സ്വാമി, ദൈവത്തിൻ്റെ പത്ത് അവതാരങ്ങളുടെ മൊത്തത്തിലുള്ള പ്രഭാഷണം എന്താണ്?

[Translated by devotees of Swami]

[മിസ്സ്‌. ത്രൈലോക്യ ചോദിച്ചു:-]

സ്വാമി മറുപടി പറഞ്ഞു:- ആദ്യത്തെ നാല് അവതാരങ്ങൾ (മത്സ്യം, ആമ, കാട്ടുപന്നി, സിംഹമുഖമുള്ള മനുഷ്യൻ) ശക്തമായ മൃഗപ്രകൃതിയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്, അത് മൃഗങ്ങളുടെ വളരെ ക്രൂരമായ സ്വഭാവമുള്ള അസുരന്മാരെ കൊല്ലാൻ അനുയോജ്യമാണ്. അഞ്ചാമത്തെ അവതാരം വാമനൻ, ബലി രാജാവിൽ നിന്ന് ഒരു ചെറിയ തുണ്ട് ഭൂമി യാചിക്കാൻ വരുന്ന ഒരു ചെറിയ കുട്ടിയായിരുന്നു. ഇന്ദ്രനെ പരാജയപ്പെടുത്തിയതിൽ അഹംഭാവമുള്ള പെരുമാറ്റം കാരണം ദൈവം ബലിയെ വഞ്ചിക്കുകയും ഭൂമിക്ക് താഴെയുള്ള ഒരു താഴ്ന്ന ലോകത്തിലേക്ക് അടിച്ചമർത്തുകയും ചെയ്തു. ദൈവം തന്നെ അടിച്ചമർത്താൻ വന്നതാണെന്ന് ഗുരുവായ ശുക്രാചാര്യൻ മുന്നറിയിപ്പ് നൽകിയിട്ടും ബലി രാജാവ് ഭൂമി ദാനം ചെയ്തതിനാൽ, ദൈവം തന്നെ എന്നെന്നേക്കുമായി അവൻ്റെ ദ്വാരപാലകനായി മാറി. ഈ ചെറിയ സംഭവത്തിൽ, പാപത്തിൻ്റെ ഫലത്തിൽ പുണ്യഫലം കലർത്തരുത് എന്ന തൻ്റെ നയം ദൈവം കാണിച്ചു. ഒന്ന് മറ്റൊന്നിനെ റദ്ദാക്കില്ലെന്നും രണ്ടും വെവ്വേറെ ആസ്വദിക്കണമെന്നും ദൈവം നമ്മോട് പ്രസംഗിച്ചു, കാരണം ഗുണത്തിൻ്റെ (പുണ്യം) ഫലം നല്ല പ്രവൃത്തികളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു, അതേസമയം ശിക്ഷ മോശമായ പ്രവൃത്തികളെ നിരുത്സാഹപ്പെടുത്തുന്നു. ഇത് വ്യക്തമായി അർത്ഥമാക്കുന്നത്, തപസ്സുചെയ്യുന്നത് പോലെയുള്ള ഏത് പുണ്യപ്രവൃത്തിയിലൂടെയും നിങ്ങൾക്ക് പാപത്തിൻ്റെ ശിക്ഷ റദ്ദാക്കാനാവില്ല എന്നാണ്. പാപങ്ങളുടെ ശിക്ഷകൾ മെറിറ്റിനാൽ റദ്ദാക്കപ്പെടുകയാണെങ്കിൽ, എല്ലാവരും പാപങ്ങൾ ചെയ്യാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കപ്പെടുകയും പിന്നീട് അവയെ ഗുണങ്ങളാൽ (നല്ല പ്രവൃത്തികളാൽ) റദ്ദാക്കുകയും ചെയ്യും. ദൈവാരാധനയിലൂടെ പാപങ്ങൾ ദഹിപ്പിക്കപ്പെടുമെന്ന വിശ്വാസത്തെ ഇല്ലാതാക്കുന്ന ഈ ലോകത്തിനുള്ള ഏറ്റവും വലിയ സന്ദേശമാണിത്. പുരോഹിതന്മാരും ഈ ആശയത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു, കാരണം ആളുകൾ ദൈവത്തെ ആരാധിക്കുന്നതിനാൽ അവർ പണം സമ്പാദിക്കുന്നു. നിങ്ങൾ ആസ്വദിക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ പാപം ഒരിക്കലും റദ്ദാക്കാനാവില്ലെന്ന് എല്ലാവരും അറിഞ്ഞിരിക്കണം. എങ്കിൽ മാത്രമേ ഈ ലോകത്ത് പാപം നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയൂ.

വാമനൻ്റെ ഈ സന്ദേശത്തിന് ശേഷം, പരശുരാമൻ്റെയും കൽക്കിയുടെയും അവതാരങ്ങളിലൂടെ നിങ്ങൾ പ്രത്യേക സന്ദേശങ്ങളൊന്നും കാണുന്നില്ല, കാരണം ഇരുവരും പാപികളെ ശിക്ഷിക്കുന്നതിൽ നിരന്തരം ഏർപ്പെട്ടിരുന്നു. പാപത്തിനുള്ള ഏക ഉത്തരം കഠിനമായ ശിക്ഷയാണെന്ന വാമനൻ്റെ അതേ സന്ദേശം ഈ രണ്ട് അവതാരങ്ങളുടെയും പ്രവർത്തനങ്ങൾ വീണ്ടും തെളിയിക്കുന്നു. ഇപ്പോൾ അവശേഷിക്കുന്ന മൂന്ന് അവതാരങ്ങൾ രാമനും കൃഷ്ണനും ബുദ്ധനുമാണ്. ഈ മൂന്ന് അവതാരങ്ങളും നിവൃത്തിയുടെ പാതയിലൂടെ എന്നേക്കും ദൈവത്തോട് അടുക്കാനുള്ള അത്ഭുതകരമായ സന്ദേശം നൽകുന്നു. അനീതിക്കെതിരെ എപ്പോഴും നീതി പിന്തുടരുന്ന ഒരു ഉത്തമ മനുഷ്യനെ രാമൻ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു, കാരണം ദൈവം എപ്പോഴും നീതിയിൽ പ്രസാദിക്കുകയും അനീതിയിൽ അപ്രീതിപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. പ്രവൃത്തിയിൽ പരാജയപ്പെടുന്ന ഒരു വ്യക്തിക്ക് (അനീതിയെ പിന്തുണച്ചുകൊണ്ടും നീതിയെ എതിർത്തുകൊണ്ടും) ആത്മീയ ലൈനിലോ നിവൃത്തിയിലോ പ്രവേശനമില്ല. കാരണം, പ്രവൃത്തിയിൽ ഒരിക്കൽ ദൈവം നിങ്ങളോട് അതൃപ്തനായാൽ നിങ്ങൾക്ക് അവനെ പ്രസാദിപ്പിക്കാനാവില്ല. അടുത്ത ജന്മത്തിൽ അർജ്ജുനൻ വേട്ടക്കാരനായി ജനിച്ചു, അവൻ മാംസാഹാരിയായി. നീതിയെ പിന്തുണച്ചും അനീതിയെ എതിർത്തുകൊണ്ടും അർജ്ജുനൻ എപ്പോഴും ദൈവത്തെ പ്രീതിപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അതിനാൽ, രാമൻ്റെ അവതാരം ഒരു ഉത്തമ മനുഷ്യനായി പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നത് (ആദർശ മാനുഷ അവതാരം) ഓരോ മനുഷ്യനും ഒരു സാഹചര്യത്തിലും സ്വയം ദൈവമായി കരുതരുതെന്ന് കർശനമായി ഉപദേശിക്കുന്നു. നിങ്ങൾ രാമൻ്റെ കാൽപ്പാടുകൾ പിന്തുടരുന്നില്ലെങ്കിൽ, നിങ്ങൾക്ക് ദൈവത്തിൽ എത്താൻ കഴിയില്ല, ദൈവത്തോട് അടുക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച് (സായുജ്യം) പിന്നെ  ചിന്തിക്കേണ്ടതില്ല. കൃഷ്ണൻ ദൈവത്തിൻ്റെ സർവ്വശക്തനായ മനുഷ്യാവതാരമാണ് (ലീലാ മാനുഷ അവതാരം). രാമനാണ് പാത, കൃഷ്ണനാണ് ലക്ഷ്യം. കൃഷ്ണനാണ് ലക്ഷ്യം എങ്കിലും, കൃഷ്ണനാകാൻ നിരന്തരം ആഗ്രഹിച്ചുകൊണ്ട് നിങ്ങൾക്ക് കൃഷ്ണനാകാൻ കഴിയില്ല. നിങ്ങൾ കൂടുതൽ കൂടുതൽ ആഗ്രഹിക്കുന്തോറും, നിങ്ങൾ ലക്ഷ്യത്തിൽ നിന്ന് വളരെ വളരെ ദൂരേക്ക് പോകുന്നു. കാരണം, മനുഷ്യാവതാരം തീർത്തും ദൈവഹിതപ്രകാരമാണ് സംഭവിക്കുന്നത്, ഭക്തൻ്റെ ഇഷ്ടപ്രകാരമല്ല.

പാതയുടെ പ്രധാന സൂചന (ക്ലൂ) ഭഗവാൻ ബുദ്ധൻ പ്രസംഗിച്ചതാണ്. ഭഗവാൻ ബുദ്ധന്റെ പ്രധാന പ്രബോധനം ദൈവത്തിൽ നിന്ന് ഏതൊരു ആഗ്രഹവും നിറവേറ്റാനുള്ള ആഗ്രഹം നിങ്ങൾ ഒഴിവാക്കുക എന്നതായിരുന്നു. ദൈവത്തിൽ നിന്ന് ഏതെങ്കിലും ആഗ്രഹം നിറവേറ്റാൻവേണ്ടി നിങ്ങൾ അവനെ സമീപിക്കുകയാണെങ്കിൽ, ദൈവത്തോടുള്ള നിങ്ങളുടെ സ്നേഹം പൂർണ്ണമായും അസത്യവും സത്യവുമല്ല എന്നതിനാൽ, ദൈവത്തിൻ്റെ ദൃഷ്ടിയിൽ നിങ്ങളുടെ എല്ലാ മൂല്യവും പൂർണ്ണമായും നശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു.

നിങ്ങളുടെ എല്ലാ യഥാർത്ഥ സ്നേഹവും ദൈവത്താൽ നിറവേറ്റപ്പെടാനുള്ള നിങ്ങളുടെ ആഗ്രഹത്തിലാണ്. ദൈവത്തോടുള്ള ഭക്തി സത്യമാണെങ്കിൽ, ദൈവത്തോടുള്ള നിങ്ങളുടെ ആകർഷണം പൂർണ്ണമായും ദൈവത്തോടുള്ള നിങ്ങളുടെ ആകർഷണത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്, അത് പൂർണ്ണമായും ദൈവത്തിൻ്റെ ദൈവിക വ്യക്തിത്വത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്. ഈ സാഹചര്യത്തിൽ, ലക്ഷ്യം-ഭക്തി എന്നു വിളിക്കുന്ന നിങ്ങളുടെ ഭക്തി പൂർണ്ണമായും ദൈവത്തിലുള്ളതാണ് (ദൈവം ലക്ഷ്യമാണ്, ആഗ്രഹമല്ല). നിങ്ങളുടെ ഭക്തി പൂർണ്ണമായും ആഗ്രഹത്തിലായിരിക്കുമ്പോൾ, നിങ്ങളുടെ ദൈവത്തോടുള്ള നിങ്ങളുടെ ഭക്തി ഉപകരണപരമായ ഭക്തി (ഇൻസ്ട്രുമെന്റൽ ഡിവോഷൻ) മാത്രമാണ് (നിങ്ങളുടെ ഭക്തി നിങ്ങളുടെ ആഗ്രഹത്തിൽ മാത്രമാണ്, ആഗ്രഹം നിറവേറ്റുന്നതിനുള്ള ഒരു ഉപകരണമായി ദൈവത്തെ നിങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്നു.).

ഈ രീതിയിൽ രാമനും കൃഷ്ണനും ബുദ്ധനും മൂന്ന് കണ്ണുകളാണ്. ‘ബുദ്ധൻ’ എന്നാൽ സത്യവും അസത്യവും വേർതിരിച്ചറിയാനുള്ള യുക്തിസഹമായ വിശകലനം എന്നാണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത് (ശങ്കരൻ്റെ സദസത് വിവേകഃ) ഇത് ഓരോ മനുഷ്യൻ്റെയും നെറ്റിയിൽ ഒളിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഭഗവദ് ഗീതയുടെ പ്രാരംഭ അധ്യായമാണ് ബുദ്ധി യോഗ (സാംഖ്യ യോഗ), ഇത് ബുദ്ധിയുടെ യുക്തിസഹമായ വിശകലനം  ഉപയോഗിച്ച് പരമമായ സത്യം കണ്ടെത്തുകയല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ല(ദദാമി ബുദ്ധി യോഗം തമ്... ഗീത).