂപമെന്ന നിലയിൽ അവബോധം നിലവിലുണ്ടെങ്കിലും, അത് ദ്രവ്യത്തിൻ്റെയും ഊർജ്ജത്തിൻ്റെയും അല്ലെങ്കിൽ ഊർജത്തിൻ്റെ മാത്രം പാത്രങ്ങളാൽ (കണ്ടെയ്നറുകളാൽ) പൊതിഞ്ഞ തുടർച്ചയായ തുള്ളികൾ പോലെയാണ്. അവബോധത്തിൻ്റെ ഈ തുള്ളികളെല്ലാം തുടർച്ചയായ ഒരു ഭാഗമായി സംയോജിപ്പിക്കപ്പെടാത്തതിനാൽ, ഈ സ്വതന്ത്ര തുള്ളികൾക്കൊന്നും പ്രപഞ്ചത്തെക്കുറിച്ചുള്ള തീരുമാനം എടുക്കാൻ കഴിയില്ല.

അവബോധത്തിൻ്റെ ഈ തുള്ളികളെല്ലാം ഒരു സ്ഥലത്ത് വളരെ വലിയ ഒത്തുചേരലായി ഒത്തുചേർന്ന് അത്തരം ലയനത്തിന് തീരുമാനമെടുത്താലും, പ്രപഞ്ചത്തെയോ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തെയോ അത്തരം കൂട്ടായ ആവശ്യം ബാധിക്കില്ല. അതിനാൽ, പ്രപഞ്ചത്തിൻ്റെ ആത്യന്തിക കാരണത്തിൻ്റെ തീരുമാനത്തെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു സ്പേസ് ഒഴികെയുള്ള ലോകം മുഴുവനും അല്ലെങ്കിൽ സ്പേസുൾപ്പെടെ ലയിപ്പിക്കണമോ വേണ്ടയോ എന്നത്. ജോമെട്രിക്കൽ സ്പേസ് ഒന്നുമല്ല (ദ്രവ്യത്തെ പരാമർശിച്ച് താരതമ്യേന നിലവിലുണ്ട്) എന്ന ഐൻസ്റ്റൈൻ്റെ ആശയം ശാസ്ത്രം (റഫർ: ആൽബർട്ട് ഐൻസ്റ്റൈൻ്റെ ആശയങ്ങൾ) എടുത്തട്ടുണ്ട്  കൂടാതെ ഈ സ്പേസ് വായു ഇല്ലാതെ വാക്വമാണ്, ഇത് ഐൻസ്റ്റൈൻ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നു. ചിലപ്പോൾ, പൊതുജനങ്ങൾ വായു നിറഞ്ഞ അന്തരീക്ഷമായി സ്പേസിനെ എടുക്കുന്നു.

ഈ വിഷയത്തിൽ, സ്പേസ് ഒന്നുമല്ലെന്നോ സൂക്ഷ്മ ഊർജ്ജമാണെന്നോ എന്നത് ശാസ്ത്രജ്ഞർ പരിശോധിക്കുന്നില്ല. രണ്ടാമത്തെ സാദ്ധ്യത എന്ന നിലയിൽ, മുകളിൽ പറഞ്ഞ വിശകലനം അനുസരിച്ച് ഞങ്ങൾ സ്പേസിനെ സൂക്ഷ്മ ഊർജ്ജമായി എടുത്തിട്ടുണ്ട്.

ശാസ്ത്രജ്ഞരുടെ ഈ ചിത്രത്തിൽ, ഐൻസ്റ്റൈൻ്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ സ്പേസ് പൂർണ്ണമായും ഒന്നുമല്ല എന്നതിനാൽ, സൃഷ്ടിയുടെ ആത്യന്തിക കാരണവും ഒന്നുമല്ല എന്നുവരുന്നു (കാരണം, ഊർജ്ജം, ദ്രവ്യം, ലോകത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അവബോധം എന്നിവയുടെ കാരണം കണ്ടെത്താൻ ശാസ്ത്രജ്ഞർക്ക് സ്പേസ് അല്ലാതെ മറ്റൊന്നും ലഭ്യമല്ല). സ്പേസ് സൂക്ഷ്മമായ ഊർജ്ജമാണെങ്കിൽ, സ്പേസ് ഒഴികെയുള്ള എല്ലാ വസ്തുക്കളുടെയും കാരണമായി സ്പേസിനെ അംഗീകരിക്കാം. അതിനാൽ, ശാസ്ത്ര വീക്ഷണമനുസരിച്ച് പോലും സ്പേസ് ഒന്നുമല്ലെന്ന് കണക്കാക്കാനാവില്ല, അത് യുക്തിസഹമല്ല, കാരണം സൃഷ്ടി എന്നത് എന്തെങ്കിലുമാണ്, അല്ലാതെ ഒന്നുമല്ല എന്നതല്ല. ഒന്നുമില്ലായ്മയിൽ (നത്തിങ്) നിന്നും ഒന്നുമില്ലായ്മ മാത്രമേ ഉണ്ടാകുകയുള്ളൂ, എന്തെങ്കിലും ഒന്നിൽ നിന്ന് മാത്രമേ എന്തെങ്കിലും ഒന്ന് ഉണ്ടാകൂ. ആത്യന്തിക കാരണമായി നമുക്ക് നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജമോ ദ്രവ്യമോ അവബോധമോ മാത്രമേ എടുക്കാൻ കഴിയൂ. ഈ പശ്ചാത്തലത്തിൽ ഈ സൃഷ്ടിയുടെ ആത്യന്തിക കാരണമായി ഈ മൂന്നിലെ ഓരോ ഇനവും നമുക്ക് പരിശോധിക്കാം:-

i. സ്പേസിനെ സ്ഥൂല നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജമായി കണക്കാക്കുന്നു: - ശാസ്ത്രം സ്പേസിനെ മാത്രമേ കാരണമായി കണക്കാക്കേണ്ടതുള്ളൂ എന്നതിനാൽ, നാം സ്പേസിനെ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജമായി കണക്കാക്കുന്നു. ഇവിടെ, നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിൻ്റെ അർത്ഥം കണ്ണ് അല്ലെങ്കിൽ ഉപകരണം (ദൃശ്യവും അദൃശ്യവും) ഉപയോഗിച്ച് കണ്ടെത്താവുന്ന നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തെ ഞങ്ങൾ എടുക്കുന്നു. വാസ്തവത്തിൽ, ഈ സൃഷ്ടി ഒരു അനന്തമായ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിൻ്റെ ഒരു സമുദ്രമാണ്, അതിൽ നിന്ന് മുഴുവൻ സൃഷ്ടിയും (സൃഷ്ടിയുടെ ഏതൊരു വസ്തുവും ഒരൊറ്റ രൂപമാണ് അല്ലെങ്കിൽ വിവിധ രൂപത്തിലുള്ള നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം, ദ്രവ്യം, അവബോധം എന്നിവയുള്ളത് ആണ്) നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്താൽ മാത്രം സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുകയും പരിപാലിപ്പെടുകയും ലയിപ്പിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തെ സൃഷ്ടിയുടെ ആത്യന്തിക കാരണമായി മാറ്റുന്നതിൽ നമ്മൾ വളരെയധികം ആകൃഷ്ടരാണ്. പക്ഷേ, അപാകത എന്തെന്നാൽ, നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിന് അവബോധമില്ല, ഈ ചിട്ടയോടുകൂടിയ പ്രപഞ്ചത്തിൻ്റെ (സിസ്റ്റമാറ്റിക് യൂണിവേഴ്‌സ്) ഒരു സമ്പൂർണ്ണമായ ഡിസൈനർ ആകാൻ കഴിയില്ല, ഇത് ക്രമരഹിതമായ (റാൻഡമ്നെസ്സ്) ഒരു സംവിധാനമായി തള്ളിക്കളയാൻ കഴിയില്ല. ചിട്ടയോടുകൂടിയ ഒരു പ്രപഞ്ചം ചിന്തിക്കുന്നതിനും രൂപപ്പെടുത്തുന്നതിനും അവബോധം വളരെ അത്യാവശ്യമാണ്.

ii. ദ്രവ്യമായി പരിഗണിക്കപ്പെടുന്ന സ്പേസ്: - ദ്രവ്യവും നിഷ്ക്രിയമായതിനാൽ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിൻ്റെ അതേ വൈകല്യമുണ്ട്. ദ്രവ്യം തന്നെ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിൻ്റെ ഒരു രൂപമാണ്.

iii. അവബോധമായി പരിഗണിക്കപ്പെടുന്ന സ്പേസ്: - സുവോളജിക്കൽ ജീവജാലങ്ങളുടെ രൂപത്തിൽ അവബോധം തുള്ളികളായി തുടർച്ചയില്ലാത്തതായി വേറിട്ട് നിലനിൽക്കുന്നു, ഈ അവബോധം നെർവസ്സ് സിസ്റ്റം ആണ് ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നത്. ഈ അവബോധം തുടർച്ചയായതല്ല, കാരണം അവബോധത്തിൻ്റെ രണ്ട് ഇനങ്ങൾക്കിടയിൽ, നിഷ്ക്രിയ ദ്രവ്യവും നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജവും അടങ്ങിയ വിടവ് ഉണ്ട്. അവബോധമുള്ള ഓരോ വ്യക്‌തിഗത ജീവജാലങ്ങൾക്കും ദ്രവ്യവും ഊർജ്ജവും അവയുടെ വിവിധ രൂപങ്ങളും സൃഷ്ടിക്കാൻ കഴിവില്ല, അതിനാൽ ഓരോ വ്യക്തിക്കും അല്ലെങ്കിൽ എല്ലാ വ്യക്തികളും ഒരുമിച്ച് ചേർന്ന് ഈ പ്രപഞ്ചത്തിൻ്റെ ആത്യന്തിക കാരണമാകാൻ കഴിയില്ല. ഒരു കൂട്ടായ വ്യക്തിത്വമായി നിലനിൽക്കുന്ന അവബോധമുള്ള എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളും ഒരു ഭാവന മാത്രമാണ്, മാത്രമല്ല ഈ സൃഷ്ടിയിൽ അങ്ങനെ കാണപ്പെടുന്നില്ല (വ്യക്തിഗത ആത്മാക്കളുടെ കൂട്ടായ അവബോധം ഈ ലോകത്തിൻ്റെ സ്രഷ്ടാവും പരിപാലിക്കുന്നവനും നശിപ്പിക്കുന്നവനും ആയ ഹിരണ്യഗർഭൻ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഏക ദൈവിക വ്യക്തിത്വമാണെന്ന് ചിലർ പറയുന്നു. ഹിരണ്യഗര്ഭൻ യഥാർത്ഥത്തിൽ ഈ ലോകത്തെ സൃഷ്ടിക്കുകയും പരിപാലിക്കുകയും നശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഊർജ്ജ മാധ്യമം സ്വീകരിച്ച സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവമാണ്.).

2. സ്പേസ് സൂക്ഷ്മ ഊർജ്ജമായി കണക്കാക്കുന്നു: -

ഇവിടെ സൂക്ഷ്മ ഊർജ്ജം എന്നതിൻ്റെ അർത്ഥം കണ്ടുപിടിക്കാൻ കഴിയാത്ത സൂക്ഷ്മ ഊർജ്ജം എന്നാണ് ഞങ്ങൾ എടുക്കുന്നത്. ഉയർന്ന നിലയിലുള്ള സൂക്ഷ്മ ഊർജ്ജം (എക്‌സ്-റേ, ഗാമാ-റേ മുതലായവ) കണ്ടുപിടിക്കുന്ന സാങ്കേതിക ഉപകരണങ്ങളുടെ നിലവിലെ ശേഷിയേക്കാൾ ഉയർന്ന സൂക്ഷ്മമായ അവസ്ഥയെയാണ് 'കണ്ടുപിടിക്കാൻ കഴിയാത്ത' എന്ന പദം സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. സ്പേസിനെ സൂക്ഷ്മമായ ഊർജ്ജത്തിൻ്റെ ഏറ്റവും ഉയർന്ന പദവിയായി കണക്കാക്കുമ്പോൾ, സ്പേസിനെ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തോടോ അവബോധത്തോടോ വളരെ അടുത്ത് കാണാവുന്നതാണ്, പക്ഷേ ദ്രവ്യത്തോടല്ല. സ്പേസിനെ സൂക്ഷ്മമായ ഊർജ്ജമായി കണക്കാക്കുമ്പോൾ, സ്പേസിന്റെ നിഷ്ക്രിയമായ അതേ പോരായ്മ വീണ്ടും ഉണ്ടാകും, മാത്രമല്ല അതിന് സൃഷ്ടിയുടെ ഫലപ്രദമായ ഡിസൈനർ ആകാൻ കഴിയില്ല. സ്പേസിനെ നിഷ്‌ക്രിയ ദ്രവ്യമായി കണക്കാക്കുന്നത് കൊച്ചുകുട്ടികൾ പോലും പൂർണ്ണമായും തള്ളിക്കളയുന്നു. ഇപ്പോൾ, സ്പേസിനെ അവബോധമായി കണക്കാക്കുന്നത് അവശേഷിക്കുന്നു. മുകളിൽ പറഞ്ഞതുപോലെ, അവബോധത്തിൻ്റെ തുള്ളികൾക്ക് (വ്യക്തിഗത ജന്തുശാസ്ത്ര ജീവികൾ) വ്യക്തിഗതമായോ കൂട്ടമായോ ദ്രവ്യത്തിൻ്റെ ഒരു ആറ്റമോ അല്ലെങ്കിൽ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിൻ്റെ ഒരു ചെറിയ വികിരണമോ സൃഷ്ടിക്കാൻ കഴിയില്ല. അതിനാൽ, അവബോധവും ഒഴിവാക്കപ്പെടുന്നു. അത്ഭുതങ്ങൾ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത സംഭവങ്ങളിലൂടെ തെളിയിക്കപ്പെട്ട സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തെ വിശദീകരിക്കാൻ കഴിയാത്തതിനാൽ ആധുനിക ശാസ്ത്രത്തിന് ഞങ്ങൾ പൂർണ്ണമായ അധികാരം നൽകുന്നില്ല. മാത്രമല്ല, ശാസ്ത്രം അനുസരിച്ച് സൃഷ്ടിയുടെ പരിണാമത്തിൽ അവബോധത്തിൻ്റെ തുള്ളികൾ സാവധാനത്തിൽ വികസിപ്പിക്കപ്പെട്ടു, അതിനാൽ പ്രപഞ്ചത്തിൻ്റെ മൂലകാരണമാകാൻ കഴിയില്ല. പരിണാമ സിദ്ധാന്തം നാം അവഗണിക്കുകയാണെങ്കിൽപ്പോലും, ഈ വ്യക്തിഗത ആത്മാക്കൾക്ക് വ്യക്തിഗതമായോ കൂട്ടായോ സൃഷ്ടിയുടെ ആത്യന്തിക കാരണമായി മാറാൻ കഴിയുമെന്ന് പറയുന്നത് ശരിയായ യുക്തിയല്ല.

3. സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ആത്യന്തിക കാരണം

സൃഷ്ടിയുടെ പരമകാരണമാകാൻ സൃഷ്ടിയുടെ ഒരു ഇനവും ലഭ്യമല്ലാത്തതിനാൽ ആത്യന്തികമായ കാരണം അന്വേഷിക്കുന്നതിനുള്ള സാഹചര്യങ്ങൾ ആശയക്കുഴപ്പത്തിലായിരിക്കുമ്പോൾ, അത്ഭുതങ്ങൾ ഈ ലോകത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്നതിനാൽ പ്രതീക്ഷയുടെ ഒരു കിരണം സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നു,  അവ, സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത സംഭവങ്ങളാണ്, അവയുടെ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ഉറവിടത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന ‘സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം', ഈ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ആത്യന്തിക കാരണമാകാൻ വളരെ അനുയോജ്യനാണ്. അത്ഭുതങ്ങൾ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത സംഭവങ്ങളിലൂടെ തെളിയിക്കപ്പെട്ട സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തെ വിശദീകരിക്കാൻ കഴിയാത്തതിനാൽ ആധുനിക ശാസ്ത്രത്തിന് ഞങ്ങൾ പൂർണ്ണമായ അധികാരം നൽകുന്നില്ല. ഒരു അത്ഭുതത്തിൽ, അതിന്റെ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത സ്വഭാവം സ്പേസിനുമപ്പുറത്ത് അതിൻ്റെ അസ്തിത്വത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു, ഇക്കാരണത്താൽ, ആഴത്തിലുള്ള ശാസ്ത്രീയ വിശകലനം കൊണ്ടുപോലും അത്ഭുതത്തെ മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയില്ല. അത്ഭുതം ശാസ്ത്രത്തിന് മനസ്സിലായിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ, ഏതൊരു ശാസ്ത്രജ്ഞനും അതേ ഫലം നൽകാൻ അത് ആവർത്തിക്കണം.

സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന അത്ഭുതങ്ങളുടെ ഉറവിടം സ്പേസിനും അതീതമാണെന്ന് അത്ഭുതം സൂചിപ്പിക്കുന്നു, അതിനാൽ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവം സ്പേഷ്യൽ  ഡിമെൻഷൻസിന് അതീതമാണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. സൃഷ്‌ടിയിലെ ഏതൊരു ഇനത്തിനും വോളിയം ഉണ്ട് അതിനാൽ സ്‌പേഷ്യൽ അളവുകൾക്കുള്ളിലാണ് (നീളം, വീതി, ഉയരം) ഉള്ളത്. ഒരു ഇനം സ്പേഷ്യൽ അളവുകൾക്കപ്പുറമാണെങ്കിൽ, അതിന് വോളിയം ഇല്ല, എത്ര ശാസ്ത്രജ്ഞർക്കും എത്ര ജന്മങ്ങളിൽ പോലും സങ്കൽപ്പിക്കാൻ പോലും കഴിയില്ല. സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ഈ ദൈവം സ്പേസിന്റെ ജനറേറ്ററാണെന്ന് നമുക്ക് യുക്തിസഹമായി പറയാം. സ്പേസിന്റെ ഉത്പാദനത്തിനു മുമ്പ്, സ്പേസ് അതിൻ്റെ കാരണത്തിൽ (സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം) നിലനിന്നിരുന്നുവെങ്കിൽ, അതിൻ്റെ ഉത്പാദനത്തിനു മുമ്പ് സ്പേസിന് അതിൻ്റെ കാരണത്തിൽ നിലനിൽക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് നമുക്ക് പറയേണ്ടിവരും. അത് നിലനിന്നിരുന്നെങ്കിൽ, സ്പേസിന്റെ ഉത്പാദനം അർത്ഥശൂന്യമാകും. അതിന്റെ ജനറേറ്ററിലോ കാരണത്തിലോ അതിന്റെ ഉൽപാദനത്തിന് മുമ്പ് അത് നിലനിൽക്കരുത്. വോളിയത്തിൻ്റെ അഭാവം മൂലം, സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവം യഥാർത്ഥത്തിൽ ഏതൊരു മനുഷ്യ മസ്തിഷ്കത്തിനും സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയില്ല.

എല്ലാം സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്നതാണെന്നാണ് ശാസ്ത്രം പറയുന്നത്. സൃഷ്ടിയുടെ ഓരോ ഇനവും സാധാരണ കണ്ണിന് അദൃശ്യമാണെങ്കിൽ പോലും സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്നതാണെന്ന് ഞങ്ങൾ സമ്മതിക്കുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, എക്സ്-റേ, ഗാമാ-റേ മുതലായവ നമ്മുടെ നഗ്നനേത്രങ്ങൾക്ക് അദൃശ്യമാണ്, എന്നാൽ സ്പേസിലൂടെ പോലും സഞ്ചരിക്കാനുള്ള അത്ഭുതകരമായ ശേഷിയുള്ള സ്വതന്ത്ര വൈദ്യുത-കാന്തിക വികിരണങ്ങളായി നിലനിൽക്കുന്നു. ഈ വികിരണങ്ങൾ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്തതാണെന്ന് നമുക്ക് പറയാനാവില്ല, കാരണം അവ സ്പേഷ്യൽ അളവുകൾക്ക് അതീതമല്ലാത്തതിനാൽ അവ സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്നതും അദൃശ്യവുമാണ്.

[ചോദ്യം: - ഏതായാലും, സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവത്തെ നിങ്ങൾ സ്പേസിനപ്പുറം സ്ഥാപിച്ചു. നിങ്ങളുടെ ആശയം ഞങ്ങൾ അംഗീകരിക്കുന്നു. ദൈവത്തെപ്പോലെ പ്രപഞ്ചത്തെ സൃഷ്ടിക്കുകയും നിയന്ത്രിക്കുകയും (പരിപാലിക്കുകയും) നശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു തുടർച്ചയായ സമുദ്രമാണ് നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം എന്ന് സമ്മതിക്കുന്നതിനാൽ അത്തരം സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിൻ്റെ ഒരു സമുദ്രമാണെന്ന് നമുക്ക് ലളിതമായി പറയാം.]

 

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത കാരണം നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജമാണെന്ന് നിങ്ങൾ പറയുമ്പോൾ, അതിന് ഈ സിസ്റ്റമാറ്റിക് സൃഷ്ടിയുടെ രൂപകൽപന ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല. സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത കാരണം സർവ്വശക്തനാണെന്നും സൃഷ്ടിയുടെ ഡിസൈനർ ആകാൻ കഴിയുമെന്നും ഞങ്ങൾ പറയുന്നു. സങ്കൽപ്പിക്കാനാകാത്ത കാരണമെന്നു ലോകത്തിൻ്റെ ഭൗതിക കാരണമായി (മെറ്റീരിയൽ കോസ്) (സാധാരണയായി നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തെ ഭൗതിക കാരണമായാണ് കണക്കാക്കുന്നത്) പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഉദ്ദേശ്യം നിറവേറ്റപ്പെടുമ്പോൾ, നിങ്ങൾ എന്തിനാണ് നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിൻ്റെ സമുദ്രം കൊണ്ടുവന്ന് ആ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തെ ലോകത്തിൻ്റെ ഡിസൈനർ ആക്കുന്നത്? സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത കാരണം നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജമാണെന്ന് ഒരിക്കൽ നിങ്ങൾ പറഞ്ഞാൽ, അത് അവബോധമില്ലാതെ നിഷ്ക്രിയം മാത്രം ആയിരിക്കണം. സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത കാരണം (സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം) കേവലം സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്തതാണ്, അതിനാൽ ഒരേസമയം ഭൗതിക കാരണവും ഡിസൈനർ-കാരണവുമാകാൻ സർവ്വശക്തനാണ്. സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം നിഷ്ക്രിയ ദ്രവ്യമല്ല, അതിനാൽ ലൗകിക യുക്തിയനുസരിച്ച് ഭൗതിക കാരണവുമല്ല. സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവം ആത്മാക്കളുടെ കഴിവില്ലാത്ത അവബോധമല്ല, അതിനാൽ ലൗകിക യുക്തിയനുസരിച്ച് ഈ ലോകത്തിൻ്റെ മുഴുവൻ ഡിസൈനർ-കാരണമാകാൻ കഴിയില്ല. സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത കാരണം ലൗകിക യുക്തിക്ക് അതീതമാണ്, അത് ഒരേസമയം ഭൗതിക കാരണവും ഡിസൈനർ-കാരണവുമാകാം.

[ചോദ്യം: - സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത കാരണം അവബോധത്തിൻ്റെ ഒരു മഹാസമുദ്രമാണെന്ന് പറയാം, അതിനാൽ മുകളിൽ പറഞ്ഞ എതിർപ്പ് നീങ്ങുന്നു. അവബോധത്തിന് സൃഷ്ടിയുടെ ഡിസൈനർ ആകാം, നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം ഈ ലോകത്തെ സൃഷ്ടിക്കാനും പരിപാലിക്കാനും നശിപ്പിക്കാനും കഴിവുള്ള ഭൗതിക കാരണമാണ്. അതിനാൽ, സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത കാരണം അടിസ്ഥാനപരമായി അവബോധമെന്ന നിലയിൽ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജമാകാം, കാരണം ലൗകിക അവബോധം പോലും അടിസ്ഥാനപരമായി നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജമാണ്.]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ഒരിക്കൽ നിങ്ങൾ അത് അവബോധമാണെന്ന് പറഞ്ഞാൽ, അവബോധത്തിന്റെ തുള്ളികൾ പരസ്പരം വിച്ഛേദിക്കപ്പെട്ടതിനാൽ വിടവുകളുള്ളതിനാൽ ലോകത്തിൽ നമ്മുടെ ധാരണയിൽ തുടർച്ചയില്ലാത്ത അവബോധം മാത്രമേയുള്ളൂ.

അത്തരം അവബോധത്തിന്റെ സമുദ്രം ഇവിടെ നമ്മുടെ ധാരണയിൽ ഇല്ല, കുറഞ്ഞത് നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിന്റെ സമുദ്രം പോലെ, ഈ വ്യവസ്ഥാപിത ലോകം രൂപകൽപ്പന ചെയ്യാൻ കഴിവില്ലാത്തതും നിഷ്ക്രിയവുമാണെന്ന് വീണ്ടും അത് തള്ളിക്കളയുന്നു. അവബോധത്തിൻ്റെ വിച്ഛേദിക്കപ്പെട്ട തുള്ളികൾ ജന്തുശാസ്ത്രപരമായ ജീവജാലങ്ങളാണെന്ന് ഞങ്ങൾ ഇതിനകം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അതിനാൽ, സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത കാരണം സർവ്വശക്തനാണെന്ന് പറഞ്ഞാൽ എല്ലാ എതിർപ്പുകളും പരിഹരിക്കാനാകും.

സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത കാരണം അതിൻ്റെ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ശക്തിയിലൂടെ സൃഷ്ടിയുടെ എല്ലാ ഇനങ്ങളെയും സൃഷ്ടിക്കുന്നു, അങ്ങനെ സൃഷ്ടി പ്രക്രിയയെ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ഒരു പ്രവർത്തനമായി കണക്കാക്കാം. സാങ്കൽപ്പികമായ സൃഷ്ടി സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത കാരണത്തിൽ നിന്ന് പുറത്തുവരുന്നു, സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത കാരണത്തിൻ്റെ സർവ്വശക്തി കാരണം, സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത കാരണം അളവിൽ കുറയുന്നില്ല, മാത്രമല്ല ഉൽപ്പന്നവും സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്നതു കാരണം തികച്ചും വ്യത്യസ്തമാണ്. ഈ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത കാരണം സൃഷ്ടിയുടെ എല്ലാ ഇനങ്ങളെയും സൃഷ്ടിച്ചു, കൂടാതെ ഇനങ്ങളുടെ അന്തർലീനമായ ഗുണങ്ങളും സൃഷ്ടിച്ചു. സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവത്തിൻ്റെ ഇച്ഛപ്രകാരം മാത്രമാണ് സൃഷ്ടിയുടെ അനുബന്ധ ഇനങ്ങളുമായി സഹജമായ സ്വഭാവസവിശേഷതകൾ ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. അതിനാൽ, സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവത്തിൻ്റെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ നാം വിശദീകരിക്കുമ്പോഴെല്ലാം സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവം അവൻ സൃഷ്ടിച്ച സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്ന ഇനങ്ങളെ ആശ്രയിക്കേണ്ടതില്ല. ഉദാഹരണത്തിന്, സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവം മുഴുവൻ സൃഷ്ടിയെയും തകർത്തുവെന്ന് പറയുമ്പോൾ, സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവം ശക്തമായ ഒരു വികിരണം ആയിരിക്കണമെന്നോ ശക്തമായ വികിരണം ഉള്ളവനാണെന്നോ അർത്ഥമാക്കുന്നില്ല. അതുപോലെ, സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവം ഈ പ്രപഞ്ചം സൃഷ്ടിക്കാൻ വിചാരിച്ചു എന്ന് പറയുമ്പോൾ, സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവം ഒന്നുകിൽ അവബോധം തന്നെയെന്നോ അവബോധം ഉള്ളവനോ ആണെന്ന് അർത്ഥമാക്കുന്നില്ല.

ലളിതമായി പറഞ്ഞാൽ, സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവം തൻ്റെ സർവശക്തിയാൽ പ്രപഞ്ചത്തെ തകർത്തുവെന്നും തൻ്റെ സർവ്വശക്തിയാൽ പ്രപഞ്ചത്തെ സൃഷ്ടിക്കാൻ ചിന്തിച്ചുവെന്നും നമുക്ക് പറയാം. സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം, സ്പേസിന് അതീതനായതിനാൽ, ആർക്കും ഒരു തരത്തിലും സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്തതിനാൽ, വേദം പറയുന്നതുപോലെ (നേതി നേതി ഇതി...) സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം നിഷ്ക്രിയ  ഊർജ്ജമോ അവബോധമോ ദ്രവ്യമോ അല്ലെങ്കിൽ സൃഷ്ടിയുടെ ഏതെങ്കിലും വസ്തുവോ ആണെന്ന് പറയുന്നത് ഉചിതമല്ല.

നിങ്ങൾ മറിച്ച് പറഞ്ഞാൽ, സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്നവനാകുകയും സ്പേഷ്യൽ  ഡിമെൻഷൻസിന്റെ പരിധിയിൽ വരികയും ചെയ്യുന്നു, അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ അതിന് സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്തതാകാൻ പറ്റില്ല. അപ്പോൾ, സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവം സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്ന വസ്തുവായി മാറുന്നു, അതിലൂടെ അത്തരം ഇനം സ്പേസിൻ്റെ ജനറേറ്ററും സ്പേസിന് അപ്പുറവുമാകാൻ കഴിയില്ല. സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത സർവ്വശക്തിയെക്കുറിച്ച് നിങ്ങൾ പ്രത്യേകം വിഷമിക്കേണ്ടതില്ല, അത് സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തിൻ്റെ അസാമാന്യ ശക്തിയാണ്. സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത എത്ര വസ്തുക്കളും സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ഒരു വസ്തുവായി മാറേണ്ടതിനാൽ, സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ഒരേയൊരു ഇനം മാത്രമേ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവമായോ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ശക്തിയായോ നിലനിൽക്കുന്നുവെന്ന് നമുക്ക് ഒടുവിൽ പറയാൻ കഴിയും.