ആത്മീയതയുടെ പുസ്തകം

[Translated by devotees]

മതപരമായ വ്യത്യാസങ്ങൾ നീക്കം ചെയ്യുന്നു

ലോകത്തിലെ എല്ലാ മതങ്ങളും ഒരേ പക്ഷിയുടെ വ്യത്യസ്ത തൂവലുകളാണ്, അതായത് ഒരേ ദൈവത്തിന്റെ വ്യത്യസ്ത നിറങ്ങൾ. ഒരു ദൈവമേയുള്ളു, ഒരേയൊരു പ്രപഞ്ചമേയുള്ളു. അതുപോലെ മനുഷ്യനും ഒന്നാണ്. ആ ഏകദൈവത്തെയാണ് മനുഷ്യൻ ലക്ഷ്യമാക്കേണ്ടത്. മനുഷ്യൻ പ്രപഞ്ചത്തിലെ എല്ലാ മതങ്ങളിലും പെട്ടവനായിരിക്കണം. എല്ലാ മതങ്ങളിലെയും വജ്രങ്ങൾ അവൻ തന്റെ ആത്മീയ പാതയിൽ ഉപയോഗിക്കണം. ഒരാൾക്ക് തന്റെ രാജ്യത്തോട് സ്നേഹം ഉണ്ടാകാം. ഓരോ രാജ്യത്തിനും ചില ഭൗതിക അതിരുകൾ ഉണ്ട്. ആ രാജ്യത്ത് ജീവിക്കുന്ന എല്ലാ ആളുകൾക്കും ആ ദേശീയതയുണ്ട് (nationality). അങ്ങനെ, ദേശീയതയിൽ ഒരു അർത്ഥമുണ്ട്, കാരണം അതിന് ചില ഭൌതിക അടിത്തറയുണ്ട് (physical basis). എന്നാൽ മതത്തിന്റെയും ആത്മീയതയുടെയും (spirituality) കാര്യത്തിൽ ഭൗതികമായ അടിസ്ഥാനമില്ല. ഓരോ മതവും ഓരോ മനുഷ്യന്റേതാണ്. അതിനാൽ, മതപരവും ആത്മീയവുമായ കാര്യങ്ങളിൽ എല്ലാ മതങ്ങളും ഉപയോഗിക്കാം.

എല്ലാ മതങ്ങളിലെയും മനുഷ്യാവതാരം (Human Incarnation) താൻ സാർവത്രിക പ്രബോധകനാണെന്ന് (Universal Preacher) പ്രഖ്യാപിക്കുന്നു. ഭഗവാൻ കൃഷ്ണന്റെ സന്ദേശം, അതായത്, ഭഗവദ്ഗീത, ലോകത്തിനു മുഴുവൻ വേണ്ടിയുള്ളതാണ്. കർത്താവായ യേശുവിന്റെ സന്ദേശം, അതായത് ബൈബിൾ, ലോകത്തിനു മുഴുവൻ വേണ്ടിയുള്ളതാണ്. മൊഹമ്മദിന്റെ സന്ദേശം ലോകത്തിനാകെയുള്ളതാണ്. അതുകൊണ്ട് മതപരിവർത്തനത്തിന്റെ (religious conversions) ആവശ്യമില്ല. 

ശാസ്ത്രത്തിൽ, ഐൻസ്റ്റീന്റെ കണ്ടെത്തലുകളും സിദ്ധാന്തങ്ങളും ലോകത്തിന് മുഴുവൻ ഉപയോഗപ്രദമാണ്. അതുപോലെ, എല്ലാ മതപ്രബോധനങ്ങളും എല്ലാവർക്കും വേണ്ടിയുള്ളതാണ്. വിവിധ രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള ശാസ്ത്രജ്ഞർ നിരവധി കണ്ടെത്തലുകളും കണ്ടുപിടുത്തങ്ങളും നടത്തിയിട്ടുണ്ട്. ശാസ്ത്രമേഖലയിൽ എല്ലാ കണ്ടെത്തലുകളും ഉൾപ്പെടുന്നു. ഏതെങ്കിലും കണ്ടുപിടിത്തം ശാസ്ത്രത്തിൽ നിന്ന് നീക്കം ചെയ്താൽ, അത് തുടർച്ചയായി ഇല്ലാതാകും (നിർത്തലാക്കപ്പെടുന്നു). അതുപോലെ, വിവിധ രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള പ്രബോധകരുടെ പ്രസംഗങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്നതാണ് ആത്മീയത (Spirituality).

കൃഷ്ണൻ, യേശു, മുഹമ്മദ്, ബുദ്ധൻ, മഹാവീരൻ തുടങ്ങി എല്ലാ മനുഷ്യാവതാരങ്ങളുടെയും പ്രബോധനങ്ങളിലൂടെയാണ് ആത്മീയത കെട്ടിപ്പടുക്കേണ്ടത്. ആത്മീയത എന്നാൽ ശാസ്ത്രം പോലെ സത്യം എന്നാണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത് വിവിധ മതങ്ങൾ അതത് മതപ്രഭാഷകരെ പിന്തുടരുകയും അവർ അവരുടെ വിശുദ്ധഗ്രന്ഥങ്ങളുടെ സാരാംശം പ്രായോഗികമാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. പാരമ്പര്യങ്ങൾ (traditions) രൂപപ്പെടുന്നത് ഇങ്ങനെയാണ്. അത്തരം പരമ്പരാഗത രീതികൾ ശാസ്ത്രത്തിന്റെ പരീക്ഷണാത്മക ഭാഗവുമായി (experimental part of science) താരതമ്യപ്പെടുത്താവുന്നതാണ്. വിവിധ മതങ്ങളുടെ ഗ്രന്ഥങ്ങൾ ശാസ്ത്രത്തിന്റെ സൈദ്ധാന്തിക ഭാഗവുമായി (theoretical part of science ) താരതമ്യപ്പെടുത്താവുന്നതാണ്. ആത്മീയതയുടെ ഈ സൈദ്ധാന്തിക ഭാഗത്ത് ഓരോ മതത്തിന്റെയും തിരുവെഴുത്തുകൾ വ്യത്യസ്ത അധ്യായങ്ങൾ പോലെയാണ്. ശാസ്ത്രത്തിൽ, ഒരു വിദ്യാർത്ഥി അവരുടെ ദേശീയതയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ശാസ്ത്രജ്ഞർക്കിടയിൽ വിവേചനം കാണിക്കുന്നില്ല. അതുപോലെ, ആത്മീയതയിൽ, ഒരാൾക്ക് ലോകത്തിലെ ഒരു ഗ്രന്ഥത്തോടും പാരമ്പര്യത്തോടും വെറുപ്പോ ആകർഷണമോ ഉണ്ടാകരുത്.

ഓരോ മതത്തിന്റെയും രത്നങ്ങൾ ശേഖരിക്കുന്നു

വിവിധ മതങ്ങളിൽ ഊന്നിപ്പറയുന്ന ദൈവിക ഗുണങ്ങൾ ആത്മീയതയ്ക്ക് ആവശ്യമാണ്. ഇസ്‌ലാമിന്റെ ഉറച്ച വിശ്വാസം, ക്രിസ്തുമതത്തിലെ  അനന്തമായ സ്നേഹം, മറ്റ് മതങ്ങളോടുള്ള ഹിന്ദുമതത്തിന്റെ സഹിഷ്ണുത, ബുദ്ധമതത്തിന്റെ സാമൂഹിക സേവനം, ജൈനമതത്തിന്റെ അഹിംസ എന്നിവ ഒരു ആത്മീയ വ്യക്തി ആർജ്ജിക്കേണ്ട പ്രധാന ഗുണങ്ങളാണ്. വിവിധ മതങ്ങളുടെ പ്രായോഗിക പരമ്പരാഗത വശങ്ങൾ ഇവയാണ്, അവ അവരുടെ വിശുദ്ധഗ്രന്ഥങ്ങളേക്കാൾ (scripture) വിലപ്പെട്ടതാണ്. ഈ പാരമ്പര്യങ്ങൾ അതാത് വിശുദ്ധഗ്രന്ഥങ്ങളുടെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട സത്ത പുറത്തുകൊണ്ടുവരുന്നു.

ഇസ്ലാമിന്റെ ഉറച്ച വിശ്വാസം

കർശനമായ ചിട്ടയോടും അച്ചടക്കത്തോടും കൂടെയുള്ള ഒരു മുസ്ലിമിന്റെ ദൈവത്തിലുള്ള ഉറച്ച വിശ്വാസത്തെ പ്രശംസിക്കണം. മറ്റുള്ളവർ തങ്ങളുടെ ഒഴിവു സമയങ്ങളിലോ അവധി ദിവസങ്ങളിലോ ദൈവത്തെ ആരാധിക്കുന്നു. എന്നാൽ ഒരു മുസ്ലീം അവധി ദിവസമായാലും അല്ലെങ്കിലും എല്ലാ ദിവസവും ദൈവത്തെ ആരാധിക്കുന്നു. ഒഴിവു സമയമായാലും ജോലി സമയമായാലും കൃത്യമായ ഇടവേളകളിൽ അവൻ ദൈവത്തെ ആരാധിക്കുന്നു. ദൈവത്തിലുള്ള വിശ്വാസവും ദൈവത്തിന് നൽകുന്ന പ്രാധാന്യവും അവന്റെ ജീവിതത്തിലെ എല്ലാറ്റിനെയും എല്ലാ പ്രവർത്തനങ്ങളെയും മറികടക്കുന്നു. ഈ വശം ആത്മീയതയുടെ പുസ്തകത്തിലെ ഒരു പേജാണ്.

ക്രിസ്തുമതത്തിന്റെ അനന്തമായ സ്നേഹം

ആത്മീയതയുടെ പുസ്തകത്തിലെ മറ്റൊരു പേജ് ക്രിസ്തുമതത്തിന്റെ പാരമ്പര്യമാണ് (tradition), അത് അനന്തമായ സ്നേഹമാണ്. “പ്രതികാരം എന്റേതാണ്” (“The revenge is mine”) എന്ന് കർത്താവായ യേശു ബൈബിളിൽ പറയുന്നു. ക്രിസ്ത്യാനികൾ തങ്ങളുടെ ശത്രുക്കളെപ്പോലും സ്നേഹിക്കുകയും അവരുടെ സ്നേഹം അനന്തമാണെന്ന് തെളിയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. സ്നേഹമാണ് ദൈവം. ദൈവം അനന്തമാണ്, അതിനാൽ സ്നേഹം അനന്തമാണ്. അത്തരം അനന്തമായ സ്നേഹത്തിന് മാത്രമേ ദൈവത്തെ ആകർഷിക്കാൻ കഴിയൂ. സേവനത്തിലൂടെയുള്ള ത്യാഗത്തിലാണ് (sacrifice through service) സ്നേഹത്തിന്റെ തെളിവ്. ക്രിസ്ത്യാനികൾ ആത്മീയ പ്രവർത്തനത്തിനായി തങ്ങളുടെ ധാരാളം പണം ത്യജിക്കുന്നു. അവരുടെ സ്നേഹം പരിധിയില്ലാത്തതാണ്, അവർ മറ്റ് മതങ്ങളുടെ ആത്മീയ കേന്ദ്രങ്ങളിലേക്ക് പോലും പണം ത്യജിക്കുന്നു. ചില മതങ്ങൾ അവരുടെ മതത്തെ എതിർത്താലും അവർ മറ്റേ മതത്തിന് പണം നൽകുന്നു. ഇത് അവരുടെ ശത്രുക്കളോടുള്ള സ്‌നേഹമാണ് കാണിക്കുന്നത്. അവരുടെ കുടുംബ ബന്ധങ്ങളോടുള്ള സ്നേഹം വളരെ ദുർബലമാണ്. അതുകൊണ്ട് സ്നേഹം അവരുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ അധികം പാഴാക്കാതെ സൂക്ഷിക്കുന്നു. അവരുടെ ഹൃദയത്തിലെ ഈ ഏകാഗ്രമായ സ്നേഹം പൂർണ്ണമായും ദൈവത്തിലേക്കാണ് ഒഴുകുന്നത്, അതിനാൽ അവർ തങ്ങളുടെ സമ്പാദ്യത്തിൽ നിന്ന് ധാരാളം ദൈവവേലയ്ക്കായി ത്യജിക്കുന്നു. കൂടാതെ, അവർ തങ്ങളുടെ സമ്പത്ത് മക്കൾക്കായി സംഭരിക്കുന്നില്ല, ഒരു നിശ്ചിത പ്രായത്തിന് ശേഷം സ്വന്തമായി സമ്പാദിച്ച് ജീവിക്കാൻ അവർ കുട്ടികളോട് ആവശ്യപ്പെടുന്നു. അങ്ങനെ, ഭാവിതലമുറയ്‌ക്കായി സമ്പാദിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ചോർത്ത് വിഷമിക്കാതെ തങ്ങളുടെ സമ്പാദ്യം ദൈവത്തിനായി ത്യജിക്കാൻ അവർക്ക് കഴിയുന്നു.

ഹിന്ദുമതത്തിന്റെ സഹിഷ്ണുത

ആത്മീയതയുടെ പുസ്തകത്തിൽ ഹിന്ദുമതം മറ്റൊരു പേജാകണം. ഓരോ ഹിന്ദുവിന്റെയും വീട്ടിൽ ദൈവത്തിന്റെ വിവിധ രൂപങ്ങളുള്ള ചിത്രങ്ങളുണ്ട്. അതേ സമയം, ഹിന്ദുക്കൾ ദൈവത്തിന്റെ എല്ലാ രൂപങ്ങളിലും ഒരേയൊരു ദൈവത്തെ (പരബ്രഹ്മനെ) മാത്രം കാണുന്നു. ഒരേ ദിവ്യ നടൻ (Divine Actor) ധരിക്കുന്ന വ്യത്യസ്ത വസ്ത്രങ്ങളായാണ് അവർ ദൈവത്തിന്റെ വ്യത്യസ്ത രൂപങ്ങളെ കണക്കാക്കുന്നത്. ഇത് സൂചിപ്പിക്കുന്നത് ലോകത്തിന് ഒരു ദൈവം മാത്രമാണെന്നും ശ്രീകൃഷ്ണൻ, യേശു, മുഹമ്മദ്, ബുദ്ധൻ, മഹാവീർ എന്നിവർ ഒരേ ദൈവത്തിന്റെ വ്യത്യസ്ത വസ്ത്രങ്ങൾ മാത്രമാണെന്നും ആണ്. ഈ ധാരണ മറ്റ് മതങ്ങളോടുള്ള സഹിഷ്ണുത മാത്രമല്ല, ലോകത്തിലെ എല്ലാ മനുഷ്യരുടെയും സാഹോദര്യവും കൊണ്ടുവരുന്നു.

ബുദ്ധമതത്തിന്റെ സാമൂഹിക സേവനം

ആത്മീയതയുടെ പുസ്തകത്തിലെ മറ്റൊരു പേജ് ബുദ്ധമതമായിരിക്കണം. ബുദ്ധൻ ദൈവത്തെക്കുറിച്ച് മൗനം പാലിച്ചു (Buddha kept silent about God), കാരണം ദൈവം സങ്കൽപ്പത്തിന് പോലും അതീതമാണെന്ന് വേദം പറയുന്നു. ദൈവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ബുദ്ധന്റെ മൗനം പലപ്പോഴും നിരീശ്വരവാദമായി തെറ്റിദ്ധരിക്കപ്പെടുന്നു. മുഴുവൻ പ്രപഞ്ചത്തെയും പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന സമൂഹത്തിൽ അദ്ദേഹം ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചു. ഈ പ്രപഞ്ചത്തിലെ എല്ലാ മനുഷ്യരും ശരിയായ ജ്ഞാനത്തിലൂടെയാണ് ഉയർത്തപ്പെടേണ്ടത്. ബുദ്ധൻ എന്നാൽ ‘ജ്ഞാനം’. ദൈവത്തിന്റെ ഏതൊരു അവതാരവും ലോകത്ത് ഇതേ പ്രവൃത്തിയാണ് ചെയ്യുന്നത്.

ജൈനമതത്തിന്റെ അഹിംസ

ജൈനമതം മറ്റൊരു പേജാണ്. ജൈനമതക്കാർ അഹിംസയിലും ജീവജാലങ്ങളെ ഉപദ്രവിക്കാതിരിക്കുന്നതിലും വിശ്വസിക്കുന്നു. ഭക്ഷണത്തിനായി പോലും അവർ ജീവജാലങ്ങളെ കൊല്ലുന്നില്ല. പരമോന്നത നീതി (ധർമ്മം, Dharma) അഹിംസയാണ് (Ahimsa). എല്ലാ ജീവജാലങ്ങൾക്കും ദൈവം ജീവൻ നൽകിയിട്ടുണ്ട്. മറ്റു ജീവികളെ കൊന്ന് തിന്നാൻ നിനക്ക് എന്തവകാശം? ഒരു ജീവിയോ മനുഷ്യനോ പോലും മനുഷ്യ സമൂഹത്തിലെ സമാധാനത്തിനും നീതിക്കും ഭംഗം വരുത്തിയാൽ മാത്രമേ ആ ജീവിയെയോ വ്യക്തിയെയോ കൊല്ലുന്ന കാര്യം പരിഗണിക്കൂ. ദുഷ്ടന്മാർ  സമൂഹത്തെ ദ്രോഹിച്ചതിനാൽ ഭഗവാൻ തന്നെ അവരെ കൊന്നു. എന്നിരുന്നാലും, നിങ്ങളെ ഒരു തരത്തിലും ഉപദ്രവിക്കാത്ത ഒരു ജീവിയെ കൊല്ലുന്നത് ഏറ്റവും വലിയ പാപമാണ്. എല്ലാവർക്കും ഭക്ഷണം നൽകാൻ ആവശ്യമായ സസ്യാഹാരം ദൈവം നൽകിയിട്ടുണ്ട്. വാസ്തവത്തിൽ, നോൺ വെജിറ്റേറിയൻ ഭക്ഷണം ആരോഗ്യത്തിന് പോലും നല്ലതല്ലെന്ന് ശാസ്ത്രം ഇന്ന് തെളിയിക്കുന്നു.

മതങ്ങൾ നദികളാണ് എന്നാൽ ആത്മീയത സമുദ്രമാണ്

അതുപോലെ, മറ്റ് മതങ്ങളുടെ അമൂല്യമായ നിരവധി പാരമ്പര്യങ്ങളുണ്ട്, അവ ആത്മീയതയുടെ പുസ്തകത്തിന്റെ വിവിധ പേജുകളിൽ പകർത്തേണ്ടതുണ്ട്. ഈ പുസ്തകം ഒരു ശാസ്ത്ര പുസ്തകം പോലെ ആയിരിക്കണം. ദൈവകൃപ നേടുന്നതിന് ആവശ്യമായ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട പ്രായോഗിക മേഖലയാണ് ആത്മീയത. ശാസ്ത്രം പോലെ ആത്മീയതയും ഒരു സാർവത്രിക വിഷയമായിരിക്കണം (universal subject). രാഷ്ട്രങ്ങൾക്ക് ഭൗതികമായ അതിരുകൾ ഉണ്ടായിരിക്കാം, എന്നാൽ ആത്മീയതയ്ക്ക് ഒന്നുമില്ല. വിവിധ മതങ്ങളിലെ നദികളെല്ലാം കൂടിക്കലർന്ന് ഒന്നാകുന്ന ഏക സമുദ്രമാണ് ആത്മീയത. ഈ ലോകത്തിലെ ഓരോ മനുഷ്യനും ഒരു നദിയിലൂടെ ഈ സമുദ്രത്തിൽ പ്രവേശിച്ച് അനന്തമായ സമുദ്രത്തിലെ മത്സ്യമായി അവിടെ താമസിക്കണം. മനുഷ്യൻ സ്വന്തം മതത്തിന്റെ നദിയിൽ ആയിരിക്കുമ്പോൾ യാത്ര അവസാനിപ്പിക്കരുത്. അതിരുകളില്ലാത്ത സമുദ്രം കണ്ടെത്താൻ കഴിയുന്ന നദിയിലൂടെയുള്ള യാത്ര അവസാനം വരെ അവൻ പിന്തുടരണം. നിർഭാഗ്യവശാൽ, ഇന്ന് മനുഷ്യൻ സമുദ്രത്തിൽ ലയിക്കാൻ അവന്റെ മതത്തിന്റെ നദിക്കൊപ്പം ഒഴുകുന്നില്ല. അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നതിലൂടെ അവൻ സമുദ്രത്തിലേക്ക് നീന്താൻ വിസമ്മതിക്കുന്ന ഒരു നദി-മത്സ്യമായി നിശ്ചലനായി മാറുന്നു.