ശ്രീ രമാകാന്തിന്റെ ചോദ്യങ്ങൾക്ക് സ്വാമി ഉത്തരം നൽകുന്നു

[Translated by devotees of Swami]

ഹേ പ്രബുദ്ധരും സമർപ്പിതരുമായ ദൈവദാസരേ

1. ധർമ്മം, അർത്ഥം, കാമം എന്നിവ മറികടന്നാൽ ഒരാൾക്ക് മോക്ഷം ലഭിക്കുമെന്ന് നമുക്ക് പറയാമോ?

[⁠ശ്രീ രമാകാന്ത് ചോദിച്ചു: പാദ നമസ്കാരം സ്വാമി 🙏 എനിക്ക് താഴെപ്പറയുന്ന ചോദ്യങ്ങളുണ്ട്. എന്റെ അജ്ഞത ഇല്ലാതാക്കാൻ ദയവായി എന്നെ സഹായിക്കൂ. 🙏 അങ്ങയുടെ ദിവ്യ താമരപ്പൂക്കളിൽ 🙏 പുരുഷാർത്ഥങ്ങളിൽ, പുരുഷൻ പുരുഷലിംഗത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന ഒരു പരാമർശം മാത്രമാണോ? ഭഗവാൻ മാത്രമാണ് പുരുഷനെന്നും ഗോപികമാരുടെ കാര്യത്തിലെന്നപോലെ മോക്ഷം ലഭിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് അവസാന ജന്മം സ്ത്രീ ജനനമായിരിക്കുമെന്നും  അങ്ങ് പറഞ്ഞു. അങ്ങനെയെങ്കിൽ, ധർമ്മം, അർത്ഥം, കാമം എന്നിവ മറികടന്നാൽ നമുക്ക് മോക്ഷം ലഭിക്കുമെന്ന് നമുക്ക് പറയാമോ? ഇവിടെ പുരുഷൻ എന്താണ്?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ധർമ്മം, അർത്ഥം, കാമം എന്നിവ ലോകവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ലൗകിക വസ്തുക്കളുടെ സഹായത്തോടെ ലൗകിക ബന്ധനങ്ങളിൽ നിന്ന് നിങ്ങൾക്ക് എങ്ങനെ മോക്ഷം ലഭിക്കും? ലോകത്തിനപ്പുറമുള്ള ദൈവത്തിന്റെ സഹായത്തോടെ മാത്രമേ നിങ്ങൾക്ക് ലൗകിക ബന്ധനങ്ങളെ മറികടക്കാൻ കഴിയൂ. ദൈവത്തോടുള്ള ഏറ്റവും ശക്തമായ ഭക്തി നിങ്ങൾ വികസിപ്പിച്ചെടുത്താൽ, എല്ലാ ലൗകിക ബന്ധനങ്ങളിൽ നിന്നും നിങ്ങൾക്ക് പൂർണ്ണമായ മോചനം നേടാൻ കഴിയും.

2. താഴെ പറയുന്ന പ്രസ്താവനകളെ എങ്ങനെ പരസ്പരം ബന്ധിപ്പിക്കാം?

[⁠ദൈവം അവബോധത്തിലൂടെ ഉത്തരം നൽകുന്നില്ലെന്ന് അങ്ങ് പറഞ്ഞു, ആപ്പിൾ തലയിൽ വീണപ്പോൾ ന്യൂട്ടന്റെ വിശകലനം പോലുള്ള മഹത്തായ ആശയങ്ങൾ ഭഗവാന്റെ കൃപയാൽ മാത്രമേ വരുന്നുള്ളൂ എന്ന് അങ്ങ് ഒരു ഉദാഹരണത്തിൽ പറഞ്ഞു. നമുക്ക് അവയെ എങ്ങനെ പരസ്പരം ബന്ധിപ്പിക്കാം?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു: - ദൈവത്തിന് ചിന്തിക്കാനോ മറ്റൊരാൾക്ക് ഉത്തരം നൽകാനോ അവബോധം ആവശ്യമില്ല. സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തിന് തന്റെ സർവ്വശക്തിയിലൂടെ ചിന്തിക്കാനും ആർക്കും ഉത്തരം നൽകാനും കഴിയും. അവൻ അവബോധത്തിലൂടെയോ സർവ്വശക്തിയിലൂടെയോ ഉത്തരം നൽകുമോ എന്ന് നിങ്ങൾ എന്തിന് വിഷമിക്കണം? ഉത്തരം നൽകപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. അത്രമാത്രം.

3. ഒരു മന്ത്രം ആഗ്രഹിച്ച ഫലം നൽകുന്നില്ലെങ്കിൽ, അത് നടപടിക്രമത്തിലെ പിശകുകളിൽ ആരോപിക്കപ്പെടുന്നു. ഇത് ശരിയാണോ?

[⁠വെറും വാക്കുകൾക്ക് മാത്രം അന്തർലീനമായ ശക്തിയില്ലെന്ന് നമ്മൾ മുമ്പ് ചർച്ച ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഒരു മന്ത്രം ആഗ്രഹിച്ച ഫലം നൽകുന്നില്ലെങ്കിൽ, അത് പലപ്പോഴും നടപടിക്രമത്തിലെ പിശകുകളോ പ്രാക്ടീഷണറുടെ സമീപനമോ മൂലമാണെന്ന് ആരോപിക്കപ്പെടുന്നു. ഈ വിലയിരുത്തൽ കൃത്യമാണോ? ഒരു ടോണോസ്കോപ്പ് (ശബ്ദ വൈബ്രേഷനുകളെ ജ്യാമിതീയ പാറ്റേണുകളായി ദൃശ്യവൽക്കരിക്കുന്ന ഒരു ഉപകരണം) "OM" എന്ന ശബ്ദം അതിൽ ഇൻപുട്ട് ആയി കൊടുക്കുമ്പോൾ ഒരു ശ്രീചക്ര പാറ്റേൺ ഉണ്ടാക്കുന്നു. ഈ പ്രതിഭാസത്തെ തെളിവായി ഉപയോഗിച്ച്, വാക്കുകൾക്ക് തന്നെ ഒരു പ്രത്യേക ശക്തിയുണ്ടെന്നും ഒരു പ്രത്യേക പങ്ക് വഹിക്കുന്നുണ്ടെന്നും ചിലർ വാദിക്കുന്നു. ദയവായി ആശയം വ്യക്തമാക്കുക സ്വാമി.]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ഒരു വിദഗ്ദ്ധന്റെ സഹായത്തോടെ നിങ്ങൾ ടോണോസ്കോപ്പ് വീണ്ടും ആഴത്തിൽ പഠിക്കണം. ശബ്ദം ഒരു നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജ രൂപമാണ്, ഇത് സ്കൂളിൽ പഠിക്കുന്ന ഒരു കുട്ടിക്ക് പോലും അറിയാം. ശാസ്ത്രത്തിലെ തുടർ പഠനങ്ങൾ ഒരു വ്യക്തിയെ സ്കൂൾ വിദ്യാർത്ഥിയേക്കാൾ താഴെയുള്ള നിലയിലേക്ക് കൊണ്ടുവരുന്നതെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നില്ല! ഉപകരണങ്ങൾ ആവശ്യമുള്ള പാറ്റേണിൽ സ്റ്റാൻഡേർഡൈസ് ചെയ്യാതെ, പുതിയ ഫലങ്ങൾ എങ്ങനെ ലഭിക്കും? ഒരു നവജാത ശിശു പോലും നിങ്ങളുടെ ആശയത്തിൽ ചിരിക്കും! മന്ത്രം എന്നാൽ ശാസ്ത്രത്തിന് അതീതനായ ദൈവത്തോടുള്ള മനസ്സിന്റെ ആകർഷണമാണ്. നിങ്ങളുടെ ആശയത്തിന് അനുസൃതമായി ദൈവത്തിന് അത്ഭുതകരമായ ഫലങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കാൻ കഴിയും, പക്ഷേ രക്തരൂക്ഷിതമായ (ബ്ലഡി) നിഷ്ക്രിയ ശബ്ദമല്ല.

4. തുടർന്നുള്ള വാക്യങ്ങൾ തീ, വായു, ചന്ദ്രൻ, നക്ഷത്രങ്ങൾ, ഋതുക്കൾ മുതലായവയുടെ ഉറവിടമായി ജലത്തിന്റെ പങ്കിനെ ഊന്നിപ്പറയുന്നുണ്ടോ?

[⁠"യോ'പാം ആയുതാനാം വേദ, ആയുതാനാവാൻ ഭവതി" എന്നതിനൊപ്പം തുടർന്നുള്ള ശ്ലോകങ്ങളും ജീവൻ നിലനിർത്തുന്നതിൽ അഗ്നി, വായു, ചന്ദ്രൻ, നക്ഷത്രങ്ങൾ, മേഘങ്ങൾ, ഋതുക്കൾ എന്നിവയുടെ ഉറവിടമായി ജലത്തിന്റെ പങ്കിനെ ഊന്നിപ്പറയുന്നുണ്ടോ? ഉണ്ടെങ്കിൽ എങ്ങനെ? ജലത്തെ ഈ മൂലകങ്ങളുടെ ഉറവിടമായി മനസ്സിലാക്കുന്നയാൾ ദീർഘായുസ്സ് നേടുകയും തന്നിൽത്തന്നെ സ്ഥിരപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നുവെന്ന് പറയുന്നത് എന്തുകൊണ്ട്?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- വേദം പറയുന്നത് ഖരാവസ്ഥ വെള്ളത്തിൽ നിന്നാണ് ഉണ്ടാകുന്നത് എന്നാണ് (അദ്ഭ്യഃ പൃഥ്വി). വാതകാവസ്ഥയിൽ, ആറ്റങ്ങളോ തന്മാത്രകളോ പരസ്പരം വളരെ അകലെയാണ്. ദ്രാവകാവസ്ഥയിൽ, ഈ വിടവ് കുറയുകയും ഖരാവസ്ഥയിൽ, വിടവ് കൂടുതൽ കുറയുകയും ചെയ്യുന്നു. വാതകാവസ്ഥയിൽ നിന്ന് ദ്രാവകാവസ്ഥയിലേയ്ക്കും തുടർന്ന് ഖരാവസ്ഥയിലേയ്ക്കും നീങ്ങുമ്പോൾ ആറ്റങ്ങളോ തന്മാത്രകളോ തമ്മിലുള്ള ബന്ധനങ്ങളുടെ ശക്തി വർദ്ധിക്കുന്നു. അതിനാൽ, വെള്ളത്തിൽ നിന്ന് (ദ്രാവകം), ഭൂമി (ഖരം) വികസിപ്പിച്ചെടുത്തിരിക്കുന്നു. ഇവിടെ, ജലത്തിന്റെ ഉറവിടത്തെ പരാമർശിക്കുന്നു, അത് വേദമനുസരിച്ച് (അഗ്നേരാപഃ) തീയായിരിക്കണം. എന്നാൽ, പരാമർശിക്കപ്പെടുന്ന വേദ ഗീതത്തിൽ, ജലത്തിന്റെ ഉറവിടം ദൈവത്തെയാണ് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. ജലം അഗ്നിയിൽ നിന്ന് ഉണ്ടായതായും ജലം ഖരാവസ്ഥ സൃഷ്ടിച്ചതായും തോന്നുമെങ്കിലും ജലത്തിന്, അഗ്നിക്ക്, ഭൂമിയ്ക്ക് കാരണം ദൈവം മാത്രമാണ്. സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട ഓരോ വസ്തുവിനും, ജലത്തിന് അഗ്നി, ഭൂമിക്ക് ജലം എന്നിങ്ങനെ നാമമാത്രമായ ഒരു കാരണമുണ്ട്, എന്നാൽ, യഥാർത്ഥ കാരണം ഈ സൃഷ്ടിയുടെ സ്രഷ്ടാവാണ്, അത് ദൈവം മാത്രമാണ്. നിങ്ങൾ അത്തരമൊരു ദൈവത്തെ അറിയുകയും അത്തരമൊരു ദൈവത്തിന്റെ ഭക്തനാകുകയും ചെയ്താൽ, നിങ്ങൾക്ക് ഈ ഭൂമിയിൽ സ്ഥിരമായ ഒരു സ്ഥലം (വീട്) ലഭിക്കും. ഇതാണ് ഉപസംഹാര അർത്ഥം.

5. സ്പേസിന്റെ യഥാർത്ഥ സ്വഭാവം എന്താണ്?

[⁠സ്വാമി, സ്പേസിന്റെ യഥാർത്ഥ സ്വഭാവം എന്താണെന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള മികച്ച വിശദീകരണം അങ്ങ് വിശദീക്കാനാവുമോ. സ്പേസ് സൂക്ഷ്മമായ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജമാണെന്നും ഒന്നുമല്ലെന്നും ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി. ഒന്നും ഒരിക്കലും നിലനിൽക്കുന്നില്ലെന്ന് നമുക്ക് പറയാൻ കഴിയുമോ? സൃഷ്ടിക്ക് മുമ്പുതന്നെ ദൈവം ഉണ്ടായിരുന്നു, അതിനാൽ അത് ഒന്നുമല്ലായിരുന്നു.]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു: - ഒന്നും (നത്തിങ്) ഒരിക്കലും നിലനിൽക്കില്ല. കാണപ്പെടാത്ത സൂക്ഷ്മമായ വസ്തുവിനെ നമ്മൾ ഒന്നുമില്ല എന്ന് വിളിക്കുന്നു. നമ്മുടെ കണ്ണുകൾക്ക് മുന്നിലുള്ള സ്പേസ് ഒന്നുമല്ലെന്ന് നമ്മൾ പറയുന്നു. പക്ഷേ, നമ്മുടെ കണ്ണുകൾക്ക് മുന്നിലുള്ള സ്പേസ് നിരവധി ദ്രവ്യ കണികകളാലും ഊർജ്ജ കണികകളാലും നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഇതിനെ ഇന്ത്യൻ യുക്തിയിൽ 'അനുപലബ്ധി പ്രമാണം' എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ശൂന്യത പോലും സഞ്ചരിക്കുന്ന വൈദ്യുതകാന്തിക വികിരണങ്ങൾക്ക് മാധ്യമമായി പ്രവർത്തിക്കുന്ന വളരെ വളരെ സൂക്ഷ്മമായ ഊർജ്ജം മാത്രമാണ്.

6. ഹിരണ്യഗർഭ = പ്രജ്ഞാനഘനഃ എന്ന് നമുക്ക് പറയാൻ കഴിയുമോ?

[⁠ദത്ത ഗുരു ഭഗവദ്ഗീതയിൽ നിന്നുള്ള ചോദ്യങ്ങൾ: DGBG-2.55 – “ആത്മാവ് എന്റെ സൃഷ്ടിയുടെ ഒരു ഭാഗമാണ്, അത് അവബോധമാണ്, അവബോധം ഞാൻ മാത്രം സൃഷ്ടിച്ച ഒരു പ്രത്യേക ഊർജ്ജ രൂപമാണ്. സമ്പൂർണ്ണ തലത്തിൽ നിന്നുള്ളഎന്റെ വീക്ഷണത്തിൽ ലോകം അയഥാർത്ഥമാണ്, അതിനാൽ, ലോകത്തിന്റെ ഭാഗമായതിനാൽ ആത്മാവും അയഥാർത്ഥമാണ്. അയഥാർത്ഥ (ലോകം) യാഥാർത്ഥ്യത്തിന് (ദൈവത്തിന്) അയഥാർത്ഥമാണ്. അയഥാർത്ഥത്തിന്റെ (ലോകം) ഭാഗമായതിനാൽ അയഥാർത്ഥ (ലോകം) അയഥാർത്ഥ (ആത്മാവിന്) യഥാർത്ഥമാണ്.”]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- പ്രജ്ഞാനഘനഃ എന്നാൽ ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിന്റെ  മൂർത്തീഭാവം എന്നാണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത്. സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത അവസ്ഥയിലുള്ള ദൈവം പൂർണ്ണമായ ആത്മീയ ജ്ഞാനവുമായി  ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, ആത്മീയ ജ്ഞാനം വ്യക്തിത്വവൽക്കരിക്കപ്പെട്ടതുപോലെ (മൂർത്തീഭവിക്കപ്പെട്ടതുപോലെ) കാണപ്പെടുന്നു. ആത്മീയ ജ്ഞാനം സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തിന്റെ അന്തർലീനമായ സ്വഭാവമല്ല. ഇത് സ്ഥിരമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഒരു സ്വഭാവം മാത്രമാണ്, വിവാഹിതയായ ഒരു സ്ത്രീയുടെ കഴുത്തിൽ എപ്പോഴും നിലനിൽക്കുന്ന മഞ്ഞ നൂൽ പോലെ ഒരു അന്തർലീന സ്വഭാവമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. അവൾ മഞ്ഞ നൂൽ നീക്കം ചെയ്യില്ല, പക്ഷേ, അവൾക്ക് അത് നീക്കം ചെയ്യാൻ കഴിയില്ലെന്ന് അർത്ഥമാക്കുന്നില്ല. ഇത് അന്തർലീനമായ സ്വഭാവമായി കരുതപ്പെടുന്ന ഒരു അനുബന്ധ സ്വഭാവമാണ്. അവളുടെ അന്തർലീനമായ സവിശേഷത അവളുടെ ശരീരത്തിന്റെ നിറമാണ്, അത് അവൾക്ക് നീക്കം ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല. ഹിരണ്യഗർഭൻ ദത്ത ദൈവമാണ്, ദത്ത ദൈവം സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത അതേ ദൈവവുമാണ്.

7. അയഥാർത്ഥ (ആത്മാക്കൾക്ക്) യഥാർത്ഥമായത് (സങ്കല്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവം) എന്താണ്? അത് യഥാർത്ഥമോ അദൃശ്യമോ? (സദസത് ചാഹം)

[DGBG-2.46 – “ഒരു ചെറിയ ലേഖനത്തെ ഭൂതക്കണ്ണാടിയിലൂടെ വലുതായി കാണുന്നു. എന്റെ അചിന്തനീയമായ ശക്തിയായ മായ (ബിംബ പ്രതിബിംബ വാദം) വഴി ഈശ്വരനെ (ഊർജ്ജസ്വലമായ ശരീരമുള്ള എന്നെ) ഈ വലിയ ലോകമായി കാണുന്നു. അതിനാൽ, ഈ സൃഷ്ടിയെ കാര്യബ്രഹ്മൻ അല്ലെങ്കിൽ ഉൽപ്പന്നമായി പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്ന ദൈവം എന്നും വിളിക്കുന്നു. സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവത്തിനും (പരബ്രഹ്മൻ അല്ലെങ്കിൽ കാരണബ്രഹ്മൻ) ഈശ്വരനും തമ്മിൽ പൂർണ്ണമായ ലയനം മൂലം വ്യത്യാസമില്ലാത്തതിനാൽ ഈശ്വരനെ കാരണബ്രഹ്മൻ അല്ലെങ്കിൽ കാരണമായി ദൈവം എന്ന് വിളിക്കുന്നു.”]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- യഥാർത്ഥ ദൈവം ആത്മാവിന് യഥാർത്ഥമാണ്, അത് ദൈവത്തിന്റെ ദാന യാഥാർത്ഥ്യത്താൽ യാഥാർത്ഥ്യമായി.  ദൈവത്തിന്റെ ദാനമായി നൽകപ്പെട്ട യാഥാർത്ഥ്യം മൂലം യാഥാർത്ഥ്യമായി തീർന്ന ആത്മാവിന് യഥാർത്ഥ ദൈവം യഥാർത്ഥമാണ്. നിരീശ്വരവാദികളായ ആത്മാക്കൾ തെറ്റായ ബുദ്ധി കാരണം യഥാർത്ഥ ദൈവത്തെ അയഥാർത്ഥമായി കണക്കാക്കുന്നു. ദൈവത്തിന്റെ യാഥാർത്ഥ്യം ലോകത്തിന് സമ്മാനിച്ചിരിക്കുന്നതിനാൽ, ബാക്കിയുള്ള ലോകവും യഥാർത്ഥമാണ്. ലോകം സ്വതസിദ്ധമായി അയാഥാർത്ഥ്യമായ മറ്റൊരു കോണിൽ എടുത്താൽ, ആത്മാവ് ലോകത്തിന്റെ ഒരു ചെറിയ ഭാഗം മാത്രമായതിനാൽ, അന്തർലീനമായി അയാഥാർത്ഥ്യമായ ആത്മാവിന് അയാഥാർത്ഥ ലോകം യഥാർത്ഥമാണ്.

8. ഇതിൽ ഏതാണ് സത്യം:-

[i) കാര്യബ്രഹ്മൻ - സൃഷ്ടി (പ്രപഞ്ചം)

കാരണബ്രഹ്മൻ - a) സ്രഷ്ടാവ് (മാധ്യമം സ്വീകരിച്ച ദൈവം - ദത്ത ദൈവം സൃഷ്ടിയെ സൃഷ്ടിച്ചു)

b) സ്രഷ്ടാവ് (സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവം)

ii) കാര്യബ്രഹ്മൻ -  സൃഷ്ടി (മാധ്യമം സ്വീകരിച്ച ദൈവം); കാരണബ്രഹ്മൻ - സ്രഷ്ടാവ് (സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവം)]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- കാരണമെന്നാൽ കാരണം എന്നാണ് അർത്ഥം. ബ്രഹ്മാവ് എന്നാൽ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവം എന്നാണ് അർത്ഥം. കാരണബ്രഹ്മൻ എന്നാൽ മാധ്യമം സ്വീകരിക്കാത്ത  സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത കാരണ ദൈവം എന്നാണ് അർത്ഥം. കാര്യമെന്നാൽ സൃഷ്ടി എന്നാണ് അർത്ഥം, അത് കാരണത്തിന്റെ ഫലമാണ്. കാര്യബ്രഹ്മൻ എന്നാൽ സൃഷ്ടിയുടെ ഒരു ഭാഗത്താൽ മാധ്യമം സ്വീകരിച്ച സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവം എന്നാണ് അർത്ഥം. കാര്യബ്രഹ്മനാണ് സൃഷ്ടി. മാധ്യമം സ്വീകരിക്കാത്ത ദൈവത്തിനും മാധ്യമം സ്വീകരിച്ച ദൈവത്തിനും ഒരേ വ്യത്യാസമേയുള്ളൂ, മാധ്യമം സ്വീകരിക്കാത്ത ദൈവത്തിന് മാധ്യമമില്ലെന്നും മാധ്യമം സ്വീകരിച്ച ദൈവത്തിന് മാധ്യമമുണ്ടെന്നുമുള്ള  വ്യത്യാസം ഒഴികെ, മാധ്യമം സ്വീകരിച്ച ദൈവത്തെ ആന്തരിക കാരണബ്രഹ്മന്റെ വീക്ഷണത്തിൽ നിന്ന് കാരണബ്രഹ്മൻ എന്ന് വിളിക്കുന്നു. മാധ്യമത്തിന്റെ വീക്ഷണത്തിൽ അതേ മാധ്യമം സ്വീകരിച്ച ദൈവത്തെ കാര്യബ്രഹ്മൻ എന്നും വിളിക്കുന്നു. സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവവും മാധ്യമം സ്വീകരിച്ച ദൈവവും ഒന്നാണ്, അതിനാൽ സ്രഷ്ടാവാണ് അവൻ.

9. കാര്യബ്രഹ്മൻ കാരണബ്രഹ്മനിൽ ലയിക്കുന്നുവെന്ന് നമുക്ക് പറയാൻ കഴിയുമോ?

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു: - കാര്യബ്രഹ്മന്റെ മാധ്യമം കാരണബ്രഹ്മനാൽ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടതാണെങ്കിലും, കാരണബ്രഹ്മനിൽ കാര്യബ്രഹ്മന്റെ ലയനമില്ല. മാധ്യമം സൃഷ്ടിക്കുന്നത് കാരണബ്രഹ്മനാണ്, അതുമായി കാര്യബ്രഹ്മൻ ലയിച്ച് കാര്യ ബ്രഹ്മനായി മാറി, അത് മാധ്യമം സ്വീകരിച്ച കാരണബ്രഹ്മനല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ല.

10. മുഴുവൻ സൃഷ്ടിയെയും സൂക്ഷ്മാവസ്ഥയിലേക്ക് അയയ്ക്കുന്നതുപോലെ, മാധ്യമം സ്വീകരിച്ച ദൈവം സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തിലേക്ക് പോകുന്നു എന്ന് നമുക്ക് പറയാൻ കഴിയില്ലേ?

[മുഴുവൻ സൃഷ്ടിയെയും ഏറ്റവും സൂക്ഷ്മാവസ്ഥയിലേക്ക് അയയ്ക്കുന്നതുപോലെ, മധ്യസ്ഥനായ ദൈവം അന്തിമ ലയനത്തിനുശേഷം യോഗനിദ്ര സ്വീകരിക്കാൻ ഉറവിടമായ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തിലേക്ക് തിരികെ ദൃഢനിശ്ചയം ചെയ്യുന്നുവെന്ന് നമുക്ക് എന്തുകൊണ്ട് പറയരുത്?

[മുഴുവൻ സൃഷ്ടിയും ഏറ്റവും സൂക്ഷ്മമായ അവസ്ഥയിലേക്ക് അയക്കപ്പെടുന്നതുപോലെ, അന്തിമ  ലയനത്തിനുശേഷം  മാധ്യമം സ്വീകരിച്ച ദൈവവും സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തിന്റെ ഉറവിടത്തിലേക്ക്  യോഗ നിദ്രയെ പ്രാപിക്കാൻ തിരിച്ചുവരാൻ തീരുമാനിക്കുന്നു, എന്ന് നമ്മുക്ക് പറയാൻ പറ്റുമോ?

DGBG - 2.49 – “ഊർജ്ജസ്വലമായ ശരീരത്തിന്റെയും അതിനോടൊപ്പം സ്പേസിന്റെയും ലയനം ഒരിക്കലും സംഭവിക്കുന്നില്ല, അതിനാൽ നിങ്ങൾക്ക് സങ്കൽപ്പിക്കാൻ പോലും കഴിയാത്ത ദൈവത്തിന്റെ സാന്നിധ്യം കേവല തലത്തിൽ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയില്ല. ഇതിനർത്ഥം ഈ സൃഷ്ടിക്ക് മുമ്പുള്ള സാഹചര്യം ഒരിക്കലും കൈവരിക്കാനാവില്ല എന്നാണ്. എന്നാൽ, സങ്കൽപ്പിക്കാൻ പോലും കഴിയാത്ത ദൈവത്തിന് മാത്രം സൃഷ്ടിയെ നേരിട്ട് സൂക്ഷ്മാവസ്ഥയിൽ നിലനിർത്താൻ കഴിയും. സൃഷ്ടി പോലും അപ്രത്യക്ഷമാകാം, അങ്ങനെ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവം മാത്രം അവശേഷിക്കുന്നു, അവന് ഈ ലോകത്തെ വീണ്ടും സൃഷ്ടിക്കാൻ കഴിയും. സങ്കൽപ്പിക്കാൻ പോലും കഴിയാത്ത ദൈവത്തിന് ഈ സാധ്യതകളെല്ലാം സാധ്യമാണ്. ദൈവത്തിന്റെ സർവ്വശക്തി കാരണം ഒരു സാധ്യതയും തള്ളിക്കളയാനാവില്ല. ഈ എല്ലാ സാധ്യതകളിലും, ദൈവത്തിന്റെ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത സ്വഭാവം മാത്രമാണ് അടിസ്ഥാന കാരണം. ഒരു സാധ്യത തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നത് ദൈവത്തിന്റെ ഇച്ഛയെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു. എന്നാൽ, ഭഗവാന്റെ നിത്യതയാണ് ഏറ്റവും ഉചിതം, അത് ആദ്യത്തെ സാധ്യതയെ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നു.”]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- നിങ്ങൾ കാരണബ്രഹ്മന്റെ മാധ്യമത്തെ കാര്യബ്രഹ്മനായി കണക്കാക്കുകയാണെങ്കിൽ, കാര്യബ്രഹ്മൻ കാരണബ്രഹ്മനുമായി ഐക്യത്തിലായതിനാൽ, അത്തരമൊരു ഐക്യത്തെ യോഗയായി കണക്കാക്കാം. സൃഷ്ടി പ്രവർത്തനത്തിൽ നിന്നുള്ള പിന്മാറ്റമാണ് നിദ്ര എന്നതുകൊണ്ട് അർത്ഥമാക്കുന്നത്, ഈ അർത്ഥത്തിൽ, മാധ്യമം സ്വീകരിച്ച ദൈവം യോഗ നിദ്രയിലാണെന്ന് നിങ്ങൾക്ക് പറയാം.

11. കേവല തലം (അബ്സല്യൂട് പ്ലെയിൻ) എന്താണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത്?

[കേവല തലം എന്താണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത്? സൃഷ്ടിയുടെ സൃഷ്ടിക്ക് ശേഷം സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തിന്റെ മാത്രം അസ്തിത്വം എന്ന സാഹചര്യം ഒരിക്കലും സംഭവിക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ, മാധ്യമം സ്വീകരിച്ച ദൈവത്തിന്റെ (ഭഗവാൻ ദത്ത, ത്രിത്വ രൂപങ്ങൾ, ദിവ്യമാതാവ് മുതലായവ) അസ്തിത്വം കാരണം കേവല തലത്തിൽ ബഹുത്വം നിലനിൽക്കുന്നു. ഇനി നമുക്ക് അതിനെ എങ്ങനെ കേവലമെന്ന് വിളിക്കാൻ കഴിയും? അന്തിമ ലയനത്തിനു ശേഷം ആരൊക്കെയാണ് നിലനിൽക്കുന്നത്?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു: - സൃഷ്ടിയ്ക്ക് മുമ്പ് സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തിന്റെ മാത്രം അസ്തിത്വം എന്നാണ് കേവല തലം അർത്ഥമാക്കുന്നത്. സൃഷ്ടിയുടെ ലയനത്തിനുശേഷം, ഭഗവാൻ ദത്ത മാത്രമല്ല, ലോകവും സൂക്ഷ്മാവസ്ഥയിൽ നിലനിൽക്കുന്നു. അത്തരമൊരു അവസ്ഥയെ അനുമാനത്തിലൂടെ കേവല തലം എന്നും വിളിക്കാം. കേവല അസ്തിത്വം എന്നത് കേവല തലത്തിന്റെ അർത്ഥമാണ്.

12. സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തിന്റെ അവസ്ഥകൾ ദയവായി വിശദീകരിക്കാമോ?

[1) സ്വപ്നാവസ്ഥ: 1A. സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം വിശ്രമിക്കുന്ന യോഗ നിദ്ര

1B. ത്രിത്വ രൂപങ്ങളിൽ ഒരു രൂപം സജീവമായിരിക്കുമ്പോൾ, മറ്റ് രണ്ട് രൂപങ്ങൾ വിശ്രമത്തിലാണ് (സൃഷ്ടി, ഭരണം, നാശം). ഇതിനെ ഒരു സ്വപ്നം എന്ന് വിളിക്കാമോ?

1C. യഥാർത്ഥ അർത്ഥത്തിൽ ഒരിക്കലും ഉറങ്ങാത്തതിനാൽ ഭഗവാൻ ഒരിക്കലും സ്വപ്നത്താൽ ബന്ധിതനല്ലെന്നും നമുക്ക് പറയാമോ?

2) പകൽ സ്വപ്നംഃ അന്തർലീനമായി യാഥാർത്ഥ്യമല്ലാത്ത അവന്റെ ഭാവനയ്ക്ക് അവന്റെ യാഥാർത്ഥ്യം നൽകപ്പെടുന്നു, അത് അവന് അനുഭവിക്കാൻ സമ്മാനിച്ച യാഥാർത്ഥ്യമാണ്, സ്വയം രസിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള അവന്റെ പകൽ സ്വപ്നത്തിന്റെ ഭാഗമായി അവൻ മാറുന്നു. ഇത് ശരിയാണോ?

3) ഉണർന്നിരിക്കുന്ന അവസ്ഥ: ഈ അവസ്ഥ അവനുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് പകൽ സ്വപ്നാവസ്ഥയല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ലെന്ന് നമുക്ക് പറയാൻ കഴിയുമോ ഉണർന്നിരിക്കുന്നത് അവന് പ്രത്യേക അവസ്ഥകളായിരിക്കേണ്ടതില്ലെന്നും നമുക്ക് പറയാൻ കഴിയുമോ? ]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:-

ദൈവത്തിന് ഉറക്കമില്ലാത്തതിനാൽ ദൈവത്തിന് സ്വപ്നാവസ്ഥയില്ല.

1a) യോഗനിദ്ര യഥാർത്ഥ ഉറക്കമല്ല, മറിച്ച് പൂർണ്ണ അവബോധത്തോടെയുള്ള ഉറക്കമാണ്. സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ 'ഉറക്കം' എന്ന വാക്കിന് യഥാർത്ഥ അർത്ഥമില്ല. യോഗനിദ്ര മാധ്യമം സ്വീകരിച്ച ദൈവത്തിന് മാത്രമേ ബാധകമാകൂ.

1b) സൃഷ്ടി ചെയ്യുമ്പോൾ ദത്ത ഭഗവാനെ ബ്രഹ്മ എന്നും പരിപാലിക്കുമ്പോൾ വിഷ്ണുവെന്നും ലയിപ്പിക്കുമ്പോൾ ശിവൻ എന്നും വിളിക്കുന്നു.

1c) ശരി.

ശരി.

ശരി.

13. ദൈവത്തിന് സ്വപ്നാവസ്ഥ ഇല്ലെങ്കിൽ, യോഗനിദ്രയിൽ ദൈവം സ്വപ്നം കാണുന്നില്ലെന്ന് നമുക്ക് പറയാൻ കഴിയുമോ?

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു: - യോഗനിദ്ര യഥാർത്ഥ അർത്ഥത്തിൽ ഉറക്കമല്ല. യഥാർത്ഥ ഉറക്കമില്ലാതെ ഒരു സ്വപ്നം എങ്ങനെ ഉണ്ടാകാൻ കഴിയും?

14. അന്തിമ ലയനത്തിനു ശേഷം മാത്രം ദൈവം യോഗനിദ്ര എടുക്കുന്നത് എന്തുകൊണ്ട്?

[അവസാന ലയനത്തിനു ശേഷം മാത്രം ദൈവം യോഗനിദ്ര എടുക്കുന്നത് എന്തുകൊണ്ട്? തന്റെ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത സ്വഭാവം കാരണം അവന് സൃഷ്ടിയിൽ നിന്ന് സ്വയം പൂർണ്ണമായും വേർപെടുത്താനും അതേ സമയം സൃഷ്ടിയെ നിലനിർത്താനും കഴിയും. ഇത് തെറ്റാണോ?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു: - യോഗനിദ്ര എന്നത് നമ്മൾ മാത്രം ഉപയോഗിക്കുന്ന പദമാണ്, അത് യഥാർത്ഥ അർത്ഥത്തിൽ ഉറക്കമല്ല. അതിനാൽ, നിങ്ങളുടെ ചോദ്യം അസ്ഥാനത്താണ്.

15. സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവത്തെ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത അവബോധം എന്ന് നമുക്ക് വിളിക്കാമോ?

[സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവത്തെ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത അവബോധം എന്ന് നമുക്ക് വിളിക്കാമോ? ചിന്തിക്കാൻ അവന് അവബോധം (ഭൗതിക നാഡീവ്യൂഹം സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടത്) ആവശ്യമില്ല. അതിനാൽ, അത് സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്തതാണ്. ആ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത അവബോധം (ഇച്ഛാശക്തിയാൽ അല്ലെങ്കിൽ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത അവബോധത്താൽ) സ്പേസോ ഊർജ്ജമോ സൃഷ്ടിച്ചു (അത് സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത അവബോധത്തിൽ നിന്നാണ് വന്നത്), സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത അവബോധം അവതാരങ്ങളിലെ ഊർജ്ജമായി (സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത അവബോധം പോലെ) നിലനിൽക്കുന്നു, അത് അതിന്റെ സ്വഭാവം (അത്ഭുതങ്ങൾ) പ്രകടിപ്പിക്കും. അതിനാൽ, സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ദൈവത്തെ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത അവബോധം എന്ന് നമുക്ക് വിളിക്കാമോ?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- നിങ്ങൾ 'സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത അവബോധം' എന്ന വാക്ക് ഉപയോഗിക്കുമ്പോൾ, ഈ വാക്കിന്റെ അർത്ഥം ചിന്ത അവബോധം കൊണ്ടല്ല, മറിച്ച് സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത സർവ്വശക്തിയാൽ ചെയ്യപ്പെടുന്നു എന്നാണ്. 'ചിന്തിക്കുക' എന്നതുകൊണ്ട്, ചിന്തയ്ക്ക് നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജവും (ഇനെർട്ട് എനർജി) നാഡീവ്യവസ്ഥയും (നെർവസ്സ് സിസ്റ്റം) സൃഷ്ടിക്കുന്ന അവബോധം ആവശ്യമാണെന്ന് നമ്മൾ പൊതുവെ കരുതുന്നു. സൃഷ്ടിക്ക് മുമ്പ്, അവബോധം സൃഷ്ടിക്കാൻ ദൈവത്തിൽ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജമോ നാഡീവ്യവസ്ഥയോ ഇല്ല. അതിനാൽ, ദൈവം തന്റെ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത സർവ്വശക്തി ഉപയോഗിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നു, സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയുന്ന അവബോധം ഉപയോഗിക്കുന്നില്ല.  അതിനാൽ, ഒരു മനുഷ്യനെ സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്ന അവബോധം എന്ന് വിളിക്കുന്നതുപോലെ നമുക്ക് സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തെ സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത അവബോധം എന്ന് വിളിക്കാം (വാസ്തവത്തിൽ, പ്രവർത്തിക്കുന്ന നാഡീവ്യവസ്ഥയിലെ നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിൽ നിന്ന് ഉത്പാദിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന, സങ്കൽപ്പിക്കാവുന്ന അവബോധം എന്ന് വ്യക്തിഗത ആത്മാവിനെ വിളിക്കുന്നു).

16. പരമവ്യോമം എന്താണ്?

[a) മാധ്യമം സ്വീകരിച്ച ദൈവം കൈവശപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്ന സ്പേസ് (സൂക്ഷ്മമായ സ്പേസുള്ള  ഊർജ്ജസ്വലമായ അവതാരങ്ങൾ)

b) മാധ്യമം സ്വീകരിച്ച ദൈവം കൈവശപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്ന സ്പേസ് (സ്ഥൂല ശരീരമുള്ള മനുഷ്യ അവതാരങ്ങൾ അതിനാൽ സ്ഥൂല സ്പേസ്)

c) സത്യലോകം, ബ്രഹ്മലോകം തുടങ്ങിയ ദൈവത്തിന്റെ വാസസ്ഥലം.

d) സൃഷ്ടിക്ക് മുമ്പ് അവൻ മാത്രം നിലനിൽക്കുന്ന, അവനുവേണ്ടി മാത്രം സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട സ്പേസ്.

ഈ സന്ദർഭങ്ങളിലെല്ലാം, അവൻ (പരമാത്മാവ്) സ്പേസ് കൈവശപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. അവനിൽ സ്പേസ് അല്ലെങ്കിൽ അവന്റെ ചുറ്റുപാടിൽ സ്പേസ്.]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- a) ആദ്യത്തെ ഊർജ്ജസ്വലമായ അവതാരം കൈവശപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്ന സ്പേസ് പരമ വ്യോമമാണ്. മാധ്യമം സ്വീകരിക്കാത്ത സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം സൃഷ്ടിച്ച ആദ്യത്തെ സ്പേസാണിത്. ആദ്യത്തെ ഊർജ്ജസ്വലമായ അവതാരം കൂടുതൽ സ്പേസ് സൃഷ്ടിച്ചു, ദൈവത്തിന്റെ മറ്റ് അവതാരങ്ങൾ ഈ കൂടുതൽ സ്പേസ് കൈവശപ്പെടുത്തി. ആദ്യ സ്പേസ് (പരമ വ്യോമം) ആദ്യം സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട ദത്ത എന്ന ഊർജ്ജസ്വലനായ വ്യക്തിയാൽ കൈവശപ്പെടുത്തി, സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവം ദത്തയുമായി ലയിച്ചതിനുശേഷം അവൻ ഭഗവാൻ ദത്തയായി. ഭഗവാൻ ദത്ത സൃഷ്ടിച്ച മാധ്യമങ്ങളുമായി (ഊർജ്ജസ്വലനായ അല്ലെങ്കിൽ മനുഷ്യൻ) ലയിച്ചപ്പോഴാണ് മറ്റ് അവതാരങ്ങൾ ഉണ്ടായത്. യഥാർത്ഥ ദൈവം മാധ്യമം സ്വീകരിക്കാത്ത സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവമാണ്, അത്തരമൊരു ദൈവം സ്പേസിനുമപ്പുറമായതിനാൽ അവന് ഒരു സ്പേസിന്റെയും ആവശ്യമില്ല. അത്തരമൊരു ദൈവം പരമ വ്യോമം അല്ലെങ്കിൽ സ്ഥിരമായ സ്പേസ് സൃഷ്ടിച്ചു, അതിൽ ദത്ത എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന ആദ്യത്തെ ഊർജ്ജസ്വലനായ വ്യക്തിയെയും അവൻ സൃഷ്ടിച്ചു. ദത്തയെ ദത്ത ദൈവമാക്കാൻ അവൻ ദത്തയുമായി ലയിച്ചു. പരോക്ഷമായി, ഇതിനർത്ഥം ദൈവം മാധ്യമം സ്വീകരിച്ച ദൈവമാകാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നതിനാൽ തന്റെ സ്വയം ഉൾക്കൊള്ളലിനായിപരമ വ്യോമം സൃഷ്ടിച്ചു എന്നാണ്. ഒരു മാധ്യമം സൃഷ്ടിക്കുന്നതിന്, സ്പേസ് ആവശ്യമാണ്, ദൈവത്തിനു തനിക്കുവേണ്ടി തന്നെ സ്പേസ് ആവശ്യമില്ല, കാരണം ദൈവം സ്പേസിനുമപ്പുറമാണ്.

17. സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തിന്റെ യാഥാർത്ഥ്യം ആത്മാക്കളുടെ യാഥാർത്ഥ്യത്തിന് തുല്യമാണോ?

[സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത ദൈവത്തിന്റെ യാഥാർത്ഥ്യം ആത്മാക്കളുടെ യാഥാർത്ഥ്യത്തിന് തുല്യമാണോ? അവൻ തന്റെ യാഥാർത്ഥ്യം നമുക്ക് സമ്മാനിച്ചു. അപ്പോൾ ദൈവം നമ്മെപ്പോലെ തന്നെ അതേ യാഥാർത്ഥ്യം അനുഭവിക്കുന്നുണ്ടോ? അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ, നമ്മൾ എന്തിനാണ് അയഥാർത്ഥ മനുഷ്യബന്ധനങ്ങളിൽ കുടുങ്ങിക്കിടക്കുന്നത്?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- അസ്തിത്വത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, യാഥാർത്ഥ്യം ഒന്നുതന്നെയാണ്. ലോകം ദൈവത്തിന്റെ സമ്പൂർണ്ണ യാഥാർത്ഥ്യത്താൽ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടതിനാൽ ആത്മാക്കൾക്ക് (ലോകത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗം) ദൈവത്തിന്റെ അതേ സമ്പൂർണ്ണ യാഥാർത്ഥ്യമുണ്ടെന്ന് ഞാൻ ഇതിനകം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ദൈവത്തിന് മാറ്റമില്ല, പക്ഷേ, ലോകം മാറുന്നു. മാറ്റമില്ലാത്ത ദൈവത്തിന്റെ അസ്തിത്വം അന്തർലീനമായി യഥാർത്ഥമാണ്, മാറാവുന്ന ലോകത്തിന്റെ അസ്തിത്വം അന്തർലീനമായി യഥാർത്ഥമല്ല. അത്തരമൊരു ലോകത്ത്, ആത്മാവ് സവിശേഷമാണ്, കാരണം അത് ദൈവത്തെപ്പോലെ ഏതാണ്ട് മാറുന്നില്ല. ഇതിനർത്ഥം ആത്മാവ് യഥാർത്ഥത്തിൽ മാറ്റമില്ലാത്ത ദൈവമല്ല എന്നാണ്, കാരണം ദൈവം ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെങ്കിൽ, ആത്മാവ് മാറും. ലോകത്തിന്റെ മറ്റ് ഭാഗങ്ങളെപ്പോലെ ആത്മാക്കളെയും ദൈവം സൃഷ്ടിച്ചിട്ടുണ്ട്. ആത്മാവ് പ്രകൃതിയുടെ (ലോകത്തിന്റെ) ഒരു ഭാഗമാണ്, അതിനെ പരാപ്രകൃതി എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ആത്മാവ് പ്രകൃതിയുടെയോ ലോകത്തിന്റെയോ ഏറ്റവും മികച്ച ഭാഗം (പരാ) ആണ്, കാരണം ആത്മാവ് ലോകത്തിന്റെ മറ്റ് ഭാഗങ്ങളെപ്പോലെ മാറുന്നില്ല. എന്നാൽ, ആത്മാവ് സ്വതവേ മാറ്റമില്ലാത്തതാണെന്ന് ഇതിനർത്ഥമില്ല, കാരണം ആത്മാവിനെ ദൈവത്തിന് മാറ്റാൻ കഴിയും. ചില ആത്മാക്കൾ പ്രജാപതിയോടൊപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ, ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ അതേ ആത്മാക്കളെ അതേ സമയം തന്നെ ബൃന്ദാവനത്തിൽ സൃഷ്ടിച്ചു. ഒരു ആത്മാവ് ദൈവത്തെപ്പോലെയാണെങ്കിൽ, അതിനെ പുനഃസൃഷ്ടിക്കാൻ കഴിയില്ല.

18. സ്ഥിരമായ അവസ്ഥ കൈവരിക്കുകയാണെങ്കിൽ, നമ്മൾ മായയെ മറികടന്നുവെന്ന് പറയാമോ?

[സ്ഥലത്തെയും സാഹചര്യങ്ങളെയും സ്ഥലകാല സ്വഭാവമുള്ള സംഭവങ്ങളായി വിളിക്കാം. അതിനാൽ, നമ്മൾ ഈ സ്ഥിരതയുള്ള അവസ്ഥ കൈവരിക്കുകയാണെങ്കിൽ, നമ്മൾ മായയെ മറികടന്നുവെന്ന് പറയാമോ?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു: - പൂർണ്ണമായ ആത്മീയ ജ്ഞാനമുള്ള സ്ഥിരമായ മാനസികാവസ്ഥയ്ക്ക് മായയെ മറികടക്കാൻ കഴിയും, കാരണം മായ എന്നാൽ ആത്മാവിനെ മൂടുന്ന അജ്ഞതയെ മറികടക്കുക എന്നാണ്. എന്നാൽ, ഏതൊരു ആത്മാവിനും ദൈവത്തിന്റെ സൃഷ്ടിശക്തിയായ മഹാ മായയെ മറികടക്കാൻ കഴിയില്ല. യഥാർത്ഥത്തിൽ, മായയെ അവിദ്യ എന്നും മഹാ മായയെ മായ എന്നും വിളിക്കുന്നു. മായി, മായയുടെ ഉടമയായ ദൈവമാണ് (മായിനം തു… - ഗീത). കയറിൽ കിടക്കുന്ന സർപ്പത്തിന്റെ മിഥ്യ പോലെയാണ് ആത്മാവിന് അവിദ്യയെ മറികടക്കാൻ കഴിയുക. എന്നാൽ, ദൈവം സൃഷ്ടിച്ച ദ്രവ്യത്തിന്റെയും സ്പേസിന്റെയും അവബോധത്തിന്റെയും നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിനുമേലുള്ള മിഥ്യയെ ആത്മാവിന് ഒരിക്കലും മറികടക്കാൻ കഴിയില്ല. മൂല മായ എന്നത് ദൈവം സ്വയം സൃഷ്ടിച്ച സ്പേസിന്റെ (സൂക്ഷ്മ ഊർജ്ജം) മിഥ്യയാണ്. ഇതിനർത്ഥം: - കസേര, വാതിൽ തുടങ്ങിയ പദാർത്ഥങ്ങളെ വായുവിൽ നിന്നോ വെള്ളത്തിൽ നിന്നോ വളരെ വ്യത്യസ്തമായി നാം കാണുന്നു. എന്നാൽ, പദാർത്ഥം ഊർജ്ജത്തിന്റെ ഒരു സാന്ദ്രീകൃത രൂപം മാത്രമാണെന്ന് ശാസ്ത്രം തെളിയിച്ചിട്ടുണ്ട് (E=mc2). ഈ സൃഷ്ടിയിലെ ഓരോ വസ്തുവും നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജത്തിന്റെ ഒരു രൂപം മാത്രമാണെങ്കിലും, ദൈവം സൃഷ്ടിച്ച മായയായതിനാൽ അടിസ്ഥാന നിഷ്ക്രിയ ഊർജ്ജം കാണുന്നതിന് നമുക്ക് ഒരിക്കലും ദ്രവ്യത്തിന്റെയും സ്പേസിന്റെയും അവബോധത്തിന്റെയും മായയെ മറികടക്കാൻ കഴിയില്ല (മഹാ മായ). ഒരു കയറിനെ സർപ്പമായി കാണുന്നത് സ്വയം സൃഷ്ടിച്ച മായയാണ് (മായ അല്ലെങ്കിൽ അവിദ്യ), അതിനാൽ, ഒരാൾക്ക് അതിനെ പരിശ്രമത്തിലൂടെ മറികടക്കാൻ കഴിയും. സൃഷ്ടിയുടെ ഭാഗമായ ഒരു ആത്മാവ് സ്പേസില്ലാതെ നിലനിൽക്കാൻ കഴിയാത്തതിനാൽ, സ്പേസിന്റെ മായയെ (മൂല മായ) മറികടക്കുന്നത് ആത്മാവിന് അസാധ്യമാണ്.

19. ശരീരത്തിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തനായതിനാൽ എനിക്ക് വേദന അനുഭവപ്പെടുന്നില്ലെന്ന് ഭഗവാൻ രമണ മഹർഷി എങ്ങനെ പറഞ്ഞു?

[ഞാൻ (ആത്മാവ്) ശരീരത്തിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തനായതിനാൽ എനിക്ക് വേദന അനുഭവപ്പെടുന്നില്ലെന്ന് ഭഗവാൻ രമണ മഹർഷി എങ്ങനെ പറഞ്ഞു? ഇതിനെ ഒരു അത്ഭുതമായി കണക്കാക്കണോ, ആത്മാന്വേഷണത്തിലൂടെയോ പരിശീലനത്തിലൂടെയോ ആത്മാക്കൾക്ക് സാധ്യമായ ഒരു സാധ്യതയായി ഇതിനെ സാമാന്യവൽക്കരിക്കണോ? ഇല്ലെങ്കിൽ, ഇതിനെ എങ്ങനെ വ്യാഖ്യാനിക്കും?]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ബാഹ്യ ഭൗതിക ശരീരം ആന്തരിക ആത്മാവിലോ അവബോധത്തിലോ അടിച്ചേൽപ്പിക്കുകയും 'ഞാൻ' എന്ന വാക്കിന്റെ അർത്ഥമായി നിലകൊള്ളുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇതിനെ അധ്യായസം (സൂപ്പർഇമ്പോസിഷൻ) എന്ന് വിളിക്കുന്നു, അതിന്റെ ഫലമായി ദേഹാത്മ ഭ്രാന്തി (ശരീരത്തെ ആത്മാവായി കരുതുന്നതിലെ മിഥ്യാധാരണ) ഉണ്ടാകുന്നു. ഇത് ശങ്കരൻ ശക്തമായി പ്രസംഗിക്കുന്നു. എന്നാൽ, അത്തരം സൂപ്പർഇമ്പോസിഷനെ മറികടക്കാൻ, ദൈവത്തിന്റെ കൃപ ആവശ്യമാണ്. ശ്രീ രമണ മഹർഷിക്ക് ദൈവത്തിന്റെ ആ കൃപയുണ്ട്. വാസ്തവത്തിൽ, അദ്ദേഹം ഭഗവാൻ സുബ്രഹ്മണ്യന്റെ മനുഷ്യാവതാരമാണ്. ദൈവകൃപയില്ലാതെ ഭൌതിക ശരീരത്തിൽ പൊതിഞ്ഞ ആത്മാക്കളായതിനാൽ നിങ്ങൾക്കും എനിക്കും അത് സാധ്യമല്ല!